Fundacja | 1 st styczeń 1971 |
---|---|
Rozpuszczenie | 31 grudnia 2019 r. |
Rodzaj | Uniwersytet we Francji |
Prezydent | Krystyna Clerici (2014-2019) |
Członkiem | Sorbonne Paris Cité , Cech Europejskich Uniwersytetów Badawczych , Uniwersytet Paryski |
Stronie internetowej | www.univ-paris-diderot.fr |
Studenci | 25 889 (2016) |
---|---|
Nauczyciele | 1400 (2010-2011) |
Budżet | 244,5 mln euro (2016) |
Kampus | Paris Rive Gauche , Fontainebleau |
---|---|
Kraj | Francja |
Uniwersytet Paris-Diderot ( Paris VII ) był uniwersytet multidyscyplinarny znajduje się w Paryżu , i był jednym z siedmiu uniwersytetów w Akademii Paryskiej . Powstał w 1971 roku po rozpadzie Uniwersytetu Paryskiego . Od czasu przeprowadzki w 2007 r. z kampusu Jussieu , ma siedzibę głównie w dzielnicy Paris Rive Gauche . Uczelnia była członkiem PRES Sorbonne Paris Cité du31 marca 2010 w 31 grudnia 2019 r..
W 2019 r. połączył się z Uniwersytetem Paryskim-Descartes i Institut de physique du globe de Paris, stając się Uniwersytetem Paryskim , na który w pełni sceduje swoje prawa na rzecz1 st styczeń 2020.
Specjalizuje się w dziedzinie nauk ścisłych , szkoleniach z zakresu zdrowia , nauk humanistycznych i społecznych , a także sztuk plastycznych, liternictwa i języków. Jej działalność badawcza skupia się wokół 102 zespołów (z których blisko 80% jest związanych z dużymi organizacjami badawczymi) i skupia blisko 2300 doktorantów i 2000 nauczycieli-naukowców . Szkoli prawie 26 000 studentów .
Wśród osobistości związanych z uczelnią dwóch nauczycieli otrzymało Nagrodę Nobla , a dwóch innych pełniło funkcję ministra edukacji narodowej we Francji .
Przed wydarzeniami maja 1968 r. istniał tylko jeden uniwersytet w Paryżu utworzony około 1200 r. , zlikwidowany w 1793 r. i odtworzony w 1896 r . Składał się z sześciu wydziałów. Prawo Faure'a zmusiło stare wydziały do podzielenia się na EBU przed odtworzeniem ich w nowe uniwersytety. Kiedy Robert Mallet został mianowany rektorem Académie de Paris w 1969 roku , poprzednie wydziały nie były jeszcze zaangażowane w tworzenie multidyscyplinarnych uniwersytetów. Następnie stara się o stworzenie przynajmniej jednej uczelni tego typu.
Na początku roku szkolnego 1968 wydział lekarski został podzielony na dziesięć wydziałów. Jean Bernard , ówczesny dyrektor instytutu badań nad białaczką, sprzeciwiający się rozdziałowi nauki i medycyny, zwrócił się do projektu kierowanego przez Roberta Malleta. Sprzeciw wobec demontażu jest silniejszy na wydziale naukowym, na czele którego stoi dziekan Marc Zamansky . Rektor Mallet jednak dostaje Ministra Edukacji Olivier Guichard wielodyscyplinarny projekt realizowany jest uniwersytet, jeśli co najmniej 10% nauczycieli Wydziału Nauk wymawiane są korzystnie z niektórych swoich członków do nowego uniwersytetu, po konsultacji uzyskiwanych przez 13%. Ministerstwo wspiera następnie odejście tych nauczycieli. Wydział Sztuki została już podzielona wśród nowych uniwersytetach Paris I , III , IV i V . Grupa nauczycieli, głównie anglików, ale także geografów, nie znajduje się w projektach edukacyjnych tych uczelni i również włącza się do projektu.
