Louise-Élisabeth z Francji
| Louise-Élisabeth z Francji | ||
 Louise-Élisabeth Francji, księżna Parmy przez Adélaïde Labille-Guiard 1788 | ||
| Funkcje | ||
|---|---|---|
| Księżna Parmy i Piacenza | ||
| 18 października 1748 - 6 grudnia 1759 ( 11 lat, 1 miesiąc i 18 dni ) |
||
| Poprzednik | Elisabeth-Christine z Brunszwiku-Wolfenbüttel | |
| Następca | Marie-Amélie Habsbourg-Lorraine | |
| Biografia | ||
| Dynastia | Dom Burbonów | |
| Imię i nazwisko | Louise-Elisabeth z Francji | |
| Data urodzenia | 14 sierpnia 1727 | |
| Miejsce urodzenia | Wersal ( Francja ) | |
| Data śmierci | 6 grudnia 1759 | |
| Miejsce śmierci | Wersal ( Francja ) | |
| Pogrzeb | Nekropolia Saint-Denis | |
| Tata | Ludwik XV | |
| Matka | Maria Leszczyńska | |
| Małżonka | Filip Hiszpanii | |
| Dzieci |
Maria Księżniczka Izabela z Parmy Ferdynand I er Parma Marie Louise z Bourbon-Parma |
|
| Religia | katolicyzm | |
 | ||
,_Duchess_of_Parma.jpg) |
||
Louise-Élisabeth de France ( 1727 - 1759 ), córka Francji, następnie infantka Hiszpanii i księżna Parmy i Piacenzy , jest najstarszy z dziesięciorga dzieci króla Ludwika XV Francji i Maria Leszczyńska .
Dzieciństwo i małżeństwo
Urodzony 14 sierpnia 1727w Wersalu była siostrą bliźniaczką Madame Henriette .
Ondoyed od urodzenia otrzymała denominację „Madame Première”. Dopiero jego chrzest w Wersalu27 kwietnia 1737, że stała się Louise-Élisabeth, znaną jako Madame Élisabeth, zwaną „Madame” (jako najstarsza córka króla). Jej ojciec nazywał ją bardziej pieszczotliwie „Babette”. Otrzymuje jako ojca chrzestnego i matkę chrzestną kuzynów rodziny królewskiej, książąt krwi : Ludwika Filipa, księcia Chartres , syna księcia Orleanu , oraz Louise-Elisabeth de Bourbon-Condé , księżniczki wdowy Conti .
Kiedy urodziły się bliźnięta, król Francji Ludwik XV , ojciec w wieku 17 lat, wykrzyknął: „ Powiedziano mi, że jestem niezdolny do zostania ojcem i zadałem podwójny cios ”. W następnym roku urodziła się trzecia córka. Wreszcie w 1729 urodził się upragniony delfin, którego następcą został mały książę Andegawenii, który zmarł w wieku 3 lat i pięciu córek.
W 1736 r. edukację młodszych córek króla powierzono ksieni prestiżowego opactwa Fontevraud, podczas gdy starsi przebywali z bratem w Wersalu.
Madame, wychowana w Wersalu w Skrzydle Książęcym, ze swoją bliźniaczką Henriettą, siostrą Adélaïde i bratem delfinem Ludwikiem urodzonym w 1729 r. , szybko okazała się inteligentna, samodzielna, dumna.
Była bardzo kochana przez Ludwika XV , do którego bardzo przypominała, choć nie odziedziczyła piękna „Ukochanej”. Aby pogodzić się z Hiszpanią, oburzoną zerwaniem zaręczyn króla z infantką Marią Anną-Victoire w 1725 roku, Ludwik XV obiecał swoją kochaną Babette noworodkowi Filipowi Hiszpanii , jednemu z młodszych synów Filipa, V Hiszpanii , podczas gdy Delfin miał poślubić siostrę Dzieciątka. Oficjalnie ogłosił tę wiadomość pod koniec lutego 1739 roku . Dwór był zaskoczony tym sojuszem, gdyż niemowlę miało niewielkie szanse na wstąpienie na tron hiszpański. Młoda Louise-Élisabeth, która miała zaledwie dwanaście lat, wyszła za mąż przez pełnomocnika on26 sierpnia 1739. Przez to małżeństwo przyjęła imię „Madame Infante”. Wspaniałe ceremonie, które odbyły się z tej okazji, przeszły na potomnych.
