Autyzm w mediach

Przedstawianie autyzmu w mediach , podobnie jak w przypadku wielu innych osób neuroróżnorodnych , opiera się na popularnym wizerunku osób z autyzmem i samym autyzmem, często opartym na niedokładnych informacjach, co prowadzi do błędnych interpretacji. Powszechne postrzeganie autyzmu jest często podstawą tych fikcyjnych przedstawień w powieściach, biografiach, filmach i serialach telewizyjnych.

Te portrety często mają na celu wzbudzenie litości i troski o podmiot, przy czym perspektywa osoby autystycznej rzadko jest tak naprawdę pokazywana, pozostawiając opinię publiczną nieświadomą autyzmu i jego diagnozy. Od czasu filmu Rain Man, a zwłaszcza z lat 2000 , moda na zespół Aspergera i naukowy autyzm doprowadziła do przedstawiania w mediach nietypowych postaci i zdolności (na przykład umiejętności mnożenia dużych liczb bez kalkulatora), które mogą być mylnie utożsamiana przez widzów z wiernym przedstawieniem wszystkich osób z autyzmem i samego autyzmu.

Niektóre najnowsze filmy, takie jak Le Goût des Merveilles, przedstawiają postacie z autyzmem inspirowane prawdziwymi ludźmi. Pojawia się również debata na temat promowania gry postaci autystycznych przez aktorów, którzy sami są autystyczni.

Historia

Od lat 70. fikcyjna reprezentacja osób z autyzmem , w tym z zespołem Aspergera i innymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu , staje się coraz bardziej powszechna. Poszerzenie kryteriów diagnostycznych autyzmu w latach 90. doprowadziło do „zmian w obrazach autyzmu” , w szczególności wraz z odkryciem zespołu Aspergera. Od 1990 i 2000 roku , zespół Aspergera jest ostatnim krzykiem mody w telewizji, filmów i fikcji.

Autyzm jest ogólnie dobrze znane w świecie mediów, dając wiele nieprawdziwych informacji. Według francuskiej socjolog Brigitte Chamak , do lat 90. media skupiały się głównie na osobach próbujących edukować dzieci z autyzmem.

Telewizja i kino

Według Chamak, filmy z lat momencie autyzm został uznany za rzadką chorobę i dotyczących wyłącznie mutic dzieci prowadzić do filmów z prób w edukacji dzieci, jak ilustrowane przez L'Enfant Sauvage przez François Truffaut w 1969 roku dokumencie Ce gamin, La przez Renaud Victor , w 1975 roku, a mniej znanych filmów Alfreda i Françoise Brauner, poświęcony ich centrum edukacyjnego w Saint-Mandé , a wyprodukowane między 1967 a 1996 r.

Filmy dokumentalne

Autyzm na co dzień

Autism Every Day (po francusku: Autism, every day) toamerykańskifilmdokumentalnywydany w2006, sponsorowany przez Autism Speaks i wyprodukowany przez Lauren Thierry, Jima Watkinsa i Erica Solomona. Składa się głównie z wywiadów z matkami dzieci z autyzmem i został wybrany do specjalnego pokazu na festiwalu filmowym Sundance w 2007 roku. Ten dokument skupia się na stresie i okazjonalnej beznadziejności, jakie niesie ze sobą życie, edukacja dzieci z autyzmem. Jest krytykowany przez ruch na rzecz praw osób z autyzmem .

孤独症

孤独症 to chiński dokument z napisami i przetłumaczony na język angielski pod tytułem Children of the Stars . 星星 的 孩子 / Xīngxīng -de háizi, po francusku „dziecko gwiazd”, to wyrażenie używane na Tajwanie do opisania dzieci z autyzmem. Ten dokument skupia się na instytucie (北京 星星 雨 教育 研究所), utworzonym w 1993 roku w Pekinie przez Tiana Huipinga. W 1992 roku wyjechała z Chongqing do Pekinu, aby szukać pomocy dla swojego autystycznego syna. Rok później zaczęła szkołę. Ta szkoła, finansowana wyłącznie z darowizn, jest pierwszą chińską instytucją pozarządową, która przyjmuje dzieci z autyzmem. Oferuje 11-tygodniowy program edukacyjny, oparty na metodzie ABA .

Dziecko-Koń

Zaczerpnięty z książki o tym samym tytule, ten film wyreżyserował Michel Orion Scott i jest dystrybuowany przez Zeitgeist Films .

Mózg Hugo

Mózg Hugo to francuski film dokumentalny wyprodukowany przez Sophie Révil w 2012 roku. Przez 1 godzinę i 35 minut zagłębia się w życie Hugo, młodego chłopca z autyzmem, u którego w młodym wieku zdiagnozowano chorobę Aspergera. Dokument traktuje o wszystkich aspektach życia Aspie , analizując zachowania, takie jak trudności w relacjach społecznych, a nawet w obliczu języka i ograniczonych zainteresowań (tu fortepian). Równolegle z filmem fabularnym dokument przedstawia świadectwa dzieci, młodzieży i dorosłych z zespołem Aspergera.

Powszechnie przyjęty dokument ma realny wpływ na wizję autyzmu i jego demediatyzacji .

Filmy fabularne

Od lat 70. w filmach i telewizji pojawiają się postacie z cechami, które można zakwalifikować jako należące do „spektrum autyzmu”. Postacie zostały przedstawione lub opisane jako otwarcie autystyczne lub zostały zaprojektowane z wieloma cechami charakterystycznymi dla ASD.

Filmografia Donald Morton i Isabelle Sorenson z Crazy in Love

Film jest komedią romantyczną, w której występują dwie postacie z zespołem Aspergera . Donald (w tej roli Josh Hartnett ) prowadzi małą grupę wsparcia dla ludzi bardziej „dotkniętych” autyzmem niż on sam. Crazy in Love to fikcja oparta na prawdziwym związku Jerry'ego Newporta i Mary Meinel (obecnie Mary Newport ).

Max Horowitz z Mary i Maxa

Mary and Max to australijska ciemna komedia animowana, wydana w 2009 roku. Została napisana i wyreżyserowana przez Adama Elliota, a wyprodukowana przez Melanie Coombs . Głosy należą do Philipa Seymoura Hoffmana , Toni Collette , Erica Bany , Bethany Whitmore , a Barry Humphries jest głosem narratora.

Zainspirowana przyjaźnią z Maxem, Mary studiowała psychologię na uniwersytecie i napisała doktorat na temat zespołu Aspergera z Maxem jako obiektem testów. Ma nadzieję, że jej tekst zostanie opublikowany w książce, ale kiedy Max otrzymuje kopię, wpada w szał, gdy stwierdza, że ​​nie wzięła bardziej pod uwagę swojego stanu, który jest postrzegany jako integralna część jej osobowości, a nie jako zaburzenie, które należy leczyć. Odcina komunikację z Mary. Ta druga, głęboko poruszona, kończy jej rozwijającą się karierę i popada w depresję , zaczynając pić, tak jak wcześniej jej matka. Przypadkowo pewnego dnia, przeszukując szafkę, znajduje puszkę skondensowanego mleka i wysyła ją Maxowi jako pretekst. Nastąpi rozwój niezwykłej przyjaźni.

Oskar Schell z Niezwykle silny i niesamowicie blisko

Niezwykle głośno i niesamowicie blisko to amerykański dramat z 2011 roku, zaadaptowany na podstawie opowiadania Jonathana Safrana Foera , wyreżyserowany przez Stephena Daldry i napisany przez Erica Rotha . Główni aktorzy grający w tym filmie to: Thomas Horn , Tom Hanks , Sandra Bullock , Max von Sydow , Viola Davis , John Goodman , Jeffrey Wright i Zoe Caldwell .

Adam Raki z filmu Adam

Adam Raki (w tej roli Hugh Dancy ) to nieśmiały i samotny młody człowiek z zespołem Aspergera, który po odejściu ojca mieszka samotnie na Manhattanie. Adam ze względu na swój stan ma trudności z komunikowaniem się z innymi i woli uciec w swojej pasji: eksploracji kosmosu. Beth Buchwald , postać grana przez Rose Byrne , jest nauczycielką i autorką książek dla dzieci, która wprowadza się do mieszkania tuż nad mieszkaniem Adama. Pewnej nocy Beth jest zszokowana, widząc go myjącego okno, zwisającego z dachu budynku, w skafandrze kosmicznym. Beth zaprzyjaźni się z Adamem pomimo jego dziwactw. Ten ostatni będzie miał nadzieję na związek z nią, ale pierwsze próby będą niezręczne z powodu jego lęku przed interakcjami społecznymi. W końcu uwolni się od rutyny na tyle, by móc żyć z Beth.

programy telewizyjne

Adrian Monk z Monk Star Trek Spock

Postać Pana Spocka , granego przez Leonarda Nimoya w Star Trek , jest często porównywana do nosiciela zespołu Aspergera, zwłaszcza przez Tony'ego Attwooda, który analizuje konflikt wywołany jego podwójną naturą, jego wolkańskim dziedzictwem popychającym go w kierunku rozumu i logiki, biorąc pod uwagę, że emocje związane z jego ludzkim dziedzictwem są słabością.

Sheldon Cooper z Teorii wielkiego podrywu

Sheldon Cooper (w tej roli Jim Parsons ) jest fizykiem z Caltech Institute, którego IQ wynosi 187. Słynie z mocnego przekonania, że ​​nikt nie może mieć inteligencji równej jego, a także z czepiania się faktów i teorii. błahe dla niego i za mało socjalizacji . Chociaż zachowanie Sheldona może przypominać zachowanie niektórych osób z zespołem Aspergera , należy podkreślić, że ta postać jest szczególnie rysunkowa, a sami pisarze przypomnieli nam, definiując jego zachowania jako „Sheldonesques” .

Abed Nadir ze Wspólnoty

Abed Nadir (grany przez Danny'ego Pudi ) to młody palestyńsko-polsko-amerykański, pozornie beznamiętny, pasjonat popkultury, który aspiruje do zostania reżyserem. Podobnie jak Spock , Abed współczuje swoim przyjaciołom, jest bardzo analityczny, mówi dość monotonnym i niepewnym tonem, i szczerze mówiąc, co skłania niektórych jego przyjaciół do podejrzeń o zespół Aspergera . W przeciwieństwie do serii The Big Bang Theory , zespół Aspergera został oficjalnie ogłoszony.

Will Graham z serii Hannibal

W odcinku pilotażowym Hannibala , Will Graham (grany przez Hugh Dancy ) zostaje zapytany : „Gdzie spadłeś na widmo?” "  ; odpowiada: „[…] blisko zespołu Aspergera. " Później Hannibal Lecter zauważył, że Graham " Nie lubi utrzymywać kontaktu wzrokowego. „ Ale w dziewiątym odcinku, Graham mówi, że „za dużo neuronów lustrzanych” . "

D Dr  Spencer Reid z serii Criminal Minds

Postać D Dr.  Spencera Reida, grana przez Matthew Graya Gublera , ma wiele cech należących do zespołu Aspergera , w tym brak umiejętności społecznych i skłonność do dygresji na pewne tematy. Jest to również niezręczne w sytuacjach społecznych i może nieumyślnie przestraszyć ludzi, powodując, że tracą nadzieję w swojej sytuacji. Już na samym początku serialu przestępca zauważył niektóre z jego autystycznych tendencji. Postać utrzymuje silną przyjaźń z kilkoma osobami i jest głęboko wzruszona, gdy jedna z nich odchodzi. Ta silna więź była wyraźnie widoczna, gdy osoba, z którą dzielił wspólną pasję, została na jego oczach zamordowana. Wykazał również silne przywiązanie do młodego chłopca z autyzmem, któremu zabrano rodziców. Gubler potwierdził, że postać rzeczywiście miała zespół Aspergera, a także możliwą drobną schizofrenię .

Sonia Krzyż z mostu

W głównym bohaterze serialu The Bridge występuje detektyw Sonya Cross z Departamentu Policji El Paso (grana przez niemiecką aktorkę Diane Kruger u boku meksykańskiego aktora Demiána Bichira jako detektyw Marco Ruiz z policji stanowej Chihuahua), który ma AS (zespół Aspergera) . Chociaż nie zostało to oficjalnie ogłoszone, diagnoza zespołu Aspergera postawiona przez Sonya została potwierdzona przez producentów serialu i zespół produkcyjny, w skład którego wchodzi specjalista AS Alex Plank , który sam ją ma.

Serial oparty jest na innym o tej samej nazwie (w języku szwedzkim Bron ), wyprodukowanym w 2011 roku na moście Øresund łączącym Danię ze Szwecją , na którym występują Sofia Helin w Saga Norén ze szwedzkiej policji kryminalnej, Malmö i Kim Bodnia w Martin Rohde, duńskiej policji w Kopenhadze. Autorzy powiedział: „My nie powiedzieć miała syndrom Aspergera, jeśli mieliśmy, powinniśmy kierować się podanymi cechy diagnozy dokładnie . ”

Benedict Cumberbatch jako Sherlock

Sherlock Holmes , autorstwa Arthura Conan Doyle'a, był czasami opisywany jako posiadający cechy związane z zespołem Aspergera.

Serial BBC Sherlock wyraźnie nawiązuje do zespołu Aspergera. Tak więc w odcinku „  The Dogs of Baskerville  ” znajdujemy następującą wymianę:

Lestrade  : Myślę, że lubi mieć przed sobą znajome twarze. Przypomina jego... jego... D Dr  Watson: Zespół Aspergera? D Dr  Temperance „Bones” Brennan of Bones (serial telewizyjny)

Główny bohater serialu Bones , Temperance Brennan , został zainspirowany przyjacielem  reżysera „  Aspie ”.

D Dr.  Gregory House in House, MD

Dom D Dr.  Gregory'ego - często nazywany "  Domem  " - był często podejrzewany przez fanów serialu o zespół Aspergera. Główny bohater amerykańskiego serialu o tym samym tytule, grany przez angielskiego aktora Hugh Laurie , kieruje zespołem w fikcyjnym szpitalu w Princeton Plainsboro w New Jersey . House został opisany jako mizantropijny , cyniczny , narcystyczny i zepsuty . Jest jedyną postacią, która pojawia się we wszystkich 177 odcinkach.

House często mówi, że „wszyscy kłamią” , ale żartobliwie zaznacza, że ​​kłamie, gdy to mówi. House krytykuje społeczne etykiety za to, że są irracjonalne i bezużyteczne. W odcinku „  Linie na piasku  ” trzeciego sezonu wyjaśnia, jak zazdrości pacjentowi z autyzmem, ponieważ pozwala mu to zrezygnować ze społecznych zawiłości, które musi znosić.

W tym samym odcinku The D r  Wilson sugeruje, że dom powinien mieć zespół Aspergera , który charakteryzuje się liczbą występujących w nim funkcje, takie jak trudności z zasadami społecznymi, brakiem zainteresowania jego wyglądu i odporności na zmiany.

House jest antykonformistą i nie przywiązuje wagi do osądu, jaki mogą mieć o nim inni. W całej serii pogardza ​​autorytetem. House wykazuje niemal ciągłe lekceważenie własnego wyglądu, ubierając się w znoszone dżinsy, wymięte koszule, T-shirty i trampki. Unika noszenia tradycyjnego białego fartucha lekarzy, aby pacjenci nie rozpoznali go jako takiego, woli nosić zniszczoną marynarkę lub, rzadziej, motocyklową kurtkę.

D r  Eugene Porter z The Walking Dead

D r  Eugene Porter (grany przez Josha McDermitt ) z The Walking Dead ma wiele cech charakteryzujących zespół Aspergera (AS). Jest niezdarny społecznie i często używa pedantycznego języka. Wydaje się, że Eugene posiada również wyjątkową i ekspercką wiedzę w pewnych specjalistycznych dziedzinach związanych z nauką . W wywiadzie z listopada 2014 r., na temat możliwego SA jego postaci, aktor Josh McDermitt odpowiada: „Nie chcę poruszać tego tematu” , wskazując mimochodem, że ta potencjalna sympatia Eugene'a jest jednym z „tajemnic spektaklu” .

Elliot od Pana Robota

Postać Elliota w serialu Pan Robot przedstawia również na początku serii szereg symptomów, które mogą przywodzić na myśl syndrom Aspergera. Jest niezgrabny społecznie, mówi monotonnym tonem i nie znosi kontaktu fizycznego. Jest także wybitnym hakerem. Następnie pojawiają się nowe patologie, takie jak amnezja lub halucynacje, które nie są związane z zespołem.

Jesse Banks z The Code

Jesse Banks jest hakerem w okresie próbnym, nad którym czuwa jego brat dziennikarz. Zamieszany w tajemnicę państwową Jesse zostaje brutalnie skonfrontowany z realiami świata i musi nauczyć się samodzielnie radzić sobie ze swoimi lękami, aby ocalić swoje życie i pomóc bratu.

Aktor Ashley Zukerman otrzymał nagrodę AACTA w 2014 roku za wybitną rolę w tej głównej roli.

Jerry Espenson z Boston Justice

Jerry Espenson (grany przez Christiana Clemensona ) po raz pierwszy przedstawiony jako główny finansista firmy Crane, Poole & Schmidt i cierpiący na zespół Aspergera jest współpracownikiem wyśmiewanym przez wspólników firmy. Nazywany przez nich „ręką”, ponieważ zawsze kładzie ręce na kolanach w każdych okolicznościach, w tym podczas stania lub chodzenia, ma również tiki, takie jak skakanie w stresie, powtarzanie różnych onomatopei, takich jak „Bingo”, piszczenie, gdy jest niespokojny ...

Dowiedziawszy się, że nie zostanie wybrany na jednego z głównych wspólników firmy, posunie się nawet do wzięcia jednego z wspólników prowadzących tę firmę jako zakładnika. Uzdrowiony dzięki terapii powróci następnie do firmy, w szczególności by poprosić o pomoc swojego przyjaciela, który zawsze go wspierał, prawnika Alana Shore'a, który pomoże mu wyjść z kłopotliwej sytuacji, w jakiej znalazł się Jerry. . Następnie otworzy własną kancelarię prawną i zostanie doradcą prawnym przeciwko Crane, Poole & Schmidt. Aby przezwyciężyć swoje lęki i sprawić, że objawy zespołu Aspergera znikną, użyje drewnianego papierosa, który uważa za technikę relaksacyjną, dlatego staje się wytrwałym i asertywnym adwokatem, który posuwa się nawet do żartów. obecny w sądzie.


Astrid Nielsen z Astrid & Raphaëlle

Astrid Nielsen ( Sara Mortensen ) jest otwarcie przedstawiana jako osoba z autyzmem. Jest dokumentalistką kryminalną, a jej szczególne zainteresowanie kryminalistyka, a także łamigłówki i zagadki są istotnym atutem dla jej kolegi z drużyny Raphaëlle w rozwiązywaniu śledztw. Astrid ma wiele cech autystycznych, w tym nadwrażliwość sensoryczną i autostymulację .

W odcinku 7 dowiadujemy się, że miała wujka, który również był autystyczny.

Książki

Powieści

  • Dziwacznej Incident of the Dog w nocy przez Mark Haddon (2003).
  • Niebieski Dziecko przez Henry'ego Bauchau (2004).
  • Saga Millennium z Stieg Larsson (2005-2007). To właśnie z pierwszego tomu trylogii Larssona (zob. wydanie angielskie na stronie 498) czytelnik dowiaduje się, że bohaterka Lisbeth Salander prawdopodobnie cierpi na pewien rodzaj zespołu Aspergera. Następnie, w tomie drugim , podczas rozmowy Mikaela Blomkvista z byłym nauczycielem Lisbeth, Holgerem Palmgrenem, czytelnik może uzyskać rzetelne wyobrażenie o osobowości Lisbeth poprzez jego działania w pierwszych dwóch tomach powieści. Dowiadujemy się, że ma pamięć ejdetyczną , że w szachach jest niepokonana, że ​​uwielbia łamigłówki, że jest ekspertem w pewnych formach testów na inteligencję, że bardzo słabo komunikuje się z innymi. Jednak Holger Palmgren będzie ostrożny, aby zauważyć: „Jeśli czytasz kliniczne opisy pacjentów z zespołem Aspergera, są pewne rzeczy, które idealnie pasują do Lisbeth, ale jest równie wiele, które w ogóle nie mają zastosowania. "
  • Od Elisabeth Motsch:
    • Gabriel (2006)
    • Wilson's Snipe (autorka opowiada o trudności w znalezieniu odpowiedniego monitoringu medycznego dla jej dziecka z zespołem Aspergera).
  • Słowa innych autorstwa Clare Morral, Fayard, 2009. Pod koniec powieści dowiadujemy się, że jedna, a potem dwie postaci prawdopodobnie rozwinęły tę formę różnicy.
  • Kamieniarza z Camilla Läckberg (2005). Trzeci tom powieściopisarza przedstawia postać z zespołem Aspergera, Morgana, programistę komputerowego, który nauczył się rozpoznawać emocje dzięki rysunkom swojej matki.
  • W Running With Scissors przez Augusten Burroughs (2002), młody bohater brat cierpi na zespół Aspergera i jest niezwykle Specjalista w mechanice.
  • World of Marcelo , Francisco X (2009). Bocian, który opowiada o życiu nastolatka cierpiącego na zespół Aspergera i rozwijającego się w wielkim zainteresowaniu religią, a zwłaszcza podczas jednego lata, swoim doświadczeniem „normalnego” świata pracy, na polecenie ojca, który nie chce żyć dalej. marginesy społeczeństwa.
  • The Half-Life of Planets ( Dwie głowy w gwiazdach ) Emily Franklin i Brendan Halpin, jedna z dwójki głównych bohaterów jest nastolatką, która jest w pełni świadoma cierpienia na ten syndrom. Powieść opisuje konstruowanie romantycznej relacji widzianej na przemian przez jej dwóch bohaterów.
  • Graeme Simsion za Lobster Twierdzenie (2013)
  • Psychiatra i pisarz Emmanuel Venet jest autorem powieści Marcher droit, retour en rond (red. Verdier, 2016), w której portretuje czterdziestolatka cierpiącego na zespół Aspergera, a którego głównymi obszarami zainteresowań są scrabble, air katastrofy i zagubiona koleżanka z klasy (chociaż została aktorką drugoplanową) przez jakieś trzydzieści lat, nie wspominając o drobiazgowym zamiłowaniu do dokładności, w tym w szczegółach, które inni uznaliby za trywialne.
  • Od Josefa Schovaneca  :
    • Josef Schovanec , jestem na Wschodzie!  : Uczony i autystyczny, wyjątkowe świadectwo , Paryż, Plon,2012, 246  s. ( ISBN  978-2-259-21886-3 )
    • Pochwała podróży na użytek osób autystycznych i tych, którym nie wystarcza , Paryż, Plon,2014, 227  s. ( ISBN  978-2-259-22223-5 )
    • Miłość w Autistanie , Paryżu, Plon,2015, 223  s. ( ISBN  978-2-259-22947-0 )
    • Podróże po Autistanie: Kroniki „Notatników świata” , Plon,2016, 252  s. ( ISBN  978-2-259-24931-7 )
    • Podróże po Autistanie: Kroniki notatników świata, sezon 2 , Paryż, Plon,2017, 212  s. ( ISBN  978-2-259-25304-8 )
  • Od Daniela Tammeta  :
    • Urodziłem się w niebieski dzień [„Urodzony w niebieski dzień”], Paryż, Éditions Les Arènes ,2007, 240  pkt. ( ISBN  978-2-35204-028-6 ) (przekład francuski Nils C. Ahl).
    • Obejmując szerokie niebo : Le Brain des Génies [„Obejmując szerokie niebo”], Paryż, Éditions Les Arènes ,2009, 330  pkt. ( ISBN  978-2-35204-075-0 ) (tłumaczenie Daniela Tammeta i Jérôme Tabeta).
  • przez Olivier LIRON  :
    • Einstein, seks i ja: romans w telewizji z cyckami , Paryż, Alma,2018, 200  pkt. ( ISBN  978-2-36279-287-8 , czytaj online ). Autobiografia autystycznego aspergera, normalnego i chronicznego zwycięzcy „ Pytań o mistrza” .

Komiksy lub powieści graficzne

14 marca 2019 roku ukazał się pierwszy tom serii powieści graficznych Les Fabuleuses Aventures d'Aurore , stworzonej przez Joann Sfar i Douglasa Kennedy'ego , której bohaterką jest młoda niewerbalna autystyczna dziewczyna, która potrafi bardzo głęboko emocje innych.

Gry wideo

  • W grze wideo Watch Dogs 2 ( Ubisoft ), postać Josha, członka grupy hakerów , nosi zespół Aspergera.
  • River, kobieca postać z gry wideo To the Moon ( Freebird Games - 2011), cierpi na ten syndrom. Ma problemy z komunikacją i ma obsesję na punkcie robienia origami w kształcie królika. Zespół Aspergera nie jest wyraźnie cytowany, ale jego towarzysz został zaproszony do przeczytania książki Tony'ego Attwooda , aby lepiej zrozumieć jego różnicę.
  • Symmetra, kobieca postać z gry wideo Blizzarda Overwatch , ma autyzm.

Audycje radiowe

Rozpyl kawę w radiu.

Medialne postrzeganie autyzmu

Przedstawiony w mediach obraz autyzmu na ogół nie jest zgodny z rzeczywistością. Jak zauważa Josef Schovanec , klasyczne tematy medialne odnoszące się do autyzmu we Francji generalnie odnoszą się do pytania „ile miejsc stworzyć w wyspecjalizowanych placówkach dla dzieci cierpiących na tę chorobę” , podczas gdy duża część osób z autyzmem nie chce być zinstytucjonalizowanych i zdolnych do życia w zwykłym środowisku:

„Twierdzenie lub sugerowanie z przebiegu zadanych pytań, że osoby autystyczne przychodzą „z natury” do szpitala psychiatrycznego, powinno być tak samo szokujące i niedopuszczalne, jak podobne twierdzenia o miejscu kobiet w domu rodzinnym. "

- Josef Schovanec

Przemoc

Przedstawianie w mediach często prowadzi do założenia o błędnym związku między autyzmem a niewłaściwym zachowaniem, przemocą, przestępczością i przestępczością, zwłaszcza w mediach anglojęzycznych , francuskojęzycznych i niemieckojęzycznych .

