Pochwały
| Pochwały | ||||
 Kaplica Notre-Dame de Cocars w Élouges | ||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Belgia | |||
| Region | Walonia | |||
| Społeczność | Społeczność francuska | |||
| Województwo | Prowincja Hainaut | |||
| Miasto | Mons | |||
| Gmina | Srogi | |||
| Kod pocztowy | 7370 | |||
| Strefa telefoniczna | 065 | |||
| Demografia | ||||
| Miły | Élougeois | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 50 ° 24 ′ 13 ″ na północ, 3 ° 45 ′ 08 ″ na wschód | |||
| Lokalizacja | ||||
|
Lokalizacja Élouges w Dour | ||||
Geolokalizacja na mapie: Hainaut
| ||||
Élouges (w Picard i Walonii Elouche ) wieś w Hainaut , Belgia . Administracyjnie jest teraz częścią gminy w Dour , znajduje się w regionie Walonii w prowincji Hainaut . Było to miasto pełne przed połączeniem Commons w 1977 roku .
Etymologia
Stare dokumenty, między 965 a 1018 , wspominając miejscowości pod nazwą Slogia . Później, od 1024 do 1183 , to będzie Logia wtedy, w 1046 , Eslogia aw 1183 , Slogium . Ostatecznie w 1186 r. Będzie to Eslouges , które do dziś pozostało mu praktycznie niezmienione.
Te warianty mają to samo znaczenie. Można je łatwo podzielić w następujący sposób: ès signifier in, verse and logia plural logiae , co oznacza loże, rezydencje, chaty . Wyrażenie w kierunku pól tłumaczy ten nominał. Miejscowość miała być jedną z najważniejszych w regionie pod panowaniem Rzymian i Franków , a jej nazwa musiała pochodzić dopiero z okresu romańskiego, kiedy w wyniku najazdów barbarzyńców wszystko zostało zniszczone i zastąpione szałasami.
Elementy historii
Archeologia sugeruje, że to miasto jest najstarszym z Borinage . Zostały tam ujawnione pozostałości bardzo starożytnych czasów: narzędzia z epoki kamienia i żelaza ; rzymski obóz , wazony, ceramika, medale, statuetki, amfory , akwedukty , cmentarz z Franków ery .
Pan Charles Debove z Élouges przeszukał cały obszar swojej gminy, a zwłaszcza Mont i okolice. Znalazł szereg przedmiotów, które pozwoliły mu stworzyć ciekawe muzeum, bogate w ceramikę, statuetki, medale , uzbrojenie i artykuły toaletowe.
Élouges, mówi Dubuisson, w swoim Mémoire sur le Hainaut , składał się z dwóch wiosek, Élouges i Monceau, zwykle uważanych za jedną i tę samą z powodu izolacji, posiadających dwa kościoły , jeden bardzo mały, czyli Monceau, starsza asystentka w lekarstwo Dour . Crespin Abbey był kolekcjonerem wyleczenia Elouges. Wioska ta była siedzibą burmistrza , którego jurysdykcja obejmowała dwadzieścia siedem wiosek odłączonych od burmistrza Mons . Burmistrz Élouges, własność władcy, był zaręczony z Jeanem Lefèvre,5 sierpnia 1605.
Następnie przeszedł na rodzinę Ronquiera i Belhomme'a, wciąż jako pracownika. Było seigneury Épinoy, aw 1328 r. Twierdza Roberta li Dusa .
Na początku 2009 roku, po wykopów spowodowanych dochodzenia w sprawie zabójstwa Brabancja Walońska , wiele starożytnych grobowców znaleziono niedaleko cmentarza Monceau Należą one do ludzi, którzy żyli w IX th century AD. AD ( okres Merowingów ).
Pytanie, czy wznowienie wykopalisk archeologicznych w jednostce Dour doprowadzi w końcu do interesujących odkryć?
Miasto ma czerwono-białą kolorystykę.
Osobowości
- Jacques Mahieu (?? - 1732). Urodzony w Mons w połowie XVII th wieku i posiada tytuł licencjata w dziedzinie teologii , Mahieu stał pastor z Élouges w 1680 roku przy założeniu opłaty przez 41 lat jako dziekan Okręgowej chrześcijaństwa Bavay ale zmarł w swojej parafii10 sierpnia 1732. W 1726 roku Jacques Mahieu ustanowił testamentem dwa stypendia dla teologów. Pozostawił także rentę na fundację obitów (msza rocznicowa za resztę zmarłego) i pozdrowienia eucharystyczne , na rozdanie ubogim ubrań, pościeli i bulionu. Zażądał także corocznej dystrybucji sum pieniędzy czterem biednym dziewczynom.
- Victor Regnart (1886-1964), malarz
- Georges Mulpas (1911-1978), burmistrz, twórca muzeum noszącego jego imię
Dziedzictwo kulturowe
- Co roku w połowie lipca na łąkach Élouges odbywa się festiwal Dour, który jest największym letnim festiwalem w Walonii. Organizuje go Carlo Di Antonio.
- Od 2002 roku w Élouges odbywa się również festiwal bluesowo - folkowy . Organizowany jest w połowie września. Festiwal nosi nazwę Élouges in Blues and Folk ; a sponsoruje go Claude Bourdon.
Uwagi i odniesienia
- Alain Jouret, Debove Charles , w 1000 osobowości z Mons i regionu. Słownik biograficzny , Waterloo, 2015, s. 179 i 180.
Bibliografia
- Georges Mulpas: Histoire d'Élouges , 2 t., Thulin, 1968.
- Alain Jouret, Industrial Revolution and „tenages good” in Élouges: strikes at the Belle-Vue carbon mine (1825-1828) , in Mémoires et publications de la Société des Sciences, des Arts et des Lettres du Hainaut , t. 95, 1990, s. 90-120.
- Alain Jouret, Pustelnia Cocarów w Élouges: miejsce modlitwy, dom edukacji, prywatna kaplica i duma regionu. Mit i historia , w: Annales du Cercle d'histoire et d'archéologie de Saint-Ghislain et de la région , VIII, 2000, s. 699-811.
- Alain Jouret, branży kamieniarskiej w Roisin, w Wihéries i regionu, od starożytności do XXI -go wieku (wapiennego, kamienia, marmuru i kostką brukową). Wydobycie, przemiany, rynki zbytu, inwestycje i problemy społeczne , w Rocznikach Kręgu Historii i Archeologii Saint-Ghislain i regionu . XI, 2008, s. 193-334.
- Alain Jouret, Le Haut-Pays de Dour, w Saint-Ghislain, Borinage, Haut-Pays. Odtworzona przeszłość. Saint-Ghislain, 2013, s. 139-264 (Wydanie nadzwyczajne Kręgu historii i archeologii Saint-Ghislain i regionu, XIII).
- Alain Jouret, Élouges , w Historii i dziedzictwie gmin Belgii. Prowincja Hainaut , Bruksela, 2009, s. 217-219.