Imię i nazwisko | Abu `Abd Allah Muhammad ben Mūsā al-Khawārizmī ( arabski عبد الله محمد بن موسى الخوارزمي ) |
---|---|
Narodziny |
około 780 Chiwa ? w Chorezm abbasydzki Kalifat (obecnie Uzbekistan ) |
Śmierć |
ok. 850 Kalifat Abbasydów Bagdadu (obecny Irak ) |
Znany z | Podsumowanie obliczeń przez przywrócenie i porównanie |
Muhammad ibn Musa al-Khuwārizmī ( arabski : محمد بن موسى الخوارزمي), powszechnie zwany Al-Khwârismî ( latinized w Algoritmi lub Algorizmi ), urodzony w 780S , prawdopodobnie w Chiwa w Chorezm regionu (skąd bierze swoją nazwę), w Dzisiejszy Uzbekistan , zmarły około 850 r. w Bagdadzie , jest perskim matematykiem , geografem , astrologiem i astronomem , członkiem Domu Mądrości w Bagdadzie. Jego pisma, napisane w języku arabskim , a następnie przetłumaczone na łacinę z XII th wieku, pozwolił na wprowadzenie algebry w Europie . Jego życie spędził całkowicie w czasach dynastii Abbasydów .
Jego zlatynizowana nazwa jest źródłem słowa algorytm, a tytuł jednej z jego prac ( Abrégé du computation par la restauration et la Comparison ) pochodzi od słowa algebra , dyscypliny matematycznej znanej od starożytności. Mówi się, że użycie cyfr arabskich i ich rozpowszechnienie na Bliskim Wschodzie iw Europie jest spowodowane inną jego książką zatytułowaną Traktat o indyjskim systemie liczbowym, która była rozpowszechniana za pośrednictwem języka arabskiego w całym imperium Abbasydów. Al-Khawarizmi sklasyfikował istniejące algorytmy, zwłaszcza według kryteriów ich zakończenia, ale ich nie wymyślił. Najbardziej znanym algorytmem na świecie jest Euclid , znajdujący się w programie nauczania wszystkich krajów. Pierwsze wymienione algorytmy znaleziono w regionach Babilonu, które wykorzystywały je do praktycznych zastosowań (pomiary, transakcje handlowe, architektura itp.) .
Urodził się prawdopodobnie w Chiwie ( ok. 780 ). W niektórych biografiach znajdujemy wersję perskiego historyka Muhammada ibn Jarira al-Tabari (838-923), która dodaje do niego „Al-Qutrubulli” , co oznacza, że jego przodkowie pochodzili z Khwarezm , ale on sam był urodził się w Qutrubull, małym miasteczku niedaleko Bagdadu. Wiarygodne badania umieszczają jego rodzinę w tureckiej społeczności Khwarezm i można go uznać za arabskiego matematyka, a nie matematyka arabskiego. Niewiele wiadomo o wydarzeniach z życia Al-Khwarismî. Jest wiele śladów jego pracy naukowej. Matematyk, historyk i geograf, uważany czasem za „ojca algebry i pierwszego popularyzatora pozycyjnego systemu dziesiętnego ” (który zapożyczył z kultury indyjskiej), był znany za życia jako astronom. Zmarł około 850.
Al-Khwârismî jest autorem kilku prac o matematyce. Najbardziej znanym pod tytułem Kitābu 'l-mukhtaṣar Fi ḥisābi' l-Jabr wa'l-muqābalah ( كتاب المختصر في حساب الجبر والمقابلة ) lub Streszczenie rachunku przez Odnawianie i porównania opublikowanego w panowania Mun Al-MA” ( 813-833), „jest uważany za pierwszy podręcznik algebry” . Ta książka zawiera sześć rozdziałów. Nie zawiera żadnych liczb. Wszystkie równania są wyrażone słowami. Kwadrat nieznanym nazywany jest „kwadrat” lub mal , nieznane jest „rzeczą” lub Shay ( powiedzmy ), korzeń jest jidhr , stała jest dirham lub adǎd . Al-Khwârismî definiuje zatem sześć równań kanonicznych, do których można sprowadzić konkretne problemy dziedziczenia, geodezji czy transakcji handlowych. Na przykład równanie „towary są równe pierwiastkom” byłoby obecnie równoważne równaniu postaci . Termin al-jabr został przyjęty przez Europejczyków, a później stał się słowem algebra .