Uczelnia widzi podpisanie swoich pierwszych statutów już od 14 grudnia 1970i został oficjalnie utworzony w dniu 1 st styczeń 1971. Uniwersytet Paris-VII narodził się zatem nie tylko z prostego podziału administracyjnego, ale także z podziału politycznego i edukacyjnego wśród badaczy naukowych z wydziałów Uniwersytetu Paryskiego . W dziedzinie zdrowia składała się ona z dwóch medycznych jednostek dydaktyczno-badawczych, szpitali i uniwersytetów „ Bichat - Beaujon ” i „ Lariboisière - Saint-Louis ” , do których dodano jednostkę hematologiczną (Instytut Badań nad Białaczką) oraz kliniczną jednostkę nauk humanistycznych złożoną z psychoanalityków. W pismach i naukach humanistycznych do uniwersytetu dołączają cztery całe jednostki, jednostka antropologii, etnologii i nauk religijnych, jednostka dydaktyki dyscyplin naukowych, instytut angielski oraz jednostka języków i cywilizacji Azji Wschodniej; ponadto utworzono jednostkę nauk o tekstach i dokumentach przez członków wydziału literatury i języka francuskiego niechcących wstąpić na Uniwersytet Paris IV oraz utworzono wydział badań językowych. Jednostki te znajdują się głównie na rue Charles V oraz w Censier. W nauce trzy jednostki są podzielone między Paryż VI i Paryż VII, jednostki algebry i geometrii, biochemii i biologii genetycznej, a trzy jednostki są tworzone przez zgrupowanie członków dziesięciu jednostek, które dołączyły do Paryża VI, jednostki biologii, fizyki i chemii, do których dołączono utworzenie wydziału geologii. Jednostki te pozostały na terenie kampusu Jussieu .
Uniwersytet stoi od jego powstania do lokalnych problemów związanych z jej elementów naukowych, które powinny dzielić z Uniwersytetu Paris VI kampusie Jussieu . Matematyka EBU , który miał tylko trzy sale przed stworzeniem sektorach 24-34-44 kampusu, musi mieścić Administracji Uniwersytetu.
Dochodzą do tego problemy materialne, niewystarczająca obsada kadrowa IATOS przez ministerstwo, które musi uciekać się do pracowników rekrutowanych poza konkurencją administracyjną iz funduszy operacyjnych uczelni. Sytuacja ta powoduje napięcia z innymi sektorami uczelni, takimi jak sfera medyczna, która ma lepszą kadrę, ale której budżety spadają.
Niedługo po jego powstaniu, establishment miał też do czynienia z przeprowadzką poza region paryski , a przez chwilę wspominano o Nicei .
Uniwersytet był ważnym ośrodkiem rozwoju badań feministycznych i historii kobiet . W 1973 roku powstał kurs „Czy kobiety mają historię?” » Michelle Perrot , Pauline Schmitt-Pantel i Fabienne Bock jawią się jako pionierki; interweniowało wielu naukowców. Od 1976 roku kurs stał się bardziej zorganizowanym seminarium, co zaowocowało pisaniem prac magisterskich i prac magisterskich w miarę, jak te tematy zainteresowały się historiografią. We współpracy z Centrum Badań Historycznych EHESS organizowane jest kolokwium Saint-Maximin 1983, którego tematem jest „Czy możliwa jest historia kobiet?”. », W tym samym czasie powstawała dwuroczna publikacja Pénélope, Cahiers pour l'histoire des femmes (1979-1985).
Zgodnie z okólnikiem wydziału programowania i rozwoju uczelni wrzesień 1991uczelnia rozpoczyna procedurę dopisywania do oficjalnej nazwy „Université Paris-VII” nazwy własnej wybranej przez radę dyrektorów. Pierwszą listę nazwisk przedstawia rada dyrektorów uczelni oraz dyrektorzy UFR podczas posiedzenia Rady19 listopada 1991. Lista ta jest następnie poddawana referendum wśród pracowników, a pierwszy wynik przedstawiany jest na posiedzeniu Zarządu11 lutego 1992 r.. Na początku konsultacji znajdują się nazwiska „Jussieu”, „ Denis Diderot ”, a następnie „ Albert Einstein ”. Aby nie dawać pierwszeństwa jednej z dyscyplin uniwersyteckich nad inną, Rada Dyrektorów ostatecznie głosuje na imię „Denis Diderot”. Nazwa została oficjalnie przyjęta przez uczelnię po „Dniach Denisa Diderota” organizowanych od 2 do5 listopada 1994.
Uczelnia dokonuje przeglądu swojej organizacji wewnętrznej, przechodząc tym samym do rozszerzonych kompetencji, aby:1 st styczeń 2.009oraz otwierając szkołę inżynierską na początku roku szkolnego 2010 .
Do 2005 roku kampus Jussieu liczył blisko 40 000 studentów, czyli dwukrotnie więcej niż początkowo planowano, mieszcząc jednocześnie trzy jednostki uniwersyteckie składające się z pomieszczeń administracyjnych, laboratoriów badawczych , amfiteatrów , sal ćwiczeniowych i pracowni praktycznych . Brak lokalu staje się wówczas problemem kluczowym, zwłaszcza że problematyczny i narzucający się czas usuwania azbestu „grill Alberta” (minimum dziesięć lat) wymaga uruchomienia znacznej ilości lokali zastępczych (tzw. lokali buforowych). : te powody wyjaśniają nieukończenie kampusu w ramach planu „Uniwersytet 2000”. Po przeprowadzonym w 1989 r. badaniu katastralnym swoich pomieszczeń uczelnia dopiero na początku lat 90. podniosła kwestię przeniesienia kampusu : okazało się, że ostateczny koszt wynajmu pomieszczeń buforowych byłby tak samo wysoki, jak koszt budowy nowa siedziba.
W listopadzie 1995 r. Jean-Pierre Dedonder, ówczesny prezes, przedstawił ruch władzom nadzorczym. Nazwa Paris Rive Gauche (PRG) odnosi się nie tylko do projektu relokacji, ale także do ostatecznej lokalizacji wszystkich komponentów (z wyjątkiem sektora zdrowia). Uczelnia, przekonana o kosztownych i długotrwałych kosztach pracy generowanych przez takie unowocześnianie standardów, kontynuowała następnie politykę tworzenia nowych budynków na nowym kampusie, pozwalając tym samym na lepsze wyjaśnienie z kolegą podziału lokalu. Uniwersytet Paryski 6 i Institut de Physique du Globe . Na uczelni zarząd , na spotkanie19 listopada 1996, jednogłośnie opowiada się za przeprowadzką.
Projekt relokacji zaczął się urzeczywistniać pod koniec 1999 r. z sześcioma operacjami w ramach kontraktu na projekt państwo-region : renowacja Grands Moulins de Paris i Halle aux Farines oraz budowa czterech budynków. Druga faza budowy, która rozpoczęła się w 2010 roku , uczelnia ma obecnie, jako rozszerzenie terenu PRG o 155 000 m 2 nowych lub zmodernizowanych pomieszczeń, których ostateczna dostawa przez grupę Unicité (grupa Vinci ) jest oczekiwana w 2012 roku jako część partnerstwa publiczno-prywatnego : budynki, wydzierżawione na 27 lat za roczny czynsz poniżej dziesięciu milionów euro bez podatków (15% z nich sfinansuje koszty utrzymania i „eksploatacji”) staną się następnie własnością uczelni . Położono pierwszy kamień pierwszych budynków buildings30 września 2004przez François Fillon , ówczesnego Ministra Edukacji Narodowej , a od ostatniego cztery21 stycznia 2011przez Valérie Pécresse , ówczesnego Ministra Szkolnictwa Wyższego i Badań Naukowych .
Zakład zbliżył się do innych paryskich uniwersytetów od połowy 2000 roku w ramach tworzenia ośrodków badawczych i szkolnictwa wyższego (PRES) oraz planu kampusu . Pierwsze rozliczenie jest przeprowadzane wstyczeń 2006wraz z utworzeniem stowarzyszenia Paris Centre Universités , które następnie połączyło uniwersytet z uniwersytetami Paris-I i Paris-V , podczas gdy inne paryskie uniwersytety zjednoczyły się w zeszłym roku wokół projektu Paris Universitas . Projekty zrealizowane przez te pierwsze spotkania placówek nie są zachowane w pierwszej fazie planu kampusukwiecień 2008i powstają nowe połączenia. Paris 7 dołączyła następnie do projektu Sorbonne Paris Cité , który połączył także uniwersytety Paris-III , Paris 5 i Paris-XIII , a także inne instytucje szkolnictwa wyższego, takie jak SciencesPo , a SEPR została oficjalnie utworzona13 lutego 2010.
Uniwersytety Paris-III, Paris-V i Paris-VII decydują w 2017 roku o fuzji pierwotnie planowanej na 1 st styczeń 2019. W ten sposób utworzony Uniwersytet Paryski ostatecznie nie obejmuje Paryża-III, a całkowita fuzja uniwersytetów Paryż-V, Paryż-VII i IPGP zostaje odłożona na1 st styczeń 2.020.
Jak każda publiczna instytucja naukowa, kulturalna i zawodowa (EPSCP), uczelnią kieruje prezydent wybierany bezwzględną większością wybranych członków rady dyrektorów. Przedstawiciele kadry ( nauczyciele-naukowcy i IATOS ) oraz przedstawiciele zewnętrzni, zasiadający w radach uczelni, mają czteroletni mandat, a wybierani członkowie studencki na dwa lata.
Christine Clerici została wybrana w maj 2014, jedenasta prezydent od czasu utworzenia uniwersytetu w 1970 roku. Zapewniła tymczasową administrację, gdy były prezydent Vincent Berger opuścił swoje stanowisko podczas swojej drugiej kadencji, aby zostać doradcą ds. szkolnictwa wyższego i badań w Prezydencji Republiki .
Uczelnia jest zorganizowana zgodnie z kodeksem edukacyjnym , który ustala prawną organizację uniwersytetów we Francji. Istnieją jednostki szkoleniowo-badawcze (UFR), instytuty, wydziały, a także wspólne służby.
Zakład prowadzi szkolenia za pośrednictwem UFR, instytutów, a także działów dedykowanych szkoleniom dla pierwszego i drugiego roku licencji.
Szkolenie naukowe składa się z dwóch wydziałów szkolenia licencyjnego „nauki przyrodnicze i przyrodnicze” i „nauki ścisłe”, szkoły inżynierskiej Denis-Diderot , IUT Paris-Jussieu , instytutu badawczego zajmującego się nauczaniem matematyki, a także pięć wydziałów chemii, informatyki, matematyki, fizyki oraz „Nauki o Ziemi, środowisku i planetarstwie”.
Kursy literaturoznawcze i humanistyczne są organizowane przez wydział szkoleniowy licencji „listy i nauki humanistyczne”, instytut myśli współczesnej, a także osiem UFR studiów anglojęzycznych, międzykulturowych studiów nad językami stosowanymi, „geografii, historii , nauki społeczne ”, języki i cywilizacje Azji Wschodniej,„ listy, sztuka i kino ”, językoznawstwo, kliniczne nauki humanistyczne i nauki społeczne.
Szkolenie zdrowotne jest zorganizowane wokół uniwersyteckiego instytutu hematologii, a także dwóch wydziałów zdrowia (odontologii i medycyny).
Uczelnia posiada szkoły doktorskie, które zajmują się monitorowaniem studentów studiów podyplomowych , ale także zarządzaniem uprawnieniami do nadzorowania badań . Dziewięć szkół jest nadzorowanych głównie przez uczelnię, a placówka ma umowy z 14 innymi, związanymi z innymi uczelniami w regionie. „Instytut Studiów Doktoranckich” koordynuje te studia doktoranckie i kieruje swoją działalność wokół dwóch sektorów zakładu, sektora „Nauki i zdrowie” oraz sektora „Litery, języki i nauki humanistyczne”.
Sektor „Litery, języki i nauki humanistyczne” skupia szkoły „Literatura, obraz, cywilizacje i nauki humanistyczne (dziedziny francuskojęzyczne, anglojęzyczne i wschodnioazjatyckie)”, „Gospodarki, przestrzenie, społeczeństwa, cywilizacja, krytyczne myślenie, polityka i praktyki społeczne.”, „Geografia Paryża – przestrzeń, społeczeństwa, rozwój”, „Badania w psychoanalizie”, „Wiedza naukowa: epistemologia, historia nauki, dydaktyka dyscyplin”.
Sektor „nauka i zdrowie” skupia szkoły „Astronomia i Astrofizyka ofle-de-France”, „Biochemia, Bioterapie, Biologia Molekularna i Infektologia”, „Biologia i Biotechnologia”, „Chemia fizyczna i chemia analityczna Paryża”. Centrum "," Genetyka komórkowa, Immunologia, choroby zakaźne, rozwój "," Interdyscyplinarne granice życia "," Interdyscyplinarne życie "," Materia skondensowana i interfejsy "," Leki, toksykologia, chemia i środowisko "," Cząstki, jądra i kosmologia "," Fizjologia i fizjopatologia "," Fizyka regionu paryskiego "," Fizyka i chemia materiałów "," Zdrowie publiczne: epidemiologia i nauki o informacji biomedycznej "," Nauki o środowisku "," Nauki o ziemi ”i„ Nauki matematyczne Centrum Paryża ”.
Wspólna służba dokumentacyjna, zarządzająca zbiorami dokumentacyjnymi uczelni, przejęła w 2009 r. od międzyuczelnianej biblioteki naukowej Jussieu . Różne biblioteki, w których znajdują się te zbiory, mają średni czas otwarcia 45 godzin tygodniowo, z kilkoma wyjątkami (60 godzin dla dwóch bibliotek w sektorze zdrowia, Bichat i Villemin oraz 18 godzin tygodniowo dla oddziału Klinicznych Nauk Humanistycznych. ).
Główna biblioteka znajduje się na terenie kampusu Paris Rive Gauche , w budynku Grands Moulins . Zajmuje 8000 m 2 na pięciu kondygnacjach, aw 2011 roku dysponuje 1400 miejscami, 120 stanowiskami komputerowymi, 9 salami do pracy grupowej, trzema bibliotecznymi miejscami do oglądania DVD oraz dwiema salami szkoleniowymi. Jej zbiory, podzielone na cztery bieguny („Listy i sztuka”, „Nauki o człowieku i społeczeństwie”, „Historia, geografia, miasto” i „Nauki”), w 2011 roku obejmowały około 180 000 dokumentów (książek, prac dyplomowych, map i płyt DVD). ), 1000 czasopism drukowanych i 16 000 tytułów czasopism elektronicznych, 925 książek elektronicznych i 101 baz danych.
Inne biblioteki są również zarządzane poza głównym kampusem i obejmują dziedziny literatury i nauk humanistycznych, zdrowia, a także nauk ścisłych lub matematyki, językoznawstwa i języków lub nauk humanistycznych i społecznych. Studenci uniwersyteccy mają również dostęp i bezpłatną pożyczkę w innych paryskich bibliotekach.
Uniwersytet znajduje się głównie w dzielnicy Paris Rive Gauche , ale ma również obiekty na rue Charles-V (studia anglojęzyczne UFR), w budynku Montrealu rue de Tolbiac (UFR GHSS i nauki społeczne), rue du Chevaleret (UFR matematyka i komputer Science) i rue de Paradis (Kliniczne Nauki Humanistyczne UFR).
Paris Rive Gauche Campus , głównym miejscem uniwersytetu od 2006 roku , skupia akademicki kompleks, który może pomieścić zespoły, laboratoria, instytuty badawcze, amfiteatry i praktyczne i nadzorowanych pomieszczeniach roboczych : „ Moulins Les Grands ”, „ Halle aux farines «» Tour Voltaire ”,„ Buffon ”,„ Condorcet ”,„ Lamarck A ”,„ Lamarck B ”,„ Lavoisier ”,„ Sophie-Germain ”i„ Olympe-de-Gouges ”. W 2011 roku kontynuowano finalizację przeprowadzki wraz z budową czterech nowych budynków w ramach drugiej fazy budowy (Tour Voltaire, Lamarck A, Sophie-Germain i Olympe-de-Gouges), aby w 2012 roku połączyć wszystkie uczelnia na powierzchni zabudowanej 210 000 m 2 . Uczelnia jest partnerem Nowej Dzielnicy Łacińskiej (NQL 13).
Mieści się on w różnych pomieszczeniach w 13 th dzielnicy Paryża .
