Berengère Dautun
Berengère Dautun| Członek Comédie-Française | |
|---|---|
| od 1972 |
| Narodziny |
10 maja 1939 Rabat |
|---|---|
| Imię urodzenia | Berengère Marie Gaubens-Cabrol |
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Narodowe Konserwatorium Dramatycznych Kursów Sztuki Simon |
| Czynność | Aktorka |
| Małżonka | Christian Cabrol (od1998) |
| Nagrody |
Commandeure of Arts i Letters (1997) Oficer Legii Honorowej (2008) |
|---|
Bérengère Dautun (ur10 maja 1939) - imię czasami pisane Bérangère - z prawdziwego imienia Bérengère Marie Gaubens-Cabrol , jest francuską aktorką , rezydentem Comédie-Française w 1964, następnie członkiem od 1972 do 1997.
Biografia
W lipcu 1961 otrzymała I nagrodę w Narodowym Konserwatorium Sztuki Dramatycznej w Paryżu.
Była promowana dowódca Sztuki i Literatury w 1998 roku na wniosek Catherine Trautmann , Minister Kultury i oficera Legii Honorowej na30 stycznia 2008 r.na wniosek Ministra Kultury Christine Albanel .
W 2009 roku stworzyła własną firmę Titan-Bérengère Dautun.
Filmografia
- 2021 : Łubin
- 2017 : Profilowanie. Zawroty głowy. Julien Despaux: Suzanne de Volange.
- 1989 : Biżuteria
- 1987 : Falsch , braci Dardenne
- 1978 : Sprawa księcia , Maurice Fryland
- 1978 : Na dziś wieczór teatru : Nowy Testament przez Sacha Guitry , w reżyserii Roberta Manuel reżyserii Pierre Sabbagh , Théâtre Marigny
- 1978 : Jean-Christophe , przez François Villiers
- 1978 : Dziewczyna sama , René Lucot
- 1977 : Blue Jeans przez Hugues Burin des Roziers
- 1977 : konfesjonale Czarnej penitentów przez Alaina BOUDET
- 1977 : Jean de la Fontaine , Jacques Vigouroux
- 1976 : Kiedy przychodzi miłość ... musimy iść , Hervé Basle
- 1975 : Dawno, dawno temu ... opowieść na żywo na A2
- 1974 : Valérie , przez François Dupont-Midi
- 1974 : Na dziś wieczór teatru : Edouard, mon fils przez Robert Morley i Noel Langley , w reżyserii Jacques'a Ardouin reżyserii Georgesa Folgoas , Théâtre Marigny
- 1973 : Linia demarkacyjna - odcinek 12: Janine (serial telewizyjny): Janine
- 1970 : Na dziś wieczór teatru : Un Fil a la patte przez Georges Feydeau reżyserii Jacques'a Charona , w reżyserii Pierre Sabbagh , Théâtre Marigny (pokaz przez Comédie-Française )
- 1970 : Le Tricorne , Jean-Pierre Roux
- 1969 : Les Patates , Claude Autant-Lara
- 1969 : Róża bożonarodzeniowa , Georges Lacombe
- 1968 : Le Distracted , Ph. Joulia
- 1968 : Karta przetargowa , Jean-Pierre Roux
- 1968 : Eugénie Grandet , Alain Boudet , na podstawie powieści Honoré de Balzaca Eugénie Grandet .
- 1968 : Catherine, wystarczy jedna miłość , Bernard Borderie
- 1968 : Mur w Jerozolimie, Albert Knobler i Frédéric Rossif
- 1967 : Zbrodnia David Levinstein, przez André Charpak
- 1967 : Le Temps des cerises , Jean-Pierre Roux Rou
- 1967 : Mozart , Alain Boudet
- 1967 : La Fronde , Claude de Givray
- 1966 : Le Roi d'Ys , Alain Boudet
- 1963 : Polowanie lub zachwycony miłość, przez Alaina BOUDET
- 1963 : Prawdziwa tajemnica męki, przez Louis Dalmas
Teatr
komedia francuska
- Wejście do Comédie-Française on1 st styczeń 1.964
- Członek w dniu 1 st styczeń 1.972
- Odlatuje 30 grudnia 1997 r.
