Ascq | ||
Heraldyka |
||
Stacja d'Ascq . | ||
Administracja | ||
---|---|---|
Kraj | Francja | |
Miasto | Villeneuve d'Ascq | |
Kanton | V. d'Ascq Sud | |
Rada Sąsiedztwa | Ascq - Miasto Naukowe - Haute-Borne | |
Funkcje miejskie | Indywidualna obudowa | |
Etapy urbanizacji | XI p wieku XV p wiek, 1640, 1774, XIX p wieku XX p wieku, 1970 | |
Geografia | ||
Informacje kontaktowe | 50°37′00″ północ, 3°10′00″ wschód | |
Lokalizacja | ||
Geolokalizacja na mapie: europejska metropolia Lille
| ||
Ascq to dawna gmina Melantois sur la Marque , na północy z Francji , siedem kilometrów od belgijskiej granicy . Wieś rolnicza do czasów rewolucji przemysłowej , dziś jest dzielnicą nowego miasta Villeneuve-d'Ascq , powstałego w wyniku połączenia z gminami Annappes i Flers w 1970 roku .
Ascq jest niesławny z powodu masakry Ascq w1 st April +1.944, gdzie zaatakowano ludność i rozstrzelano 86 niewinnych cywilów. Wieś została ozdobiona Krzyżem Guerre 1939-1945 i Legią Honorową .
Ascq ma kościół, dworzec kolejowy i pamiątkowe muzeum. Znajduje się tu również browar i fabryka czekolady.
Nazwa Ascq została po raz pierwszy poświadczona w 867 r. w testamencie Évrarda de Frioul .
Statut Gérarda, biskupa Tournai , wymienia imię w formie Asch w 1164 r., podobnie jak statut opactwa Cysoing z1 st kwiecień 1194 oraz tekst sprzedaży autorstwa Gauthier d'Asnapes w 1264 roku.
Kartuarium z Loos w 1200 roku napisało nazwę wsi Aqua („woda”, po łacinie). Ascq pojawia się ze skryptem Acq na starych mapach hrabstwa Flandrii (w szczególności na mapie rządu Lille ).
W 1460 r. wieś wymieniana jest w formie Ascq .
Według słownika etymologicznego nazw miejscowości we Francji autorstwa Alberta Dauzata i Charlesa Rostainga „Ascq” pochodzi od flamandzkiego ask oznaczającego „jesion”.
Ramiona Ascq są ozdobione następującymi napisami: „Albo z lazurem fessowym, z słonym gulem odciskającym się na całości”.
|
Ta broń jest w rzeczywistości bronią lordów Roques .
Dzielnica jest ograniczona od północy Boulevard du Comte de Montalembert, Avenue du Quennelet, Rue Masséna; rue de la Justice, rue des Enfants de Sarajevo, rue Marcel Bouderiez , rue des Fusillée , rue de la Tradition, rue de la Table Ronde, rue de Ticleni na zachód; rue du Président Paul Doumer i rue des Fusillée na południu; pola na wschód.
Główne osie Ascq to rue des Fusillée i rue Gaston Baratte (dawniej rue Marceau).
Czasami wyróżniamy kilka podgrup samej wsi Ascq. Moulin d'Ascq odpowiada obszarowi ograniczonemu rue des Fusillée, rue Marcel-Bouderiez, rue Gaston-Baratte i małymi uliczkami wokół rue du Moulin-d'Ascq. Le Quennelet obszar między stacją a Brigode . Croix de Wallers (lub Croix de Villiers ) odpowiada południowo-wschodniej części dzielnicy, wokół rue des Fusillée i rue Colbert. Le Grand Ruage odpowiada obszarowi rue Colbert nieco dalej na wschód, w pobliżu tytułowej ulicy.
W przeszłości, możemy również wyróżnić sąsiedztwo PRON południe, który został nazwany Peron murze, który znajduje się w XVI th wieku. Ta dzielnica Ascq znajdowała się wokół rue des Fusillée, pomiędzy Annappes i Tressin , w pobliżu dzisiejszego Haute-Borne . Wreszcie lokalizację Au Bouquet był prosty wieś na obrzeżach Ascq w pierwszej połowie XIX th wieku. Ta dzielnica Ascq znajdowała się wokół rue des Fusillée, gdzie znajduje się fabryka Bouquet d'Or .
Dawne terytorium Ascq było większe. W XV -tego wieku, to zawarte Anstaing a nawet zawarte miasto Forest-sur-Marque aż 1640. Był na stokach kredowym Melantois i miał bardzo podatny grunt, który miał bardzo dobry powrót do XX th century.
W 1952 r. łączna powierzchnia gminy wynosiła 637 628 ha, z czego 520.746 ha stanowiły grunty orne, a 116 882 ha lasy i sady.
Do 1970 r. terytorium dawnej gminy Ascq z grubsza przegrupowało się z obecnym dystryktem Ascq i dystryktem Haute-Borne .
Charakter gleby jest gliniasto-alkaliczny w południowej części wioski, która składa się z równiny od rue des Fusillée do Lesquin . Z drugiej strony teren jest bardziej podmokły w północnej części, która biegnie wzdłuż Marki .
Niewiele wiemy o przeszłości wsi. Biorąc pod uwagę, że znaleziono ślady Galów żyjących na tym obszarze, można sądzić, że pola rozciągały się na terenie Ascq. W XI -tego wieku, wiemy, że są intensywnie uprawia pszenicę .
W V -tego wieku , terytorium Ascq jest częścią obszaru kontrolowanego przez Frankowie Saliccy .
Ascq zależy od VIII th wieku królewski domena Annappes nazwie Asnapio .