Od 1999 r. 175 rue du Chevaleret jest główną siedzibą Wydziału Matematyki i Wydziału Informatyki podczas prac związanych z usuwaniem azbestu na terenie kampusu Jussieu . Zostają ostatecznie przeniesione zczerwiec 2012, w budynku M6A1 (19 i 21 Rue Croix-Jarry), w którym obecnie mieści się UFR Linguistics.
Budynek Bioparku (5 i 7 rue Watt) jest główną lokalizacją UFR Międzykulturowych Studiów Języków Stosowanych (EILA), gdzie znajdują się zarówno sekretariaty, jak i laboratoria badawcze w dziedzinie lingwistyki stosowanej . Jest to również siedziba IUT Paris Jussieu . Budynek Montreal - Olimpiady to kolejna tymczasowa lokalizacja uczelni.
Uczelnia ma kilka miejsc do szkolenia medycznego. Saint-Louis szpital i szpital BICHAT-Claude-Bernard są wykorzystywane przez szkolenia medycznego. Szkolenie w zakresie odontologii jest zgrupowane razem na rue Garancière w szóstej dzielnicy, a szkolenie z klinicznych nauk humanistycznych na rue de Paradis .
Obiekty te mają własne zasoby, takie jak biblioteki: jedna z 280 miejscami na stronie Villemin, jedna z 576 miejscami w Bichat dla oddziału medycznego i jedna z 98 miejscami dla oddziału dentystycznego.
Na początku 2015 roku akademickiego, Paris Diderot University zaproponował 27 licencjackich stopni w tym 8 licencję zawodową specjalności , 192 uniwersyteckiej / dyplomów międzyuniwersyteckich , w inżynierii dyplomu , a dyplom uniwersytecki w zakresie technologii i technologicznej dyplomu badawczego .
W 2006 r. domena Letters and Human Sciences wydała 1037 licencji, 848 magisterskich i 81 doktoratów; Nauki i techniki 711 licencji, 687 magisterskich i 274 doktoratów; kierunek lekarsko - dentystyczny 48 magistrów i 214 doktoratów; oraz kierunek ekonomia i zarządzanie 52 licencje. W ramach planu „Réussite en License” uniwersytet zadeklarował, że zainwestował 4,5 miliona euro (z czego 2,1 miliona pochodziło z funduszy rządowych) we wzmocnienie nadzoru, metodologii, monitoringu edukacji i wydłużenia godzin pracy bibliotek.
Generalne zezwolenie jest wydawane w czterech dziedzinach, które są podzielone na wspomina, to w specjalnościach: Arts-listów-języki (cztery wspomina), Prawo-Ekonomia-Zarządzanie (jedna wzmianka), ludzki i nauki społeczne (pięć wskazań) oraz Sciences, Technology, Health (dziewięć wzmianek). W trakcie ich oceny przez AERES trzynaście z tych wzmianek uzyskało ocenę A lub A+, 5 ocenę B i jedną ocenę C. Uczelnia wydaje również siedem wzmianek o licencji zawodowej .
Tytuł magistra jest nadawany w trzech kierunkach, które podzielone są na wyróżnienia, następnie specjalności i ewentualnie ścieżki: Nauki i technologie (cztery wyróżnienia, szesnaście specjalności), Nauki przyrodnicze, zdrowie i ekologia (11 wyróżnień, trzydzieści sześć specjalności) oraz Człowiek i Nauki społeczne (trzynaście wzmianek, pięćdziesiąt specjalności). Według danych opublikowanych w styczniu 2015 r. przez Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego i Badań Naukowych , 93% absolwentów Paris 7 z 2011 r. w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych, technologii i zdrowia było zatrudnionych trzydzieści miesięcy po uzyskaniu dyplomu, 92% w listach, językach , sztuka, 98% w psychologii.