Analiza korpusu 100 dzieł literatury dziecięcej i młodzieżowej z niepełnosprawnym głównym bohaterem, wydanych po francusku i włosku w latach 1995-2005, pokazuje, że osoby autystyczne są zasadniczo przedstawiane jako osoby agresywne, mimo odrzucenia takiego wizerunku. przez osoby z autyzmem, a także przez ich rodziców czy pracowników służby zdrowia: „W literaturze dziecięcej przemoc niepełnosprawnego bohatera, przejawiająca się płaczem, krzykiem, ugryzieniami czy ciosami, pojawia się jako specyfika postaci noszących autyzm. zespół ” .

Według naukowca w socjologii Anne McGuire, z P R w King College London Robert Chapman i psychiatra dziecięcy Mohammad Ghaziuddin, istnieje sposób istotny w sposób informacji na temat przemocy w autyzmie jest traktowany w mediach: przemoc otrzymanych przez nie-autystycznych osoby z autyzmem oraz pojedyncze przypadki osób z autyzmem, które popełniły akty przemocy lub przestępstwa są bardzo widoczne, podczas gdy przemoc doświadczana przez osoby z autyzmem jest niewidoczna lub uważana za „normalną”.

Umiejętności „naukowe”

Szeroka dystrybucja filmu Rain Man , wydanego w 1988 roku w Stanach Zjednoczonych, zaowocowała tym, co Steve Silberman nazywa „efektem Rain Mana” (po polsku: efekt Rain Mana ), fascynacją „  autystycznymi naukowcami  ”, prowadzącą do rewaloryzacji wizerunek osób z autyzmem wśród ogółu społeczeństwa w krajach zachodnich, które czasami traktuje autyzm jako formę potencjalnego geniuszu.

Uwagi i referencje

  1. Broderick i Ne'eman 2008 .
  2. Sarrett 2011 .
  3. (w) Avery Holton , Laura Farrell i Julie Fudge , „  Przestrzeń zagrożenia?: Stygmatyzacja i ramy autyzmu w wiadomościach  ” , Studia nad komunikacją , tom.  65 N O  22014, s.  189.
  4. (w) Draaisma D „  Stereotypy autyzmu  ” , Philos. Przeł. R. Soc. Londyn, B, Biol. Nauka. , tom.  364 n O  1522maj 2009, s.  1475-80 ( PMID  19528033 , PMCID  2677582 , DOI  10.1098/rstb.2008.0324 ).
  5. (en) Brian Bethune , „  autystyczne licencja: nagle Aspergera jest nowy«to»zaburzenie na ekranie iw fikcji  ” , Macleans.ca ,3 lipca 2009( przeczytaj online , skonsultowano 18 kwietnia 2012 r. ).
  6. Rania Hoballah , „  'Prawie jak inni': jak sprawić, by dziecko autystyczne działało ?  » , w metronewsach ,30 marca 2016(dostęp 30 maja 2016 r . ) .
  7. Murray 2006 , s.  24-45.
  8. Chamak 2015 , s.  1.
  9. Sarrett 2011 , s.  141-153.
  10. Chamak 2015 , s.  2.
  11. (en) Abigail Sullivan Moore, „  Trudne spojrzenie na autyzm jest pokazywane na Sundance  ” , The New York Times ,21 stycznia 2007( przeczytaj online , skonsultowano 15 sierpnia 2009 ).
  12. "  Zastosowania rozczarowania: telewizyjna mama-mama walczy z autyzmem i kręci go | The New York Observer  ” , Observer.com,4 czerwca 2006(dostęp 15 sierpnia 2009 ) .
  13. „  Autism Every Day wybrany jako specjalny film pokazowy na festiwalu Sundance w 2007 roku  ” , Autismspeaks.org,2 stycznia 2007(dostęp 15 sierpnia 2009 )
  14. „  Dokumentowanie prawdy o autyzmie  ”, Abcnews.go.com (dostęp 15 sierpnia 2009 r . ) .
  15. „  Dokumenty filmowe Rodziny radzące sobie z autyzmem  ” , Abcnews.go.com,8 sierpnia 2006(dostęp 15 sierpnia 2009 ) .
  16. (w) Kristina Chew, „Niepełnosprawność i media” w Robin Andersen, Jonathan Gray, Battleground: media , lot.  1: AN , Westport, Greenwood Press, coll.  "Pole bitwy",2008, 633  s. ( ISBN  978-0-313-34167-0 ) , s.  127-128

    „Chociaż Thierry niewątpliwie chciał powiedzieć prawdę, większość materiału filmowego Autism Every Day jest charakterystyczna dla programów opartych na faktach, które mają przyciągać widzów. A takie mroczne i niewygodne rewelacje to tylko jedna strona życia z dziećmi z autyzmem. [...] Tepper Singer sama jest matką z autyzmem, która w filmie Autism Every Day opowiada o tym, jak chciała zjechać z mostu George'a Washingtona ze swoją autystyczną córką. Wiele osób z autyzmem i rodzin z autystycznymi dziećmi zareagowało oburzeniem i obrzydzeniem na oświadczenie Singer, a nawet nawiązało związek między nią a Karen McCarron. "