Kiedy Karol Wielki przybył na inaugurację kościoła opactwa Saint-Riquier w 800 r. , jego królewscy wysłannicy sporządzili inwentarz Annappes. Opis był tak drobiazgowy, że został skopiowany jako przykład w podręczniku zarządzania cesarskimi gospodarstwami, kartularzu „de Villis”. W tym kartularzu „de Villis” z 812 r. Ascq zależy, podobnie jak Flers i Gruson , od departamentu podatkowego w Annappes. Posłowie królewscy odnotowali, że znaleźli dla trzech wiosek 5 młynów, 4 browary ( a priori dla piwa), 2 mosty (szacuje się, że są to mosty Hempenpont i Pont-à-Tressin) oraz 4 ogrody. Inwentarz wymienia ważne zasoby tysięcy muidów orkiszu i jęczmienia , setki muidów owsa , żyta , pszenicy , ilości fasoli i grochu; 1005 solonych świń (w tym 155 z kasy), 5025 funtów sera, piwa, soli, masła, miodu (w tym 3 mudy z kasy); w Tréola , 1250 muidów wina (750 z winnic domeny i 500 z spisów); było 1150 owiec , baranów, owiec i jagniąt, setki koni, osłów i mułów, setki świń, kóz i krów, 50 uli pszczół, gęsi, kaczek i pawi; drzewami uprawianymi w skarbcu były: grusza, jabłko, nieszpułka, brzoskwinia, leszczyna, orzech, morwa, pigwa, śliwka i wiśnia. Ponadto posłowie Karola Wielkiego zeznają o obecności lilii, kostusa, mięty, pietruszki, ruty, bólu, lubczyka, sauche (szałwii), cząbru, sabiny, porreau (por), czosnku, wrotyczu pospolitego, menstratum, kolendry, szalotki, cebuli, kapusta, kalarepa, betony; skarbiec Tréloa zawiera również boćwinę, auroue, nepeta, sclarea (szałwia), rzepik, malwę, pianki, trybulę, brittoles. Asnapio był także stadniną zaopatrującą cesarską kawalerię.
Karol Wielki przekazuje królestwo Annappes wraz z podległymi mu Ascq i Flers swojemu synowi Louisowi le Pieux . W 836 cesarz Ludwik Pobożny podarował królewską posiadłość Annappes w posagu swojej córce Gisèle, żonie Évrarda de Frioul . Ta szlachetna para założy opactwo Cysoing . Markiz Berenger I er , ich drugi syn, dziedziczą Annappes sądowych ze wszystkimi jego zależnościami, z wyjątkiem Gruson ; następnie zostanie królem Longobardów, a następnie cesarzem Rzymian.
W 863 r. Annappes, wraz z podległymi mu Ascq i Flers, powróciła do szczególnej domeny hrabiów Flandrii przez bezpośredniego potomka Évrarda de Frioul : Clémence de Bourgogne , żonę Roberta II z Flandrii .
W XII -tego wieku, parafia d'Ascq zależy od biskupa Tournai (jako parafiach Lille County) i Abbey Cysoing kto jest właścicielem nieruchomości kościół i dostarczonych kapłanów kościoła.
W XIII th century część Ascq z hrabstwa Flandrii jest zarządzana z miasta hrabiego z Annappes i utrzymuje bliskie stosunki z sąsiadami, wsie Annappes i Flers .
W 1213 roku Filip Auguste przybył trzykrotnie, aby spustoszyć okolice Lille , aby ukarać hrabiów Flandrii, których nie uważał za wystarczająco współpracujących.
W 1264 roku Gauthier d'Asnapes sprzedał hrabinie Flandrii Marguerite z Konstantynopola kilka części ziemi Villers jako dziesięcinę z Annappes i Ascq.
W XIV th century Ascq administracyjnym zależy od radnych z Annappes , w dzielnicy Melantois (którego stolicą jest Cysoing ) z panowaniem Lille .
Od 1305 ( traktat z Athis-sur-Orge ) do 1369, do Francji przyłączono châtellenie z Lille, w tym Ascq . W tym okresie wieś ucierpiała kolejno najazdami Francuzów, Flamandów i Anglików . Od 1320 do 1340 r. Laudas, porucznik gubernatora Lille , wysłał swoich żołnierzy na paszę w Ascq, aby wykupić rolników, a nawet ich podpalić.
W tym czasie w Ascq jest kilka lenn.
Najważniejszym jest panowanie Roques i jego trybuty, niesłusznie nazywane „lennem Ascq”. Jest to lenno wikariusza należące do Salle de Lille. Składał się on przede wszystkim z „dworku na kuli korzeniowej, brony i ogrodu otoczonego wodą ze zwodzonym mostem; 30 bonnierów i 11 centów ziemi przywiązanych do ścieżki prowadzącej z Triez de Roques do Quesne Rabonne ”. Posiadał również łąkę w parafii św. Piotra w Lille (składającej się z „domu Berlettes”). Wreszcie ta twierdza miała czynsze z różnych spadków po Ascq, Annappes i Flers , trzy razy w roku i piętnaście danin, z których główne to La Croix d'Annappes w pobliżu Recueil i La Tour we Flers .
Inne zwierzchnictwo Ascq to:
Choć kraj jest bogaty, wiejskie życie ludności w bardzo niepewna i przejść kilka głodu w XIV TH i XV -go wieku, zwłaszcza w roku 1316 , w wyniku słabych zbiorów w ubiegłym roku. Kolejne nieszczęście spotyka region, wojna. Od 1297 do 1304 r. francuskie wojska Filipa IV z Francji i Flamandów pustoszyły uprawy i spaliły wioskę. W 1340 trwa wojna stuletnia , a wieś jest okupowana militarnie. W 1349 r. na region spada czarna zaraza . W tym czasie populacja wsi maleje.