Tytuł pracy oparty jest na dwóch słowach. Pierwsza to „algebra” , co oznacza „przywrócenie” lub – co oznacza to samo – transpozycję członów równania. Na przykład, aby rozwiązać 4x² - 5x + 7 = 15 , używając pojęcia „algebry” , potrzebujemy 4x² - 5x + 5x + 7 = 15 + 5x , a więc 4x² + 7 = 15 + 5x .
Z drugiej strony „muqabala” lub opozycja (lub nawet „redukcja” ) jest tym, co umożliwia zredukowanie równania poprzez uproszczenie wyrazów homologicznych: 4x² = 8 + 5x .
Diofant z Aleksandrii , uważany za „prekursora algebry”, prawdopodobnie nie jest znany Al-Khwaryzmowi. Rzeczywiście, pierwsze tłumaczenie arabski z arytmetyki pojawiają się tylko dekady po The compendious Księdze w sprawie obliczania przez odbycie i równoważenia na koniec IX th wieku, prawie pięćdziesiąt lat po śmierci Al-Khwarizmi. Tak więc jego wkład w ten „pierwszy podręcznik” jest taki, że czasami prowadzi do uznania Al-Khwarismris za „ojca algebry”.
Inna praca, której oryginał w języku arabskim zniknął, Kitābu 'l-ĵāmi` wa' t-tafrīq bi-ḥisābi 'l-Hind ( كتاب الجامع و التفريق بحساب الهند , Księga dodawania i odejmowania po obliczeniach indyjskich ), opisuje system liczb dziesiętnych, który zaobserwował wśród Indian. Jest to wektor rozpowszechniania tych danych na Bliskim Wschodzie iw kalifacie Kordoby . Tłumacz Gerbert d'Aurillac zdobywa o tym wiedzę; później został papieżem około roku 1000 pod imieniem Sylvester II , Gerbert uczynił to sztandarem świata chrześcijańskiego, nadając im, ze względu na ich pochodzenie z Kordoby , nazwę cyfr arabskich .
Al-Khwârismî jest autorem Zij , opublikowanym w 830 , znanego pod nazwą Zij al-Sindhind ( Indian Tables ). Tabele te, skomponowane za panowania Al-Ma'mūn , są zbiorem źródeł indyjskich i greckich. Pewne elementy prostych tabel z Ptolemeusza są zawarte tam. Metody obliczania, w szczególności użycie sinusa, są inspirowane przez Indian i opierają się na indyjskim dziele ofiarowanym w 773 r. Kalifowi Al-Mansurowi i przetłumaczonemu przez Muhammada al-Fazari . Opierają się one na kalendarzu perskim i biorą za początek długości geograficzne południka Arim. Te stoły są najstarszymi stołami w świecie arabskim, które do nas dotarły. Pochodzące z tradycji indyjskiej, to znaczy przedstawiające techniki obliczeniowe, bez teorii planetarnej, będą miały wielki wpływ na tworzenie tablic astronomicznych arabskiego Zachodu.
Jest także autorem trzech prac o instrumentach: drobnej pracy o zegarze słonecznym , księgi o budowie astrolabium oraz księgi o użytkowaniu astrolabium.
Jego praca nad kalendarzem żydowskim jest jedną z najstarszych na ten temat. Obnaża podział roku, pozycję gwiazd w kluczowych momentach. Jest także autorem pierwszych tablic, o których wiadomo, że regulują pory dnia modlitwy.
Podobnie jak wielu ówczesnych astronomów, Al-Khwârizmî jest również astrologiem. Według historyka Tabari , Al-Khwârizmî przepowiedział wraz z grupą astrologów długie życie kalifa (i pięćdziesiąt lat, które mu pozostało do przeżycia), podczas gdy ten umrze dziesięć dni po przepowiedni.
Jego Traktat o geografii jest inspirowany traktatem Ptolemeusza , wzbogacony o relacje kupców arabskich dotyczące świata islamskiego. Podaje długość i szerokość geograficzną godnych uwagi punktów w znanym nam świecie (miasta, góry, wyspy itp .) Napisał też historyczną kronikę swoich czasów, którą znamy tylko z odniesień do niej zawartych przez więcej historyków. ostatni.
