Antoine Depage

Antoine Depage Obraz w Infobox. Antoine Depage podczas pierwszej wojny światowej Funkcje
Senator
Radny miasta
Bruksela
Biografia
Narodziny 28 listopada 1862
Boitsfort , Belgia
Śmierć 10 czerwca 1925
Haga , Holandia
Narodowość belgijski
Trening Wolny Uniwersytet Brukselski
Zajęcia Lekarz-pisarz, polityk , chirurg , profesor uniwersytetu
Rodzina sześciu braci i siostra
Małżonka Marie Picard
Dziecko Pierre Depage ( w )
Inne informacje
Pracował dla Szpital Brugmann , Pogotowie Oceaniczne
Członkiem National Academy of Medicine
Królewska Akademia Medyczna Belgii
Różnica Dowódca Legii Honorowej

Antoine Depage urodził się w Boitsfort dnia28 listopada 1862i zmarł w Hadze dnia10 czerwca 1925. Był belgijskim chirurgiem i senatorem . Był także szefem belgijskiego Czerwonego Krzyża , stworzył pierwszą świecką szkołę dla podyplomowych pielęgniarek w Belgii, kierował Szpitalem Ocean podczas I wojny światowej i był jednym z założycieli harcerstwa w Belgii .

To spotkanie z profesorem Julesem Thiriarem było pierwszym wielkim punktem zwrotnym w jego życiu i początkiem jego przyszłej sławy .

Biografia

Studia

Po szkole podstawowej Antoine został wysłany do szkoły z internatem w Athénée de Tournai, gdzie okazał się tak niezdyscyplinowany, że został zwolniony.
Jego wtórne badania boleśnie zakończona, dbał, przez jakiś czas, aby pomóc ojcu w prowadzeniu gospodarstwa przed przedsiębiorstwo, w 1880 roku, medyczne badania na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli .

Po przeciętnym początku roku otrzymał „święty ogień”, gdy został załączony jako zewnętrznego studenta , na wydziale chirurgicznym w szpitalu Saint-Pierre reżyserii Juliusza Thiriar . Doktorat z medycyny z wyróżnieniem summa cum laude uzyskał w 1887 r., Nie bez napisania pierwszej rozprawy pt. O interwencji chirurgicznej w kamicy żółciowej, za którą otrzymał w 1886 r. Nagrodę Louisa. Seutin z Królewskiego Towarzystwa Lekarskiego i Przyrodniczego Nauki z Brukseli .

Życie publiczne

Zawód

Od początku swojej kariery zawodowej kształcił się pod kierunkiem Paula Hégera . Ten ostatni powierzył mu nawet w 1889 r. Opiekę nad ojcem Constantinem Hégerem .

W 1888 roku został mianowany asystent do działu autopsji w Szpitalu św . Za radą Paula Hégera wyjechał następnie na piętnaście miesięcy, aby specjalizować się najpierw w Lipsku , potem w Wiedniu, a na końcu w Pradze, gdzie przygotował pracę o gruźlicy kości , którą przedstawił w 1890 r. Przed Wydziałem Lekarskim. z Wolnego Uniwersytetu w Brukseli , z tytułem agrégé tej uczelni.

Równolegle z podstawową działalnością medyczną brał udział w tworzeniu Belgian Society of Surgery i założył w 1898 roku The Surgical Year , czasopismo naukowe poświęcone literaturze chirurgicznej , aw 1902 roku został jednym z założycieli . chirurgia Międzynarodowe Towarzystwo i aż 1912 roku , jej pierwszy sekretarz organizując w 1905 , 1908 i 1911 pierwsze trzy międzynarodowe konferencje tej firmy w Brukseli przed mianowany przewodniczący 4 th  International Congress w Nowym Jorku wKwiecień 1914.

W 1905 roku , na n °  29 Place Georges Brugmann w Ixelles on zbudowany przez architekta Jean-Baptiste DEWIN , Instytutu chirurgii: Instytut Berkendael. Zatrudniono tam tylko pielęgniarki świeckie, a Edith Cavell została pielęgniarką główną w 1907 roku . Plik10 październikaW tym samym roku, w celu przezwyciężenia fakt, że jest on zobowiązany do spojrzenia na zagranicznych pielęgniarek, których zatrudnia, Antoine Depage oparty na czterech sąsiednich domów - n os  143 do 149 - w Ulica Kultury w Ixelles, jedna z pierwszych szkół świeckich do uczenia pielęgniarstwa  : Belgian School of Graduate Nurses. Edith Cavell jest pierwszym dyrektorem generalnym, a jego żona kierownikiem finansowym. Szkoła przeniosła się w 1914 roku na miejsce obecnej kliniki Edith Cavell.