- 450 e społeczeństwo
- 1964 : Cyrano de Bergerac przez Edmonda Rostanda , reżyseria Jacques Charon , Comédie-Française
- 1965 : Sen nocy letniej wg Szekspira w reżyserii Jacques'a Fabbri , Comédie-Française
- 1965 : Suréna de Corneille , reżyseria Maurice Escande , Comédie-Française
- 1965 : Sierota Chin przez Woltera , w reżyserii Jean Mercure , Comédie-Française
- 1966 : Le Voyage de Thésée przez Georges Neveux reżyserii Michela Etcheverry , Festival de Bellac
- 1967 : Cyrano de Bergerac przez Edmonda Rostanda , reżyseria Jacques Charon , Comédie-Française
- 1969 : Polyeucte de Corneille , reżyseria Michel Bernardy , Comédie-Française
- 1970 : Dom Juan de Molière , reżyseria Antoine Bourseiller , Comédie-Française , USA, Kanada tournee
- 1970 : Le Songe d' August Strindberg , reżyseria Raymond Rouleau , Comédie-Française
- 1971 : L'Zaimprowizowany de Versailles przez Molier , kierowane przez Pierre DUX , Comédie-Francaise
- 1971 : Becket lub czci Boga przez Jean Anouilh reżyserii autora i Roland Pietri , Comédie-Française
- 1971 : Le Malade imaginaire przez Moliera w reżyserii Jean-Laurent Cochet , Comédie-Française
- 1972 : Cyrano de Bergerac przez Edmonda Rostanda , reżyseria Jacques Charon , Comédie-Française
- 1972 : Aragon przez Bertolta Brecht , kierowane przez Jean-Pierre Miquel , Comédie-Francaise w Theatre National de l'Odéon
- 1973 : L'Zaimprowizowany de Versailles przez Molier , kierowane przez Pierre DUX , Comédie-Francaise
- 1973 : Nie można było wymyślić wszystkiego od Alfreda de Musseta , reżyseria Jean-Laurent Cochet , Comédie-Française
- 1973 : Un Fil a la patte przez Georges Feydeau reżyserii Jacques'a Charona , Comédie-Française
- 1975 : La Célestine przez Fernando de Rojas , kierowane przez Marcel Maréchal , Comédie-Francaise w Théâtre Marigny
- 1976 : Hołd dla Jeana Cocteau , koncepcja André Fraigneau , Comédie-Française
- 1976 : La Commère de Marivaux , reżyseria Jean-Paul Roussillon , Comédie-Française
- 1976 : Maitre Puntila i jego kamerdyner Matti przez Bertolta Brechta w reżyserii Guya retore , Comédie-Française w Théâtre Marigny
- 1976 : Ifigénie en Aulide de Racine , reżyseria Jacques Destoop , Comédie-Française
- 1976 : Cyrano de Bergerac przez Edmonda Rostanda , reżyseria Jean-Paul Roussillon , Comédie-Française
- 1977 : Le Malade imaginaire przez Moliera w reżyserii Jean-Laurent Cochet , Comédie-Française
- 1978 : Brytanika przez Racine , kierowane przez Jean-Pierre Miquel , Comédie-Francaise
- 1979 : Dave au bord de mer przez René Kalisky reżyserii Antoine Vitez , Comédie-Française w Théâtre de l'Odéon krajowego
- 1980 : Simul et singulis , Wieczór literacki poświęcony Tercentenary Komedii Francuskiej , reżyseria Jacques Destoop , Comédie-Française
- 1981 : Sertoriusz przez Corneille , kierowane przez Jean-Pierre Miquel , Comédie Francuskiej Salle Richelieu
- 1981 : Victor lub Dzieci u władzy przez Roger Vitrac reżyserii Jean Bouchaud
- 1981 : La Dame de chez Maxim przez Georges Feydeau w reżyserii Jean-Paul Roussillon , Comédie-Française
- 1983 : Victor lub Dzieci u władzy przez Roger Vitrac reżyserii Jean Bouchaud , Comédie-Française u Théâtre National de l'Odeon
- 1984 : Le samobójstwo przez Nikolai Erdman , w reżyserii Jean-Pierre Vincent , Comédie-Française u Théâtre National de l'Odeon
- 1985 : Makbet przez Williama Szekspira w reżyserii Jean-Pierre Vincent , Festival d'Avignon
- 1987 : Esther de Racine , reżyseria Françoise Seigner , Comédie-Française w Théâtre national de l'Odéon , Théâtre de la Porte-Saint-Martin
- 1987 : Dialog des Karmelitów przez Georges Bernanos po Gertrud von Leforta , Raymond Leopold Bruckberger , Philippe Agostini , skierowanych przez Gildas Bourdet , Comédie-Française w Opéra de Lille , w Théâtre de la Porte-Saint-Martin
- 1989 : Michelet ou le Don des larmes po Jules Michelet , w reżyserii Simone Benmussa , Comédie-Française w Petit Odéon
- 1990 : The TV Show of Vinaver , reżyseria Jacques Lassalle , National Odeon Theatre , National Theatre of Strasbourg .
