Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej

Hiszpania drużyna Ogólny

Konfederacja	UEFA
Godło	Herb Hiszpanii
Zabarwienie	Czerwony , żółty , niebieski i czarny
Przezwisko	La Selección (Wybór) La Furia Roja (Czerwona Furia) La Roja (Czerwona) La Furia (Furia)
Scena główna	Santiago-Bernabéu Estadio Metropolitano Stadium
Ranking FIFA	6 p (26 listopada 2020),

Osobowości

Hodowca	Luis Enrique
Kapitan	Sergio Busquets
Najczęściej wybierane	Sergio Ramos (179)
Najlepszy napastnik	Willa Dawida (59)

Historyczne spotkania oficjalne

Pierwszy mecz	28 sierpnia 1920( Dania , 0-1)
Największe zwycięstwo	13-0, Bułgaria ( 21 maja 1933)
Większa porażka	1-7, Włochy ( 4 czerwca 1928) 1-7, Anglia ( 9 grudnia 1931)

Nagrody

Mistrzostwa Świata	Etapy końcowe  : 15 Zwycięzca w 2010 r.
Mistrzostwa Europy	Etapy końcowe  : 11 Zwycięzca w 1964 , 2008 i 2012 and
Liga narodów	Etapy końcowe  : 1 Zakwalifikowany w 2021
Puchar Konfederacji	Etapy końcowe  : 2 Finalista w 2013 r.
Igrzyska Olimpijskie	Złoty medal w 1992 roku

Koszulki

Rezydencja

Na zewnątrz

Hiszpański piłce nożnej ( hiszpański  : Selección de Fútbol de España ) jest wybór hiszpańskich zawodników reprezentujących kraj w międzynarodowych męskich piłkarskich rozgrywkach pod egidą Królewskiej Hiszpańskiej Federacji Piłki Nożnej . Urodzona w 1920 roku z okazji Igrzysk Olimpijskich w Antwerpii hiszpańska selekcja ma na swoim koncie Puchar Świata wygrany w 2010 roku w Republice Południowej Afryki z Holandią oraz trzy Mistrzostwa Europy , wygrane w 1964 , 2008 i 2012 roku . La Roja to ósma selekcja, która zdobyła planetarne trofeum.

Europejski tytuł w 2012 roku pozwala hiszpańskiej drużynie ustanowić kilka rekordów: jest to pierwsza drużyna w historii, która zdobyła międzynarodową „potrójną koronę”, w tym przypadku dwa tytuły kontynentalne przeplatane koronacją światową, pierwszy, który wygrał. i odnotować największą różnicę bramek w europejskim lub światowym finale (4-0 przeciwko Włochom ). Zwycięzcami trzech kolejnych finałów są Iker Casillas , Andrés Iniesta , Xavi , Sergio Ramos , Xabi Alonso , Cesc Fàbregas i Fernando Torres . Te sześć lat dominacji nad światem zakończyło się eliminacją w pierwszej rundzie mundialu 2014 w Brazylii . Cztery lata później, podczas Mistrzostw Świata 2018 , La Roja została wyeliminowana w 1/8 finału przez Rosję w rzutach karnych .

Fabuła

Powstanie federacji i początki selekcji (1909-1929)

Pod wpływem kilku klubów piłkarskich, w 1909 roku narodziła się pierwsza hiszpańska federacja piłkarska, Federación Española de Clubs de Football . Zakwestionowano ją w 1912 roku, gdy pojawiła się konkurencyjna federacja założona przez inne drużyny, Unión Española de Clubs de Football . Obie federacje chcą przyłączyć się do Międzynarodowej Federacji Związków Piłki Nożnej (FIFA), która odmawia im, dwie federacje nie reprezentują całego hiszpańskiego futbolu. Jak sugeruje FIFA, obie federacje jednoczą się wLipiec 1913w ramach Realu Federación Española de Football (która w 1931 roku przekształciła się w Real Federación Española de Fútbol ). Jednak nie narodziła się wówczas żadna selekcja, federacja pracowała najpierw nad organizacją rozgrywek klubowych.

Pierwszy mecz zarejestrowany przez hiszpańską drużynę odbywa się w dniu 28 sierpnia 1920przy okazji turnieju olimpijskim z igrzysk olimpijskich w Antwerpii . W przeciwieństwie do Danii Hiszpanie wygrali po bramce Patricio Arabolazy (1:0). Następnego dnia w ćwierćfinale zostali wyeliminowani przez Belgię . Korzystając z wycofania się Czechosłowacji w finale, są wybierani do pocieszającego turnieju, który wygrywają po pokonaniu Szwecji , Włoch i Holandii . Ten występ pozwolił im odejść ze srebrnym medalem . To właśnie podczas tego turnieju, a zwłaszcza podczas meczu ze Szwecją, narodził się dla tego wyboru jego przydomek Furia roja .

Selekcja rozgrywa swój pierwszy mecz w Hiszpanii na 7 października 1921w Bilbao przeciwko Belgii i wygrał 2-0. Trzy lata później Hiszpanie ponownie biorą udział w turnieju olimpijskim , tym razem rozgrywanym w Paryżu . W rundzie wstępnej zostali pokonani przez Włochów (1:0). W 1928 roku to ponownie Włochy wyeliminowały Hiszpanię, tym razem w ćwierćfinale (1-1 potem 7-1 w meczu wsparcia), co było największą porażką hiszpańskiej drużyny. Hiszpania,15 maja 1929, pokonuje drużynę Anglii , co odpowiada pierwszej porażce tej selekcji poza Wyspami Brytyjskimi, wynikiem 4-3.

Wzrost władzy przerwany przez wojny (1930-1945)

W 1930 roku pierwsze wydanie z Pucharu Świata odbył . Do jego organizacji początkowo kandyduje Hiszpania , a także inne kraje europejskie i Urugwaj do Ameryki Południowej. Kraje europejskie wycofują się, by wesprzeć Włochy . Wybór argentyńskiego delegata na poparcie Urugwaju powoduje z kolei wycofanie się Włoch. Zaproszona na te urugwajskie mistrzostwa świata, Hiszpania, podobnie jak kilka innych krajów europejskich, takich jak Włochy i Anglia, ostatecznie odmawia udziału. Hiszpańskie kluby nie chcą zwalniać swoich piłkarzy, a hiszpański trener José María Mateos  (nie) ze swojej strony przedstawia trzy powody odmowy: straty ekonomiczne dla klubów spowodowane odejściem niektórych z nich, trudności możliwość spokojnych przygotowań w Urugwaju oraz zmęczenie spowodowane zawodami i podróżą powrotną, które zmusiłyby do opóźnienia hiszpańskich rozgrywek lub uniemożliwiły zawodnikom udział w pierwszych meczach. Trzy lata później Hiszpania zdominowała Bułgarię w towarzyskim meczu (13:0), co było największym zwycięstwem hiszpańskiej drużyny.

Zakwalifikowanych do 1934 World Cup w Włoszech przez pojawiające się jako zwycięzca podwójnym konfrontacji przeciwko Portugalii (9-0; 2-1), Hiszpania zdominowany Brazylii w rundzie 16 (3-1), podczas meczu, gdzie hiszpański bramkarz Ricardo Zamora zatrzymuje rzut karny. Następnie stoi w ćwierćfinale w kraju przyjmującym, Włochy na31 majawe Florencji . Spotkanie, przerywane włoskimi aktami przemocy bez interwencji sędziego Belga Louisa Baerta , zakończyło się remisem po dogrywce (1-1) i mecz musi zostać powtórzony następnego dnia. Czterech Włochów i siedmiu Hiszpanów nie jest w stanie utrzymać swojego miejsca, więc drużyny są w dużej mierze zmienione. Giuseppe Meazza kwalifikuje Włochy, strzelając jedynego gola w meczu. Szwajcarski sędzia René Mercet odrzuca dwa gole dla Hiszpanów, decyzje uznane przez Hiszpanów za wątpliwe. Po tym meczu, który jest znany w Hiszpanii jako Batalla de Florencia , sędziowie obu meczów są sankcjonowani a posteriori przez FIFA , a także ich federacje.

Pomimo hiszpańskiej wojny domowej, która zniszczyła kraj w latach 1936-1939, Królewski Hiszpański Związek Piłki Nożnej zapisał się na Mistrzostwa Świata 1938. Ale FIFA poważnie wątpi w możliwości hiszpańskiej selekcji, która od tego czasu nie grałamaj 1936rozegrać wszystkie swoje mecze kwalifikacyjne w takim kontekście wojny domowej. Hiszpania nie jest zatem uprawniona do udziału w fazie eliminacyjnej Mistrzostw Świata w 1938 r. Reprezentacja Hiszpanii nie zagra ponownie kilka lat później, w czasie serii meczów towarzyskich w 1941 i 1942 r., w oczekiwaniu na prawdziwe wznowienie rozgrywek międzynarodowych. konkursy po II wojnie światowej .

Mistrzostwa Świata 1950, występ bez przyszłości

Rozejm z 1945 roku oznaczał powrót międzynarodowej piłki nożnej. Po ponad dziesięciu latach zawieszenia Puchar Świata powrócił w 1950 roku w Brazylii . Podobnie jak w 1934, Hiszpania kwalifikuje się kosztem Portugalii . Wybór Guillermo Eizaguirre to jedyny zespół w pierwszej rundzie finałów, który odniósł trzy zwycięstwa nad Stanami Zjednoczonymi (3:1, gole Telmo Zarraonaindía , Silvestre Igoa i Estanislao Basora w ostatnich dziesięciu minutach meczu), Chile (2:0, gole Estanislao Basory i Telmo Zarraonaindía) i Anglii (1:0, bramka Telmo Zarraonaindía). Jako pierwsza w swojej grupie Hiszpania kwalifikuje się do ostatniej grupy, w której znajduje się Urugwaj , Brazylia , kraj gospodarza i Szwecja . Po remisie z Urugwajami (2-2, podwójne Estanislao Basora), Hiszpanie wygrywają z Brazylią (1-6, gol Silvestre Igoa ). Z Amerykanami Południowej dominującymi w końcowej puli, mecz w trzeciej kolejce między Hiszpanią a Szwecją jest meczem o trzecie miejsce. Hiszpania plandeki (1-3, gol Zarraonaindía Telmo), a kończy się Puchar Świata w 4 th  miejscu.

Wzmocniona prestiżem swoich klubów ( w szczególności Realu Madryt i FC Barcelona ), Hiszpania spodziewana jest na Mistrzostwach Świata w 1954 roku i już przed zakwalifikowaniem się cieszy się statusem rozstawionego w FIFA. Brakuje jej jednak w kwalifikacjach ze skromną drużyną Turcji . W dużej mierze zwycięska w Madrycie w pierwszym meczu i minimalnie pokonana w Stambule po powrocie, hiszpańska drużyna padła ofiarą nowych przepisów na Mistrzostwa Świata w 1954 roku, które uwzględniały tylko punkty (wszędzie 2), a nie punkty (4 -2 narastająco). . La Roja musiała wtedy rozegrać trzecie spotkanie przeciwko Turkom, zorganizowany w Rzymie mecz wsparcia, którego nie wygrała (2-2 ap). Kryterium łącznej punktacji nie zostało zachowane, nawet w ostateczności, Hiszpania zostaje ostatecznie wyeliminowana przez remis. Cztery lata później ponownie odpadła w rundzie wstępnej , w wyniku remisu ze Szwajcarami w Madrycie i przegranej Glasgow ze Szkocją .

Złote pokolenie lat 60.

Nowy UEFA , którego hiszpańska federacja była członkiem założycielem w 1954 roku zorganizował pierwszą edycję w Pucharze Narodów Europejski sześć lat później . W przeciwieństwie do wielu selekcji, Hiszpania rejestruje się do rywalizacji w konkursie. W 1/8 finału formacja Helenio Herrery , która ma w swoich szeregach trzech najlepszych ówczesnych napastników ( Alfredo Di Stéfano , Złocony Ballon w 1957 i 1959 , Luis Suárez , Złocony Ballon 1960 i Francisco ) Gento ) Łatwo odrzuca Polskę (3-0; 4-2) i musi zmierzyć się ze Związkiem Radzieckim w ćwierćfinale . Ze względu na różne zasady Franco odmówił hiszpańskiej selekcji przeniesienia do ZSRR, zmuszając ich do przepadku.

Hiszpanie wracają do Pucharu Świata w 1962 roku , po tym jak w rundach wstępnych rządzili Walią i Marokiem , zwycięzcą Afryki. W pierwszej rundzie Mundialu w Chile Hiszpania traci dwie porażki z dwoma przyszłymi finalistami: Czechosłowacją (0-1), jedną z najlepszych selekcji w Europie i Brazylią , panującym mistrzem świata, uratowanym przez dublet młodego Amarildo na koniec gry (1-2). Jego zwycięstwo w 2 nd  meczu z Meksykiem (1-0) był niewystarczający, La Roja został wyeliminowany.

Wciąż licząc na Luísa Suáreza i Gento, ale także Amancio Amaro , Hiszpania odniosła sukces w kampanii Pucharu Narodów Europy  : wyeliminowała Rumunię w rundzie wstępnej dzięki zwycięstwu na rzece w pierwszym meczu, a następnie została zawieszona w 1/8 finału przez Północną. Irlandia stawia opór, ale ostatecznie skłania się u siebie do Belfastu jednego gola w rewanżowym meczu i ostatecznie przewyższa irlandzki ćwierćfinał. Zakwalifikowana do ostatniej czwórki Hiszpania uzyskuje organizację ostatniej fazy . W półfinale w Madrycie Hiszpanie pokonali Węgry (2-1), dzięki bramce Amancio Amaro po dogrywce . W finale, wciąż na stadionie Santiago Bernabéu , Hiszpania znalazła ZSRR, który wciąż walczył o obronę tytułu. Po sześciu minutach gry wyniki ponownie otworzył Jesús María Pereda , ale zaraz potem Sowieci wyrównali. Marcelino Martínez dostarcza La Roja pod koniec gry, oferując tytuł mistrza Europy Hiszpanii.

Luís Suárez i Gento, lat 30, nadal biorą udział w Mistrzostwach Świata FIFA 1966 , organizowanych w Anglii po zwycięstwie w meczu wsparcia z Irlandią pod koniec fazy eliminacyjnej. Po niewielkiej porażce w otwarciu z Argentyną 2:1, Hiszpania wraca do wyścigu dzięki zwycięstwu ze Szwajcarią (2:1). Aby dotrzeć do ćwierćfinału, Hiszpania musi bezwzględnie pokonać Niemcy w trzeciej kolejce. Hiszpanie otworzyli wynik Fusté , ale Niemcy wrócili do wyniku przed przerwą i na koniec meczu wygrali (2-1).

Piętnaście lat w tyle

Hiszpańska selekcja musi przetrawić międzynarodową emeryturę swoich dwóch gwiazd (Suareza i Gento). Hiszpania wychodzi z puli wstępnej mistrzostw Europy w 1968 roku zwycięsko kosztem Czechosłowacji, ale w ćwierćfinale zostaje wyeliminowana przez Anglię , panującego mistrza świata (0:1; 1-2). 1970 MŚ, kwalifikacje były poważnym ciosem dla Hiszpanii. Jest to rzeczywiście poprzedzone przez Belgię (przeciwko której zdobyła tylko jeden punkt) i Jugosławię , a w szczególności poniosła niespodziewaną porażkę (2:0) w słabym zespole grupy Finlandii, który również przegrał wszystkie swoje mecze kwalifikacyjne na często dużych goli, podobnie jak w Hiszpanii w meczu rewanżowym (6:0). Grając łeb w łeb ze Związkiem Radzieckim w jego wstępnej grupie Euro 1972 , prześlizgnęła się po pierwszym miejscu w kwalifikacjach, nie wygrywając decydującego meczu w Madrycie ze swoim przeciwnikiem (0:0), tym samym doznając drugiego z rzędu rozczarowania.

Podczas kwalifikacji do Mistrzostw Świata 1974 Hiszpania stoczyła szczególnie zacięty pojedynek z Jugosławią. Obie drużyny zajmują pierwsze miejsce w grupie 7 z remisem punktów i różnicą bramek, a do Niemiec jest tylko jeden bilet. Pech dla La Roja , zasada największej liczby zdobytych bramek (8 dla Hiszpanii, 7 dla Jugosławii), aby decydować pomiędzy zespołami o równej liczbie punktów i różnicy bramek, wchodzi w życie dopiero w ostatniej fazie Mistrzostw Świata 1974. W związku z tym mecz wsparcia musi być zorganizowany na neutralnym terenie. Ten mecz, rozegrany wLuty 1974we Frankfurcie tuż po losowaniu do finałów, niestety przegrywa (0-1).

Hiszpania wykonała następnie zaszczytną passę podczas Mistrzostw Europy 1976  : wygrała swoją grupę wstępną przez niepokonany i został wyeliminowany w ćwierćfinale przez wspaniały zespół RFN (1-1; 0-2), mistrz Europy i świata w tytułach . Hiszpania w końcu znalazła ostatnią fazę na Mistrzostwach Świata 1978, po tym jak zdominowała w swojej grupie eliminacyjnej Rumunię i Jugosławię. Grupa Hiszpanów w pierwszej rundzie argentyńskiego Mundialu jest kontrowersyjna i uboga w gole. Po początkowej porażce z Austrią (2:1) Hiszpania trzyma się Brazylii (0:0) i pozostaje pełna nadziei. Ostatniego dnia wygrała ze Szwecją (1:0), ale ostatecznie zajęła trzecie miejsce w grupie, zaledwie jeden punkt za Austrią i Brazylią, które zakwalifikowały się do drugiej rundy. Hiszpania potwierdza swoje postępy, po raz kolejny wygrywając swoją grupę kwalifikacyjną do Mistrzostw Europy przed Jugosławią i Rumunią. Kwalifikuje się do ostatniej fazy Euro 1980 , teraz rozszerzonej do ośmiu drużyn. Pierwszego dnia udało jej się zahaczyć lokalną drużynę Włoch (0:0). Drugiego dnia została pokonana (2-1) przez przyszłą finalistkę Belgię; ostatniego dnia ponownie przegrała tym samym wynikiem z Anglią i zajęła ostatnie miejsce w grupie. Ladislao Kubala , trener od 1969 roku, po turnieju odszedł z selekcji.

Przełom lat 80.

W 1982 roku Hiszpania po raz pierwszy zorganizowała Mistrzostwa Świata . Zainspirowany zwycięstwami krajów-gospodarzy w 1974 i 1978 roku (odpowiednio RFN i Argentyna), selekcja ma duże ambicje przed turniejem. Potrącona w pierwszym meczu przez Honduras , nowicjusza w Pucharze Świata, Hiszpania uratowała punkt remisu dzięki wyrównującemu Roberto López Ufarte z rzutu karnego (1-1). Podczas swojego 2 E  meczu przeciwko Jugosławii , to nadal Stracili gola otwierającego i ponownie wyrównał z karnego szczególnie kontrowersyjną, przekształconej przez Juanito przed tym Enrique Saura oferuje lokalne zwycięstwo w biegu meczu. Wreszcie 3 rd  widzi mecz Hiszpanów pobity przez Irlandii Północnej , jednak zmniejszona do dziesięciu (0-1). Cudem zakwalifikowani do drugiej rundy Hiszpanie są logicznie wyeliminowani po porażce z RFN (1-2, gol Jesúsa Maríi Zamory ) i remisie z Anglią (0:0).

Hiszpania zakwalifikuje się do Euro 1984 kosztem Holandii, wyprzedzając dzięki lepszemu atakowi. W ostatniej fazie we Francji selekcja zaczyna się od dwóch remisów, z Rumunią (1:1, bramka Francisco Carrasco ) i Portugalii (1:1, bramka Carlosa Santillany ). Zwycięstwo wyrwał nad RFN podczas 3 -cim  dniu (1-0, bramka przez Antonio Maceda w ostatniej minucie meczu) daje swój nieoczekiwany kwalifikacje do półfinału, gdzie muszą spełniać drugie miejsce w grupie 1, ogromny duński wybór (nazywany duńskim dynamitem ). Prowadzona przez Danię Hiszpania wraca do mety i utrzymuje szok w dogrywce (1-1). Hiszpanie kwalifikują się wygrywając rzuty karne (5-4). W finale zmierzą się z Francją w wyborze gospodarzy. Na 55 th  minutę, bramkarz Luis Arconada brakuje swój osąd na wolny od Michela Platiniego , pozwalając poślizg kulki pod jego ciała. Po dobrej opozycji Hiszpania ostatecznie przegrała 0-2, porażka na długo pozostała traumą dla selekcji.

Po przegranym finale w 1984 roku, hiszpańska drużyna, prowadzona przez pokolenie młodych Butragueño i Michela , pokonała Szkocję i Walię w kwalifikacjach do Mistrzostw Świata FIFA 1986 . Pomimo porażki o wejście do biegu z Brazylią (1:0), podczas której odmówiono jej ewidentnie ważnego gola, zakwalifikowała się do 1/8 finału pokonując Irlandię Północną (2:1), a następnie Algierię (3:0) . W meczu z Danią , strachem na wróble turnieju, straciła prowadzenie, ale ostatecznie wygrała wynikiem pięciu goli do jednego, dzięki poczwórnej bramce młodego Butragueño i bramce z rzutu karnego Goikoetxei . W ćwierćfinale zmierzy się z Belgią . Dominująca, ale po raz kolejny prowadzona przez wynik, Hiszpania zdołała wyrównać pięć minut przed końcem regulaminowego czasu gry Señora . Wynik nie zmienia się w dogrywce i to w przypadku rzutów karnych Hiszpanie są eliminowani (5 do 4). Butragueño, w wieku 22 lat, skończył z najlepszym strzelcem Hiszpanii z pięcioma golami.

La Roja wąsko zakwalifikowała się do Euro 1988 , tylko przed Rumunią w ostatnim dniu. Rozpoczęła rywalizację od nowego zwycięstwa nad Danią (3-2), ale potem przegrała z Włochami (1:0) i RFN (2:0), gospodarzem. Miguel Muñoz , który stoi na czele selekcji od 1982 roku, przechodzi na emeryturę.

Złoto olimpijskie w 1992 roku i dekada honorowych miejsc

Zakwalifikowana do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1990 , Hiszpania została pozbawiona statusu rozstawionego na rzecz Anglii, co zirytowało hiszpańską federację. Formacja Luis Suarez zajęła jednak pierwsze miejsce w swojej grupie po bezbramkowym remisie z Urugwajem, a następnie dwóch zwycięstwach nad Koreą Południową (3-1) i Belgią (2-1). W 1/8 finału przeciwko Jugosławii, która rozgrywała swoje ostatnie rozgrywki, po dogrywce przegrała dwa gole do jednego – wyrównanie na koniec meczu Julio Salinasa nie wystarczyło przeciwko deblowi rozgrywającego Dragana Stojkovića , autora m.in. wyjątkowy mecz. Míchel zakończył rozgrywkę z najlepszym hiszpańskim strzelcem rozgrywek czterema golami.

Jeśli Hiszpania została zdystansowana przez Francję w wyścigu kwalifikacyjnym do Euro 1992 , tego festiwalu kraju tego lata złoty medal zdobył przez jego selekcję olimpijską na Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie , konkurs zarezerwowany dla graczy poniżej 23 lat. W finale Camp Nou przeciwko Polsce , przy 95 000 ludzi, dwa gole Kiko i jeden Abelardo Fernández dał La Roja tytuł olimpijski z wynikiem trzy do dwóch.

W latach następujących po sukcesie olimpijskim wybór Javiera Clemente okaże się groźny, przegrywając bardzo rzadko i uczestnicząc we wszystkich końcowych etapach głównych rozgrywek, nie zdołał jednak przejść etapu ćwierćfinałów. Mimo trudnego startu w eliminacjach do Mistrzostw Świata FIFA 1994 , udało jej się zakwalifikować kosztem obrończyni mistrzów Europy Danii , którą zdominowała w ostatnim meczu w Sewilli. Hiszpania rozpoczęła ostatnią fazę nieoczekiwanym remisem z Koreą Południową , która strzeliła dwa gole w ostatnich minutach (2-2, gole Jona Andoni Goikoetxea i Julio Salinasa ), a następnie zdobyła drugą bramkę z Niemcami , obrońcą tytułu (1- 1, Goikoetxea). Wyraźne zwycięstwo nad Boliwią (3:1, zdwojone przez José Luisa Caminero i gol Josepa Guardioli ) ostatecznie otworzyło drzwi do fazy pucharowej, gdzie solidna i skuteczna ostro wyeliminowała Szwajcarię (3-0, gole Fernando Hierro , Luis Enrique i Txiki Begiristain ). W końcu przegrała w ćwierćfinale z Włochami po bramce Roberto Baggio w 1993 roku, Złotej Piłce z 1993 roku (1-2, gol José Luisa Caminero).

Na Euro 1996 hiszpańska selekcja, znana ze swojej siły, zajęła drugie miejsce w grupie B w pierwszej rundzie za Francją. Sprzeciwiana w ćwierćfinale reprezentacji Anglii , kraju goszczącego, nieznacznie dominuje w meczu i musi znieść niekorzystny arbitraż. Ostatecznie została wyeliminowana po rzutach karnych (0-0 ap, tab. 4-2). Na Mistrzostwach Świata 1998 drużyna Clemente, która ma serię 31 meczów bez porażki, była jednym z faworytów. Jednak bardzo źle rozpoczęła turniej od porażki w meczu z Nigerią (2:3), a następnie została w szachu (0:0) przytrzymana przez Paragwaj . Hiszpania wreszcie odzyskała futbol ostatniego dnia, miażdżąc Bułgarię (6:1), ale zwycięstwo Paragwaju z Nigerią (już zakwalifikowane) w drugim meczu ostatecznie doprowadziło do eliminacji Hiszpanów. Kilka miesięcy po tej porażce Clemente został zmuszony do rezygnacji po upokarzającej porażce w kwalifikacjach na Cyprze.

José Antonio Camacho , zastępujący Clemente, zakwalifikował Hiszpanów do Euro 2000 z łatwej grupy. Pokonana od początku przez Norwegię (0-1), Hiszpania wyzdrowiała i zdołała zająć pierwsze miejsce w swojej grupie w pierwszej rundzie, pokonując Słowenię (2-1) i obalając FR Jugosławię w doliczonym czasie, dzięki karnemu Gaizka Mendieta i Alfonso Pérez (4-3), po tym jak był bardzo bliski eliminacji. Koledzy z drużyny Guardioli zostali ostatecznie pokonani w ćwierćfinale przez Francuzów , panujących mistrzów świata, strzelając dwa gole dla jednogwiazdkowego napastnika Raúla, który nie wykorzystał rzutu karnego wyrównującego pod sam koniec meczu. Tego samego lata młodzi Hiszpanie, już zdobywcy Pucharu Świata U-20 w 1999 roku , po raz kolejny dotarli do finału Igrzysk Olimpijskich w Sydney , przegrywając rzuty karne z Kamerunem.

Zakwalifikowana do Mistrzostw Świata 2002 , zajmując pierwsze miejsce i niepokonana w swojej grupie kwalifikacyjnej , Hiszpania zaatakowała turniej odnosząc trzy zwycięstwa w pierwszej rundzie przeciwko Słowenii (3:1, gole Raúla, Juana Carlosa Valeróna i Fernando Hierro ), Paragwajowi (3:1). , z bramką Fernando Morientesa i Hierro) i RPA (3-2, z Raúlem i celem Gaizki Mendiety ). W 1/8 finału przeciwko Irlandii Hiszpanie otworzyli wynik meczu z Morientesem, a następnie starali się utrzymać prowadzenie. Pod koniec regulaminowego czasu Robbie Keane zremisował drużyny pod rzutem karnym, a mecz był kontynuowany w dogrywce, w której nic nie zostało zdobyte. Hiszpania w końcu kwalifikuje się z rzutów karnych (3-2). Pozbawiona Raúla, kontuzjowana, upadła w ćwierćfinale z Koreą Południową , selekcja gospodarzy. Po nowym remisie (0-0 ap) sesja strzelecka jest tym razem rzeczywiście fatalna (3 strzały na 5). Ta eliminacja pod koniec meczu naznaczonego kontrowersją wokół sędziowania jest trudna do strawienia dla Hiszpanów, w tym dwa ważne gole a priori zostały odrzucone przez sędziego Gamala Al-Ghandoura . To już czwarty raz, po 1934 , 1986 i 1994 roku, kiedy La Roja zatrzymała się na tym etapie zawodów.

Wyprzedzając Grecję w grupie kwalifikacyjnej Euro 2004 , Hiszpania zakwalifikuje się do ostatniej fazy w Portugalii , pokonując Norwegię (2-1; 3:0) w barażach. Zwycięzca Rosji za wejście do konkursu (1:0), następnie traci remis z grecką selekcją, która zaskakuje obserwatorów. La Roja prowadzi grupę wraz z Grekami przed ostatnim decydującym dniem. Hiszpania przegrała z Portugalią w Lizbonie po bramce Nuno Gomesa (1:0) i została wyeliminowana przez niewielkie prowadzenie w tabeli przez Grecję, również pokonaną ze swojej strony, kryterium liczby strzelonych bramek (2 na 4).

Złoty wiek La Roja (2006-2012)

Doświadczony Luis Aragonés przejął selekcję w 2004 roku. Z odmłodzonym zespołem, z licznymi sukcesami wśród młodych ludzi (Hiszpania jest ponownie finalistą Mistrzostw Świata U-17 i U-20 w 2003 roku), Hiszpania chce być ambitna dla Mistrzostwa Świata 2006 organizowane w Niemczech . W meczu przygotowawczym po raz pierwszy dopasowuje duet pomocników, który zachwyci FC Barcelona , mistrza Europy w tym roku, oraz selekcję: Xavi i Iniesta . W pierwszej rundzie La Roja wygrywa wszystkie trzy mecze (4-0 z Ukrainą , 3-1 z Tunezją , 1-0 z Arabią Saudyjską ) i zmierzy się w 1/8 finału z Francją , starzejącą się drużyną, która przeszła. z bólem. Hiszpańskie media ogłosiły przed meczem prawdopodobną kwalifikację do ćwierćfinału. W tym meczu Hiszpanie otworzyli wynik po rzucie karnym Davida Villi, ale Francuzi wyrównali przed przerwą Francka Ribéry'ego . Po przerwie Francja przejęła kontrolę nad grą i skonkretyzowała swoją dominację, strzelając pod koniec meczu dwa gole Vieiry i Zinédine'a Zidane'a . Hiszpania, zbyt pewna siebie, odpada w 1/8 finału.

Drużyna Aragonés bez obaw kwalifikuje się do Euro 2008 . W pierwszej rundzie potwierdziła swoje ambicje, pokonując Rosję (4-1), Szwecję (2-1, dzięki bramce Villi w doliczonym czasie) i broniącej tytułu Grecję (2-1). W ćwierćfinale Hiszpania zmierzy się z Włochami , mistrzynią świata, która prezentuje swoje defensywne walory utrzymując wynik do końca dogrywki (0:0). Hiszpanie kwalifikują się w rzutach karnych dzięki dwóm rzutom obronnym Ikera Casillasa (4 strzały na 2). Hiszpania znalazła Rosję, niespodziankę turnieju, w półfinale, którą łatwo odrzuca przewagą trzech bramek (3:0), tak jak w meczu grupowym. Hiszpania ma kłopoty z reprezentacją Niemiec w finale Euro , pierwszym od 1984 roku. Wygrywa golem Fernando Torresa , kończąc tym samym okres 44 lat bez trofeum. Hiszpania dobrze sobie poradziła , grając w grę nazwaną tiki-taka , grę w posiadanie piłki i krótkie podania, która zachwyca obserwatorów. David Villa jest najlepszym strzelcem turnieju, a najlepszym graczem został Xavi Hernández .

Zwycięstwo na Euro 2008 na krótko wyniosło Hiszpanię na pierwsze miejsce w światowym rankingu FIFA . Aragonésa, który zapowiedział odejście, zastąpił Vicente del Bosque , były trener Realu Madryt . Selekcja zostaje zaproszona jako mistrz Europy na Puchar Konfederacji 2009 , konkurs, w którym nigdy nie brała udziału. Po łatwej pierwszej rundzie, w półfinale zmierzyła się ze Stanami Zjednoczonymi (0-2) i jednocześnie nie pobiła rekordu Brazylii (35 meczów niepokonanych), który właśnie wyrównała.

Ta porażka w Pucharze Konfederacji nie może jednak podważyć dobrej dynamiki selekcji. Eliminacje do Mistrzostw Świata 2010 kończą się dziesięcioma zwycięstwami w tylu meczach. Sukcesy w przygotowaniach przeciwko Argentynie i Francji utrwalają Hiszpanów w ich ulubionym stroju, gdy zbliżają się do finałowej fazy , zwłaszcza że selekcja korzysta z dynamiki FC Barcelona, ​​która dominuje w europejskim futbolu w klubie. Jednak pierwszy mecz ze Szwajcarią zakończył się porażką, wbrew wszelkim przeciwnościom Hiszpanie przegrali pomimo niekwestionowanej dominacji i posiadania piłki na poziomie 75%. Dwa zwycięstwa z Hondurasem (2:0, podwojenie Davida Villi ) i Chile (2:1), Villa otworzyła wynik ponad 40-metrowym lobem, postawiły Hiszpanię na nogi i zapewniły jej kwalifikację.

W 1/8 finału Hiszpania zdominowała Portugalię (1:0), a następnie po raz pierwszy od 1950 r. sięgnęła do ostatniej czwórki mundialu, eliminując w ćwierćfinale solidnych Paragwajczyków (1:0) na koniec meczu niesamowity. Znalazła Niemcy w półfinale, która pobiła na takim samym wynikiem jak w finale Euro 2008 (1-0), dzięki bramce Carles Puyol .

Twierdzi, że, 11 lipca, pierwszy finał Pucharu Świata w swojej historii, przeciwko Holandii . Mecz, naznaczony brutalną grą Holandii, jest zamknięty. Wykorzystując wykluczenie Holendra Johna Heitingi , udało jej się wreszcie otworzyć wynik w drugiej dogrywce Andrésa Iniesty i wygrała mecz. W typowej drużynie turnieju występuje sześciu Hiszpanów: bramkarz Iker Casillas , obrońcy Puyol i Sergio Ramos , pomocnicy Iniesta i Xavi Hernández , napastnik Villa.

Pomimo dwóch ciężkich porażek towarzyskich w Argentynie (1-4) i Portugalii (0:4) pod koniec 2010 roku, Hiszpanie są pełni w eliminacjach do Euro 2012, wygrywając wszystkie swoje mecze (w sumie osiem). Villa skorzystała z okazji, aby pobić rekord bramek selekcji Raúla .

La Roja rozpoczęła europejski turniej w Polsce remisem z Włochami (1:1), a następnie zwycięstwem nad Irlandią (4:0). Wykazując zadziwiającą gorączkę, udało jej się jednak zakwalifikować do ćwierćfinału pokonując Chorwację (1:0). Po zamkniętym meczu pokonuje Francję (2:0), po czym zostaje zawieszona w półfinale przez Portugalię (0:0 ap). Hiszpania musi polegać na rzutach karnych (4-2), aby rozegrać swój drugi z rzędu finał mistrzostw Europy. W finale odnajduje Włochy, które tym razem miażdży 4-0. Wynik przeciwko Włochom to największa różnica bramkowa w europejskim lub światowym finale. La Roja , pierwsza selekcja, która zachowała tytuł w Europie, podpisuje bezprecedensową w historii futbolu potrójną koronę Euro-World-Euro.

Koniec cyklu i trudności w ponownym uruchomieniu 2014-2020

Mistrzostwa Świata 2014

Hiszpania jest logicznie zaproszona na Puchar Konfederacji 2013 w Brazylii . Pokonuje w pierwszej rundzie Urugwaj (2-1), Tahiti (10-0), rekordowy wynik Pucharu Konfederacji i Nigerię 3-0, potem Włochy w półfinale, w rzutach karnych (0-0, tab. 7). -6). W przeciwieństwie do Brazylii w ostatnim „śnie”, La Roja zostaje wyprzedzona przez szybkość młodego Seleção, który wyraźnie wygrywa (3:0), co stanowi pierwszy alarm.

W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014 Hiszpania wyprzedza Francję , swojego głównego przeciwnika, odnosząc zwycięstwo na Stade de France (1:0). Przedstawiony jako jeden z logicznych faworytów jego sukcesji, formacja del Bosque znajduje dla swojego wejścia do rywalizacji przeciwnika w finale w 2010 roku , w Holandii . Pomimo otwarcia wyniku z rzutu karnego Hiszpanie kumulują indywidualne błędy i przyznają się do ciężkiej porażki (1-5). Drugi mecz z Chile ,18 czerwcana Maracanã w Rio de Janeiro ma kluczowe znaczenie; okrutnie nieskuteczna, Hiszpania przegrała (0-2) i została wyeliminowana po zaledwie dwóch meczach, ofiara klątwy, która wydaje się dotykać panujących mistrzów świata od 2002 roku. Z w dużej mierze odnowionym zespołem, Hiszpania może tylko uratować honor w meczu z Australią (3-0). Turniej oznacza koniec międzynarodowej kariery kilku menedżerów z ostatnich lat, Davida Villi , Xaviego i Xabiego Alonso .

Euro 2016

W ramach kontraktu do 2016 roku Vicente del Bosque postanawia pozostać na czele selekcji pomimo nacisków ze strony mediów. Hiszpania dołącza do grupy C eliminacji Euro 2016 z Ukrainą , Słowacją , Białorusią , Macedonią i Luksemburgiem . Zajęła pierwsze miejsce w grupie (dziewięć zwycięstw, jedna porażka) i zakwalifikowała się na Euro, które odbywa się we Francji . Posiadacz tytułu, rozpoczęła turniej z Czechami w Tuluzie od zwycięstwa 1:0. Następnie pokonała Turcję w Nicei (3:0), zanim przegrała z Chorwacją w Bordeaux (1:2) w spotkaniu, w którym Roja najpierw strzelił gola, a następnie dołączył do bramki i przegrał na koniec meczu, podczas gdy Sergio Ramos chybił kara, która przybrała formę punktu meczowego, ponieważ wynik był w tym czasie 1-1. Zajmująca drugie miejsce w grupie D , zmierzy się z Włochami w 1/8 finału na Stade de France . W dużej mierze dominujący i ostrzejsi, Włosi otworzyli punktację po rzucie wolnym (1:0), zanim podwoili stawkę na samym końcu meczu (2:0), eliminując w ten sposób Hiszpanię, która może zaakceptować tylko ostatnią końcówkę meczu. wyjątkowa era zwycięstw.

Mistrzostwa Świata 2018: Wczesna eliminacja w 1/8 finału

Po nowej porażce na Euro federacja decyduje się na powołanie nowego trenera, po decyzji Vicente del Bosque o rezygnacji, w osobie Julena Lopeteguiego . W kwalifikacjach do Mistrzostw Świata 2018 Hiszpania znajduje się w grupie G wraz z Włochami , Izraelem , Albanią , Macedonią i Liechtensteinem . Z łatwością pokonuje te kwalifikacje, pokonując w szczególności Włochy 3:0, głównego konkurenta swojej grupy, i tym samym uczestnicząc w jedenastym z rzędu Pucharze Świata.

ten 11 listopada 2017 r.Hiszpania pokonała Kostarykę 5-0 w Maladze , a następnie14 listopada, remisuje 3 do 3 z Rosją w towarzyskim meczu na stadionie Sankt Petersburga . Tym samym pozostaje niepokonany w 2017 roku27 marca 2018 r.pokonuje 6:1 Argentynę (pozbawioną Lionela Messiego ) na stadionie Metropolitano w Madrycie. To zwycięstwo odbija się echem w mediach i stawia drużynę w gronie faworytów nadchodzącego świata. ten13 czerwca, dzień przed rozpoczęciem mistrzostw świata , trener Julen Lopetegui zostaje odwołany ze stanowiska. Luis Rubiales , prezes Hiszpańskiego Związku Piłki Nożnej, uważa, że ​​został zdradzony przez ogłoszenie kilka dni wcześniej Realu Madryt, które sformalizowało wejście Lopeteguiego na ławkę Madrytu. Fernando Hierro został trenerem tego samego dnia. Mimo to hiszpańska selekcja pozostaje jednym z faworytów turnieju. Zajęła pierwsze miejsce w swojej grupie składającej się z Portugalii , Iranu i Maroka po remisie 3-3 z Portugalczykami, panującymi mistrzami Europy. Ale wyszła z tego wyjątkowo wąsko, zwłaszcza z Marokiem, gdzie wyrównała w ostatnich momentach gry (2-2). W 1/8 finału Hiszpania odpadła z Rosją , gospodarzem, 1-1 (3-4 tab.) po zgromadzeniu największej liczby asyst, jakie kiedykolwiek zanotowano w jednym meczu (1029 asyst). Hiszpańska gra, oparta na posiadaniu i podawaniu, jest naprawdę przestarzała, ponieważ została karykaturowana przeciwko Rosji.

Euro 2020

W kwalifikacjach do Euro 2020 Hiszpania znajduje się w grupie F ze Szwecją, Norwegią, Rumunią, Wyspami Owczymi i Maltą. Zaczyna się od dwóch zwycięstw nad Norwegią (2-1) i Maltą (2:0), jednak bez przekonywania, nie zmaterializując swojej przytłaczającej dominacji (80% posiadania). Mimo wszystko zakończy na pierwszym miejscu w grupie, pozostając niepokonaną, co pozwoli jej na rozstawienie w losowaniu. La Roja zostaje następnie umieszczony bezpośrednio w grupie E Euro, w Sewilli odbywają się trzy mecze tej grupy. Jej przeciwnikami są ponownie Szwecja , a także Polska i Słowacja .

Ponadto Hiszpania kwalifikuje się do finału 4 z 2020-2021 edycji Ligi Narodów , zajmując pierwsze miejsce w swojej grupie z 3 zwycięstw (w tym kruszenia 6-0 u siebie przeciwko Niemczech jego bezpośrednim konkurentem), 2 remisy i tylko jedna porażka (0-1 na Ukrainie ); dwa lata po tym, jak zabrakło łodzi w poprzedniej edycji .

Nagrody

Chociaż regularnie produkowała wspaniałych graczy i choć często była wymieniana wśród faworytów, Hiszpania z trudem realizowała pokładane w niej nadzieje podczas najważniejszych międzynarodowych spotkań w latach 1962-2008.

Ranking FIFA

Ranking FIFA hiszpańskiej drużyny narodowej 1993-2007

Rok	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007
Ranking swiatowy	5	2	4	8	11	15	4	7	7	3	3	5	5	12	4
Ranking w Europie	4	1	3	6	8	11	3	5	4	2	2	3	3	8	2

Rankingi FIFA drużyny Hiszpanii 2008-2017

Rok	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018
Ranking swiatowy	1	1	1	1	1	1	9	3	10	6	9
Ranking w Europie	1	1	1	1	1	1	6	2	5	4	7

Legenda światowego rankingu : Legenda rankingu UEFA:

od 1 do 3 od 1 do 3

od 4 do 14 od 4 do 9

od 15 do 209 od 10 do 54

Kurs Pucharu Świata

Reprezentacja Hiszpanii piętnaście razy zakwalifikowała się do finałów Mistrzostw Świata FIFA . Aż do ostatecznego zwycięstwa na mundialu 2010 w RPA , czwarte miejsce na mundialu w 1950 roku było najlepszym występem Hiszpanii na mundialu .

Faza końcowa										Faza kwalifikacyjna
Rok	stadion	Pozycja	J	g	NIE	P	BP	pne		Pozycja	J	g	NIE	P	BP	pne
1930	Nie zarejestrowany
1934	Ćwierćfinał	5 th	3	1	1	1	4	3		1/2	2	2	0	0	11	1
1938	Niekwalifikowany (nieautoryzowany)									Nie wolno brać udziału (por. hiszpańska wojna domowa )
1950	Ostateczna kura	4 th	6	3	1	2	10	12		1/2	2	1	1	0	7	3
1954	Nie zakwalifikowany									2/2	3	1	1	1	6	4
1958										2/3	4	2	1	1	12	8
1962	Kur 1 st okrągły ( 8 e końcowy)	12 th	3	1	0	2	2	3		1/2	2	1	1	0	3	2
1966	Kur 1 st okrągły ( 8 e końcowy)	10 th	3	1	0	2	4	5		1/2	3	2	0	1	5	2
1970	Nie zakwalifikowany									3/4	6	2	2	2	10	6
1974										2/3	5	2	2	1	8	6
1978	Kur 1 st okrągły ( 8 e końcowy)	10 th	3	1	1	1	2	2		1/3	4	3	0	1	4	1
1982	Basen 2 od wieży ( 6 e końcowy)	12 th	5	1	2	2	4	5		Kwalifikowane automatycznie
1986	Ćwierćfinał	8 th	5	3	1	1	11	4		1/4	6	4	0	2	9	8
1990	Ósmy finał	14 th	4	2	1	1	6	4		1/5	8	6	1	1	20	3
1994	Ćwierćfinał	6 th	5	2	2	1	10	6		1/7	12	8	3	1	27	4
1998	Kur 1 st okrągły ( 16 e końcowy)	17 th	3	1	1	1	8	4		1/6	10	8	2	0	26	6
2002	Ćwierćfinał	5 th	5	3	2	0	10	5		1/5	8	6	2	0	21	4
2006	Ósmy finał	9 th	4	3	0	1	9	4		2/6	12	6	6	0	25	5
2010	Zwycięzca	1 st	7	6	0	1	8	2		1/6	10	10	0	0	28	5
2014	Kur 1 st okrągły ( 16 e końcowy)	23 rd	3	1	0	2	4	7		1/5	8	6	2	0	14	3
2018	Ósmy finał	10 th	4	1	3	0	7	6		1/6	10	9	1	0	36	3
2022										3/5	1	0	1	0	1	1
2026
Całkowity	15/21		63	30	15	18	99	72			116	79	26	12	273	75

Kurs Mistrzostw Europy

W 2016 roku hiszpański zespół uczestniczący w 10 -tego czasu w finale Mistrzostw Europy w piłce nożnej .

Faza końcowa										Runda wstępna (e)
Rok	stadion	Pozycja	J	g	NIE	P	BP	pne		Pozycja	J	g	NIE	P	BP	pne
1960	Ćwierćfinał										2	2	0	0	7	2
1964	Zwycięzca	1 st	2	2	0	0	4	2			6	4	1	1	16	5
1968	Ćwierćfinał										8	3	2	3	7	5
1972	Runda wstępna										6	3	2	1	14	3
1976	Ćwierćfinał										8	3	4	1	11	9
1980	Basen 1 st okrągły (ćwierćfinał)	7 th	3	0	1	2	2	4		1/4	6	4	1	1	13	5
1984	Finał	2 nd	5	1	3	1	4	5		1/5	8	6	1	1	24	8
1988	Basen 1 st okrągły (ćwierćfinał)	6 th	3	1	0	2	3	5		1/4	6	5	0	1	14	6
1992	Nie zakwalifikowany									3/4	7	3	0	4	17	12
1996	Ćwierćfinał	6 th	4	1	3	0	4	3		1/6	10	8	2	0	25	4
2000	Ćwierćfinał	5 th	4	2	0	2	7	7		1/5	8	7	0	1	42	5
2004	Kur 1 st okrągły ( 8 e końcowy)	10 th	3	1	1	1	2	2		2/5	10	7	2	1	21	6
2008	Zwycięzca	1 st	6	5	1	0	12	3		1/7	12	9	1	2	23	8
2012	Zwycięzca	1 st	6	4	2	0	12	1		1/5	8	8	0	0	26	6
2016	Ósmy finał	10 th	4	2	0	2	5	4		1/6	10	9	0	1	23	3
2021	Półfinał	mi	6	2	4	0	13	6		1/6	10	8	2	0	31	5
2024
Całkowity	11/16		46	21	15	10	68	42		-	125	89	18	18	314	92

Kurs Pucharu Konfederacji

Reprezentacja Hiszpanii brała udział w dwóch Pucharach Konfederacji .

Rok	stadion	Pozycja	J	g	NIE	P	BP	pne
1992	Nie zakwalifikowany
1995
1997
1999
2001
2003
2005
2009	Półfinalista	3 rd	5	4	0	1	11	4
2013	Finalista	2 nd	5	3	1	1	15	4
2017	Nie zakwalifikowany
Całkowity	2/10		10	7	1	2	26	8

Ścieżka kariery Ligi Narodów UEFA

Kurs hiszpańskiej drużyny w Lidze Narodów

Redagowanie	Liga	Faza grupowa							Faza końcowa
		Klasa.	J	g	NIE	P	bp	pne	Kraj organizujący	Wyniki	J	g	NIE	P	bp	pne
2018-2019	DO	2/3	4	2	0	2	12	7	2019	Nie zakwalifikowany
2020-2021	DO	1/4	6	3	2	1	13	3	2021	Wykwalifikowany
2022-2023	DO	/ 4	0	0	0	0	0	0	2023	Wymyślić
Całkowity			10	5	2	3	25	10	Całkowity		0	0	0	0	0	0

Trasa Igrzysk Olimpijskich

W 1999 roku FIFA zdecydowała, że mecze piłki nożnej rozgrywane w ramach Igrzysk Olimpijskich po olimpiadzie w Rzymie w 1960 roku , nie liczą się jako selekcji krajowej w zespole A. tytuł 1992 roku i srebrny medal w 2000 roku było nie liczyć jako selekcji krajowej . nie są wynikiem selekcji A, ale z wyboru olimpijskiego , w przeciwieństwie do zdobyła srebrny medal w 1920 roku .

Faza końcowa
Rok	Wyniki	J	g	NIE	P	BP	pne
1896	Drużyna hiszpańska nie istniała
1908
1912
1920	2 nd	5	4	0	1	9	5
1924	1 st  runda	1	0	0	1	0	1
1928	Ćwierćfinał	3	1	1	1	9	9
1936	Nie uczestniczy
1948	Nie zakwalifikowany
1952
1956

Dokumentacja

• Hiszpania jest jedyną drużyną, która zdobyła potrójne mistrzostwo Europy / Puchar Świata / Mistrzostwa Europy odpowiednio w 2008, 2010 i 2012 roku.
• Hiszpania jest rekordzistą w kolejnych niepokonanych meczach w rozgrywkach (29).
• Hiszpania jest rekordzistą w kolejnych meczach bez porażki (35, remis z Brazylią ).
• Hiszpania to drużyna z największą liczbą zwycięstw w oficjalnych meczach: 15.
• Hiszpania to w 2010 roku drużyna, która została mistrzem świata, strzelając najmniej bramek.
• Hiszpania trzymać zapis niepokonanych finałów Mistrzostw Europy z 14 kolejnych meczach bez porażki między 2004 a 2016 r .
• Hiszpania posiada rekord zwycięstwa z największą różnicą bramek w finale dużego turnieju (łącznie Puchar Świata, Mistrzostwa Europy i Mistrzostwa Ameryki Południowej) (4-0 przeciwko Włochom w 2012 r.) .
• Hiszpania ma rekord najgorszej porażki panującego mistrza świata (5:1 z Holandią w pierwszej rundzie mundialu 2014).

Tożsamość

Zabarwienie

Od czasu pierwszego oficjalnego meczu przeciwko duńskiej drużynie w 1920 roku, koszulka hiszpańskiej drużyny piłkarskiej przeszła wiele zmian w swojej historii. Kolor czerwony jest niezbędny dla głównej koszulki.

Domowe koszulki

1920-1921

1921-1922

1922-1924

1924-1931

1931-1936

1936-1938

1938-1945

1945-1947

1947-1959

1959-1981

1981-1983

1984-1986

1986-1989

1990-1991

1994-1995

1996-1997

1998-1999

2000-2002

2002-2004

2004-2006

2006-2008

2008-2009

2009-2010

2010-2011

2011-2012

2012-2013

2013-2014

2014-2015

2015-2017

2017-2019

2019-

Koszulki „na wyjeździe”

1994-1996

2005-2006

2008-2009

2010-2011

2010-2012

2012-2013

2014-2015

2015

2016-2017

2017-2019

2020-

Osobowości

Selektory

Z ponad 70 meczami odpowiedzialnymi za hiszpańską drużynę Vicente del Bosque , od 2008 dolipiec 2016, jest najbardziej ograniczonym trenerem. Odnosi również największe sukcesy w Pucharze Świata w 2010 i Mistrzostwach Europy w 2012. Dwóch innych trenerów poprowadziło La Roję do korony Europy: José Villalonga w 1964 i Luis Aragonés w 2008.

Oprócz del Bosque i Aragonés, trzech techników przekroczyło poprzeczkę 50 meczów na ławce hiszpańskiej selekcji: Ladislao Kubala od 1969 do 1980, Miguel Muñoz od 1982 do 1988 i Javier Clemente od 1992 do 1998.

Statystyki trenerów Hiszpanii. Aktualizacje na19 listopada 2019 r.

Hodowca	Okres	mecze	Wygrała	rysuje	Zaginiony	Wygrane%
Francisco Bru	1920	5	4	0	1	80,0
José Ángel Berraondo Manuel Castro	1921	1	1	0	0	100,0
Julian Ruete	1921 - 1922	4	4	0	0	100,0
Manuel Castro	1921 - 1922	3	3	0	0	100,0
Salvador Diaz José María Mateos	1922	1	1	0	0	100,0
Luis Argüello	1923	2	1	0	1	50,0
José Garcia Pedro Parages	1923 - 1924	3	1	1	1	33,3
Julián Olave José Rosich Luis Colina	1924	1	1	0	0	100,0
Fernando Gutierrez	1925	3	3	0	0	100,0
Ricardo Cabot Manuel Castro José María Mateos	1925	2	2	0	0	100,0
Manuel Castro José María Mateos Ezequiel Montero	1926 - 1927	5	4	0	1	80,0
José Ángel Berraondo	1928	5	1	3	1	20,0
José María Mateos	1929 - 1933	16	10	3	3	62,5
Amadeo García	1934 - 1938	12	6	2	4	50,0
Eduardo Teus López	1941 - 1942	6	3	2	1	50,0
Jacinto Quincoces	1945	2	1	1	0	50,0
Luis Casas Pasarín	1946	1	0	0	1	0.0
Pablo Hernández Coronado	1947	2	0	0	2	0.0
Guillermo Eizaguirre	1948 - 1950	16	8	5	3	50,0
Paulino Alcántara Luis Iceta Félix Quesada	1951	3	1	2	0	33,3
Ricardo Zamora	1952	2	1	1	0	50,0
Pedro Escartín	1952 - 1953	5	2	1	2	40,0
Luis Iribarren	1953 - 1954	4	1	2	1	25,0
Ramón Melcon	1955	2	0	1	1	0.0
José Luis del Valle Emilio Jiménez Pablo Hernández Coronado Juan Touzón	1955	1	1	0	0	100,0
Guillermo Eizaguirre	1955 - 1956	3	0	1	2	0.0
Manuel Meana	1957 - 1959	12	7	3	2	58,3
Ramón Gabilondo José Luis Lasplazas José Luis Costa	1959 - 1960	12	8	0	4	66,7
Pedro Escartín	1961	7	5	2	0	71,4
Pablo Hernández Coronado	1962	3	1	0	2	33,3
Jose Villalonga	1962 - 1966	22	9	5	8	41,0
Domingo balmanya	1966 - 1968	11	4	3	4	36,4
Eduardo Toba	1968 - 1969	4	1	2	1	25,0
Salvador Artigas Luis Molowny	1969	4	2	1	1	50,0
Ladislao Kubala	1969 - 1980	68	31	21	16	45,6
Jose Santamaria	1980 - 1982	24	10	8	6	41,7
Miguel Muñoz	1982 - 1988	59	30	15	14	50,8
Luis Suarez	1988 - 1991	27	15	4	8	55,6
Vicente Miera	1991 - 1992	8	4	2	2	50,0
Javier Clemente	1992 - 1998	62	36	20	6	58,1
José Antonio Camacho	1998 - 2002	44	28	9	7	63,6
Iñaki Sáez	2002 - 2004	23	15	6	2	65,2
Luis Aragonés	2004 - 2008	54	38	12	4	70,4
Vicente del Bosque	2008 - 2016	90	71	8	11	79,8
Julen Lopetegui	2016 - 2018	20	13	7	0	65
Fernando Hierro	2018	4	1	2	1	25
Luis Enrique	2018 - 2019	10	8	0	2	80
Robert Moreno	2019	6	4	2	0	66,66
Luis Enrique	2019 -

Na powyższej liście trenerzy zaznaczeni kursywą przejęli czas przejściowy.

