Christine z Francji
,_Duchess_of_Savoy.jpg)
Christine Francji , czasami nazywane Chrestienne , urodzony w Paryżu na 10 lutego 1606 roku , a zmarł w Turynie dnia 27 grudnia 1663 , to francuska księżniczka, córka Henryka IV , króla Francji i regenta Maria Medycejska , który był wtedy księżna regentka Księstwa Sabaudii w latach 1637-1648 poprzez małżeństwo z Wiktorem Amadeuszem I st .
Rodzina
Córka Henryka IV i Marii de Medicis , jej braćmi i siostrami byli:
- Ludwik XIII , król Francji (1601-1643)
- Elisabeth , królowa Hiszpanii i Portugalii (1602-1644)
- Monsieur d'Orléans , książę Orleanu (1607-1611)
- Gaston , książę Anjou, a następnie książę Orleanu (1608-1660)
- Henrietta , królowa Anglii (1609-1669)
Nie wspominając o wielu bękartach i legitymizowanych dzieciach jego ojca.
Co więcej, prawie nie znała swojego ojca, który zginął zamordowany, gdy miała zaledwie 4 lata. Została ochrzczona w religii katolickiej tego samego dnia co jej brat Ludwik i jej siostra Elżbieta i otrzymała jako ojca chrzestnego księcia Karola III Lotaryńskiego oraz jako matkę chrzestną Wielką Księżną Toskanii Christine of Lorraine (stąd wybór jej imienia) , córka w/w i Claude de France , sama córka Henryka II i Katarzyny de Médicis. Jej matka została mianowana regentką, zanim została zhańbiona w 1617 roku .
Księżna Sabaudii
Poślubiła 10 luty 1619 księcia Sabaudii Wiktora Amadeusza I st Sabaudii . Został księciem w 1630 roku, ale zmarł siedem lat później. Od 1638 do 1647 roku ta nazywana „Madame Royale” przejęła regencję dla swojego syna Karola-Emmanuela II Sabaudzkiego .
Podczas jego regencji księstwem wstrząsnęła wojna domowa. Księżna musi przeciwstawić się części swoich teściów, kierowanych przez jej dwóch szwagierów, hrabiego Tomasza z Savoy-Carignan i kardynała Maurycego z Sabaudii , którzy otrzymują poparcie Hiszpanów.
W 1657 roku, w celu zapewnienia władzy dynastii Sabaudzkiej , podjęła się opracowania kartografii miast Księstwa , poprzez dwutomowe dzieło Theatrum Statuum Sabaudiæ .
Małżeństwo i potomkowie
Poślubiła na 10 lutego 1619 Victor-Amédée I er (1587 † 1637), książę Sabaudii i księcia Piemontu i miał:
- Ludwik Amédee (1622 † 1628)
- Louise-Christine de Savoie (27 lipca 1629 † 14 maja 1692) wyszła za mąż w 1642 Maurice de Savoie (1593 † 1657)
- François-Hyacinthe de Savoie (1632 † 1638), książę Sabaudii i książę Piemontu
- Karol-Emmanuel II Sabaudzki (1634 † 1675), książę Sabaudii i książę Piemontu ożenił się w 1663 z Françoise-Madeleine d'Orléans (1648-1664), a następnie w 1665 Marie-Jeanne de Savoie-Nemours (1644-1724)
- Marguerite-Yolande de Savoie (1635 † 1663) wyszła za mąż w 1660 r. Ranuce II, książę Parmy (1630 † 1694)
- Henriette-Adélaïde de Savoie (1636 † 1676) wyszła za mąż w 1652 Ferdinand-Marie de Bavière (1636 † 1679)
- Katarzyna Béatrice de Savoie (1636 † 1637)
Po śmierci męża została regentką w imieniu swojego syna François-Hyacinthe, a następnie Karola-Emanuela II. Ta regencja została zakwestionowana z nią przez jej szwagra Thomasa i Maurycego Sabaudczyków, wspieranych przez Hiszpanię, ale udało jej się utrzymać ją przy wsparciu Francji. Pojednała się ze szwagrami w 1642 roku , pojednanie przypieczętowane małżeństwem jej córki Louise z jej szwagrem Maurycym, który wyrzeka się fioletu, by poślubić własną siostrzenicę, która miała wtedy 13 lat.
Pochodzenie
Pochodzenie Christine z FrancjiAnegdota
Wkrótce po jego urodzeniu, Rue Christine w 6 th arrondissement of Paris jest otwarty i nazwany w jego imieniu w 1607 roku .
Bibliografia
- Anne Noschis , Christine of France: córka Henryka IV, księżna Sabaudii: biografia ,2018( ISBN 978-2-940586-83-7 i 2-940586-83-7 , OCLC 1052878481 , czytaj online )
Uwagi i referencje
- Biograf Michaud kończy w ten sposób artykuł poświęcony Krystynie Francji, księżnej Sabaudii: „Godna córka Henryka IV, była jedną z najznakomitszych księżniczek swojego stulecia. Powiedzmy najpierw, że trudno było być osobą skończoną, niż przypominać Henryka IV, wielkiego króla, to prawda, ale bezczelnego sprośnego, nieszczęśliwego i trochę złodzieja. Następnie, aby wiedzieć, czego można się spodziewać po cnotach publicznych tej kobiety, która, zacna córka swego ojca, miała wielu kochanków i którą jej zbuntowani poddani w 1639 r. wstydliwie wypędzili , za namową jej szwagra, który dążył do tron książęcy, wspierany przez Hiszpanię toczącą wojnę z Francją i Sabaudią, wystarczy przejrzeć współczesną pamięć i historyków francuskich i włoskich. Oto jak ośmielił się o tym mówić Richelieu (który nie lubił księżnej), zwracając się do brata tej księżniczki, do Ludwika XIII : „Złe zachowanie Madame, twojej siostry”, powiedział w swojej krótkiej narracji . stracił w krótkim czasie szacunek i reputację, które miały być mu droższe niż własne życie, z pogardy jego poddani przeszli w nienawiść, a z nienawiści w bunt” (Zbiór Michaud-Poujoulat, seria druga, tom IX, s. 348). w John Grand-Carteret, L'Histoire, la vie, les mœurs et la curiosité par l'Image, le Pamphlet et le document (1450-1900) , Librairie de la curiosité et des beaux-arts,1927[ szczegóły wydań ]"
- Emmanuel Cerisier , Thérèse Leguay i Jean-Pierre Leguay , History of Savoy , Paris, Editions Jean-Paul Gisserot,2005, 128 pkt. ( ISBN 978-2-87747-804-5 , czytaj online ) , s. 74.
- Bernard Demotz i François Loridon , 1000 lat historii Sabaudii: La Maurienne , tom. 2, Kleopas,2008, 845 pkt. ( ISBN 978-2-9522459-7-5 ) , s. 629.
- Słownik administracyjno-historyczny ulic Paryża i jego zabytków autorstwa Félixa i Louisa Lazare, edycje Maisonneuve i Larose, 1855, s. 140