Christian I z Anhalt-Bernburg Christian I st Anhalt (fałszywie nazwany Christian II na krawędzi ryciny)
Książę |
---|
Narodziny |
11 maja 1568 Bernburg (Anhalt ( w ) , Święte Cesarstwo Rzymskie Germańskie ) |
---|---|
Śmierć |
17 kwietnia 1630(61) Bernburg |
Pogrzeb | Kościół zamkowy Bernburg ( d ) |
Przezwisko | Der Sehnliche |
Czynność | Dyplomata |
Rodzina | Dom Ascania |
Tata | Joachim-Ernest d'Anhalt |
Matka | Agnès de Barby-Mühlingen ( d ) |
Rodzeństwo |
Elisabeth d'Anhalt-Zerbst Auguste d'Anhalt-Plötzkau Louis d'Anhalt-Köthen Rodolphe d'Anhalt-Zerbst Bernard d'Anhalt Jean-Ernest d'Anhalt Anne-Sophie d'Anhalt Sibylle d'Anhalt Anne-Marie d'Anhalt Dorothée-Marie d'Anhalt Agnes of Anhalt-Zerbst Jean-Georges I of Anhalt-Dessau |
Małżonka | Anne de Bentheim-Tecklenbourg ( en ) (od1595) |
Dzieci |
Christian II z Anhalt-Bernburg Anne Sofie von Anhalt-Bernburg ( d ) Anne Magdalene von Anhalt-Bernburg ( d ) Sibylle Elisabeth von Anhalt-Bernburg ( d ) Luise Amalie von Anhalt-Bernburg ( d ) Agnes Magdalene von Anhalt-Bernburg ( d) ) Amoena Juliane von Anhalt-Bernburg ( d ) Dorothea Matilde von Anhalt-Bernburg ( d ) nieznane córka von Anhalt-Bernburg ( d ) Friedrich Christian von Anhalt-Bernburg ( d ) Éléonore Marie d'Anhalt-Bernbourg Amalie Juliane von Anhalt- Bernburg ( d ) Frederic d Anhalt-Harzgerode Anhalt-Bernburg, Fürst Ernst ( d ) Zofia-Małgorzata d Anhalt-Bernbourg Friedrich Ludwig von Anhalt-Bernburg ( d ) |
Członkiem | Firma owocująca |
---|
Christian I st (ur11 maja 1568 i martwe 17 kwietnia 1630w Bernburgu ) był księciem Anhalt-Bernburg od 1603 do 1630 . Był także jednym z założycieli i przywódców wojskowych Związku Ewangelickiego (partii protestanckiej) na początku wojny trzydziestoletniej .
Christian I st z Anhalt-Bernburg był synem Joachima Ernesta z Anhaltu (zm. 1586 ) i jego pierwszej żony, hrabiny Agnieszki von Barby (zm. 1569 ). Od 1570 r. Kształcił się i instruował w Dessau , miejscu zamieszkania książąt Anhalt, u swojego nauczyciela Caspara Gottschalka. Uczy się zwłaszcza łaciny , włoskiego i francuskiego . Będąc jeszcze dzieckiem, mógł uczestniczyć w misjach dyplomatycznych, zwłaszcza w Konstantynopolu . Jest bardzo utalentowany i staje się szanowanym i uznanym dyplomatą.
Na początku 1586 roku, udał się do Drezna , gdzie przebywał kilka lat jako bliskiego przyjaciela swego imiennika, elektora Saksonii Christian I st , którą dzieli sympatie kalwinistów .
Sprzymierzeniec króla Francji Henryka IV , jego wojska plądrują zamek i miasto Forbach w Księstwie Lotaryngii . Być może podczas tego brutalnego epizodu zginął pisarz Johann Fischart , nazywany niemieckim Rabelaisem.
Kiedy w 1592 r. Wybuchła walka o biskupstwo strasburskie , stanął po stronie margrabii brandenburskiej przeciwko Księstwu Lotaryngii . Trzy lata później, w 1595 r. , Został namiestnikiem Górnego Palatynatu w służbie elektora palatynatu Fryderyka V z rezydencji w Ambergu .
W tym samym roku, w którym został mianowany, poślubił 2 lipca młodszą o jedenaście lat hrabinę Annę von Bentheim-Tecklenburg, która przed śmiercią w 1624 r . Urodziła mu pięciu synów i jedenaście córek .
W 1603 r. Zrzekł się seigneury w Plötzkau na rzecz spokrewnionego z nim Augusta d'Anhalt-Dessau pod pretekstem, że ten ostatni w czasie podziału terytorialnego nic nie otrzymał.
W wieku około 37 lat otwarcie ogłosił się kalwinistą . W 1608 roku założył w Unii ewangelicki , przeciwciała anty-katolicka i anty-imperialnej frakcję, która działa w obronie kultu Reformowanego.
Po przybyciu Fryderyka V tronu Palatynatu w 1610 roku, wpływ chrześcijańskiego I pierwszy na dworze wzrasta Heidelbergu. Jako kanclerz młodego i niedoświadczonego księcia brał udział w wyborze Fryderyka V na koronę czeską w 1618 roku . Poza perspektywą bycia nowym podmiotem politycznym o znaczeniu w Europie Środkowej, przemawiają za tym względy ekonomiczne. Górny Palatynat jest w tej chwili, główny region produkcji żelaza Europejskiej i Czechach , ważnym miejscem handlu cyny i szkła. Ich ponowne zjednoczenie może zatem oznaczać ukonstytuowanie się wiodącej potęgi gospodarczej i eksportowej.
Christian d'Anhalt-Bernburg stał na czele czeskiej i protestanckiej armii podczas bitwy pod Białą Górą, która postawiła go przeciwko oddziałom Ligi Katolickiej i Imperium dowodzonym przez hrabiego de Tilly i Bucquoy the8 listopada 1620. Bitwa ta zakończyła się dla zwolenników Fryderyka V totalną klęską, która spowodowała ucieczkę „króla zimy” i jego doradcy, a także zniknięciem unii ewangelickiej, którą faktycznie rozwiązano w 1621 r . Następnie Christian udał się do Szwecji , zanim dołączył do miasta Flensburg , które w tym czasie należało do Danii .
W końcu jego przyrodni brat, książę Ludwik I st z Anhalt-Köthen wysyła Diedericha von dem Werder do cesarza w celu zniesienia zakazu chrześcijaństwa. To jest mu przyznane19 lipca 1624a następnie uzyskuje prawo powrotu do swojego zamku w Bernburgu .
Chrześcijanin prince I er matryce17 kwietnia 1630w wieku 62 lat w Bernburgu . Zbudował tam za swojego życia, w zamkowym kościele Saint-Gilles , rodzinny pomnik pogrzebowy, który był pierwszym księciem Anhalt-Bernburg, który zajął. Jego syn Christian II z Anhalt-Bernbourg , urodzony w 1599 roku, został jego następcą.
Plik 2 lipca 1595Christian poślubia Anne (4 stycznia 1579 - 9 grudnia 1624), córka hrabiego Arnolda IV z Bentheim-Tecklenburg (de) . Mają szesnaście dzieci: