Gajoubert

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Haute-Vienne .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Gajoubert
Gajoubert
Ratusz Gajoubert
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
dział Haute-Vienne
Dzielnica Bellac
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Haut-Limousin en Marche
Mandat burmistrza
 Jacques de La Salle
2020 -2026
Kod pocztowy 87330
Wspólny kod 87069
Demografia
Ludność
miejska 		143  mieszk. (2018 spadek o 16,37% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 10  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 46°06′51″ północ, 0°49′53″ wschód
Wysokość Min. 180  m
Maks. 247  m²
Obszar 14,11  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Bellac
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Bellac
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Gajoubert
Geolokalizacja na mapie: Haute-Vienne
Zobacz na mapie topograficznej Haute-Vienne Lokalizator miasta 14.svg Gajoubert
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gajoubert
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Gajoubert

Gajoubert ( Ga Jaubert w Occitan ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Vienne w regionie New Aquitaine .

Geografia

Lokalizacja i dojazd

Gmina Gajoubert znajduje się na północny zachód od Haute-Vienne . Graniczy z departamentami Charente na zachodzie i Vienne na północy.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Gajoubert
Asnières-sur-Blour
( Wiedeń ) 		Saint-Martial-sur-Isop
Oradour-Fanais
( Charente ) 		Gajoubert
Brillac
( Charente ) 		Val d'Issoire

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,7 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,6  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 907  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,4 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Boffy Bussière” w miejscowości Val d'Issoire zlecenie w 1964, co oznacza 7  kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11,4  ° C i wysokość opadów 985  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej, historycznego „Limoges-Bellegarde”, w mieście Limoges , zleciła w 1973 roku i na 44  km , średnia roczna temperatura zmienia się od 11,2  ° C na okres 1971-2000 do 11, 4  ° C do 1981 -2010, następnie w 11,8  °C przez lata 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Gajoubert jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki zagęszczenia INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bellac , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 11 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (87,4% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (89,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: łąki (55,2%), niejednorodne tereny rolne (32,2%), lasy (10,4%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (2,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Fabuła

Champeaux, dawna parafia i miasto zjednoczone w Gajoubert w 1829 roku.

Tempierzy i joannici

Champeaux był pierwszy komandorii z Zakonu Świątyni , a potem z Zakonu Świętego Jana Jerozolimskiego , który potem stał się członkiem Commandery Puy de Noix .

Kościół i cmentarz komandorii zostały sprzedane jako własność narodowa 21 lipca 1801 r. Sieur Robineau de Gajoubert, który kazał je rozebrać w celu sprzedaży materiałów.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1981 ? Roger villessot PCF Radny generalny kantonu Mézières-sur-Issoire

(1988-2001)

Marzec 2008 W trakcie Jacques de La Salle SE  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 143 mieszkańców, co oznacza spadek o 16,37% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Vienne  : -0,71%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
272 266 335 250 348 400 427 488 510
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
513 480 441 472 507 554 565 579 578
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
532 540 500 424 402 362 340 326 295
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
315 250 211 190 156 171 175 172 148
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
143 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 20 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN na Géoportail
  2. „  Tout sur la commune  ” , na stronie www.annuaire-mairie.fr (konsultacja: 7 kwietnia 2011 r . ) .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 24 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 24 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Nouvelle-Aquitaine  ” , na nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 24 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Bussière Boffy - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 r. )
  10. „  Ortodromia między Gajoubert i Val d'Issoire  ” , fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Bussière Boffy – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Orthodromie entre Gajoubert et Limoges  ” , na fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Limoges-Bellegarde - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24.07.2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Limoges-Bellegarde - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24.07.2021 )
  15. "  stacja meteorologiczna Limoges-Bellegarde - Normalne na lata 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Bellac  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 kwietnia 2021 )
  22. André Lecler, Słownik historyczno-geograficzny Haute-Vienne , Archiwa departamentalne Haute-Vienne,2014( przeczytaj online [PDF] ) , s.  252Champeau w momencie wydania papierowego tego dzieła. Zobacz także listę komandorii templariuszy w Haute-Vienne ..
  23. Tibor Pataki, „  Zakon Maltański w Bas-Limousin  ”, Biuletyn Towarzystwa Naukowego, Historycznego i Archeologicznego Corrèze , t.  93,1971, s.  83-90Szczegóły dotyczące kadencji w Champeaux, s.  88-89 . Zobacz także t. 95, s. 153-169.
  24. André Lecler, Słownik historyczno-geograficzny Górnego Wiednia ,2014( 1 st  ed. 1902 do 1909) ( linia odczytu ) , s.  252-253.
  25. "  O ... kamieniu Robinauda  ", Aguiaine: przegląd badań etnograficznych , t.  19 N O  12,1986, s.  729, przeczytaj online w Gallica .
  26. „  Prezydenci miasta  ” (dostęp 7 kwietnia 2011 ) .
  27. [PDF] Oficjalna strona prefektury Haute-Vienne - lista burmistrzów
  28. Organizacja spisu na insee.fr .
  29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  30. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .