Auguste Achte

Auguste Achte Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 5 sierpnia 1861
Północ
Śmierć 2 lutego 1905(w wieku 43)
Uganda
Czynność Misjonarz
Inne informacje
Religia Kościół katolicki

Auguste Amand Aimé Achte , urodzony dnia5 sierpnia 1861w Warhem , niedaleko Dunkierki , we Flandrii francuskiej i zmarł dalej2 lutego 1905w Ugandzie jest francuskim misjonarzem katolickim, członkiem Białych Ojców , który był jednym z pionierów Kościoła w Ugandzie , językoznawcą i etnografem tych regionów.

Biografia

Trening

Auguste Achte (wszystkie jego inicjały zaczynają się na literę A) urodził się w pobożnej flamandzkiej rodzinie chłopskiej (i flamingów , jak na całej ówczesnej wsi francuskiej Flandrii) z piętnastoma dziećmi. Młody Achte bardzo wcześnie odczuł powołanie misyjne, czytając między innymi życie Théophane'a Vénarda . W wieku czternastu lat został wysłany do niższego seminarium w Hazebrouck . Zgłosił się do Towarzystwa Misjonarzy Afryki w wieku dziewiętnastu lat. Natychmiast odbył nowicjat ojców w Maison-Carrée koło Algieru , a następnie scholastykat w Kartaginie , gdzie w 1885 r. W wieku dwudziestu czterech lat przyjął święcenia kapłańskie. Dwóch z jego braci było także misjonarzami: Stanislas wstąpił do zakonu Cîteaux (cystersów) w 1888 roku i został wysłany do Pekinu , podczas gdy Jeremiasz przygotowywał się do zostania bratem koadiutorem Białych Ojców. Jej siostra i chrześniaczka Germaine dołączyła do zakonnic św. Józefa z Nazaretu w 1891 roku pod imieniem Siostra Marie-Joseph.

Auguste Achte wyróżnia się talentami intelektualnymi. Został przydzielony przez swoich przełożonych do wydziału teologicznego Białych Ojców na ich misji w Jerozolimie w celu szkolenia przyszłych kapłanów melchickich (z których większość pochodziła z prowincji Palestyny i Syrii ) w Sainte-Anne . Podobnie jak wszyscy Biali Ojcowie w tamtym czasie, Auguste Achte po przybyciu do Afryki Północnej obowiązkowo uczył się arabskiego .

Wschodnia Afryka

W 1889 roku poprosił o wyjazd do Afryki Równikowej i został wysłany do biura zamówień misjonarzy Afryki na Zanzibarze , gdzie zaczął uczyć się suahili , lingua franca w całej Afryce Wschodniej. Oprócz flamandzki , francuski, oczywiście po łacinie , a następnie arabski i suahili, on później dowiedziałem luganda , Runyoro-rutoro i Kiziba , wykonane tłumaczenia Ewangelii i eseje. Z katechizmów , ze śpiewnika, książek duchowych, etc. w tych językach. Ponadto ks Achte zaczął uczyć się języka angielskiego do komunikowania się z brytyjskich władz kolonialnych, chociaż na początku (przynajmniej do końca I wojny światowej ) Biała, francuskojęzycznych Ojców , tym mocniejsze jest M gr Streicher , były niechętnie uczą swoich stad angielskiego z obawy przed „protestancką zarazą” . Na Zanzibarze ojciec Achte przygotowuje się do chrztu i uczy dzieci wykupione z niewoli, której niewolnictwo jest ośrodkiem sułtanatu Zanzibaru w całej Afryce Wschodniej i poza nią.

Udaje się również naprzeciw wyspy, do Bagamoyo na kontynencie, małego miasteczka, które służy jako administracyjna stolica niemieckiej Afryki Wschodniej, gdzie znajduje się misja Białych Ojców. Jeden z nich, o. August Schynse (który wcześniej brał udział w wyprawie na ratunek Eminowi Paszy ), chciał towarzyszyć nowej wyprawie kierowanej przez Emina Paszy wKwiecień 1890od Bagamoyo do południowego Jeziora Wiktorii. O. Achte otrzymuje pozwolenie na wstąpienie. Razem z o. Schynse i Franzem Stuhlmannem oraz prawie czterystoma tragarzami przeszli 1200 km na południe od Jeziora Wiktorii . O. August Schynse zmarł wyczerpany wListopad 1891w Bukumbi. Opisze w swoich książkach, w jaki sposób Stanley wykorzystał wyprawę humanitarną 1886-1889 do wzmocnienia wpływów brytyjskich w Afryce Wschodniej ze szkodą dla innych mocarstw kolonialnych.

Uganda

W następnych miesiącach ojciec Achte stacjonował w misji Nyegezi , którą odbudował, i poinstruował uczniów w języku suahili i lugandzie. WStyczeń 1891Przecina z M gr Hirth (Wikariusz Apostolski Wiktorii Nyanza), ryzykując życiem, jezioro z małą flotyllą kajaków przewożących ładunki i innych kolegów, by dotrzeć na terytorium obecnej Ugandy . Podczas sztormu zmuszeni są wyrzucić za burtę cenną fisharmonię , aby odciążyć łódź. Przybywając do Ugandy, ojciec Achte pomaga założyć misję Kyagwe , a następnie osiedla się na wyspach Sessé na Jeziorze Wiktorii, aby przejąć region, który został tam przydzielony katolikom. Był w Sessé podczas dramatycznych wydarzeń, które miały miejsce wokół Rubagi (i przyszłej Kampali ) w rStyczeń 1892.

Kapitan Lugard , przedstawiciel Imperial Brytyjskiej Afryki Wschodniej Spółki (British Imperial Society of Afryce Wschodniej), przyjeżdża z rozkazami do podjęcia Ugandy (lub Buganda ), zaostrzając mniejszość anglikański przeciwko lojalistów większości katolickim. The British Army anglikanie przekształcone katolików wobec plemion, które są kierowane, z królem Gandy na ich czele, powodując uwięzienie M gr Guillermain i grabieży stacji misyjnych.

Ojciec Achte otrzymuje od swojego biskupa polecenie zaopiekowania się katolickimi uchodźcami zgromadzonymi w Buddu i poza granicami niemieckiej Afryki Wschodniej . Achte, człowiek pokoju, udaje się negocjować z Lugardem w sprawie powrotu Kabaka Gandy, pomimo jego przewrotności. Następnie założył misję Bikira i kontynuował studia językowe, następnie w Koki , na południowym wschodzie kraju Ganda, oraz w Bukumi, pomimo wrogich najazdów rebeliantów Nyoro . Bouganda weszła do Brytyjskiego Imperium Kolonialnego jako protektorat w 1894 roku i stała się Ugandą.

W 1895 roku, nowy wikariusz apostolski, M gr Streicher , wysyła missionner w krajach Toro i znalazł Vikira podnóża w Ruwenzori . W 1897 r. Zbadał południowy region jeziora Albert w celu założenia stacji w Katwe i nawiązania kontaktu z Belgami Wolnego Państwa Konga na przeciwległym brzegu Semliki , ale jego grupa została zabrana przez bandy potężnego Mulamba. Są molestowani i głodni przez kilka dni, zanim zostali zwolnieni, po przekonaniu go, by nie był poddanym belgijskim.

Ojciec Achte udaje się na misję do Rubagi (jednego z przyszłych zalążków Kampali ), która jest dyrektorem wikariatu apostolskiego północnej Wiktorii-Nyanza , aby pojednać się z Anglikami; ale król Ganda, Mwanga , chociaż w międzyczasie uczestniczył w nabożeństwach protestanckich, celebrowanych przez angielskich ministrów, sprzymierzył się z rebeliantami Nyoros przeciwko Anglikom, co nadal wywoływało niepokoje. Auguste Achte staje się provicaire, odwiedza cały region i jego misje oraz pisze Historię Ugandy , cenny dokument na temat historii tych regionów przed kolonią i przed 1900 rokiem. Został wybrany członkiem Kapituły Generalnej Białych Ojców, która miała się spotkać w 1900 roku w Maison-Carrée . Podczas podróży najpierw zatrzymuje się na pielgrzymce do Jerozolimy , wyjeżdża na chwilę z rodziną do Francji, wyjeżdża do Rzymu , aby zgłosić się i służyć24 maja 1900Papieska msza za kanonizację św Jana Chrzciciela de La Salle w Bazylice Świętego Piotra przez Piusa X , a następnie spędził pobyt w Glasgow z Marists poprawić swój angielski. Następnie brał udział w Kapitule Generalnej Białych Ojców w Algierii (która ponownie wybiera M. gr Livinhaca ), po czym po prawie dwóch latach podróży wraca do Rubagi , aż do 1902 roku.

Prosi o powrót do kraju Toro i do Viriki, gdzie umiera na krótką chorobę 2 lutego 1905 w wieku czterdziestu czterech lat i został pochowany następnego dnia.

Kiedy przybył w 1891 roku, było tam dziewięciu misjonarzy katolickich, trzy stacje misyjne i łącznie 12 000 ochrzczonych i katechumenów. Kiedy zmarł czternaście lat później, Kościół katolicki w Ugandzie miał siedemdziesięciu dwóch ojców i braci misjonarzy , szesnaście sióstr misjonarek Matki Bożej z Afryki , prawie tysiąc katechetów, ponad dwadzieścia stacji misyjnych, niższe seminarium i ponad 92000 Katolicy i ponad 100 000 katechumenów. Jest autorem kilkunastu artykułów naukowych z zakresu etnologii i historii Ugandy, czyli historii królów Bagandy .

Uwagi i odniesienia

  1. Aylward Shorter, Biali Ojcowie w czasie podboju kolonialnego. Historia misjonarzy Afryki 1892-1914 , oprac. Karthala, Paryż, 2011, 348 stron. ( ISBN  9782811105754 ) , przetłumaczone z języka angielskiego
  2. Został ochrzczony 5 sierpnia 1861 roku w kościele Warhem
  3. Liévain Achte i jego żona, z domu Sophie 2Vandaele. Jest ich jedenastym dzieckiem
  4. stał się Institution Saint-François-d'Assise, por. Georges Leblond, op. cytowane , s. 7
  5. Ojciec Léonce Bridoux jest wówczas Ojcem Mistrzem, por. Georges Leblond, op. cytowane , s. 19
  6. Wszedł do Lille postulat w dniu 28 października 1886 roku, a potem będąc misjonarzem w Saharze , Aures i Tunezji , w lewo w 1898 roku w apostolskim wikariatu z Ounyanyembé gdzie zmarł wkrótce po przybyciu na stacji Msalala . Jego brat będzie medytował przy swoim grobie w 1900 roku
  7. Również prowincja osmańska
  8. (od) Richard Hölzl, „Pater August Schynse (1857-1891). Prediger, Wissensvermittler und Symbolfigur ”, w: Von Käfern, Märkten und Menschen. Kolonialismus und Wissen in der Moderne , Rebekka Habermas i Alexandra Przyrembel (red.), Göttingen, 2013, s.  61-72 , ( ISBN  978-3-525-30019-0 )
  9. Grupy etniczne Sukuma i Ganda
  10. Nazwany Nyanza Victoria wikariuszem apostolskim w maju ubiegłego roku, następcą M gr Livinhaca , mianowanym Przełożonym Generalnym
  11. Georges Leblond, op. cytowane , s. 92
  12. Aylward Shorter , Biali Ojcowie w czasie podboju kolonialnego. Historia misjonarzy Afryki 1892-1914 , oprac. Karthala, Paryż, 2011, 348 stron. ( ISBN  9782811105754 ) , przetłumaczone z języka angielskiego
  13. 1858-1945
  14. Następnie rząd brytyjski wypłacił Kościołowi katolickiemu odszkodowanie z tego tytułu, por. Aylward Shorter, op. Miasto
  15. Założył tam stację w maju 1894 r., Którą umieścił pod imieniem Matki Bożej Gwardii, Bikira wa Bukumi , por. Georges Leblond, op. cytowane , s. 163
  16. Zachodnia Uganda dzisiaj, pod presją anglikanów
  17. Trzy tysiące katechumenów katolickich dwa lata później, pomimo wrogości anglikańskiej
  18. Kto wyróżniał się wśród swoich współpracowników Manyemas swoimi kanibalistycznymi praktykami
  19. Mwanga została schwytana w 1898 i zesłana na Seszele przez Anglików
  20. To właśnie w Glasgow dowiaduje się, że jego brat trapista Stanislas, w religii ks. Alberic, podobnie jak inni Europejczycy, walczy w Pekinie z bokserami ; ale na szczęście jest bezpieczny i zdrowy
  21. Słownik biograficzny afrykańskich chrześcijan , nota biograficzna
  22. Powiadomienie o misjach afrykańskich przy zakupie

Bibliografia

Zobacz też