Barberey-Saint-Sulpice

Barberey-Saint-Sulpice
Barberey-Saint-Sulpice
Ratusz.
Administracja
Kraj Francja
Region Wielki Wschód
Departament Świt
Miasto Troyes
Międzyspołeczność Troyes Champagne Metropole
Mandat burmistrza
Alain Hubinois
+2.020 -2.026
Kod pocztowy 10600
Kod wspólny 10030
Demografia
Miły Barberotois
Ludność
miejska
1,491  mieszk. (2018 wzrost o 12,44% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 159  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 20 ′ 19 ″ na północ, 4 ° 01 ′ 57 ″ na wschód
Powierzchnia 9,36  km 2
Jednostka miejska Troyes
( przedmieście )
Obszar atrakcji Troyes
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Saint-Lyé
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
Zobacz na mapie administracyjnej Grand Est Lokalizator miasta 14.svg Barberey-Saint-Sulpice
Geolokalizacja na mapie: Aube
Zobacz na mapie topograficznej rzeki Aube Lokalizator miasta 14.svg Barberey-Saint-Sulpice
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Barberey-Saint-Sulpice
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Barberey-Saint-Sulpice

Barberey-Saint-Sulpice jest francuski gmina około 1351 mieszkańców, w części aglomeracji Troyes i znajduje się w dziale z Aube w tym Grand Est regionu .

Geografia

Gminy graniczące z Barberey-Saint-Sulpice
Saint-Lyé Saint-Maure
Barberey-Saint-Sulpice
Montgueux La Chapelle-Saint-Luc

Terytorium gminy znajduje się w dolinie Sekwany poniżej Troyes .

Topografia

Pochodzący z szlachetności Barbarius, który stał się barbariacusem.

Planowanie miasta

Typologia

Barberey-Saint-Sulpice to gmina miejska. W rzeczywistości jest częścią gmin o zwartej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Troyes , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującym 18 gmin i 136,438 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Troyes , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 209 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Historia

Feudalne motte w centrum wsi służyło jako baza dla obecnego zamku, pomiędzy nim a kościołem znajdował się młyn wodny, który był młynem papierniczym, młynem pszennym. W 1395 roku został wynajęty Maître Perrind de Bouzanton, paupeleur, który składał się z dwóch młynów, domu mieszkalnego, stajni, ogrodu między Noue-Robert a łąkami seigneury. W 1473 r. Spadkobiercy płacili trzydzieści funtów czynszu rocznie, zanim przenieśli się do Guyot Oudot w 1485 r. Wspomniany młyn stał się od 1506 r. Dzierżawą François Pérignon za trzydzieści jeden funtów, drobny bochenek cukru i ryzę papieru, Sieurs de Barberey zastrzegając sobie prawo do połowu ryb na danie cztery razy w roku; poślubił Claude le Ber . W 1604 roku Edmond Denise podpisał dzierżawę młyna na pięćset funtów rocznie; jego żona Charlotte le Tartier kontynuowała papeterię po śmierci Edmonda, ale młyn zniknął przed 1678 rokiem, kiedy istniał tylko jeden młyn. Zajęty jako własność emigracyjna, młyn został sprzedany Sébastienowi Marin-Hiezowi w Germinal 25, XIII . Claude-Louis Bruslé de Valsuzenay wydzierżawił fabrykę, która była przędzalnią bawełny, panu Fontaine-Grisowi w 1822 r. Ostatnim właścicielem był pan Gustave Huot, który sprzedał ją 4 czerwca 1897 r. Państwu, które musiało uregulować przebieg Sekwana. W 1898 r. Paul Jacoillot prowadził zakład zdzierający blachę, a w 1913 r. Société d'Énergie de l'Aube.
W 1789 r. Wieś zależała od zarządcy i powszechności Chalons-sur-Marne , elekcji i bailiwatu Troyes oraz królewskiego ratusza Preize.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 W trakcie Alain Hubinois płyta DVD Przejście na emeryturę
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.

W 2018 roku miasto liczyło 1491 mieszkańców, co stanowi wzrost o 12,44% w porównaniu do 2013 roku ( Aube  : + 1,12%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
256 224 282 293 328 358 410 432 456
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
352 339 333 313 296 325 317 271 271
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
292 291 298 358 381 433 473 530 554
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
528 768 756 723 654 766 1,064 1,220 1376
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1491 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Tak więc w 1999 roku gmina miała 266 pokoi hotelowych, w tym 83 w 3-gwiazdkowych hoteli, co czyni go 2 e  gmina działu w tym zakresie.

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz też

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego zatwierdzonej w dniu14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Pojęcie obszaru atrakcyjności miast zostało zastąpione w rpaździernik 2020że się z obszaru miejskiego , aby umożliwić spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. d'Arbois de Jubainville, Badania własności ziemi , 165, 403.
  2. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  3. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  4. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 ) .
  5. „  Urban Unit 2020 of Troyes  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 24 marca 2021 ) .
  6. „  Baza danych jednostek miejskich 2020  ” , na www.insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  7. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  8. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  9. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  10. archiwa wydziałowe Aube , E 330, fol. 12 v °.
  11. archiwa wydziałowe Aube , E 351, k. 9 v °.
  12. General Council of Dawn, aktualizacja z 10 kwietnia 2008 r
  13. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  14. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  15. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  16. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  17. Marguerite Beau: Esej o architekturze religijnej południowego Auboise Champagne pod Troyes (1991)

Linki zewnętrzne