Plik 14 grudnia 1909Wraz z Jules Thiriar , Depage w nagłych wypadkach przeprowadzi operację króla Leopolda II chorego na raka okrężnicy . Mimo wszystko choroba ta zajęła władcy trzy dni później.

W 1912 r. Zastąpił Julesa Thiriar na stanowisku profesora kliniki chirurgicznej w szpitalu Saint-Pierre i został mianowany profesorem patologii zewnętrznej na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli.

Jednak te dwa zawody będą krótkotrwałe. Od początku pierwszej wojny bałkańskiej (1912–1913) belgijski Czerwony Krzyż wysłał cztery karetki z inicjatywy doktora Depage  : jedną do Turcji , drugą do Bułgarii i dwie do Serbii . Depage przejmuje stery w karetce pogotowia w Turcji. Jego zespół medyczny na miejscu w szpitalu Tash Kichla do Konstantynopola obejmuje lekarzy F. Neuman The Boulengé i De Neve i Joseph van de Velde, student w 3 th  roku od dr . Jego żona jest również przy nim jako pielęgniarka, a także jego najstarszy syn Pierre, jako kierowca karetki. Oprócz udzielania doraźnej pomocy medycznej poszkodowanym, zespół ten musi radzić sobie z epidemią cholery .

To pierwsza wojna światowa promuje jego większą sławę. Ponieważ4 sierpnia 1914, a na prośbę Elżbiety Belgijskiej , doktor Depage przejmuje organizację szpitala, którą przepisy przekazują belgijskiemu Czerwonemu Krzyżowi, ale która jest całkowicie przestarzała.
We współpracy z doktorem Louisem Le Bœufem stworzył w skrzydle pałacu królewskiego karetkę z 1000 łóżek, która była mało użyteczna, Deutsches Heer inwestująca Brukselę z20 sierpnia 1914.
Zmuszony do ucieczki przed natarciem cesarskiej armii niemieckiej, uciekł z okupowanej Belgii i przedListopad 1914, ustawia karetkę z 350 łóżkami w Instytucie Jeanne d'Arc w Calais .
Na prośbę króla Alberta 1 st wstąpił do centrala z armii belgijskiej ustalono Panne i umieszcza go wkrótceListopad 1914, Szpital Ocean , nazwa pochodzi od imienia zarekwirowanej Ocean Hotel i znajduje się nad brzegiem morza, do którego zostanie dodana baraki, które zwiększą zdolności karetki w ciągu kilku miesięcy. 200 do 1200 miejsc, a następnie, na wysokości wojna, 2000 łóżek. Z18 grudnia 1914 w 15 października 1919hospitalizowano tam nie mniej niż 19 375 belgijskich żołnierzy.

W 1920 r. Został mianowany prezesem Belgijskiego Czerwonego Krzyża , aw 1924 r. Założył Kongo Czerwony Krzyż.

W 1924 roku , był też jednym z promotorów belgijskiego National Cancer League po uzyskaniu w 1923 roku , pierwszy dyrektor wydziału chirurgii w szpitalu Brugmann .

Przekonania

Oprócz działalności zawodowej szybko został członkiem lóż masońskich w Brukseli . Zainicjowany w 1891 roku z loży Les Amis de l'vrais ution et du Progress zjednoczona , przeniósł się do philanthropes Les Amis , zanim został w 1911 roku , jeden z założycieli Amis philanthropes n O  3 .

Członek Partii Liberalnej , został wybrany w 1908 roku , radna miejska w Brukseli i napisał z jego przyjaciół Paul Vandervelde i Victor Cheval La budowlane des Szpitale popierając politykę szpitala w zgodzie z wymogami stale rosnącej populacji. WMaj 1920zostaje senatorem , reprezentantem okręgu administracyjnego Brukseli i pozostałym do wyborów parlamentarnych w kwietniu 1925 r .

Zawsze w poszukiwaniu ulepszeń społecznych, stworzył wraz z przyjaciółmi w 1912 roku , kierując się radą Marie Depage , pierwszy ruch harcerzy belgijskich inspirowany twórczością Roberta Baden-Powella . Przewodniczy komitetowi wykonawczemu, a jego żona tłumaczy prace założyciela, jednocześnie dbając o public relations.