Kultowi gracze

W swoim liście The Best of the Best , na podstawie dwunastu głównym rankingu najlepszych graczy w XX th  wieku opublikowane w mediach odniesienia RSSSF zachowuje tylko jedno hiszpańskie: Alfredo Di Stéfano . Argentyński napastnik, który został gwiazdą Realu Madryt , został naturalizowany w 1956 roku i wkrótce potem, w wieku 30 lat, zadebiutował w reprezentacji Hiszpanii. Strzelił 23 gole w 31 meczach i zakończył swoją międzynarodową karierę po mundialu 1962 w Chile (gdzie nie grał). Chociaż nie wygrał nic w selekcji, tylko dwukrotny zdobywca Złotej Piłki w 1957 i 1959, Di Stéfano został wybrany w 2004 roku przez hiszpańską federację jako „  najlepszy piłkarz ostatnich 50 lat  ”. Inną naturalizowaną postacią hiszpańską, która pojawia się na liście The Best of the Best, jest urodzony na Węgrzech Ferenc Puskás .

FIFA stanąć na swojej stronie internetowej wśród „legendarnych graczy” w doborze innych graczy. Na początku 2014 roku było ich pięciu: bramkarz Ricardo Zamora , który został pierwszą gwiazdą świata na swoim stanowisku w latach 20. i 30. XX wieku; napastnik Telmo Zarra , autor dwudziestu bramek w tak wielu wyborów, 4 th w Pucharze Świata w 1950 roku , gdzie zdobył cztery bramki; Ladislao Kubala , „bóg Blaugrany”, kolejny naturalizowany zawodnik (przed założeniem koszulki Roja grał w Czechosłowacji, a następnie na Węgrzech ); Francisco Gento , "człowiek z sześcioma Pucharami Europy", kolejna gwiazda Realu de Stéfano - regularnie wybierana, tęskni za zwycięzcą Euro 1964 z Hiszpanii. Wreszcie wśród mistrzów Europy z 1964 r. napastnik Luis Suárez , Złota Piłka w 1960 r. (jest w 2014 r. ostatnim Hiszpanem, który zdobył tę nagrodę).

Opublikowana w 2004 roku lista FIFA 100 honoruje również pomocnika Luisa Enrique oraz napastników Emilio Butragueño i Raúla Gonzáleza . Butragueño, młody finalista Euro 1984 i autor czwórki na Mistrzostwach Świata 1986 , był gwiazdą selekcji pod koniec lat 80. Kompletny i wszechstronny pomocnik, złoty medalista Igrzysk Olimpijskich 1992 , Luis Enrique ma na koncie 62 występy w latach 1991-2002. Wreszcie, Raúl, który zarządza punktacją w każdym z trzech Pucharów Świata, w których bierze udział, jest rekordzistą pod względem liczby bramek, z 44 golami w 102 selekcjach w latach 1996-2006.

Potrójny sukces z lat 2008, 2010 i 2012 wieńczy wyjątkowe pokolenie, z którego wyłania się bramkarz Iker Casillas oraz pomocnicy Andrés Iniesta i Xavi Hernandez . „Inni” potrójni mistrzowie to Sergio Ramos , Xabi Alonso , Cesc Fàbregas i Fernando Torres . David Villa , najlepszy strzelec w historii selekcji i kolejny zwycięzca dwóch pierwszych konkursów, podobnie jak obrońca Carles Puyol tylko z powodu kontuzji opuści Euro 2012.

ten 6 września 2020 r., Ansu Fati staje się najmłodszym strzelcem w historii La Roja w wieku 17 lat i 311 dni.

Najlepsi gracze według dekad

• 1910  : Rafael Moreno Aranzadi Pichichi (A).
• 1920  : Ricardo Zamora (G), José María Peña (M), Josep Samitier (M).
• 1930  : Jacinto Quincoces (D), Luis Regueiro (M), Guillermo Gorostiza (A), Isidro Lángara (A).
• 1940  : Agustín Gaínza (A), Telmo Zarra (A).
• Lata 50.  : Antoni Ramallets (L), Jesús Garay (piłka nożna) (D), Marquitos (D), Alfredo Di Stéfano (M), László Kubala (M), Joan Segarra (M), Antonio Puchades (M), Ferenc Puskás ( A), Estanislao Basora (A).
• 1960  : José Ángel Iribar (L), Francisco Gallego (D), Luis Suárez (M), Ignacio Zoco (M), Chus Pereda (A), Amancio Amaro (A), Francisco Gento (A).
• Lata 70  .: Pirri (D), Juan Manuel Asensi (M), Jesús María Satrústegui (M), Juanito (A), Quini (A), Santillana (A).
• Lata 80.  : Luis Arconada (L), José Antonio Camacho (D), Manolo Sanchís (D), Rafael Gordillo (M), Míchel (M), Víctor (M), Emilio Butragueño (A).
• Lata 90.  : Andoni Zubizarreta (L), Miguel Ángel Nadal (D), Sergi (D), Abelardo (D), Albert Ferrer (D), Rafael Alkorta (D), Fernando Hierro (D), Miguel Ángel Nadal (M) , Josep Guardiola (M), Luis Enrique (M), José Mari Bakero (M), Joseba Etxeberría (A), Julio Salinas (A).
• 2000s  : Iker Casillas (L), Raúl Albiol (D), Joan Capdevila (D), Carles Puyol (D), Carlos Marchena (D), Míchel Salgado (D), Sergio Ramos (D), Iván Helguera (M) , Xavi (M), David Albelda (M), Xabi Alonso (M), Andrés Iniesta (M), Joaquín (M), Francesc Fàbregas (M) , Fernando Morientes (A), Raúl (A), Fernando Torres (A) ), Willa Dawida (A).
• 2010s  : Gerard Piqué (D), Jordi Alba (D), Sergio Busquets (M), David Silva (M), Pedro (A), Juan Mata (A), Jesús Navas (A)

  Dokumentacja 10 najbardziej ograniczonych graczy w 1 st kwiecień 2021

Ranga	Nazwisko	Okres	Selekcje	Cele
1	Sergio Ramos	2005-	180	23
2	Iker Casillas	2000-2016	167	0
3	Xavi	2000-2014	133	13
4	Andres Iniesta	2006-2018	131	13
5	Sergio Busquets	2009-	126	2
6	Andoni Zubizarreta	1985-1998	126	0
7	Dawid Silva	2006-2018	125	35
8	Xabi Alonso	2003-2014	114	16
9	Cesc Fàbregas	2006-2016	110	15
10	Fernando Torres	2003-2014	110	38

Najlepsi strzelcy w 1 st kwiecień 2021

Ranga	Gracz	Okres	Cele (wybory)
1	David Villa	2005-2017	59 (97)
2	Raúl	1996-2006	44 (102)
3	Fernando Torres	2003-2014	38 (110)
4	Dawid Silva	2006-2018	35 (125)
5	Fernando Hierro	1989-2002	29 (89)
6	Fernando Morientes	1998-2007	27 (47)
7	Emilio Butragueño	1984-1992	26 (69)
8	Alfredo Di Stefano	1957-1961	23 (31)
8	Sergio Ramos	2005-	23 (180)
10	Julio Salinas	1986-1996	22 (56)

Gracze pogrubioną czcionką są nadal aktywni.

Obecna siła robocza

Zobacz również

Powiązany artykuł

• Lista meczów hiszpańskiej reprezentacji w piłce nożnej według przeciwników

Bibliografia

• (es) Enrique Paradinas, La Roja en la Copa del mundo , T&B Editores, 2010.Ta książka śledzi podróż Hiszpanii do Mistrzostw Świata w latach 1930-2010.
• (es) Juan Carlos Cubeiro, Leonor Gallardo, El Mundial de la Roja , wstępniak Alienta, 2010.Ta książka analizuje klucze do sukcesu Hiszpanii na Mistrzostwach Świata 2010.
• (es) Juan Carlos Cubeiro i Leonor Gallardo, La Roja , wstępniak Alienta, 2009.