W XV -go wieku, gospodarka wieś powoli zdrowieje, pomimo okresowych plag, złych zbiorów i niemal stałej obecności żołnierzy. Ponieważ pszenica nie przynosiła już zysków, zaczęliśmy uprawiać urzet do barwienia płótna na niebiesko, len i konopie oraz zintensyfikowano hodowlę owiec. W Ascq pracują tkacze tkanin wełnianych. Po spaleniu przez wojska Ludwika XI kościół zostaje odbudowany – ten kościół prawdopodobnie nie ma nic wspólnego z obecnym kościołem Saint-Pierre .
W 1449 roku dochodzenia podatkowe dotyczyły 99 mieszkańców Ascq. Po starciach między Karolem Śmiałym z Burgundii a Ludwikiem XI z Francji w 1498 r. ludność Ascq liczyła 600 mieszkańców. W 1505 r. było 650 Ascquois. Bydło również stało się liczniejsze. Tak więc wiejskie stado w tym samym roku szacuje się na 80 koni, 30 źrebiąt, 243 krowy, 343 owce. Jednak odsetek ludności wynoszący od 30% do 50%, a czasem nawet więcej, jest bardzo biedny i nie może płacić podatków, podczas gdy rośnie liczba lordów, którzy mają prawa zarówno do ludzi, jak i do rzeczy. W regionie nadal panują epidemie, zwłaszcza dżuma z 1534 roku .
9 stycznia 1609, na prośbę nowego hrabiego Annappes Jean de Roblès , wsie Ascq i Flers zostały włączone do hrabstwa , radnych i jurysdykcji Annappes .
W XVII -tego wieku, region został ponownie uderzony przez zarazy , w 1635-1638, 1647 i 1668.
W 1617 r. Guilbert de Gand, baron d'Hem, władca Sailly, de Forest itd. wybudował kościół w Forest-sur-Marque. 13 kwietnia 1640 r, na prośbę mieszkającego tam barona d'Hem, Forest-sur-Marque zostaje oddzielona od wioski Ascq i założona jako parafia przez Maximiliena de Ganda, biskupa Tournai .
13 maja 1647 rBaron de Becq, wyznaczony przez arcyksięcia Leopolda, by dowodził jego armią, złożoną ze wszystkich oddziałów znajdujących się w hiszpańskich posiadłościach Holandii, zatrzymał się w Ascq na równinie, która oddziela Ascq od Anstaing.
Region jest rozdarty wojnami, a wieś będzie należeć kolejno do Księstwa Burgundii , do hiszpańskich Niderlandów, zanim stanie się Francuzem w 1668 roku na mocy traktatu z Aix-la-Chapelle , po zdobyciu regionu przez Ludwika XIV .
W 1671 r. kadzielnicy wytoczyli pozew przeciwko proboszczowi parafii Ascq Gille Banowi o odmowę płacenia dziesięciny z rzepaku. Urzędnicy w Roubaix uznają prawa chłopów przeciwko księdzu, opactwu Cysoing i kapitule w Tournai.
W 1678 Ascq miał 95 domów.
W 1709 roku zima jest sroga i mieszkańcy wsi umierają z zimna i głodu.
Wieś nieustannie cierpi z powodu zła wojny: umieszczania wojsk, wszelkiego rodzaju rekwizycji, dewastacji i wymuszania żołnierzy. Od 1708 do 1713 roku teren ten został zajęty przez Hollando-brytyjskiej z Marlborough , który wrócił w 1744 roku .
W latach 60. XVIII wieku na drodze z Lille do Tournai (obecnie rue des Fusillée), naprzeciwko drogi do Sainghin, znajduje się bardzo ruchliwy zajazd sztafetowy, czasami nazywany kabaretem, zwany „La Maisoncelle”. Dzieci były tam często porzucane, jeden z nich, Pierre Joseph Celle, zostanie nazwany „[ponieważ] został znaleziony w pobliżu kabaretu Maisoncelle”.
W 1769 r. epidemia ogarnęła na dziewięć miesięcy biednych w regionie Roubaix.
W 1774 r. król zezwala na dzielenie bagien między trzy wsie i ich sąsiadów, które w 1781 r . zostaną osuszone . Stopniowo rozwija się umiejętność czytania i pisania. W latach 1737 i 1789 , 38% mężczyzn i 22% kobiet umiał podpisać swój certyfikat małżeństwa Ascq. Rozwija się także życie kulturalne, z dukasami dwa razy w roku. Świętujemy również Saint-Jean, Saint-Martin i Saint-Éloi. Zwracamy uwagę na pojawienie się kabaretów, w których mieszkańcy przychodzą odpocząć; najbardziej znanym w okolicy jest zajazd Maison-Celle w Ascq, miejsce spotkań młodych ludzi.
W 1774 r. równina pomiędzy Ascq, Seclin , Noyelles i Lille była zarezerwowana dla lordów łowieckich, a ludności nakazano nie chodzić na te tereny z psami lub bronią.
Lato 1788 roku było bardzo suche, pomimo bardzo silnej burzy i opadów gradu i deszczu; całość naraża na szwank zbiory. Kolejna zima jest długa i ciężka. Między zimą a latem 1789 r. cena chleba domowego podwoiła się w Lille i kosztowała 9 soli.
Podobnie jak w Lille , w 1789 nie było ludowej rewolucji wśród chłopów, ale raczej strach przed rozbójnictwem; co więcej, wydarzenia paryskie przychodzą do nich z kilkudniowym opóźnieniem (szturm na Bastylię jest znany na17 lipca) i zajmują się dystrybucją swoich wspólnych bagien. Philippe François Joseph Saladin (1740-1792), proboszcz parafii La Madeleine po tym, jak był wikariuszem w Ascq i Halluin , został zamordowany przez tłum na29 kwietnia 1792do La Madeleine , gdy próbował uciec do Belgii przebrany za kobietę; powieszono go na latarni na rogu rue des Jardins. Alexandre Favier, mianowany proboszczem Ascq w 1786 r. , zostanie zdetronizowany w 1791 r. i deportowany w 1793 r. za odmowę złożenia przysięgi cywilnej konstytucji duchowieństwa; Wrócił jednak w 1802 r. po złożeniu przysięgi konkordatowej i został mianowany proboszczem w Bondues w 1803 r.
