Santillana
| Santillana | ||
 Santillana w 2006 roku | ||
| Biografia | ||
|---|---|---|
| Nazwisko | Carlos Alonso González | |
| Narodowość | hiszpański | |
| Narodziny | 23 sierpnia 1952 | |
| Lokalizacja | Santillana del Mar ( Hiszpania ) | |
| Skaleczenie | 1,75 m (5 ′ 9 ″ ) | |
| Okres Pro. | 1966 - 1988 | |
| Poczta | Napastnik | |
| Kurs Junior | ||
| Lata | Klub | |
| 1966 - 1970 | Barreda ( Kantabria ) | |
| Ścieżka zawodowa 1 | ||
| Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
| 1970 - 1971 | Racing Santander | 00? 0(17) |
| 1971 - 1988 | Real Madryt | 645 (290) |
| Reprezentacje narodowe 2 | ||
| Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
| 1970 - 1984 | Hiszpania | 056 0(15) |
| 1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). |
||
Carlos Alonso González , lepiej znany jako Santillana , urodził się dnia23 sierpnia 1952w Santillana del Mar jest byłym międzynarodowym piłkarzem Hiszpanii .
Napastnik spędził zdecydowaną większość swojej kariery w Realu Madryt , gdzie nosił koszulkę przez siedemnaście sezonów, strzelając 290 goli w 645 meczach we wszystkich rozgrywkach. Wybrany do drużyny narodowej 56 razy w latach 1975 i 1985 zdobył piętnaście bramek i uczestniczył w największych międzynarodowych zawodach od 1976 do 1984 roku ujmuje się w szczególności na jego zdolność do głowy, jest on uważany za jeden z najlepszych hiszpańskich napastników z 20. wieku. wiek .
Kariera
W klubie
Trenował w klubie piłkarskim Barreda, wiosce niedaleko Santillana del Mar , której pierwszy zespół grał w hiszpańskiej trzeciej lidze. Carlos Santillana został pod koniec lat 60. XX wieku wybrany do hiszpańskiej drużyny juniorów przez José Santamaríę . Dostrzeżony przez Racing Santander , klub drugiej ligi , Carlos Santillana zadebiutował tam w następnym roku, w 1970 roku, w wieku 18 lat. Natychmiast się narzucił i zdobył tytuł króla strzelców mistrzostw z 17 bramkami.
W następnym roku został zwerbowany przez prestiżowy Real Madryt , który właśnie był świadkiem przejścia na emeryturę kultowego Francisco Gento . W swoim pierwszym sezonie w Madrycie wygrał w pierwszej drużynie i strzelił dziesięć goli w 34 meczach Primera División , pomagając zdobyć swój pierwszy tytuł z Realem. Jednak koniec jego pierwszego sezonu w stolicy upłynął pod znakiem odkrycia choroby nerek, co wzbudziło obawy o koniec kariery. Miał wtedy dwa trudne sezony, zanim odzyskał niepodważalne miejsce startowe z sezonu 1974-1975 , w którym po raz pierwszy został wybrany do reprezentacji narodowej i zdobył w koszulce drugi tytuł mistrza Hiszpanii. Wznowił spektakl w 1976 , 1978 , 1979 , 1980 .
Został kapitanem Merengues w 1979 roku, poprowadził swoją drużynę do finału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych w 1981 roku . Po wyeliminowaniu w szczególności Budapesztu Honvéda , Spartaka Moskwa i Interu Mediolan , Madryjczycy ostatecznie kłaniają się Liverpoolowi (1: 0). Dwa lata później Hiszpanie dotarli do finału Pucharu Zdobywców Pucharów, ale ponownie zostali pokonani przez szkockiego Aberdeen FC (2: 1), prowadzonego przez młodego Alexa Fergusona .
Real de Santillana ostatecznie wygrał swoje pierwsze europejskie zawody w Pucharze UEFA 1985 przeciwko Węgrom Videoton SC (0: 3, 1: 0) i zachował trofeum w następnym roku przeciwko Niemcom z 1. FC Kolonia (5: 1, 0 -2). Merengues są wtedy znani ze swojej zdolności do odwracania źle rozpoczętych sytuacji na stadionie Chamartín . W szczególności widzimy, jak Real zakwalifikował się pomimo porażek w pierwszym meczu z HNK Rijeka (3: 1), Anderlechtem (3: 0) i Interem Mediolan (2: 0) w latach 1984-1985; przeciwko Borussii Mönchengladbach (5-1) i Interowi Mediolan (3-1) w latach 1985-1986. WGrudzień 1985Santillana strzelił zwłaszcza czwartego gola w rewanżu przeciwko Mönchengladbach. Zarejestrowany na 89 th minutę, pozwala wyeliminować Real Niemców ku zaskoczeniu wszystkich obserwatorów.
Kapitan aż do wycofania się ze sportu, Santillana rozegrał swój ostatni mecz 22 maja 1988, dzięki czemu zdobywa dziewiąte mistrzostwo Hiszpanii z klubem z Madrytu. Santillana ma również na swoim koncie dwa Puchary UEFA i cztery Puchary Hiszpanii . Przynosi rekord w meczach rozegranych z Merengues na 643 mecze i zdobywa 290 bramek. Ze 186 bramkami w La Liga, w 2010 roku był dziewiątym najlepszym strzelcem w historii ligi hiszpańskiej .
