Skala (północ)

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy na północy .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Scallion
Skala (północ)
Kościół Notre-Dame-de-la-Visitation w 2018 roku.
Herb
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
dział północ
Dzielnica Douai
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Heart of Ostrevent
Mandat burmistrza
Jerzy Cino
2020 -2026
Kod pocztowy 59176
Wspólny kod 59185
Demografia
Miły Écaillonnais, Écaillonnaises
Ludność
miejska
1936  mieszk. (2018 spadek o 1,63% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 484  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 50°21′05″ północ, 3°13′01″ wschód′
Wysokość Min. Maks. 19  m
35  m²
Obszar 4  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Valenciennes (część francuska)
( przedmieście )
Obszar atrakcji Douai
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Aniche
Ustawodawczy szesnasty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Hauts-de-France Lokalizator miasta 14.svg Scallion
Geolokalizacja na mapie: Północ
Zobacz na mapie topograficznej Północy Lokalizator miasta 14.svg Scallion
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Scallion
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Scallion
Znajomości
Stronie internetowej ville-ecaillon.fr

Écaillon jest francuski gmina znajduje się w dziale o północy , w okręgowych Hauts-de-France .

Geografia

Écaillon znajduje się 10  km na południe od Douai . Znajduje się na potoku Escaillon, który utworzy wyspę, na której stanie opactwo Anchin .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Écaillon
Pecquencourt Bruille-lez-Marchiennes
Masny Scallion
Auberchicourt

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,6  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 2,4 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,8  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 675  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,1 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 9 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Pecquencourt” w miejscowości Pecquencourt zlecenie 1962 i znajduje się 3  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 10,8  ° C i ilość opadów 743,8  mm na lata 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Cambrai-Épinoy”, w miejscowości Épinoy , w departamencie Pas-de-Calais , uruchomionej w 1954 roku i oddalonej o 14  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 10  ° C w okresie 1971- 2000 w temperaturze 10,5  °C dla lat 1981-2010, następnie w temperaturze 10,9  °C dla lat 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Écaillon jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin zwartych lub o średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Valenciennes (część francuska) , międzynarodowej aglomeracji, której francuski część obejmuje 56 gmin i 335,242 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Douai, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 61 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (82,3% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (83,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (70,8%), tereny zurbanizowane (17,8%), łąki (10%), niejednorodne tereny rolne (1,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Fabuła

Heraldyka

Prezentacja herbu
Herb miasta Écaillon (59) Nord-France.svg

Ramiona Écaillon są ozdobione w następujący sposób: Srebrny z oplatanym krzyżem Gules .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityczne

Podczas pierwszej tury wyborów samorządowych w dniu15 marca 2020 r.ma zostać obsadzonych dziewiętnaście miejsc; zarejestrowanych jest 1402, w tym 678 głosujących (48,36%), 8 głosów pustych (1,18%) i 664 głosów oddanych (97,94%). Lista Écaillon pour tous prowadzona przez ustępującego burmistrza Georgesa Cino zebrała 341 głosów (51,36%), lista Écaillon, zjednoczona, aby odnieść sukces, kierowana przez byłego zastępcę świątecznego, który zatrzasnął drzwi z pięcioma wybranymi w 2018 roku, Fabienne Giovannini zebrała 323 głosy ( 48,64%). Różnica to tylko osiemnaście głosów. Powstrzymywanie związane z pandemii Covid-19 opóźnień około dwóch miesięcy wyborów burmistrzów przez nowych rad miejskich. Georges Cino został ponownie wybrany burmistrzem na drugą kadencję 23 maja z piętnastoma głosami na dziewiętnaście.

Lista burmistrzów

Posiadacze urzędu burmistrza Écaillon
Tożsamość Okres Czas trwania Etykieta
Początek Koniec
Paul Gambier ( d )
(28 stycznia 1920 - 2 czerwca 2009)
Marzec 1971 Marzec 2001 30 lat Francuska Partia Komunistyczna
Pierre Dubois ( d ) Marzec 2001 30 marca 2014 r. 13 lat Francuska Partia Komunistyczna
Georges Cino ( d )
(ur.21 marca 1959)
30 marca 2014 r. W trakcie 7 lat, 3 miesiące i 28 dni różne lewe
bez etykiety

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1936 mieszkańców, co oznacza spadek o 1,63% w porównaniu do 2013 r. ( Północ  : + 0,41%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
626 680 662 703 635 607 669 681 683
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
645 663 655 638 649 614 611 635 668
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
689 734 729 720 1,364 1408 1,344 1,398 2045
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
1,717 1644 1544 1,825 2007 2004 2043 1 975 1942
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1936 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wieku Piramida wieku w Écaillon w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,8  90 lat lub więcej 2,6 
5,9  75 do 89 lat 11.1 
9,5  60 do 74 lat 11,6 
19,6  45 do 59 lat 18,1 
18,4  30 do 44 lat 17,4 
22,1  15 do 29 lat 19,3 
23,6  Od 0 do 14 lat 19,9 
Piramida wieku departamentu Nord w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,2  90 lat lub więcej 0,7 
4,6  75 do 89 lat 8,2 
10,4  60 do 74 lat 11,9 
19,8  45 do 59 lat 19,5 
21,0  30 do 44 lat 19,9 
22,5  15 do 29 lat 20,9 
21,5  Od 0 do 14 lat 18,9 

Miejsca i zabytki

  • Kaplicy Notre-Dame-de-Bonsecours .
  • Notre-Dame-de-la-Nawiedzenie kaplicy .
  • Kaplica Notre-Dame-des-Orages .
  • Kościół Notre-Dame-de-la-Visitation , nowy, konsekrowany w 1816 roku, został zbudowany na miejscu starego. Chrzcielnica z piaskowca nosi herb Berlaymont z datą 1598.
  • Loch z Escaillon wspomniano w rocznikach XIV TH i XV th  wieku. Odbyła się ona przez kapitułę Saint-Amé de Douai, chociaż większość senioratu podlegała innemu zwierzchnictwu. Znajdował się w górnej części wsi przy kościele na skraju Escaillon. Około 1855 roku na jego miejscu wybudowano zamek z wieżyczkami.

Osobowości związane z gminą

Władcy Robersart

Lordowie Hennuyers w służbie królów Anglii (1326-1450):

Folklor

Miasta gigant Fraisinou, natomiast Fraison i Fraisette zniknęły.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne w meteorologii to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Strona 614 Statystyka archeologiczna Departamentu Północy. Część II-1867 – zarchiwizowana w Harvard College Library zdigitalizowana przez Google Books .
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 27 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 27 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (Oracle) –  ” , na stronie www.observatoireclimat-hautsdefrance.org (dostęp 27 lipca 2021 r. )
  8. „  Station Météo-France Pecquencourt – metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 27 lipca 2021 )
  9. „  Orthodromy between Écaillon and Pecquencourt  ” , fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  10. „  Stacja Météo-France Pecquencourt – zestawienie klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja 27 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Orthodromy between Écaillon and Épinoy  ” , fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Cambrai-Épinoy - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultowane 27 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Cambrai-Épinoy - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Cambrai-Épinoy - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
  15. "  urban typologia / Rural  " na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
  16. „  Miejskich Gminy - definicja  ” , na miejscu Insee (dostępnym na 1 st kwietnia 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie gęstości siatki  ” na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostępnego na 1 st kwietnia 2021 ) .
  18. "  Miejskie jednostka 2020 Valenciennes (część francuska)  " na https://www.insee.fr/ (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
  19. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  20. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  21. „  Lista gmin tworzących obszar zlewni Douai  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Badań Ekonomicznych (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  22. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  23. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 21 maja 2021 r. )
  24. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 21 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  25. Strona 615, Archaeological Statistics of the Department of the North-1875 – zarchiwizowane w Harvard College Library zdigitalizowane przez Google Books .
  26. Nello Benedetti, "  Głowa listy" Écaillon dla wszystkich "Georges Cino poszukuje drugiego mandatu  " La Voix du Nord , wydanie Douaisis , n o  24162,13 marca 2020 r., s.  25.
  27. Nello Benedetti "  " Écaillon, zjednoczeni, aby odnieść sukces "slogan Fabienne Giovannini  " La Voix du Nord , wydanie Douaisis , n o  24162,13 marca 2020 r., s.  24.
  28. "  wybory komunalne, Écaillon  " La Voix du Nord , wydanie Douaisis , n o  24165,16 marca 2020 r., s.  32.
  29. "  Wybory komunalne 2020 - 1 st okrągłe, Écaillon  " L'Observateur du Douaisis , N O  897,19 marca 2020 r., s.  8.
  30. „  Pięćdziesięciu czterech burmistrzów Douaisis zainstalowano między 23 a 28 maja  ” , https://www.lavoixdunord.fr/ , La Voix du Nord ,20 maja 2020 r..
  31. "  drugi wyraz Georges Cino  " L'Observateur du Douaisis , N O  907,28 maja 2020 r., s.  20.
  32. Odette Hardy- Hémery , „  GAMBIER Paul, Henri  ” , Słownik biograficzny francuskiego ruchu robotniczego ,1 st czerwiec 2009 : „Urodzony 28 stycznia 1920 r. w Écaillon (północ), zmarł w czerwcu 2009 r.; robotnik dzienny w kopalniach; związkowiec i działacz komunistyczny z Północy; deportowany; Burmistrz Écaillon (1971-2001). "
  33. „  Écaillon: Pierre Dubois zaskoczony i rozczarowany wynikami wyborów samorządowych  ” , La Voix du Nord ,2 kwietnia 2014 : „Burmistrz bez wytwórni został rzeczywiście zmieciony po trzech kadencjach w pierwszej rundzie przez swojego przeciwnika lewicowego, Jacquesa Pereirę, 60,11% wobec 39,89%. "
  34. "  Écaillon: Georges Cino zastępuje Pierre'a Dubois na stanowisku burmistrza  " , La Voix du Nord ,6 kwietnia 2014 : „Georges Cino został logicznie wybrany przez członków rady, pod nieobecność trzech wybranych członków opozycji. "
  35. Benjamin DUBRULLE Julien Gilman i Stéphane Labdant ( grafika komputerowa ), "  miejskiej: nowa mapa polityczna Douaisis  " La Voix du Nord , n o  24270,30 czerwca 2020 r., s.  10 ( ISSN  0999-2189 i 2491-3189 , informacja BNF n O  FRBNF34418428 ) :

    "Scallion: bez etykiety"

  36. Organizacja spisu na insee.fr .
  37. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  38. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  39. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  40. „  Ewolucja i struktura populacji w Écaillon w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 27 lipca 2010 r . ) .
  41. „  Wyniki spisu ludności Północy 2007  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 27 lipca 2010 r . ) .
  42. Strona 615, Statystyki Archeologiczne Departamentu Północy. Druga część -1867- zarchiwizowana w Harvard College Library zdigitalizowana przez Google Books .
  43. Biblioteka Średniowiecza; Philippe le Bon , jego polityka i działania Paula Bonenfanta , badania przedstawione przez AM Bonenfant-Feytmans, uniwersytet De Boeck zdigitalizowany przez Google Books .
  44. Strona 615, statystyki archeologiczne Departamentu Północnego, 1875, w archiwum Harvard College Library zdigitalizowane przez Google Books .
  45. „  Auberchicourt: wilk Aubert oficjalnie wchodzi na dwór gigantów  ” , na https://www.lavoixdunord.fr/ , La Voix du Nord ,4 czerwca 2017 : „Byli tam wszyscy jego gigantyczni przyjaciele z okolicznych gmin: le Baudet, de Monchecourt, Fraisinou, Écaillon, Floris de Montmorency, Montigny-en-Ostrevent, Philipotte de Lannoy, d'Hordain i Kopierre, Aniche. ” .
  46. Benjamin DUBRULLE "  SOS entuzjastów oszczędzania opuszczone gigantów  " La Voix du Nord , n o  24596,24 maja 2021, s.  14-15