30 sierpnia musiała opuścić Wersal . Pożegnanie Louise-Élisabeth z rodziną było bolesne. We łzach zostawiła swoją siostrę bliźniaczkę tymi słowami: "To na zawsze, mój Boże, to na zawsze!" "
To właśnie na terytorium Hiszpanii, w Alcalá de Henares , 30 km od Madrytu , Madame Infante mogła spotkać swojego męża, młodego 19-letniego mężczyznę, który nie był bystry, ale z którym dobrze się układała. Ich ślub odbył się dnia25 października 1739. Mieli troje dzieci, które wychowała zgodnie z filozofią oświecenia , dając im jako opiekuna Francuzów Mably i Condillac :
- Isabelle ( 1741 - 1763 ), która w 1760 poślubiła przyszłego cesarza Józefa II (1741-1790) (brat Marii Antoniny Austrii , królowej Francji).
- Ferdynand ( 1751 - 1802 ), który poślubił Marie-Amélie d'Autriche (1746-1804) , siostrę Józefa II .
- Marie-Louise ( 1.751 - 1.819 ), która wyszła w 1765 roku , Karol IV , król Hiszpanii ( 1748 - 1.819 ).
Hiszpania potem Parma
Chociaż książę de Luynes pisał w swoich wspomnieniach o Louise-Élisabeth: „Ona ma się bardzo dobrze w tym kraju. Jesteśmy niezmiernie zadowoleni z jego postawy i twarzy” – wydawałoby się, że szybko znudziła się madrycki sąd, gdzie protokół był jeszcze cięższy niż w Wersalu i gdzie panowała nuda i bezczynność. Jej teściowa, Elisabeth Farnese , o trudnym charakterze, próbowała opanować młodą kobietę. Madame Infante z ambicją i energią wyruszyła na podbój jakiegoś terytorium dla męża, aby z niego uciec.
Louis XV brał udział w „ wojnie z księstw ” ( 1741 - 1748 ), gdzie Francja próbowali z Hiszpanii do podjęcia z Austrii niektórych księstw, które posiadała w Włoszech . W przypadku podboju niektóre terytoria miały powrócićw całoścido Filipa Hiszpańskiego . Przez Pokój w Akwizgranie (18 października 1748), niemowlę ostatecznie uzyskało Księstwo Parmy, Plaisance i Guastalla , należące do rodziny Farnese, której ostatnim potomkiem była jego matka.
Pod pretekstem konieczności podziękowania ojcu, Madame Infante skorzystała z okazji powrotu na dwór Francji ,11 grudnia 1748przed wyjazdem do Parmy . Król czuł „idealnym, szlachetny i łatwe radość widzieć siebie w ten sposób ze swoją rodziną” , według księcia Croy . Pisał też, że „Infantka przywróciła bardzo duży akcent gaskoński, który swoją żywotnością przynosił przyjemny efekt” . Markiz de Choiseul , ze swej strony, że Louise-Élisabeth „jest nieskończenie lepsze niż kiedy opuścił Francję [...] Jej twarz jest bardzo przyjemne, że ma najpiękniejsze oczy na świecie; przeszywające spojrzenie zapowiada ducha” .
Dobra polityka, podczas swojego pobytu, zwróciła się do Madame de Pompadour , wsparcie tej kobiety z promienną przychylnością, która mogła być dla niej rozsądna, zraziła pobożną partię, która obejmowała jej matkę oraz jej braci i siostry.
Madame Infante, o wiele szczęśliwsza w Wersalu , ze swoją córką Isabelle, która poszła za nią, niż z mężem „którego nie kocha” , zdecydował się na wyjazd do Parmy dopiero w październiku 1749 roku . Sprowadziła tam kulturę francuską i narzuciła styl wersalski w swoim pałacu.
Powrót do Francji
W 1752 roku zmarła jej siostra bliźniaczka, którą bardzo kochała, Madame Henriette .
Louise-Élisabeth, po urodzeniu dwojga dzieci w styczniu i grudniu ubiegłego roku, wróciła we wrześniu do Francji, aby medytować nad swoim grobem. Ludwik XV był bardzo poruszony, aby ponownie zobaczyć swoją Babette. Chociaż pani Infante oczekiwano tylko pozostać na dworze przez kilka tygodni spędziła tam rok, uczestniczy triumf Madame de Pompadour, ku rozczarowaniu z Dauphin Louis i siostrami Mesdames Adelaide , Victoire , Sophie i Louise. , kto ją nienawidził.