W drużynie hiszpańskiej
Santillana się jej drużynie narodowej zadebiutował na17 kwietnia 1975, podczas meczu play-off mistrzostw Europy 1976 z Rumunią (1: 1). W ciągu dziesięciu lat, napastnik odegrał pięciu międzynarodowych konkursów z La Roja : the 1978 i 1982 Pucharu Świata , jak również 1976 , 1980 i 1984 euro .
Z czterema golami jest szczególnie ważnym graczem w niesamowitym zwycięstwie Hiszpanów 12: 1 nad Maltą w eliminacjach do Euro 1984, kiedy do ich kwalifikacji potrzebna była różnica jedenastu bramek.
Na Euro 1984 strzelił ostatniego gola w swojej międzynarodowej karierze przeciwko portugalskiej drużynie i dotarł do finału rozgrywek, przegrywając z Francją , gospodarzem zawodów.
Statystyka
| Pora roku | Klub | Konkurencja | mecze | Cele |
|---|---|---|---|---|
| 1970-1971 | Racing Santander | Segunda Division | - | - |
| 1971-1972 | Real Madryt | La Liga | 34 | 10 |
| 1972-1973 | 29 | 10 | ||
| 1973-1974 | 18 | 3 | ||
| 1974-1975 | 32 | 17 | ||
| 1975-1976 | 30 | 12 | ||
| 1976-1977 | 30 | 12 | ||
| 1977-1978 | 34 | 24 | ||
| 1978-1979 | 33 | 18 | ||
| 1979-1980 | 33 | 23 | ||
| 1980-1981 | 31 | 13 | ||
| 1981-1982 | 20 | 9 | ||
| 1982-1983 | 27 | 9 | ||
| 1983-1984 | 31 | 13 | ||
| 1984-1985 | 22 | 4 | ||
| 1985-1986 | 27 | 4 | ||
| 1986-1987 | 18 | 1 | ||
| 1987-1988 | 12 | 4 | ||
| Całkowity | 461 | 186 | ||
| mecze | Cele | Średni | |
|---|---|---|---|
| Mistrzostwa Hiszpanii | 461 | 186 | 0,40 |
| Copa del Rey | 84 | 49 | 0.58 |
| Puchar Europy Mistrzów Krajowych | 46 | 21 | 0.46 |
| Puchar Zdobywców Pucharów Europy | 13 | 11 | 0.84 |
| Puchar UEFA | 28 | 15 | 0.53 |
| Zespół Hiszpanii | 56 | 15 | 0,27 |
| # | Przestarzały | Lokalizacja | Przeciwnik | Wynik końcowy | Konkurencja |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 16 listopada 1975 | Stadion 23 sierpnia , Bukareszt | Rumunia | 2-2 | Elim. Euro 1976 |
| 2. | 24 kwietnia 1976 | Vicente Calderón , Madryt | Zachodnie Niemcy | 1-1 | Elim. Euro 1976 |
| 3. | 4 października 1978 | Maksimir , Zagrzeb | Jugosławia | 1-2 | Elim. Euro 1980 |
| 4 i 5. | 13 grudnia 1978 | Helmántico, Salamanca | Cypr | 5-0 | Elim. Euro 1980 |
| 6. | 9 grudnia 1979 | Tsirion, Limassol | Cypr | 1-3 | Elim. Euro 1980 |
| 7. | 27 kwietnia 1983 | La Romareda , Saragossa | Irlandia | 2-0 | Elim. Euro 1984 |
| 8. | 16 listopada 1983 | Z Kuip , Rotterdam | Holandia | 2-1 | Elim. Euro 1984 |
| 9, 10, 11 i 12. | 21 grudnia 1983 | Benito Villamarín , Sewilla | Malta | 12-1 | Elim. Euro 1984 |
| 13. | 11 kwietnia 1984 | Mestalla , Walencja | Dania | 2-1 | Przyjazny |
| 14. | 26 maja 1984 | Charmilles stadion , Genewa | szwajcarski | 0-4 | Przyjazny |
| 15. | 17 maja 1984 | Stade Velodrome , Marsylia | Portugalia | 1-1 | Euro 1984 |
Nagrody
- Z Realem Madryt :
- Z drużyną Hiszpanii :
- Finalista mistrzostw Europy w 1984 roku
Osobiste wyróżnienia
- Czwarty król strzelców w historii Realu Madryt (290 goli)
- Król strzelców mistrzostw Hiszpanii D2 w 1971 roku
- Król strzelców Pucharu Zdobywców Pucharów w 1983 roku
Uwagi i odniesienia
- (es) Jugadores de leyenda: Santillana , oficjalna strona Realu Madryt
- Ten rekord został pobity przez Manuela Sanchísa i Raúla
- Carlos Alonso González, 'Santillana' - gole w meczach międzynarodowych na RSSSF
- (w) „ Santillana Sheet ” na BDFutbol.com
- „ Arkusz Santillana ” w footballdatabase.eu
Linki zewnętrzne
- Zasoby związane ze sportem :