Plakaty

Plakaty
Plakaty
Ratusz i pomnik wojenny.
Herb Attiches
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
dział północ
Dzielnica Lille
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pévèle-Carembault
Mandat burmistrza
 Luc Fourtry
2020 -2026
Kod pocztowy 59551
Wspólny kod 59022
Demografia
Miły Attichois
Ludność
miejska 		2263  mieszk. (2018 wzrost o 0,18% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 339  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 50°31′23″ północ, 3°03′43″ wschód′
Wysokość Min. 34  m
Maks. 62  m²
Obszar 6,68  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Attyki
(miasto odosobnione)
Obszar atrakcji Lille (część francuska)
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Templeuve-en-Pévèle
Ustawodawczy Szósty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Hauts-de-France Lokalizator miasta 14.svg Plakaty
Geolokalizacja na mapie: Północ
Zobacz na mapie topograficznej Północy Lokalizator miasta 14.svg Plakaty
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Plakaty
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Plakaty

Attiches jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Nord w regionie Hauts-de-France .

Geografia

Lokalizacja

Położona około piętnastu kilometrów na południe od Lille , na terenie Wspólnoty gmin Pays de Pévèle, gmina Attices znajduje się na zachodnim krańcu Pévèle , na granicy z Carembault . Sąsiednie miasta to Seclin , Avelin , Tourmignies , Mons-en-Pévèle , Thumeries , La Neuville i Phalempin . Część lasu Phalempin znajduje się również na terenie gminy Attices.

Gminy graniczące z Attykami
Seclin Avelin Avelin
Falempina Plakaty Turmignies
Falempina La Neuville Thumeries Turmignies

Mons-en-Pévèle

Geologia i ulga

Hydrografia

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,4  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 2,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,4  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 698  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,5 dnia
  • Liczba dni opadów w lipcu: 9,1 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Cappelle-en-Pévèle” w gminie Cappelle-en-Pévèle , oddana do użytku w 1962 roku i położony jest 8  km do kradzieży ptaka , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 10,7  ° C, a ilość opadów wynosi 735,1  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznym „Lille-Lesquin”, w miejscowości Lesquin , która została oddana do użytku w 1944 roku i 8  km , średnie roczne zmiany temperatury od 10,4  ° C na okres 1971-2000 do 10, 8  ° C dla 1981-2010, następnie 11,3  ° C dla 1991-2020.

Trasa komunikacyjna i transportowa

Planowanie miasta

Typologia

Atticches jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu siatki zagęszczenia gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Attices, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej w 2017 r. 2275 mieszkańców, stanowiącej odosobnione miasto.

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Lille (część francuska) , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 201 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (66,2% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (71,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (54,8%), lasy (20,5%), tereny zurbanizowane (13,3%), heterogeniczne tereny rolne (11,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stare imiona: Attiche, w tytule św. Piata z Seclin, z 1187 r. (Miroeus). Astices, 1282, wózek. od Hainaut. Atichia, Attechie, Atiche (Mannier).

Nazwa wrzucony dla mieszkańców Attiches jest mingeux marchew.

Fabuła

Uważa się, że pierwotnie ta parafia była kaplicą reliefową zależną od Seclina (Maubusa). Kolegiata Saint-Piat w Seclinie miała ołtarz i dziesięcinę tej wsi, przekazała je kantorowi. Papież Klemens III potwierdził tę cesję w 1187 roku. Panowanie Attices było częścią dziedzictwa panów Lille. Sprzedał go Ludwik XIV, aby wesprzeć wojny o sukcesję korony Hiszpanii. Kaplica Guyotte ufundowała kaplicę La Neuville, a wśród dóbr przeznaczonych do tej pracy przekazała 12 bonniers de terre znajdujących się w Attiches. Atticches dzieli się na dwie główne przysiółki: Grand i Petit Attiches. W Grand-Attiches istniało wielkie lenno Attiches, z którego zniewolono lenno La Cocquellerie i La Haye.

Polityka i administracja

Sytuacja administracyjna

Trend polityczny

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
  1975 Kléber Baillez    
1975 Marzec 2001 André Rosart    
Marzec 2001 W trakcie Luc Fourtry SE - DVD Rada regionalna Hauts-de-France, przewodniczący Wspólnoty Gmin
Brakujące dane należy uzupełnić.