Wróciwszy do Księstwa Parmy, znudzona tam Louise-Élisabeth wyruszyła w poszukiwaniu korzystniejszego tronu. Wybuchła druga wojna europejska, w której w latach 1756-1763 Burbonowie (Francja, Hiszpania, Parma, Neapol i Sycylia) i Austrię stanęli przeciwko Prusom i Anglii, stąd jej nazwa: Wojna Siedmioletnia .
Księżna Parmy sprzymierzyła się z cesarzową Marią Teresą , która obiecała jej Holandię . Wróciła do Francji na początku września 1757 r. w nadziei uzyskania poparcia ojca i poślubienia najstarszej córki Izabeli z arcyksięciem Austrii Józefem, przyszłym cesarzem Józefem II . To pierwsze małżeństwo miało miejsce wPaździernik 1760. Księżna Parmy myślała o księciu Burgundii, najstarszym wnuku króla, o swojej młodszej córce.
Gdy w Holandii następowały kolejne klęski , Infantka stopniowo traciła złudzenia. Śmierć Ferdynanda VI , króla Hiszpanii bez dziedzica, zbliżyła Ludwikę-Elisabeth i Filipa do tronu hiszpańskiego. Ale młodszy brat zmarłego monarchy, króla Neapolu i Sycylii , został Karolem III Hiszpanii, pozostawiając swoje włoskie królestwo nie swojemu bratu, ale młodszemu synowi, zaledwie 8-letniemu, ale obiecanemu arcyksiężnej Austrii.
Louise-Élisabeth nawiązała przyjaźń z opatem Bernis , opatem, którego znała w Parmie . Choiseul , chętnie oszczerca, pisał w swoich Pamiętnikach, że „Bernis uwielbiał pieścić hojne piersi najstarszej córki Ludwika XV ” . Plotka o romansie zniknęła, gdy opat zrezygnował .
Jeszcze w Wersalu zdrowie Madame Infante stawało się coraz bardziej niepewne. Doświadczenia bardzo mocno ją dotknęły. Marie Leszczyńska pisze: „Moje biedne niemowlę jest bardzo chore, ma wysoką gorączkę […] bardzo się martwię” .
Na początku grudnia 1759 , ospy wybuchła. Zło, wobec którego lekarze byli bezsilni, szybko zwyciężyło. Louise-Élisabeth zmarła dnia6 grudnia 1759w Wersalu .
Została pochowana 27 marca 1760 rw Saint-Denis , z Madame Henriette .
Jego pokój
Sypialnia Elisabeth jest ubrana we wzorzysty czerwony gobelin. Jego łóżko znajduje się w Pałacu Wersalskim.
Jest to polskie łóżko ze złotym kółkiem na blacie.
Pochodzenie
Pochodzenie Louise-Élisabeth Francji (1727-1759)Bibliografia
- AD 78, księga chrztów parafii Notre-Dame de Versailles, rok 1737, widok 26/76
Rok tysiąc siedemset trzydziesty siódmy dwudziestego siódmego kwietnia Ludwika Elżbieta córka bardzo wysokiego bardzo doskonałego i bardzo potężnego księcia Ludwika piętnastego z łaski Boga Roya z Francji i Nawarry oraz bardzo wysokiego bardzo doskonałego i bardzo potężnego Lady Madame Marie Princess of Poland, jego żona, urodzona i machająca czternastego sierpnia tysiąc siedemset dwudziestego siódmego przez Messire Henry'ego Huberta de Couravel de Pesé, kapelana doradcę króla opata z Beaupré, przyjęła ceremonię chrztu z wysoką i wysoką stawką. potężny książę biskup Strasburga prałat Armand Gaston de Rohan kardynał i wielki jałmużnik Francji; w obecności nas, niżej podpisanego proboszcza, ojcem chrzestnym był bardzo wysoki i potężny książę Monsignor Philippe d'Orléans, książę Chartres, książę krwi, oraz bardzo wysoka i bardzo potężna matka chrzestna księżniczka Madame Louise Elżbieta Burbonów Księżniczka wdowa Conty kto podpisał. Król i królowa obecni, którzy byli na tyle mili, że podpisali.