Ban Ki-moon 반기문 | ||
Funkcje | ||
---|---|---|
Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych | ||
1 st styczeń 2.007 - 31 grudnia 2016 ( 10 lat ) |
||
Wybór | 13 października 2006 r. | |
Ponowny wybór | 21 czerwca 2011 | |
Poprzednik | Kofi Annan | |
Następca | António Guterres | |
Minister Spraw Zagranicznych i Handlu Korei Południowej | ||
17 stycznia 2004 r. - 10 listopada 2006 r. ( 2 lata, 9 miesięcy i 24 dni ) |
||
Premier |
Goh Kun Lee Hae Chan Han Kaczka-soo Han Myeong-sook |
|
Poprzednik | Yoon Young-kwan | |
Następca | Piosenka min-wkrótce | |
Biografia | ||
Data urodzenia | 13 czerwca 1944 | |
Miejsce urodzenia | Eumseong ( Korea ) | |
Narodowość | Korea Południowa | |
Partia polityczna | Niezależny | |
Małżonka | Yoo wkrótce-taek | |
Ukończyć |
Narodowy Uniwersytet Harvarda w Seulu |
|
Zawód | Dyplomata | |
Sekretarze Generalni Organizacji Narodów Zjednoczonych | ||
Ban Ki-moon | |
Hangeul | 반기문 |
---|---|
Hanja | 潘基 文 |
Poprawiona latynizacja | Ban Gi-mun |
McCune-Reischauer | Pan Ki-mun |
Ban Ki-moon ( hangeul : 반기문 , hanja :潘基 文, [ p a n g i m u n ] ), urodzony13 czerwca 1944w Eumseong jest południowokoreańskim dyplomatą i politykiem .
Zastępujący Kofi Annan , jest ósmym Sekretarzem Generalnym Organizacji Narodów Zjednoczonych , pełniącym dwie kadencje1 st styczeń 2007 w 31 grudnia 2016. Wcześniej był ministrem spraw zagranicznych i handlu swojego kraju międzystyczeń 2004 i Listopad 2006.
Ban Ki-moon, rodowity Koreańczyk , biegle posługuje się językiem angielskim i francuskim (dwa z sześciu języków roboczych Organizacji Narodów Zjednoczonych) oraz, według jego personelu, dobrze zna niemiecki i japoński .
Podczas swojej kadencji w latach 2007-2016 Ban kładł szczególny nacisk na globalne ocieplenie i udało mu się doprowadzić do podpisania porozumienia paryskiego w sprawie emisji gazów cieplarnianych przez 194 kraje.
Jednak ONZ pod zakazem została ostro skrytykowana za epidemię cholery na Haiti, ponieważ u źródła epidemii ONZ odmówiła uznania roli, jaką odegrała i przyjęła odpowiedzialność dopiero w 2016 roku.
Wojna domowa w Syrii i wysiłki pokojowe w Sudanie to inne ważne kwestie dla Ban jako sekretarza generalnego.
Ban Ki-moon urodził się w wiosce w prowincji Chungcheongbuk w Korei Południowej wówczas pod panowaniem japońskim , pochodzi z rodziny chłopskiej, która osiedliła się w sąsiednim mieście Chungju , gdzie dorastał. Jako dziecko jego ojciec był właścicielem magazynu, ale firma zbankrutowała, a rodzina straciła standard życia klasy średniej. Kiedy Ban miał sześć lat, jego rodzina uciekła na czas wojny koreańskiej i schroniła się na zboczach odległej góry, zanim wróciła do Chungju po zakończeniu konfliktu.
W Chungju High School Ban jest dobrym uczniem, zwłaszcza jeśli chodzi o filologię angielską . W 1952 roku został wybrany przez swoją klasę do wystosowania wiadomości do ówczesnego sekretarza generalnego ONZ Daga Hammarskjölda , ale nie wiadomo, czy wiadomość została wysłana. W 1962 roku wygrał sponsorowany przez Czerwony Krzyż konkurs na wypracowanie i wygrał wycieczkę do Stanów Zjednoczonych , mieszkając przez kilka miesięcy u rodziny goszczącej w San Francisco . Podczas podróży Ban spotyka prezydenta USA Johna F. Kennedy'ego . Kiedy reporter na spotkaniu pyta go, co planuje zrobić, gdy dorośnie, odpowiada: „Chcę być dyplomatą”.
Uzyskał dyplom w stosunkach międzynarodowych z Uniwersytetu w Seulu Narodowego w 1970 i magistra administracji publicznej w John F. Kennedy School of Government na Uniwersytecie Harvarda w 1975 roku na Harvardzie, studiował pod kierunkiem Joseph Nye , który zauważa, że Ban ma „rzadką mieszankę jasnej analizy, pokory i wytrwałości”.
W 1978 r. został mianowany pierwszym sekretarzem Misji Korei Południowej przy ONZ, którą to funkcję pełnił do 1980 r. , kiedy to został dyrektorem Biura Narodów Zjednoczonych w południowokoreańskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pozostał tam do 1983 roku . W 1996 roku został doradcą ds. bezpieczeństwa narodowego Kim Young-sam . W latach 2001-2002 był szefem sztabu Han Seung-soo , przewodniczącego Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych. Na tym stanowisku pracował nad przyjęciem uchwały potępiającej zamachy z 11 września 2001 r. .
Szef dyplomacji Korei Południowej z styczeń 2004jest jednym z ministrów spraw zagranicznych, który pozostaje najdłużej na tym stanowisku, przeżył kilka kryzysów międzykoreańskich . W szczególności broni stanowiska swojego kraju, które wyróżnia się na tle zmiany amerykańskiej polityki wobec Korei Północnej od czasu powrotu Republikanów do biznesu w 2001 roku .