  17. (w) Stuart Murray, Reprezentujący autyzm: kultura, narracja, fascynacja , Westport, Liverpool University Press,2008, 236  s. ( ISBN  978-1-84631-092-8 ) , s.  135

    „[Film] wywołał znaczną krytykę ze strony obrońców praw osób niepełnosprawnych, ponieważ skupiał się na stanie jako jednym z problemów i trudności, zwłaszcza dla rodziców. Wywołało to szczególne kontrowersje, gdy jedna z matek, z którymi przeprowadzono wywiad, omawiając zmagania, jakie przeszła w poszukiwaniu szkoły dla swojego dziecka, skomentowała, że ​​jedynym powodem, dla którego nie wsadziła swojej autystycznej córki do samochodu i nie zjechała z mostu, było to, że ma inną córkę, która nie ma autyzmu. "

    .
  18. Beijing Stars and Rain, „  O nas  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) ,2007(dostęp 9 września 2010 ) .
  19. (w) Jocelyn, Ed i Wu, Runmei, „  Złapać spadającą gwiazdę  ” [ archiwum18 września 2010] , Chiny Świat Biznesu. Wywiad z Tianem Huipingiem,2009(dostęp 9 września 2010 ) .
  20. (w) Brian Field, „  Chińska organizacja daje nadzieję rodzinom zmagającym się z autyzmem  ” , Autism Support Network,2010(dostęp 9 września 2010 ) .
  21. (w) „  The Horse Boy  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Zeitgeist Films (dostęp 24 lutego 2010 ) .
  22. (w) Poulson S, „  Autyzm w obiektywie społecznym  ” , Konteksty , tom.  8, N O  22009, s.  40–5 ( DOI  10.1525 / ctx.2009.8.2.40 ).
  23. Handicap.fr , „  Film Smak cudów, autyzm w sercu romansu  ” , na stronie Handicap.fr (dostęp 30 maja 2016 r . ) .
  24. Jest prezentowany poza konkursem na zakończenie 72. Festiwalu Filmowego w Cannes 2019. Pokaz tego filmu odbył się również w Zgromadzeniu Narodowym. [1]
  25. „  Hollywood i Aspergera  ” , Huffington Post .
  26. (w) Barbara Jacobs ( . Pref  Tony Attwood ) Loving Mr. Spock: zrozumienie kochanka z zespołem Aspergera , Future Horizons,2004, 343  s. ( ISBN  978-1-932565-20-1 i 9781932565201 , prezentacja online ).
  27. (w) William Hadcroft, The Feeling's Unmutual: Growing with Asperger Syndrome (niezdiagnozowany) , Jessica Kingsley Publishers,2004, 240  pkt. ( ISBN  978-1-84642-020-7 i 9781846420207 , prezentacja online ) , s.  230.
  28. (w) „  Wymyśl nową teorię: Sheldon NIE ma zespołu Aspergera  ” , HuffPost TV
  29. Paul Collins , „  Must-Geek TV: Czy świat jest gotowy na Aspergera serialu?  », Łupek , www.slate.com,6 lutego 2009( przeczytaj online , skonsultowano 14 kwietnia 2009 ).
  30. (w) Lynne Soraya , "  Sheldony gold Aspergery?: The Big Bang Theory  " , Asperger's Diary (autor's Note (16.08.2009)) , Psychology Today (dostęp 16 kwietnia 2012 )
  31. (w) „  Hannibal: Jak Bryan Fuller zbliżył się do kultowej postaci  ” , IGN,3 kwietnia 2013(dostęp 7 stycznia 2014 )
  32. (w) „  The Bridge: about  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na www.fxnetworks.com FX Networks (dostęp 7 stycznia 2014 )
  33. „  The Bridge”: Diane Kruger on Asperger's and Female TV Roles  ” , z The Hollywood Reporter (dostęp 21 maja 2016 r. )
  34. „  Celebryci rozmawiają z postacią z zespołem Aspergera” w serii FX „The Bridge  ” , na temat Autism Speaks ,25 lipca 2012(dostęp 10 maja 2016 r. )
  35. Matt Webb Mitovich i Matt Webb Mitovich , „  Diane Kruger Hails z „Risky” FX Drama z The Bridge, „Ballsy” Handling of Aspergera  ” , na TVLine ,10 lipca 2013 r.(dostęp 10 maja 2016 r. )
  36. „  Reakcja premiery „The Bridge”: detektywi Lady, zespół Aspergera i zadatki na nowy, fascynujący dramat  ” , na stronie EW.com Entertainment Weekly (dostęp 10 maja 2016 r. )
  37. Alessandra Stanley, „  Most adaptuje skandynawski serial kryminalny  ”, The New York Times ,9 lipca 2013 r.( przeczytaj online , konsultacja 24 lipca 2020 r. ).
  38. Arte, "  Bron - Sezon 1 (1/10)  " , na arte.tv (dostęp 30 marca 2021 ) .
  39. Lisa Sanders Md , „  Ukryte wskazówki  ” , „ The New York Times” ,6 grudnia 2009( ISSN  0362-4331 , przeczytany online , dostęp 10 maja 2016 ).
  40. „  Sherlock” Psy z Baskerville” (odcinek 2.2) | Cytaty Planet Claire  ” , Planetclaire.org (dostęp 7 stycznia 2014 r. )