W latach 2007 - 2008 uczelnia miała 5152 studentów zagranicznych (czyli 21% populacji studentów), z których 25% uczęszczało na szkolenia naukowe, 29% na zdrowie, 46% na pisma, języki i nauki humanistyczne. 874 z nich to doktoranci, a 927 kształci się na podstawie umów dwustronnych (w tym 331 w ramach programu Erasmus). W następnym roku liczba ta wzrosła do 1159 studentów (w tym 782 Amerykanów ). Wśród tej populacji przychodzącego, wynikające z Erasmus wymiany reprezentacji w latach 2003 - 2008 pomiędzy 0,52 a 0,74% studentów, umieszczając ustanowienie między 52 II i 61 st miejsce wśród uczelni francuskiego dla tego typu umów..
Uczelnia posiada 1104 umowy wymiany z 293 instytucjami zagranicznymi w 53 krajach, w tym 188 z uniwersytetami europejskimi. W latach 2007 - 2008 378 studentów wyjechało za granicę w ramach programu Erasmus (212 w Europie, 113 w Ameryce, 38 w Azji, 8 w Oceanii i 7 w Afryce). Mobilność dotyczy również nauczycieli badaczy: równowartość 161 miesięcy zaproszenie została przydzielona do komponentów i laboratoriów w roku 2008 - 2009 .
Oprócz wymian akademickich odbywają się okazjonalne wizyty zagranicznych osobistości, takie jak inauguracja w 2007 roku przez premiera Korei Południowej „koreańskiego ogrodu” na patio Grands Moulins .
Paris Diderot University jest członkiem Cechu Europejskich Uniwersytetów Badawczych .
Laboratoria badawcze są podzielone na 102 zespoły badawcze (25 w naukach humanistycznych i humanistycznych, 38 w naukach ścisłych i 39 w medycynie), z których 80% to jednostki mieszane z dużymi organizacjami, takimi jak CNRS , INSERM , CEA , INRIA i Instytut Pasteura . Rocznie dostarczanych jest około 500 prac dyplomowych i 80 prac HDR . Wskaźnik publikowania nauczycieli-naukowców przekracza 80%, a 72% z nich znajduje się w jednostkach klasy A lub A+ według AERES.
Uczelnia jest również inicjatorem nagrody Diderot Innovation, przyznawanej w 2006 , 2007 i 2009 roku we współpracy z CNRS i wznowionej wgrudzień 2015.
ScjentometriaUczelnia pojawia się w kilku rankingach uniwersyteckich . W 2012 roku The Academic Ranking of World Universities przez Uniwersytet Jiao Tong klasy pomiędzy 101 TH i 150 th miejsce na świecie (The 45 th w matematyce) oraz pomiędzy 4 th i 7 th miejsce we Francji. W 2012 roku , ranking QS Światowy Ranking Uniwersytet klasy uniwersytet w 234 th miejsce na świecie. W 2012 roku , ranking Times Higher Education Świat University Rankings klasa uniwersytet w 166 th miejsce na całym świecie. W 2012 roku The Ranking Web of World Universities przypisuje 786 th Worldwide miejsce i 303 th w Europie.
W 2009 r. uczelnia miała 24 737 studentów (11 590 na studiach I stopnia, 10 943 na II i 2 204 na III), w tym 1,5% na Naukach Prawnych, 42,5% na Naukach Humanistycznych, 26,5% na Naukach i 29,5% na Naukach Zdrowie.
3 482 studentów było stypendystami na podstawie kryteriów społecznych (odsetek wyższy niż średnia paryska); odsetek stypendystów, których stopień 5 jest wyższy niż średnia krajowa.