Organy sądowe i administracyjne

Polityka dotycząca środowiska naturalnego

Bliźniacze

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 2263 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,18% w porównaniu z 2013 r. ( Północ  : + 0,41%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
869 899 920 894 935 932 968 938 916
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
857 853 853 895 867 849 847 861 868
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
876 864 838 724 744 792 781 743 745
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
747 808 1,607 1931 1 954 2229 2270 2 276 2270
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
2275 2 263 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wieku Piramida wieku w Attiches w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0.0  90 lat lub więcej 0,2 
2,8  75 do 89 lat 3,7 
11,5  60 do 74 lat 11,0 
23,3  45 do 59 lat 24,5 
22,7  30 do 44 lat 25,0 
16,1  15 do 29 lat 14,8 
23,6  Od 0 do 14 lat 20,8 
Piramida wieku departamentu Nord w 2010 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,2  90 lat lub więcej 0,7 
5.0  75 do 89 lat 8,7 
11,5  60 do 74 lat 12,7 
19,5  45 do 59 lat 19,3 
20,5  30 do 44 lat 19,4 
21,9  15 do 29 lat 20,3 
21,4  Od 0 do 14 lat 18,9 

Zdrowie

Edukacja

Attices jest częścią akademii Lille .

Sporty

Głoska bezdźwięczna

Kulty

Gospodarka

Kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Obecny zamek w Attiches został zbudowany w 1880 roku przez Léona Maurice'a, syna byłego burmistrza Douai, sędziego sądu apelacyjnego tego samego miasta, który był burmistrzem Attiches i zastępcą na Północ. Posiadłość została nabyta jako własność narodowa w czasie rewolucji francuskiej przez dziadka jego żony, Charlesa Loraina, który był również sędzią i zastępcą. Podczas przejęcia było tylko zależnościami, oryginalny zamek że spalone podczas oblężenia Lille w XVIII -tego  wieku. Dlatego Charles Lorain zbudował pierwszy zamek, który jego mała córeczka i jej mąż uznali za ciemny, wilgotny i niewygodny ze względu na bliskość dużych drzew. Tak więc po wdowiestwie Léon Maurice postanowił zburzyć ten budynek, aby zbudować nowy, większy, bardziej luksusowy i nowocześniejszy. Zamek znany z okupacji niemieckiej w czasie I wojny światowej był schronieniem w szczególności słynnego niemieckiego lotnika von Richthofena, zwanego „Czerwonym Baronem” . Pod koniec wojny Niemcy wycięli prawie wszystkie duże drzewa w parku, które przesadzono około 1920 roku.

W 1940 roku zamek mieścił się Sztab Generalny 1 st armii francuskiej płynęła w Belgii pod niemieckim ciśnieniem. To tam nastąpiło przekazanie władzy między generałem Blanchardem a jego następcą generałem Prioux . Tam też lord Gort , szef brytyjskich sił ekspedycyjnych , które stacjonowały w Wahagnies , ogłosił francuskiemu generałowi zamiar wycofania się z Dunkierki ( operacja Dynamo ). Zamek do dziś jest własnością prywatną, nadal zamieszkaną przez potomków jego budowniczego.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Prezentacja herbu
Herb miasta Attices (59) Nord-France.svg

Ramiona Atticesa są ozdobione w ten sposób: „Lub opaską w kratkę Gules i Argent z dwóch strzałów. "

Folklor

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne w meteorologii to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 27 lipca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 27 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (Oracle) –  ” , na stronie www.observatoireclimat-hautsdefrance.org (dostęp 27 lipca 2021 r. )
  7. „  Station Météo-France Cappelle-en-Pévèle - metadata  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 27 lipca 2021 r. )
  8. „  Orthodromy between Atticches and Cappelle-en-Pévèle  ” , fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  9. „  Stacja Météo-France Cappelle-en-Pévèle – zestawienie klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultacja 27 lipca 2021 r . ) .
  10. "  Great Circle between Atticches and Lesquin  " na fr.distance.to ( dostęp 27 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Lille-Lesquin - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27.07.2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Lille-Lesquin - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27.07.2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Lille-Lesquin - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
  14. "  urban typologia / Rural  " na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
  15. „  gmina wiejska - definicja  ” , na miejscu Insee (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie gęstości siatki  ” na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostępnego na 1 st kwietnia 2021 ) .
  17. "  jednostki miejskiej 2020 Attiches  " na https://www.insee.fr/ (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  18. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  19. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  20. „  Lista gmin składowych obszaru zlewni Lille (część francuska)  ” na insee.fr (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 21 maja 2021 r. )
  23. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 21 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  27. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  28. „  Ewolucja i struktura ludności w Attiches w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 24 lipca 2010 r . ) .
  29. „  Wyniki spisu ludności Północy w 2010 r.  ” , na stronie INSEE (konsultacja 10 maja 2014 r. )
  30. Marc Bloch, „Dziwna porażka”.