Uwagi i referencje

1. "  Ranking Światowy  " , na fr.fifa.com ,19 września 2019 r.(dostęp 5 października 2019 r . ) .
2. (Es) Juan Ignacio Gallardo, "  In 1913 nació" una nueva Federación completamente distinta "  " , marca.com , Marca ,11 września 2009.
3. (en) „  Hiszpania - lista wyników reprezentacji  ” , w rsssf.com , RSSSF (dostęp 23 marca 2014 ) .
4. „  Olimpijski turniej piłki nożnej mężczyzn 1920  ” na fr.fifa.com , FIFA (dostęp 23 marca 2014 r . ) .
5. "  Belaustre, rażąca inspiracja Furii Roja  " , na fr.fifa.com ,26 czerwca 2016.
6. „  Olimpijski Turniej Piłki Nożnej Mężczyzn 1928  ” na fr.fifa.com , FIFA (dostęp 23 marca 2014 r . ) .
7. (es) MA Calero, "  España infligió a los pross la primera derrota fuera  " , na futbol.as.com , As ,12 listopada 2011.
8. (es) „  Urugwaj 1930  ” , na centenario2030.com (dostęp 25 marca 2014 ) .
9. "  Historia Mistrzostw Świata, od 1930 w Urugwaju do 2006 w Niemczech  " , na lemonde.fr , Le Monde ,2 czerwca 2006.
10. (Es) "  I Campeonato" Urugwaj 1930 "  " (wersja z 23 listopada 2007 w Internet Archive ) , na elfutbolmundial.com.ar
11. (es) Javier Estepa, “  La selección española no participó en un primer Mundial marcado por el boicot  ” , marca.com , Marca ,styczeń 2010.
12. (es) J. Carlos Jurado, „  El primer pique entre Italia y España  ” , marca.com , Marca ,luty 2010.
13. „  Azzurri wygrywają na oczach swoich zwolenników  ” , na fr.fifa.com , FIFA (dostęp 26 marca 2014 ) .
14. (Es) Javier Estepa, "  Primer Mundial ... y primeros cuartos para España con partido de desempate incluido  " , marca.com , Marca ,28 lutego 2010.
15. FIFA publikacji „ Historia FIFA World Cup wstępnym konkurencji (przez rok)” z dnia 27 lipca 2007, s. 5
16. „  FIFA World Cup Brazil 1950  ” , FIFA .com ( dostęp 11 czerwca 2014 ) .
17. „  Hiszpania 54: eliminacja w Rzymie  ” , So Foot .com (dostęp 11 czerwca 2014 r . ) .
18. (i) "  Świata 1930-2010  " , RSSSF (dostęp 02 czerwca 2014 ) .
19. (en) „  Mistrzostwa Europy  ” , RSSSF (dostęp 2 czerwca 2014 )
20. „  Hiszpania 54: eliminacja w Rzymie  ” , So Foot .com (dostęp 11 czerwca 2014 r . ) .
21. „  Amarildo, dziesięć dni w skórze Pelé  ” , FIFA (dostęp 11 czerwca 2014 ) .
22. (w) „  Fifa World Cup 1962 Group 3  ” na www.historicalkits.co.uk (dostęp 11 czerwca 2014 ) .
23. „  Euro 1964 – Suwerenna Hiszpania u siebie  ” , UEFA (dostęp 11 czerwca 2014 r . ) .
24. (w) „  Euro 1964 – Hiszpania przebija Węgry do finału u siebie  ” , UEFA (dostęp 11 czerwca 2014 r . ) .
25. “  Euro 1964 – Arriba España!  » , UEFA (dostęp 11 czerwca 2014 ) .
26. (w) „  FIFA World Cup 1966 Group 2  ” na www.historicalkits.co.uk (dostęp 12 czerwca 2014 ) .
27. (w) „  FIFA World Cup 1982 Group 5  ” na www.historicalkits.co.uk (dostęp 18 czerwca 2014 ) .
28. Od tego dnia „Arconada” jest terminem używanym do określenia spektakularnego błędu bramkarza.
29. „  Euro 1984: Platini i Francja w chmurze  ” , UEFA (dostęp 18 czerwca 2014 )
30. "  1984: The Arconada Trauma  " , na So Foot .com (dostęp 23 czerwca 2014 ) .
31. (w) „  FIFA World Cup 1986 Group D  ” na www.historicalkits.co.uk (dostęp 19 czerwca 2014 ) .
32. "  Dwadzieścia diabelskich meczów. Hiszpania 1986: podniesione ramiona Leo Vandera  ” , Le Soir ,11 maja 1998(dostęp 19 czerwca 2014 ) .
33. „  Kwalifikacje do Mistrzostw Świata 1990 – Irlandia-Hiszpania: Michel przynosi szczęście Dublinowi  ” , FIFA (dostęp 23 czerwca 2014 ) .
34. (w) „  Anglia jest rozstawiona na szóstym miejscu w Mistrzostwach Świata 1990 we Włoszech  ” na www.nytimes.com , AP,8 grudnia 1989(dostęp 19 czerwca 2014 ) .
35. (w) „  Jugosławia w 1990 roku  ” , Goal.com (dostęp 19 czerwca 2014 ) .
36. „  Olimpijski Turniej Piłki Nożnej Mężczyzn 1992  ” , FIFA (dostęp 19 czerwca 2014 r . ) .
37. „  Kwalifikacje do Mistrzostw Świata 1994 – Hiszpania-Dania: Dreszczowce w Sewilli  ” , FIFA (dostęp 23 czerwca 2014 ) .
38. (en) Lawrie Mifflin, „  Puchar ŚWIATA '94; Hiszpania odrzuca wszelkie wysiłki szwajcarskiego  ” , The New York Times ,3 lipca 1994(dostęp 23 czerwca 2014 r . ) .
39. „  1996: Dzień, w którym Francja nie pokonała Hiszpanii  ” , na So Foot.com (dostęp 23 czerwca 2014 r . ) .
40. „  Euro 1996: England on the Wire  ” , UEFA (dostęp 23 czerwca 2014 ) .
41. "  HISZPANIA-BUŁGARIA. Hiszpania, kto wygra, zobaczy.  » , Wydanie,24 czerwca 1998(dostęp 23 czerwca 2014 r . ) .
42. (w) "  Football Clemente ustępuje  " , The Independent ,11 września 1998(dostęp 23 czerwca 2014 r . ) .
43. „  Don, który strzela i mija gorąca krew  ” , Wyzwolenie,22 czerwca 2000 r.(dostęp 23 czerwca 2014 r . ) .
44. „  Euro 2000: Francja w napięciu  ” , UEFA (dostęp 23 czerwca 2014 r . ) .
45. "  Jeszcze jedna niespodzianka ...  " , na dna.fr , Najnowsze wiadomości z Alzacji ( dostęp 17 czerwca 2010 ) .
46. „  Euro 2004: bohater narodowy Nuno Gomesa  ” , UEFA (dostęp 23 czerwca 2014 ) .
47. „  Pokolenie” toczek „, szalony złoty wiek Hiszpanii  ” , La Dépêche ,11 lipca 2010(dostęp 30 czerwca 2014 ) .
48. "  USA niespodzianka w Pucharze Konfederacji  " , 7sur7 ,24 czerwca 2009(dostęp 30 czerwca 2014 ) .
49. Teddy Vadeevaloo, „  Hiszpania przechodzi, Chile też  ” , sport24.com ,25 czerwca 2010(dostęp 30 czerwca 2014 ) .
50. "  Mistrzostwa Świata 2010, Hiszpania - Paragwaj: dwóch bramkarzy na szczycie  " , na Goal.com ,3 lipca 2010(dostęp 30 czerwca 2014 ) .
51. "  Złoto dla Hiszpanii dumy dla Afryki  " , FIFA.com (obejrzano 1 st lipca 2014 ) .
52. „  Euro 2012: Hiszpania i Włochy kręcą się po kwartach, Chorwacja odpadła  ” , Le Monde.fr,18 czerwca 2012(dostępny 1 st lipca 2014 ) .
53. „  Euro 2012: Hiszpania wygrywa Euro i tworzy historię  ” , Le Monde.fr,1 st lipca 2012(dostępny 1 st lipca 2014 ) .
54. „  Puchar Konfederacji: Brazylia-Hiszpania, finał marzeń  ” , Le Parisien .fr,30 czerwca 2013 r.(dostępny 1 st lipca 2014 ) .
55. „  Świat: Hiszpania, panujący mistrz świata, upokorzony przez Holandię  ” , Le Monde.fr,13 czerwca 2014(dostępny 1 st lipca 2014 ) .
56. "  Dla Hiszpanii już niedługo" koniec koszmaru "  " , Courrier international ,23 czerwca 2014(dostępny 1 st lipca 2014 ) .
57. „  Del Bosque pozostaje na czele La Roja  ” , So Foot.com,26 czerwca 2014(dostępny 1 st lipca 2014 ) .
58. "  " Piłka nożna zmieniła się od 2012 roku, Hiszpania porzuciła swój model gry  " , na www.20minutes.fr (dostęp 10 czerwca 2021 )
59. Do ćwierćfinału od 1960 do 1976
60. Od 1960 do 1976 ćwierćfinały (i ewentualna 1/8 finału) rozgrywane były poza turniejem, w meczach dwustronnych. Tak zwana „faza finałowa” dotyczy tylko czterech ostatnich: półfinałów, meczu o trzecie miejsce i finału.
61. (w) Roberto Mamrud Karel Stokkermans, „  Gracze z ponad 100 występami w kapelach i golami międzynarodowymi: Igrzyska Olimpijskie  ” na rsssf.com ,12 sierpnia 2009(dostęp 8 września 2009 ) .
62. „  Euro 2012: dlaczego Hiszpania dominuje w świecie piłki nożnej  ” , Le Nouvel Observateur ,2 lipca 2012(dostęp 2 lipca 2014 r . ) .
63. „  2013 w liczbach  ” , FIFA.com,1 st styczeń 2014(dostęp 2 lipca 2014 )
64. "  Puchar Konfederacji - Hiszpania zatrzymuje się na 35 meczach bez porażki  " , ESPN ,24 czerwca 2009(dostęp 2 lipca 2014 r . ) .
65. „  Hiszpania ma swój rekord  ” , Radio France internationale ,20 czerwca 2009(dostęp 2 lipca 2014 r . ) .
66. „  Hiszpania, najmniej płodny mistrz w historii  ” , Le Monde.fr z AFP,12 lipca 2010(dostęp 2 lipca 2014 r . ) .
67. "  Najcięższa porażka mistrza  " , Europa1 ,13 czerwca 2014(dostęp 2 lipca 2014 r . ) .
68. (w) "  TRENERZY HISZPAŃSKIEJ REPREZENTACJI  " w RSSSF ,9 lipca 2009.
69. (w) „  KIEROWNICY udało → reprezentacji Hiszpanii, w porządku chronologicznym  ” na eu-football.info (obejrzano 1 st lipca 2014 ) .
70. (w) „  Najlepsi z najlepszych  ” , RSSSF (dostęp 14 marca 2014 ) .
71. „  Legendarni gracze – Hiszpania  ” , FIFA .com
72. „  Zamora, boska do końca rąk  ” , FIFA .com .
73. „  Zarra, patronka hiszpańskiej bramki  ” , „ FIFA .com .
74. "  Luis Suárez, genialny Hiszpan przed Golden Age  " , FIFA com .
75. „  Suarez, za całe złoto Galicji  ” , FIFA .com .
76. "  Butragueño, sęp czuwa nad jego gniazdo  " , FIFA .com .
77. „  Potrójna korona dla stylu i pokolenia  ” , na FIFA.com , Agence France-Presse ,1 st lipca 2012.

Link zewnętrzny

• (es) Oficjalna strona internetowa
• Zasoby związane ze sportem  :
  • Transfermarkt
  • Unia Europejskich Związków Piłkarskich