W styczeń 1790 17, Charles Renard zostaje wybrany burmistrzem Ascq.
W kwietniu 1792 , podczas wojny z Austrią , pułki przegrupowują się między Lille i Baisieux, aby skierować się na wroga. Ale gdy wróg się zbliżył, wycofali się w kierunku Lille, gdzie tłum zmasakrował generała Theobald de Dillon . 23 września 1792Austriacy pod wodzą księcia Alberta de Saxe-Teschen oblegają Lille po zdobyciu Roubaix , Tourcoing i Lannoy . Pomiędzy Hellemmes i Fives ustanowiono baterie, a bombardowania trwały 8 dni od27 września 1792 r ; kilka kul armatnich tkwi w murach Ascquois. Jednak podnoszą siedzenie na8 października w obliczu niemożności zajęcia miasta Lille.
Pod koniec lipca 1793 roku 2000 francuskich żołnierzy zostało otoczonych przez pruską kawalerię wokół Sainghin i Pont-à-Bouvines; oprócz małej części, która zdoła wycofać się z Lille, reszta francuskich wojsk zostaje odcięta. Bitwa pod hondschoote i bitwa pod wattignies odepchnąć ludzi z pierwszej koalicji ; ten ostatni przez całą zimę 1793-1794 przebywał w części metropolii Lille, ale nie w Ascq, który znajduje się na obszarze zajętym przez Francuzów. Między 1792 a początkiem 1794 Marka oddzieliła wojska Republiki Francuskiej od wojsk aliantów. Koalicja utworzona przeciwko Francji zajęła wioskę w 1794 roku , ale zwycięstwo Tourcoing (18 maja 1794) odpycha wroga z powrotem w kierunku Tournai.
W 1792 r. pierwszy ratusz został zainstalowany w prostej sali na dziedzińcu kabaretu Davida Lemaire'a; w kabarecie odbywały się bankiety rady miejskiej.
Zima 1794-1795 była bardzo ostra, ponieważ rzeki wokół Lille pokryte były lodem, a wiejskie drzewa pękały od dołu do góry. Liczba bezrobotnych i nędzarzy jest bardzo duża, gospodarstwa są plądrowane, tłum głosi na demonstracjach, że podczas okupacji austriackiej był mniej nieszczęśliwy. Bieda i brak higieny powodują epidemie (z pewnością cholery lub ospy).
W czasie Terroru skonfiskowano mienie emigrantów. Podobnie srebra i przedmioty kultu z kościoła Saint-Pierre-en-Antioch w Ascq są inwentaryzowane, wysyłane do Lille i odzyskiwane przez państwo. Kościół idzie na sprzedaż27 marca 1799, jak Annappes i Flers . Szacowany na 1600 funtów, został przyznany obywatelowi Lille, Sébastienowi Delplanque, za 102 000 franków, bez ziemi i dzwonu. Jest prawdopodobne, że nabywca nie przyszedł w posiadanie swojej własności z obawy przed reakcją wiernych. Po konkordacie został zwrócony zakonnikom.
Spokój powrócił do wsi w 1802 roku .
W 1809 roku , po kontynentalnej blokady w Zjednoczonym Królestwie przez Napoleona I er , możemy zacząć rosnąć buraki cukrowe.
Wojny Imperium są chciwe w jednostkach, a ludzie z wioski są bardzo liczni, aby okaleczyć się lub ukryć w kamieniołomach Lezennes . W 1814 roku , w wyniku kampanii we Francji, granica północna została zagrożona. Usuwamy mosty na Marku , próbując opóźnić inwazję. Generał Maison, uciekając przed Rosjanami , kazał swoim żołnierzom obozować na obrzeżach Ascq, którzy przez dwanaście dni plądrowali i kradli żywność. KoniecMarzec 1814, wróg jest, ale kapitulacja Paryża kładzie kres wrogom. Francuskie eskadry powróciły do lokacji w Ascq na sto dni .
Od 1815 do 1818 roku , 2 E Król Korpusu Holandia armie brytyjskie i pruskiego oraz kontyngent Hanowerczycy stacjonuje we wsi i rekwizycji dostaw. W 1817 r. rząd wypłacił rolnikom Ascq odszkodowania za szkody, żywność i transport oraz ponieważ równina między Ascq i Annappes została zniszczona przez manewry kawalerii.
W pierwszej połowie stulecia działalność Ascq pozostała zasadniczo rzemieślnicza i rolnicza. Tak więc w 1825 roku w Ascq było około 156 kultywatorów . Nawet w tym czasie wsie cierpiały z powodu epidemii i trudnych warunków pracy (nieszanowany odpoczynek niedzielny, praca dzieci itp.). W 1833 r. w Ascq było 250 domów.
W latach 40. XIX wieku batalion Gwardii Narodowej ma swoje centrum w Ascq dla wsi, Annappes , Flers-lez-Lille i Forest-sur-Marque .
Również w latach 40. XIX w. w całej wsi rozpowszechniło się stosowanie cegieł do budowy; cegły są robione w cegielniach w Ascquois z gliny ze wsi.
W 1848 r. na Place d'Ascq posadzono drzewo wolności na nadejście II Rzeczypospolitej , które przetrwało tylko kilka lat.
W 1852 r. w Ascq było zarejestrowanych 501 wyborców (486 zamieszkałych i 15 żołnierzy).
W 1856 powstała Filharmonia Ascq.
5 czerwca 1859, mężczyzna o imieniu Séverin, przychodzi do domu swojego byłego szefa, rolnika i dzierżawcy Auguste'a Desquiensa, aby zagrać w karty. Tam śmiertelnie nokautuje żelaznym młotem, którym zaprzęgano konie, Auguste Desquiens (86 l.), jego żonę Albertine Chuffart (79 l.) i córkę Olympe Desquiens (38 l.). Staruszka, zdążywszy wszcząć alarm, morderca, ukryty pod łóżkiem, zostanie aresztowany przez policjanta.
W połowie XIX e wieku, progresja branży sprawia rozwijać znacznie Lille , a zwłaszcza Roubaix . Ascq kolejowej otworzyło podłączając go do Lille w 1865 roku , aw 1885 roku do Roubaix linią węglowego. Ta ostatnia linia z Somain do Halluin zniknęła, ale pozostałości mostu wciąż można zobaczyć na wsi na obrzeżach Ascq. Te nowe środki transportu rozwijają w Ascq przemysł związany z tekstyliami , metalurgią i żywnością (gorzelnia, browar, młyn, młyn, przędzalnia). Rolnictwo zmodernizowano również: w 1896 roku , widział nadejście Ascq swoim pierwszym snopowiązałka Samuelson. Wiele lokalnych festiwali przerywa monotonne życie chłopów i robotników.
W 1851 roku André Rousseau zbudował fabrykę cykorii przy głównej drodze (obecnie rue des Fusillée) w Le Bouquet , do której dodał rafinerię soli; fabryka przekształci się następnie w fabrykę czekolady Bouquet d'Or . W 1852 r. Louis i Florentin Droulers zbudowali gorzelnię melasy w miejscu zwanym „ La Voie perdue ” (zostanie rozbudowana w 1854 i 1865 r.). Ta fabryka zatrudnia 77 pracowników i pracowników; to jednocześnie destylarnia, cukrownia i garncarnia. W 1865 Jules Cornil i Delannoy zbudowali fabrykę płótna w Quennelet ; zostanie szybko rozwiązana, a Frédéric Grandel tworzy nową fabrykę dywanów. Upadłą w 1889 roku firmę przejął Léon Baratte.
8 maja 1870 r, Ascquois głosuje 453 „tak” przeciwko 5 „nie” wojnie przeciwko Niemcom. 2 lipca 1871 r, Louis Faidherbe , kandydat do Zgromadzenia Narodowego, uzyskuje 244 głosy w Ascq na 500 głosujących.
Zima 1870-1871 była bardzo sroga i śmiertelność, nie wspominając o zgonach wojennych, była wysoka we wsi, głównie z powodu chorób. Pszenica zamarzła, a zaraźliwy tyfus dotarł do stajni dziesięciu gospodarstw w Ascquois.
W 1876 r. we wsi znajdowały się dwa wiatraki: pszenny należący do Louisa Haveza-Delaoutre'a i olejarnia należący do Louisa Decocq-Dupire'a.
W 1890 r. Rosine Marescaux, służebnica ojca Dillies, została znaleziona zamordowana na plebanii z opatem u boku; włamano się do prezbiterium. Po dochodzeniu tzw. Baillet, 26 lat, został aresztowany i uznany za zbrodnię. Seryjny morderca , oskarżony o 5 innych zamachów, Baillet został stracony na Place Saint-Vaast w Douai na28 sierpnia 1891o 5:30 rano Kiedy ogłoszono jego skazanie, powiedział: „Dziękuję społeczeństwu. Moja zbrodnia to mój wstyd, a nie rusztowanie”. Krzyknął też tuż przed upadkiem siekiery: „Niech żyje Rzeczpospolita”. ”.
W 1895 r. i latach następnych cmentarz, który rozciągał się wokół kościoła, został opuszczony (od 1889 r. był zamknięty dla pochówków ; zmarłych ekshumowano i przeniesiono na nowy cmentarz rue de l'Abbé Lemire (wtedy rue du Father Lachaise). ).
Pod koniec XIX -go wieku, największy kabaret d'Ascq jest „miękki David”, którego właścicielem jest David Dupire Lemaire.
Francja przystępuje do I wojny światowej , w której zginęło wielu mieszkańców wsi. Z'Październik 1914, Że Niemcy zajmują obszar, aż do wyzwolenia przez wojska angielskie wPaździernik 1918.
4 października 1914, na końcu wsi strzelają ułani niemieccy. Tego samego dnia na stacji zatrzymuje się pociąg pancerny, a mężczyźni niszczą urządzenia telegraficzne i telefoniczne. W nocy żołnierze niemieccy plądrują domy. 5 października, patrol ułanów strzela do cywila przy rue Kléber (Julien Hoet, który nie przeżyje odniesionych ran). 7 październikakilku wieśniaków, którzy uciekli z wioski, zostaje wziętych do niewoli w Radinghem ; kilku zostanie internowanych w Magdeburgu . poniedziałek12 października, przez Ascq maszeruje korpus armii niemieckiej: 2500 żołnierzy i 80 francuskich cywilów to więźniowie. 15 i16 października, karetki pogotowia ustawione we wsi i parada artylerii przez kilka godzin na drodze krajowej (obecnie rue des Fusillée) w kierunku Lille.
Od 19 zł 22 lutego 1917 r., trzy duże dzwony z 1842 i 1843 r. oraz dziewięć małych dzwonów carillonu zostały przez Niemców opuszczone i wysłane do Niemiec. Trzy dzwony główne zostały wymienione w 1922 r. przez gminę po zniszczeniach wojennych kościoła. Największy będzie nazywał się Louise Marthe ; dwie przeciętne Clémence Justine i Jeanne Georgette . Carillon został ponownie zainstalowany w 1923 roku przez Roubaix zegarmistrza René Catoire.
Kilka alianckich bombardowań uderzyło w wioskę w sierpniu iwrzesień 1917.
4 maja 1918 r, kommandantury Ascq i Annappes zainstalowano odPaździernik 1914są usuwane i zależą od Seclin . 18 maja 1918, nowy oddział żandarmerii wojskowej przeniesiony do Ascq dowodzony przez barona von Chammiera. 28 sierpnia 1918 rburmistrz Ascq M. Vincent, który wydał rozkaz aresztowania grasujących żołnierzy, zostaje skazany na trzy miesiące więzienia; pozostanie tam aż do wyzwolenia wsi.
18 października 1918Anglicy bombardują wioskę, a Niemcy wysadzają dynamitem bruk niektórych ulic. 22 października 1918, żołnierze angielscy i portugalscy (w szczególności jeźdźcy) wyzwalają wioskę. Przez kilka miesięcy, na przełomie 1918 i 1919 roku, we wsi stacjonowały następujące jednostki brytyjskie: 229. Pogotowie Polowe (en) ; 13. i 63. stacja rozliczeń poszkodowanych ; 39. Szpital Stacjonarny.
74 żołnierzy Ascquois polegnie na polu honoru podczas wojny. Gmina wznosi pomnik zmarłych przy kruchcie kościoła. Na dole pomnika umieszczono armatę niemiecką (w czasie II wojny światowej przejmą ją Niemcy).
Na cmentarzu Ascq pochowanych jest 55 żołnierzy z różnych korpusów armii Wspólnoty Narodów, którzy byli ofiarami I wojny światowej : 52 Brytyjczyków, 4 Chińczyków z Chińskiego Korpusu Pracy , 2 Hindusów, 1 Kanadyjczyka i 1 Australijczyka.
W 1921 r. na plac kościelny przeniesiono pomnik poległych z wojny francusko-niemieckiej z 1870 r. (znajdował się naprzeciw bramy kościelnej) i wypisano tam nazwiska żołnierzy poległych podczas I wojny światowej .
Między dwiema wojnamiWraz z rozwojem metropolii Lille , coraz więcej ludzi zaczyna mieszkać na przedmieściach, a populacja wioski znacznie się zwiększa. W 1939 r. Ascq liczyło około 4000 mieszkańców ze wszystkich kategorii społeczno-zawodowych. Ascq miał wtedy przede wszystkim ludność pracującą, zwłaszcza kolejarzy - zatrudnionych na stacji Ascq lub w warsztatach Hellemmes - ale także pracowników zatrudnionych w przemyśle tekstylnym Roubaix i Tourcoing lub przy tkactwie Baratte . W administracji Lille jest również wielu pracowników .
W 1933 jest to tworzenie muzycznej przyszłości Ascq.
Druga wojna światowaRegion wkroczył w II wojnę światową tak szybko, jakwrzesień 1939 ; Oddziały brytyjskie z sił ekspedycyjnych Lorda Gorta stacjonują w sąsiednich wioskach i w Ascq d'Październik 1939 w maj 1940. Wojska niemieckie osiedliły się tam od1 st czerwiec 1940. Adolf Hitler , podczas wizyty inspekcyjnej, przybył do zamku Annappes tego samego dnia. Najbardziej uderzającym faktem okupacji jest masakra w Ascq : w noc1 st April +1.944, lokalny sabotaż ruchu oporu atakuje pociąg towarowy. Jeśli sabotaż nie ma żadnych konsekwencji dla ludzi przebywających w pociągu, który wykoleił lokomotywa, okazuje się, że jest to transport wojsk 12 th Dywizji Pancernej SS „Hitlerjugend” . W odwecie naziści zmasakrowali 86 mężczyzn. Osoby odpowiedzialne za sabotaż zostały aresztowane, a następnie rozstrzelane w Fort Seclin w dniu7 czerwca 1944.
W czasie wojny Ascq jest zależny od niemieckiego dowództwa w Brukseli . Okupacja niemiecka potrwa odmaj 1940 w wrzesień 1944. Ascq zostanie wydany w dniu3 wrześniaprzez brytyjską awangardę pancerną przybywającą z Seclin , która następnie zaatakuje drogą krajową w kierunku Tournai , aby wyzwolić port w Antwerpii .
W 1944 roku został zamordowany Henri Gilleron, proboszcz parafii Ascq od 1936 roku
29 czerwca 1947, Generał de Gaulle udał się na miejsce masakry Ascq . Zostaje przyjęty przez radę miasta i burmistrza Isidore Hofmana. 13 lipca 1947, Vincent Auriol , Prezydent Republiki, kładzie pierwszy kamień pod pomnik straconych. Towarzyszy mu ambulatorium na prośbę wdów. Zespół został zbudowany przez architektów Luc i Xavier Arsène-Henry i otwarty w 1955 roku . W 1949 gmina Ascq otrzymała odznaczenie: Croix de Guerre 1939-1945, aw 1952 gmina otrzymała Legię Honorową . W 1964 roku chrześcijańska delegacja z Ascq została przyjęta w Rzymie przez papieża Pawła VI .
Druga połowa XX XX wiekuW 1957 roku w Ascq powstał Instytut Medyczno-Edukacyjny Albertine-Lelandais, pierwsza placówka Papillons Blancs de Lille . W latach pięćdziesiątych młode dziewczyny z upośledzeniem umysłowym zostały przyjęte przez siostry franciszkanki, a siostra Marie-Madeleine stworzyła dom Les Lauriers przy rue Gaston Baratte.
Po wojnie wieś wciąż w szoku po masakrze nadal się przekształca, a na jej polach, a zwłaszcza w Annappes, pojawia się miasto naukowe w 1964 roku. Ziemie są bardzo żyzne, wielu chłopów w regionie jest oburzonych.
W 1969 roku gmina zorganizowała 25 th rocznica masakry, w obecności wielu osobistości, w tym minister François-Xavier Ortoli i kard Lienart .