Osobowość

Antoine Depage, osoba publiczna i często mediatyzowany , ma ducha przedsiębiorczości społecznej , czego dowodem jest utworzenie prywatnej kliniki chirurgicznej lub jednej z pierwszych świeckich szkół w Belgii, które uczą opieki pielęgniarskiej , a którą stawia w centrum. Praca społeczna. Ten duch jest również konkretyzowany przez utworzenie ruchu harcerzy w Belgii .
O jego bezinteresowności i zdolności do szybkiego wdrażania struktur operacyjnych świadczy powstanie rozmaitych karetek podczas I wojny bałkańskiej i pierwszej wojny światowej .
Jego upór w dochodzeniu swoich poglądów, a także jego odmowę hierarchicznej władzy i jego braku dyscypliny w kierunku ona przyniosła mu wiele problemów z administracji wojskowej i jego przełożonych w rankingu całej jego egzystencji. Szpitala Ocean.

Życie prywatne

Urodzony 28 listopada 1862Antoine Depage jest synem Frédérica Depage i Élisabeth La Barre farmerów z Boitsfort na skraju lasu Soignes .
W młodości jego hobby polegało głównie na bieganiu po lesie z sześcioma braćmi i synami sąsiada Ernesta Solvaya .

W 1889 roku spotkał przy łóżku Constantina Hégera swoją wnuczkę, Marie Picard - zmarłą7 maja 1915w storpedowaniu RMS Lusitania - że poślubia8 sierpnia 1893 iz którym ma trzech synów: Pierre, Lucien i Henri.

Chory, on umiera 10 czerwca 1925w Hadze po operacji chirurgicznej .

Pogrzeb

Doktor Depage jest pochowany 13 czerwca 1925obok żony w rodzinnym grobowcu cmentarza Boitsfort . Senat oddaje mu hołd podczas wtorkowej sesji23 czerwca 1925.

Prace dydaktyczne

Niewyczerpująca lista:

  • Antoine Depage , Contribution to the study of the cystic kidney , Bruksela, H. Lamertin,1895, 11  s. ( OCLC  642597204 ) - Przedruk z n o  5 Annals of belgijskiej firmy zabiegu.
  • Antoine Depage , Penetracja powietrza do żyły podczas operacji , Bruksela, SI,1896, 14  s. ( OCLC  123516398 )
  • Antoine Depage , E Bouffart and L Mayer , Visceral ptosis chirurgia , Bruksela, A. Lesigne,1904, 150  pkt. ( OCLC  14805650 ) - Raport przedstawiony Belgian Surgical Society na nadzwyczajnym spotkaniu w 1904 roku.
  • Antoine Depage i L Mayer , O celowej resekcji moczowodów i ściany pęcherza moczowego w przypadkach rozległego raka macierzy , Bruksela, A. Lesigne,1904, 34  s. , w-8 ° ( OCLC  494182779 ) - Wyciąg z Journal Médical de Bruxelles z 1904 r.
  • Antoine Depage , O roli jamy otrzewnej w statyki jamy brzusznej , Molenbeek-Saint-Jean (Bruksela), Imprimerie Hayez,1904, 21  s. , w-8 ° ( OCLC  492526784 ) - Wyciąg z tomu 13 kronik Królewskiego Towarzystwa Nauk Medycznych i Przyrodniczych w Brukseli.
  • Antoine Depage , Chirurgia rekonstrukcyjna twarzy , Paryż, Stowarzyszenie Chirurgii Francuskiej,1905, 128  str. ( OCLC  34226501 ) - Proceedings of the 18 th francuski Congress 1905 operacji.
  • Antoine Depage , Clinical value of the blood test , Molenbeek-Saint-Jean (Bruksela), Imprimerie Hayez,1905, 128  str. , w-8 ° ( OCLC  494182827 ) - Zgłoś się do 1 st Kongresu Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgii w 1905 roku.
  • Antoine Depage , Paul Vandervelde i Victor Cheval , Budowa szpitala: studium krytyczne , Bruksela, Misch & Thron,1909( przedruk  1912), 455  str. , w-8 ° ( OCLC  459179355 , uwaga BnF n o  FRBNF32017250 ) ( KBR kod II 92.728 A )
  • Antoine Depage , Leczenie raka piersi , Angers, SI,1910, 22  s. ( OCLC  230971676 )
  • Antoine Depage i L Mayer , Chirurgiczne leczenie raka odbytnicy , Molenbeek-Saint-Jean (Bruksela), Imprimerie Hayez,1912, 19  s. ( OCLC  494182725 ) ( KBR kod 67_283035 ) - Sprawozdanie z belgijskiego Towarzystwa Chirurgii na specjalnym posiedzeniu w dniu 29 czerwca 1912 roku i ekstraktu n o  7 annałach belgijskiego Towarzystwa Chirurgii, 1912.