  41. Rosewarne 2016 , s.  22.
  42. (w) "  Dom, MD  " [ archiwum12 października 2007] , Tioti.com .
  43. (w) Jeff Jensen , '  Full' House '  " , Entertainment Weekly ,6 kwietnia 2007, s.  44–47. ( przeczytaj online , skonsultowano 12 września 2007 )
  44. „  D Dr.  Gregory House  ” na thefullwiki.org (dostęp 30 kwietnia 2015 )
  45. Rebecca Winters , „  Doktor jest w… złym nastroju  ”, „ Time” (czasopismo) ,4 września 2005 r.( ISSN  0040-781X , przeczytany online , dostęp 9 października 2007 )
  46. Odcinek Kontroli , czternastego odcinka pierwszego sezonu Domu serii . Po raz pierwszy wyemitowany 15.03.2005.
  47. Episode Pilot , pierwszy odcinek pierwszego sezonu serialu House . Po raz pierwszy wyemitowany 16.11.2004.
  48. "  Josh McDermitt: Czy dr Eugene Porter ma zespół Aspergera?  » , On Access Hollywood (dostęp 10 maja 2016 )
  49. (en-US) „  Mr. Robot Is the Best Hacking Show Yet — Ale It’s Not Perfect  ” , na WIRED (dostęp 21 maja 2016 r. )
  50. „  Douglas Kennedy i Joann Sfar spotkali się ponownie w powieści o autyzmie  ” , na www.actualitte.com (dostęp 21 marca 2019 r. )
  51. Alexis Orsini , „  Overwatch: Jak Blizzard sprytnie reprezentuje autyzm za pomocą Symmetra – Popkultura – Numerama  ”, Numerama ,12 lipca 2017( przeczytaj online , skonsultowano 26 lipca 2017 r. )
  52. „  Overwatch podnosi świadomość autyzmu poprzez jedną ze swoich postaci  ” , na hitek.fr (dostęp 26 lipca 2017 r. )
  53. „  The Asperger Café, show  ” , o Asperger Amitié (dostęp 24 lipca 2020 r . ) .
  54. Josef Schovanec, „  Raport przedstawiony Sekretarza Stanu dla niepełnosprawnych i zwalczania wykluczenia na przyszłość zawodową osób z autyzmem  ” , Ministerstwo Spraw Społecznych i Zdrowia ,marzec 2017, s.  19-20.
  55. Le Callennec et Chapel 2016 , Przedmowa Josefa Schovaneca.
  56. Shore i Rastelli 2015 , s.  106.
  57. (w) Mohammad Ghaziuddin, „Przemoc w autyzmie i zespół Aspergera” w aspektach zdrowia psychicznego autyzmu i zespołu Aspergera [„przemoc w autyzmie i zespół Aspergera”], Jessica Kingsley Publishers ,2005, 252  s. ( ISBN  1843107279 i 9781843107279 ) , s.  214.
  58. (w) Katie Maras , Sue Mulcahy i Laura Crane , „  Czy autyzm jest powiązany z przestępczością?  " [" Czy autyzm jest powiązany z przestępczością? »], Autyzm , t.  19 N O  5,1 st lipca 2015, s.  515-516 ( ISSN  1362-3613 , DOI  10.1177 / 1362361315583411 , czytanie online , dostęp 23 września 2017 ).
  59. (en) Robert Chapman, „  Musimy porozmawiać o przemocy domowej nad autystycznymi dorosłymi  ” , The Establishment ,27 lipca 2017 r.(dostęp 14 listopada 2017 r . ) . Przekład francuski: Robert Chapman ( tłum .  Nicole Dupont), „  Przemoc ze strony krewnych wobec dorosłych z autyzmem, niezrozumiana rzeczywistość  ” , Association francophone de femmes autistes,14 listopada 2017 r..
  60. Isabelle Gravillon , „  Francja może zrobić lepiej  ”, Szkoła rodziców , Eres,20 maja 2016, s.  27-34 ( ISSN  0424-2238 , czytaj online , dostęp 26 maja 2016 ).
  61. Claude Wacjman , „  Czego nas uczy kontrowersje związane z autyzmem?”  », Psychology kliniczne , n O  36,6 lutego 2014, s.  8-30 ( ISSN  1145-1882 , czytaj online , dostęp 5 kwietnia 2017 ).
  62. (de) Volker Schmidt i Josef Sachs , „Autismus und gewalt” , w Faszination Gewalt: Was Kinder zu Schlägern macht [„Fascynacja przemocą: zamienianie dzieci w bandytów”], Orell Füssli Verlag,2014, 224  s. ( ISBN  3280038197 i 9783280038192 ).
  63. Laurence Joselin , 6. Mnogie przedstawienia bohaterów niepełnosprawnych w literaturze dziecięcej , Toulouse, ERES,14 sierpnia 2014 r., 252  s. ( ISBN  978-2-7492-3731-2 , przeczytaj online ).
  64. (w) Anne McGuire , „Życie bez autyzmu: kulturowa logika przemocy” w Re-Thinking Autism: Diagnosis, Identity and Equality [ „Życie bez autyzmu: kulturowa logika przemocy”], Jessica Kingsley Publishers ,5 maja 2016, 336  s. ( ISBN  1784500275 i 9781784500276 , czytaj online ) , s.  93.
  65. Ghaziuddin 2005 , s.  231.
  66. McGuire 2016 , s.  93.
  67. Silberman 2016 , s.  366-380.

Załączniki

Powiązane artykuły

Bibliografia