4 lutego 1970, podczas konferencji prasowej urzędy miast Annapes , Ascq i Flers-lez-Lille ogłaszają, że ich gminy połączą się, aby dać „Villeneuve-en-Flandre”. 20 lutego, rady miejskie przyjmują, ale zachowują nazwę „ Villeneuve-d'Ascq ” na pamiątkę masakry w Ascq . Ratyfikacja ma miejsce pięć dni później. 25 lutego 1970, zostaje opublikowany dekret ustanawiający miasto Villeneuve-d'Ascq, a Ascq jest tylko najsłynniejszą dzielnicą miasta. Ascq miał wtedy 4000 mieszkańców.
W 1979 roku wybudowano stadion Ascq.
W 1983 r. Tertre des Massacrés odwiedził François Mitterrand , prezydent Republiki. W 1984 roku premier Pierre Mauroy otworzył Muzeum Pamięci Ofiar Ascq , stworzone przez Jean-Marie Mocq i Gérarda Chrétiena, syna zmasakrowanych .
W 1994 r. z okazji 50. rocznicy masakry w Ascq zorganizowano ważne uroczystości upamiętniające.
W 1999 roku browar rzemieślniczy Moulins d'Ascq otworzył trasę Sainghin.
W 2002 roku teren wsi został amputowany w jej południowej części, tworząc nową dzielnicę Haute Borne .
W 2005 roku inauguracja nowego pamiątkowego muzeum: pomnik Ascq 1944 .
W lipcu 2007 roku zamknięto szkołę Leonarda de Vinci w Moulin d'Ascq. Została jej tylko jedna klasa, w której było tylko 21 uczniów w różnym wieku i na różnym poziomie.
W listopadzie 2010 r. sekcja Veterans Affairs firmy Ascq, uznana w dniu20 października 1923, noszący numer 1285 i zawierający tylko 20 członków, postanowił połączyć się z tym z Annappes .
W 2011 r. zniszczono mur prezbiterium, a plac kościelny powiększono, tworząc plac Valentine-Guermonprez, nazwany na cześć jednej z wdów po masakrze w Ascq .
Ewolucja demograficzna
1449 | 1498 | 1505 | 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
99 | 600 | 650 | 1020 | 1220 | 1,112 | 1,344 | 1536 | 1628 |
1841 | 1846 | 1851 | 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,729 | 1,771 | 1,790 | 1904 | 2030 | 2 186 | 2 289 | 2 336 | 2 409 |
1886 | 1891 | 1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 457 | 2440 | 2450 | 2,553 | 2671 | 2813 | 2 756 | 2 981 | 3 215 |
1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3282 | 3 485 | 3 605 | 3 986 | 3999 | - | - | - | - |
Głównym wybitne zabytki Ascq są Kościół św Piotra w Antiochii d'Ascq ( XIX th century , na podstawie budynku z XV th wieku ); Ascq stacja d' ( XIX th century ) i stanowisko, że twarze; Ratusz Ascq ( XX th century ); Zamek Claeys ( XX p wieku ); były Karmelu Rue Massena ( XX p wieku ).
Poczta i plac dworcowy
Wiele witryn upamiętniające dwóch wojen światowych: są Tertre zmasakrowani na pamiątkę Ascq w 1944 The cmentarz d'Ascq domem War Graves Rzeczypospolitej i ciała ofiar masakry Ascq , pomnik na zamiast kościoła , a niektóre nazwy ulic, takie jak rue des Martyrs.
Groby Wojenne Wspólnoty Narodów, Cmentarz Ascq
W większości branż (młynów, gorzelni), innych znanych budynków są Water Tower Ascq ( XX th century ), który wyróżnia się z daleka gospodarstwie Grand Ruage lub Kolegium Arthura Rimbauda . Wiele domów ma ciekawy styl architektoniczny, na przykład domy w stylu nadmorskim z lat 30. XX wieku przy rue Kléber, wille przy rue du Docteur Roux lub rezydencje na rogu rue des Fusillée.
W połowie XX th century Ascq posiadał kino, Rex, zlokalizowany pokój Potié zamiast kościoła.
Ascq własność w pierwszej połowie XX th wieku kilka małych obiektów przemysłowych: warsztat włókienniczy Baratte , Toys Factory ROUNEAU, czekolady Bukiet d'Or , warsztacie Beaucamp, kocioł Boet gorzelnia Beirnaert- Droulers zauważony przez jego ceglanego kominka.
Browar Moulins d'Ascq
Młyn na rue des Fusillé
Fabryka Złotych Bukietów
Młyn do mąki rue Gaston Baratte
Nadal możemy zobaczyć dziś gorzelnia przekształcona w parku biznesowym, stare młyny w tym, że na rue Baratte później zajęte przez spółkę krajobrazu Soreve i przekształcona w roku 2000 w obudowie, jak również Bouquet d ' fabryce czekolady . Złoto nadal w biznesie.
Ascq jest również gospodarzem browaru rzemieślniczego Moulins d'Ascq od 1999 roku .
Przed powstaniem nowego miasta Ascq było administracyjnie częścią kantonu Lannoy . Obecnie jest częścią gminy Villeneuve-d'Ascq-Sud .
W Ascq znajdują się cztery biura wyborcze.
Na 2 th tura wyborów prezydenckich 2012 , François Hollande , z 50,46% głosów, nieznacznie wyprzedzając Nicolasa Sarkozy'ego Ascq. Podczas 2 nd tura wyborów parlamentarnych w 2012 roku The socjalistyczny kandydat , w przeciwieństwie do UMP kandydata , uzyskano 54.14% obsady głosów.
Do 1789 r. Ascq miał komornika (notariusza królewskiego i urzędnika).