Odznaczenia i wyróżnienia

Pamięć

  • Pomnik Antoine Depage na Place Georges Brugmann
  • Przegląd.
  • Popiersie z brązu.
  • Złoty napis.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W Belgii pierwsza świecka szkoła pielęgniarstwa została utworzona 5 marca 1887 roku przez Césara De Paepe . Wówczas co tydzień organizowano tam zajęcia.
  2. Jego najmłodszy syn Henri, należy do ruchu młodych skautów , stworzonego w Anglii przez Roberta Baden-Powella i sprowadzonego do Brukseli przez Harolda Parfitta .
  3. grób znajduje się na przecięciu ścieżek n OS  105 i 112, które na swoich rodziców.

Bibliografia

  • Henri Depage. Życie Antoine Depage. Przedmowa: Albert Devèze. Bruksela, Renaissance du Livre, 1956. 365 s. 106 zdjęć.
  1. Armand Colard, „  Depage, Antoine  ” , The First World War , na ars-moriendi.be , National Bibliography of Belgium (dostęp 18 stycznia 2013 r. ) , §  4
  2. Jos Viérin, „  Professor Jules Thiriar  ” , na decoussemaeker.be ,1 st styczeń 2008(dostęp 18 stycznia 2013 )
  3. Depage 1887
  4. „  Antoine Depage (1862–1925)  ” , Notre histoire , sur chu-brugmann.be (dostęp 10 lutego 2013 r. ) , §  4
  5. „  Region stołeczny Brukseli, Inwentarz dziedzictwa architektonicznego  ” , Ixelles , na irismonument.be , Direction des Monuments et des Sites (dostęp do informacji: 6 lutego 2013 r. )
  6. Patrick Loodts, „  Lekarze Wielkiej Wojny  ” , Historia pielęgniarstwa w Belgii. , 1914-1918.be (konsultowano się 5 lutego 2013 r. ) , s.  Rozdział 3: Historia szkoły pielęgniarskiej Edith Cavell
  7. „  Edith Cavell Clinic  ” , The story , na edithcavell.be (dostęp 6 lutego 2013 r. ) ( Pamięć podręczna )
  8. „  Antoine Depage (1862-1925)  ” , Notre histoire , na chu-brugmann.be (dostęp 30 stycznia 2013 r. ) , §  2
  9. Patrick Loodts, „  Lekarze Wielkiej Wojny  ” , Lista placówek, w których przebywali belgijscy żołnierze. , z dnia 1914-1918.be (konsultowano się 6 lutego 2013 r. )  : „W niezamieszkanej Belgii, karetka Ocean”
  10. „  Historia  ” , Pochodzenie Instytutu Bordet (1822–1934) , na bordet.be ,2005(dostęp 6 lutego 2013 )
  11. Defossé, Dufays i Goldberg 2005 , s.  135
  12. Depage, Vandervelde i Cheval 1909
  13. „  Sesja z dnia 23 czerwca 1925 r.  ” , Izba Reprezentantów - Roczniki parlamentarne , na just.fgov.be , Le Moniteur belge ,23 czerwca 1925(dostęp na 1 st lutego 2013 )

Zobacz też

Bibliografia

  • Jacques Héran , Przetoki pęcherzowo-pochwowe: Leczenie operacyjne w pozycji Depage / Jacques Heran , Montpellier, Imprimerie de Mari-Lavit,1933, 108  str. , in-8 ° ( OCLC  459898721 , uwaga BnF n o  FRBNF32238624 ) ( Kod KBR Th 32 1933 28 )
  • Pol Defossé , Jean-Michel Dufays i Martine Goldberg , Historical Dictionary of Secularism in Belgium , Bruksela, Les Éditions Luc Pire , wyd.  „Głos historii”,2005343  str. ( ISBN  978-2-87415-524-6 , OCLC  66381229 )
  • Patricks Loodts i Isabelle Masson-Loodts ( pref.  Dominique Hanson), Wielka wojna opiekunów: lekarze, pielęgniarki i nosze w latach 1914-1918 , Bruksela, Memogrames, coll.  „Kolekcja Arès”,2008, 575  str. ( ISBN  978-2-930418-40-7 , OCLC  432630682 )
  • Paul Falckenback , Miłość silniejsza niż wielka wojna , Lille, Thebookedition,2010
  • Praca zbiorowa ( pref.  Arthur Bodson ), Antoine Depage: chirurg wojenny i liberalny senator , Bruksela, Centre Jean Gol, coll.  "Notebooki Jean Gol Center" ( N O  4)2012

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Główne źródła informacji Inny