9 października 2006, zostaje zaproponowany przez Radę Bezpieczeństwa jako następca Kofiego Annana na stanowisko Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z1 st styczeń 2.007. 13 październikaZgromadzenie Ogólne ONZ wybiera go przez aklamację. 14 grudnia 2006 r.składa przysięgę przed 192 członkami zgromadzenia. Song Min-wkrótce zastępuje go na stanowisku ministra spraw zagranicznych Korei Południowej.
Wzywa do reformy Organizacji Narodów Zjednoczonych i mówi, że jest w pełni odpowiedzialny za przyszłe zarządzanie Sekretariatem Generalnym.
Jego kadencja dobiega końca 31 grudnia 2011, jest odnawiany na pięć lat w dniu 21 czerwca 2011 na drugi semestr od 1 st styczeń 2012.
W wrzesień 2014, to z inicjatywy szczytu w sprawie środowiska, który odbywa się w Nowym Jorku.
Interwencje jako Sekretarz Generalny ONZW pierwszym oficjalnym dniu pełnienia funkcji sekretarza generalnego ONZ Ban Ki-moon zajmuje bardzo zniuansowane stanowisko w sprawie egzekucji Saddama Husajna . Kara śmierci została wcześniej potępiona przez ONZ, a skazanie to przypomniał Ashraf Qazi , który tuż po powieszenie Saddama Husajna potwierdził, jak bardzo organizacja sprzeciwia się „karze śmierci, nawet w przypadku zbrodni wojennych przeciwko ludzkości lub ludobójstwo ”. Ban Ki-moon wskazuje, że „kwestia kary śmierci pozostaje decyzją każdego z krajów członkowskich” i nie wspomina o zakazie kary śmierci przez ONZ. Jej rzeczniczka Michèle Montas odpowiada, że stanowisko ONZ w sprawie kary śmierci w żaden sposób się nie zmieniło. Objęcie urzędu byłoby niezręcznością, ale już obserwatorzy widzą w tym świadectwo tego, że „Ban Ki-moon jest człowiekiem Amerykanów”.
W styczeń 2007wzywa prezydenta USA George'a W. Busha do zamknięcia obozu w Guantanamo .
Podczas jednej ze swoich pierwszych podróży do Austrii złożył prywatną wizytę swojemu poprzednikowi i przyjacielowi Kurtowi Waldheimowi , który miał kontrowersyjną przeszłość byłego oficera Wehrmachtu .
W Marzec 2007Ban uważa za „rozczarowujące” pierwsze deklaracje nowego palestyńskiego rządu jedności, utworzonego między Fatahem a Hamasem , o „uprawnionym prawie” narodu palestyńskiego do „oporu we wszystkich jego formach”.
W 2009 roku, zgodnie z depeszami Departamentu Stanu ujawnionymi przez Wikileaks , Stany Zjednoczone zebrały wiele informacji dotyczących dyplomatów ONZ, w tym Ban Ki-moona: e-maile, hasła internetowe i intranet, numery kart bankowych, numery kart lojalnościowych linii lotniczych i pracy planuje odciski palców, obrazy twarzy, skany DNA i tęczówki oka itp.
W ciągu dziewięciu dni przebywa w sześciu krajach na Bliskim Wschodzie , naznaczonych dziesiątkami indywidualnych spotkań z szefami państw i rządów regionu.
Według Międzynarodowej Federacji Związków Zawodowych Ban Ki-moon ogłasza11 lipca 2013 r.cofnięcie oficjalnego uznania związków zawodowych reprezentujących 65 000 członków jej personelu oraz likwidację ich zarządu. Związki pracowników ONZ walczą, aby Ban Ki-moon cofnął swoją decyzję przed końcem roku i argumentują, że międzynarodowe standardy pracy nie są już przestrzegane w ramach własnych organów i instytucji ONZ.
Ban Ki-moon składa hołd Nelsonowi Mandeli w imieniu ONZ podczas ceremonii w10 grudnia 2013 r..
9 listopada 2016Sekretarz Generalny ONZ gratuluje Donaldowi Trumpowi zwycięstwa w wyborach prezydenckich . Zachęca również Amerykanów, aby pamiętali, że „jedność w różnorodności Stanów Zjednoczonych jest jedną z wielkich mocnych stron kraju” i odnosi się do walki ze zmianami klimatycznymi, której Trump kwestionuje samo istnienie w swoim programie.
Wracając do Korei Południowej, podróżuje po kraju w miesiącu styczeń 2017a następnie jest uważany jako ewentualnego kandydata Partii Saenuri w wyborach prezydenckich w maju, po dymisji prezydent Park Geun-Hye , z tej samej partii i do kogo jest on bardzo blisko. Jednak wyrzeka się tego2 lutego.
Jak sam przyznaje, został nazwany „Śliskim Węgorzem” (lub „Nieuchwytnym Węgorzem”) za umiejętność unikania wstydliwych pytań dziennikarzy z Korei Południowej.
Podczas gdy Ban jest wymieniany jako kandydat Saenuriego w południowokoreańskich wyborach prezydenckich w 2017 r. , w południowokoreańskiej gazecie Sisa-in pojawia się potencjalna sprawa korupcyjna . Minister spraw zagranicznych w rządzie Roh Moo-hyuna rzekomo otrzymał w 2005 r. prawie 200 tys. euro łapówek od szefa grupy obuwniczej Taekwang, który sam był już w centrum kolejnego skandalu korupcyjnego. Podobno ponownie otrzymał łapówki w 2007 roku od tej samej grupy Taekwang.
W styczeń 2015amerykański wymiar sprawiedliwości żąda od Korei Południowej aresztowania jednego z jego braci za akty korupcji.
Jest żonaty z Yoo Soon-taek, ma dwie córki i syna.