Pisma Al-Khwarismî rozprzestrzeniły się po całym świecie arabskim. Jego Skrót z rachunku różniczkowego przez przywrócenie i porównanie posłużył jako podstawa rozwoju matematyki przez późniejszych algebraistów. Jego tablice astronomiczne są używane aż do Andaluzji za panowania Abd al-Rahmana II .
Arabski matematyk, który po al-Khwarizmi, poświęca swoją pracę do algebry, jest Egipcjanin Abu Kamil , od połowy IX th wieku i połowy X th wieku. Zdaje sobie sprawę, że sto lat po jego modelu żadne dzieło algebry go nie prześcignęło. Algebra Abu Kamil to książka przeznaczona dla odbiorców z ekspertami w dziedzinie matematyki i uznanie wartości dziedzictwa al-Khwarizmi, prezenty autorem własnej pracy jako lepszy od swojego poprzednika. Pod koniec X XX wieku i na początku XI th wieku, perski matematyk Al-Karaji wszedł w nową fazę w historii algebry: odłącza geometrię - że ani Al-Khwarizmi ani Abu Kamil nie był w stanie zrobić - w jego pracach zatytułowanych Glory of Algebra i Muqabala oraz Wonders of Calculus . Wielkim krokiem algebry muzułmańskiej jest rozwiązanie równania sześciennego. W dziedzinie matematyki perski poeta i matematyk Omar Khayyam (1048? -1131) napisał kilka prac. Najważniejszym jest traktat o arytmetyce, który zawiera algorytm obliczania n-tego pierwiastka dowolnej liczby
W średniowieczu pierwsza część dzieła Al-Khwarismî została przetłumaczona na łacinę co najmniej trzykrotnie. Pierwszego tłumaczenia dokonał Anglik Robert de Chester w Segowii około roku 1145. Nieco później Gerard z Cremony dokonał jednego w Toledo, a trzeciego przypisano Włochowi Guillaume de Luna.
Łaciński Zachód zapoznał się wtedy z dziełem. Tłumaczenie jego Księgi dodawania i odejmowania według indyjskiego rachunku różniczkowego pojawia się w Europie, zmieszane z innymi źródłami, takimi jak Boecjusz czy Nikomaque de Gérase , pod wieloma wersjami i kilkoma tytułami: Dixit Algorizmi , (jeden z najstarszych), Liber Ysagogarum Alchorismi , Liber Alchorismi . Wyjątkiem Dixit Algorizmi , możliwe jest, że terminy alchorismus , Algorismus , algoarismus , znajdujące się w środku XII th century już odnosi się do sposobu obliczania Indii z 9 cyfr i zero. Ten termin wpisany do algorytmu algorytm będzie następnie oznaczał „mechanizm regulujący funkcjonowanie zorganizowanej myśli” .
Metoda rozwiązywania równań przez odtwarzanie i porównanie (al-jabr i al-muqabala) została podjęta przez arabskich uczonych i dotarła do Europy z wielu źródeł. Od początku XII -tego wieku, wiemy, że możemy rozwiązać równania przez Al-Jabra i al-muqabala. Robert de Chester około 1145 roku częściowo przetłumaczył księgę Al-Khwârismî (nie przetłumaczył problemów geodezji i dziedziczenia, ani problemów wynikających z analizy diofantycznej . Ale ten, który spopularyzował metodę, pod nazwą secundum modum algebre et almuchabale , jest Fibonacci , w 1202 w jego Liber Abaci .
Jego tablice astronomiczne , przejęte przez hiszpańskiego astronoma Maslamę al-Mayritiego , a następnie przetłumaczone około 1126 roku przez Adelarda z Bath , są jednym z trzech głównych źródeł arabskich, które posłużyły do inicjacji astronomów łacińskich. Stanowią one udziału w konstytucji tabelach Toledo , które będą miały ogromny wpływ na europejski astronomia XIII -go wieku.
W hołdzie dla jego pracy kilka obiektów astronomicznych nosi jego imię:
: dokument używany jako źródło tego artykułu.