Gęstość aktywności sportowej i fizycznej świadczy szerokiej gamy dyscyplin: sporty walki , sporty zespołowe , sporty rakieta , działań artystycznych , sportów wodnych , na świeżym powietrzu . Na tej uczelni posiada kwalifikacje takie jak przygotowanie do kąpieli nadzorcy patentowego i patentowego bezpieczeństwa narodowego i ratownictwa wodnego . Organizowane są coroczne spotkania międzyuczelniane z FFSU, takie jak judo z Pucharem Jesiennym w październiku. Niektóre drużyny uniwersyteckie wyróżniły się swoimi występami, więc po raz drugi z rzędu w 2011 r. siatkarka mężczyzn zachowuje tytuł mistrza francuskiej elity uniwersyteckiej i kwalifikuje się do Mistrzostw Europy, lub ponownie w 2010 r., kiedy odzyskała tytuł wicemistrzostwa -mistrzyni judo na Uniwersyteckich Mistrzostwach Francji 2010 w Tuluzie . Od kilku lat uczelnia gości również Malika Agaoua, członka Francuskiej Federacji Judo i dyscyplin pokrewnych oraz Krajowego Komitetu Kendo, jako nauczyciela sportu kendo i chanbara . Jest jednym z członków założycieli sportu Chanbara we Francji
Działalność stowarzyszeniową na poziomie instytucjonalnym prowadzi biuro ds. życia studenckiego oraz wiceprezes ds. studentów, stanowisko utworzone w okresie stosowania ustawy LRU . Projekty realizowane w tej asocjacyjnej strukturze mogą być uznawane w ramach studiów do trzech punktów ECTS , tylko raz w ramach dyplomu. Finansowanie może pochodzić z funduszu solidarności i rozwoju inicjatyw studenckich dla różnych projektów stowarzyszeniowych, które w 2007 r. wyniosły 231 000 euro i obejmują ponad 80 projektów.
Na terenie kampusu działa ponad pięćdziesiąt stowarzyszeń. Mają lokale w hotelu Berlier i do 2012 roku na obrzeżach kampusu lewobrzeżnego , kiedy muszą wprowadzić się do domu stowarzyszeniowego, budynku planowanego w drugiej fazie projektu PRG.
Ewolucja demograficzna populacji uniwersyteckiej
2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
24 744 | 24,183 | 24 347 | 24 810 | 25 597 | 25 769 | 24 684 | 22 973 |
2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2016 | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|
24 158 | 24 737 | 26 394 | 24 901 | - | 26 000 | - | - |
W dziedzinie nauki na uniwersytecie wykładali osobistości, takie jak laureat Nagrody Nobla z 2006 roku George Fitzgerald Smoot lub laureat Nagrody Nobla z 1980 roku w dziedzinie fizjologii lub medycyny Jean Dausset , a także członek Académie des sciences Jean-Michel Savéant , astrofizyk, który odkrył pierścienie Neptuna André Brahic , wiceprezesa Akademii Medycznej Patrice Tran Ba Huy , rektora Agence universitaire de la Francophonie Bernarda Cerquigliniego , czy pierwszego przewodniczącego Krajowego Konsultacyjnego Komitetu Etycznego im. Jeana Bernarda . Wydziały Historii i Socjologii liczyły wielu badaczy: Jean Duvignaud , Pierre Ansart , Michelle Perrot , Gérard Namer, Claude Liauzu itp.
Na uniwersytecie wykładało kilku polityków, takich jak były francuski minister edukacji narodowej Claude Allègre i Luc Ferry , francuski eurodeputowany Jean-Luc Bennahmias czy estoński minister Jaak Aaviksoo .
Kilku studentów uniwersyteckich wyróżniło się w sztuce, na przykład zdobywca Nagrody Medici z 1995 roku Pascal Bruckner czy koreański reżyser Jeon Soo-il . Dziennikarze tacy jak zdobywca nagrody Albert-Londres z 1984 Jean-Michel Caradec'h , badaczka biologii Alice Meunier , filozofowie tacy jak Gilles Dowek ( 2007 Grand Prize for Philosophy ), niemiecka eurodeputowana Evelyne Gebhardt , biomatematyk Dominique Costagliola , geofizyk Mioara Mandea , astronom i astrofizyk Fabienne Casoli , prawnik Aïcha Kaddafi i minister Cécile Duflot studiowali na uniwersytecie.
Podczas uroczystości nadania tytułów doktora honoris causa le3 kwietnia 2003 r.w Sorbonie , Benoît Eurin , następnie rektorem Uniwersytetu, nagrody, w obecności historyka prawa francuskiego Maurice Quénet rozróżnienie dziewięciu osobowości: Aravind Joshi , Stephen K. krane, Goverdhan Mehta, Edward Said , Reinhart Koselleck już Henry P. McKean, Salman Rushdie , Livio Scarsi i Tatsuo Suda. Vincent Berger , rektor uczelni w 2011 r., przyznaje wyróżnienie Lee Myung-bak , prezydent Korei Południowej na13 maja 2011.