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
styczeń 1790 17 | Karol Renard | |||
1792 | 1797 | Izydor Joseph Dupire | ||
1797 | Charles Louis Joseph Desquiens | |||
1895 | Clotaire Armand Joseph Desquiens | |||
1802 | 1806 | Ludwik Józef Duquesne | ||
1806 | 1808 | Jean-Baptiste Joseph Sainleger | ||
1808 | Pierre Jérôme Desquiens | |||
1816 | 1840 | Celestin Joseph Reuflet | notariusz | |
1840 | 1856 | Lucien Pile | ||
1856 | Józef Reuflet | |||
1870 | Alfons Renard | |||
Jagnięcina | ||||
1886 | 1904 | Clotaire Desquiens-Chuffart | rolnik | |
1904 | 1914 | Charles Delebarre- Deledalle | lekarz | |
1914 | 1919 | Jean-Baptiste Vincent | ||
1919 | 1934 | Victor Fourmestraux-Guermonprez | ||
1934 | 1945 | Georges Louis Archange Delebart-Desmarescaux | ||
1945 | 1947 | Izydor Hofman | ||
1970 | Jean Delattre | |||
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Po masakrze w Ascq gmina Ascq została odznaczona Krzyżem Guerre 1939-1945 i Legią Honorową .
Halle aux Trains: ekomuzeum, w którym prezentowane są różne przedmioty ze świata kolei, stoły maszynowe, narzędzia, sprzęt SNCF, lokomotywa parowa 141 TC 51, wydana w 1932 roku z warsztatów Hellemmes oraz elektryczna BB 12004 zaprojektowana w latach 1954-1961
Kościół Ascq nazywa się Saint-Pierre-en-Antioch, co często prowadzi do pomylenia z kościołem Saint-Pierre de Flers-Bourg , znajdującym się w tym samym mieście.
W każdą Niedzielę Palmową od 1945 roku bez wyjątku obchodzone jest wspomnienie masakry w Ascq. Podwójne upamiętnienie odbywa się co pięć lat z marszem z pochodniami.
Do czasu otwarcia autostrady rue des Fusillée, na zachód od wioski, była drogą, która prowadziła ludzi i towary z Brukseli i Liège do Lille .
Ascq posiada wiele struktur, które pomagają osobom upośledzonym umysłowo. Les Papillons Blancs zarządza zatem kilkoma placówkami w dystrykcie Ascq: instytutem medyczno-edukacyjnym Albertine Lelandais (rue Gaston Baratte), który przyjmuje dzieci z niepełnosprawnością sprzężoną i niepełnosprawną intelektualnie, instytutem medyczno-zawodowym Chemin Vert ( rue du Chemin Vert), gdzie młodzież odbywa praktyki zawodowe, a także domy Clos du Chemin Vert (rue Renoir) i La Source (rue Gaston Baratte). Ponadto istnieje również dom życia Les Lauriers (rue Gaston Baratte), który przyjmuje osoby dorosłe z niepełnosprawnością lub niepełnosprawnością intelektualną. .
Na początku XX -go wieku, popularne działania w tej wsi są również bourle i piłka nożna , rzucania lotkami w pubach i kogutów .
Poeta Louis Aragon napisał w 1954 kilka wersetów o Ascq i masakrze w Ascq :
"Złoto na Chaussée de Lille
Nagle ucichły śpiewy
Złoto na Chaussée de Lille
Ascq pojawił się na polach
Towarzysze pamiętasz on
Tu się spotykasz
Od pierwszych kroków we Francji
Tu się spotykasz
Na jego kamieniach cierpienia
Ascq siedzi w sercu łąki
Kaci, którzy ją oznaczyli
Zatrzymajmy się na chwilę
Kaci, którzy ją oznaczyli,
czekają na swój wyrok
Przeklęci ludzie wojny »
Od 1856 Ascq posiada filharmonię, a od 1933 harmonię.
Olivier Gilleron i Marcel Uderzo opublikowali komiks: Ascq 39-45 ( Le Téméraire , 1994 ( ISBN 2-908703-37-8 ) ).
Ascq jest właścicielem Bourloire , zlokalizowanego przy rue du Docteur-Roux i wybudowanego w 1999 roku.
Ascq ma klub piłkarski, Ascq Sports Union (US Ascq).
Klub powstał w dniu 2 maja 1929z inicjatywy Gastona Baratte i początkowo szkolony na terenie rue Marceau (dziś rue Baratte). Klub zaprzestaje działalności międzywrzesień 1939a pod koniec 1944 roku z powodu II wojny światowej . W 1945 roku zainaugurowano nowy stadion klubu przy rue Thiers, stadion Gaston-Baratte (założyciel klubu zginął podczas masakry Ascq ). W 1969 roku powstała pierwsza szkoła piłkarska.
Amerykański Ascq dołączył do Miejskiego Biura Sportu Villeneuve-d'Ascq w 1970 roku 24 maja 1979, nowy stadion Pierre-Beaucamp (nazwany na cześć prezydenta klubu w latach 1944-1956) został zainaugurowany na rue Jean-Delattre przez burmistrza Gérarda Caudrona .
Klub ma około 500 licencjobiorców. Klub znał kilka „gwiazd”, takich jak Alassane Pléa . Barwy klubowe to królewski niebieski i czerwony.
US Ascq gra w Nord-Pas-de-Calais Football League w dystrykcie Flandria w honorowym awansie (odpowiednik Ligue 8).
NagrodyZe względu na swoje położenie na skraju pól, Ascq korzysta z szerokiej gamy ptaków. Powszechnie spotykane są kosy , że wróble , na gołębie , The Robins , że chickadees , tym zielony dzięcioł , że bavarades sroka , że wrony , że drozdy , tym szarym kukułka , tym sowa (a także mewy sezonowo dawniej jaskółki ).
Są też małe ssaki, takie jak myszy polne , jeże , nietoperze czy zające , a nawet lisy .