- 1995 : Zadbaj o Amelia przez Georges Feydeau reżyserii Rogera Planchon , Comédie-Française
- 1997 : La Vie Parisienne przez Jacquesa Offenbacha w reżyserii Daniela Mesguich
Poza Comédie-Française
- 1960 : Jean de la Lune przez Marcel Achard reżyserii Bernard Dhéran
- 1961 : Szkoda Ona jest dziwką przez Johna Forda , w reżyserii Luchino Visconti , paryskiego teatru
- 1962 : George Dandin przez Moliera , reżyseria Daniel Leveugle , Théâtre de l'Alliance française
- 1963 : Les Amours de Palermo przez Lope de Vega , w reżyserii Daniela Leveugle , Festival du Languedoc
- 1968 : Trojan War nie będzie odbywać się przez Jeana Giraudoux w reżyserii Jean kąkol , Théâtre Antique d'Arles
- 1968 : Brytanika przez Racine'a w reżyserii Maurice Escande'a , Théâtre Antique d'Arles
- 1974 : Macbett przez Eugène Ionesco , kierowane przez Jacques Mauclair , Festiwal de Vaison-la-Romaine
- 1974 : Król umiera przez Eugène Ionesco w reżyserii Jacques'a Mauclair , na wycieczkę w Włoszech
- 1998 : L'Idiota po Fiodora Dostojewskiego , kierowane przez Jacques Mauclair i Gerard Caillaud , Théâtre 14 Jean-Marie Serreau
- 1999 : L'Idiot po Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Jacques'a Mauclair i Gérard Caillaud , Théâtre de la Madeleine
- 2003 : Hamlet przez Williama Szekspira w reżyserii Jean-Luc Jeener , Théâtre du Nord-Ouest
- 2007 : Niech wstążki unoszą się , Jacqueline de Romilly , reżyseria Philippe Rondest , Théâtre des Mathurins
- 2008 : Les femmes savantes przez Moliera w reżyserii Colette Teissèdre , Théâtre du Nord-Ouest
- 2009 : Les Cahiers de Malte Laurids Brigge przez Rainer Maria Rilke , kierowany przez Bérengère Dautun, Théâtre de la Huchette
- 2010 : Les Cahiers de Malte Laurids Brigge przez Rainer Maria Rilke , w reżyserii i dostosowanej przez Bérengère Dautun, Petit Hebertot
- 2011 : Refuge pour temps orage autorstwa Patricka de Carolis , reżyseria i adaptacja Bérengère Dautun, Petit Hébertot
- 2012 : J'accuse po Émile Zola , adaptacji przez Bérengère Dautun reżyserii Xaviera Jaillard , Petit Hebertot
- 2013 : W oczach Louise przez Georgesa Dupuisa, reżyseria Yves Pignot , Théâtre Le Ranelagh
- 2014: Les coquelicots des rowy przez Georges-Marie Jolidon , adaptacji i inscenizacji Xavier Lemaire , po uzyskaniu Molière dla najlepszej wydajności publicznego w 2015 roku.
- 2014: Hrabina Ségur z domu Rostopchine , Théâtre Le Ranelagh
- 2015: Comtesse de Ségur z domu Rostopchine , Théâtre Comédie Bastille
- 2016: Nazwałem go Monsieur Cocteau autorstwa Carole Weisweiller, Studio Hébertot
- 2017: Przedział dla palących , Studio Hébertot
- 2017: Kantata dla Lou von Salomé , napisana i wykonana przez Bérengère Dautun, reżyseria Anne Bouvier, Studio Hébertot
- 2018: Niebiańska dama i delikatny diabeł , adaptacja i wykonanie przez Bérengère Dautun z dzieła Claude-Alaina Planchona, Studio Hébertot
- 2019: Le Choix de Gabrielle , scenariusz i reżyseria Danielle Mathieu-Bouillon, Studio Hébertot. Spektakl powtórzony na festiwalu w Awinionie w reżyserii Marie Broche.
Nagrody
Dekoracje
-
Komandor Orderu Sztuki i Literatury Została Komandorem podczas promocji11 grudnia 1997 r.. -
Oficer Legii Honorowej Zostaje rycerzem31 grudnia 1993 za jej 32 lata działalności teatralnej, następnie awansowała na oficera 30 stycznia 2008 r..
Uwagi i referencje
- " Wiosna Bérengère " , Revue Des Deux Mondes ,21 marca 2017 r.(dostęp 25 listopada 2020 r. )
- Archiwum nominacji i awansów w Zakonie Sztuki i Literatury.
- Dekret z dnia 31 grudnia 1993 r. o awansie i nominacji
- Dekret z dnia 30 stycznia 2008 r. o awansie i nominacji
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Zasoby związane z pokazem :
- Zasoby audiowizualne :