Paryski Instytut Fizyki Globu

Instytutu Fizyki Globu Paryżu ( IPGP ) to wielka instytucja szkolnictwa wyższego i badań, których głównym francuskim strona jest w 5 th dzielnicy Paryża Jussieu. Ten publiczny, naukowy, kulturalny i zawodowy establishment bada Ziemię i planety od jądra do najbardziej powierzchownych powłok płynnych, poprzez obserwacje, eksperymenty i modelowanie. Odpowiada za usługi obserwacyjne z zakresu wulkanologii, sejsmologii, magnetyzmu, grawimetrii i erozji poprzez swoje stałe obserwatoria na wyspach Gwadelupy, Martyniki, Reunion i Chambon-la-Forêt (Francja kontynentalna).

IPGP jest odpowiedzialny za kilka kursów szkoleniowych w zakresie licencji, studiów magisterskich i doktoranckich we współpracy z Uniwersytetem Paryskim .

Utworzony w 1921 r. Jako instytut Uniwersytetu Paryskiego , a następnie Uniwersytetu Paris-VI , od 1990 r. Jest pełnoprawną placówką .

Zachowując swoją osobowość moralną i prawną, IPGP staje się 20 marca 2019 r. Elementem założycielskim nowego Uniwersytetu Paryskiego , w wyniku połączenia uniwersytetów Paris Diderot i Paris Descartes oraz integracji IPGP. Na czele Paryskiego Instytutu Fizyki Globu stoi obecnie Marc Chaussidon.

Historia

W 1921 roku Charles Maurain i Edmond Rothé założyli instytuty fizyki świata w Paryżu, Strasburgu, Bagnères-de-Bigorre , Clermont-Ferrand , a nieco później w Tamanrasset w Algierii .

W 1924 roku obserwatorium Saint-Maur-des-Fossés, które jest zależne od Służby Meteorologicznej, zostało przyłączone do Institut de physique du globe de Paris.

W latach trzydziestych XX wieku u stóp wulkanu Mount Pelée na Martynice powstało laboratorium obserwacyjne .

W 1935 roku narodowe obserwatorium magnetyczne zostało przeniesione z Val-Joyeux do Chambon-la-Forêt .

W 1950 roku u stóp wulkanu Soufrière na Gwadelupie utworzono laboratorium obserwacyjne .

Pod koniec 1979 roku w pobliżu wulkanu Piton de la Fournaise na Reunion otwarto obserwatorium .

Kierunek

• 1921-1941: Charles Maurain
• 1941-1959: Jean Coulomb
• 1959–1966: Émile Thellier

[…]

• 1971-1976: Georges Jobert
• 1976-1986: Claude Allègre
• 1986-1991: wolne
• 1991-1996: Jean-Louis Le Mouël
• 1996-1999: Vincent Courtillot
• 1999-2004: Claude Jaupart
• 2004-2011: Vincent Courtillot
• 2011-2016: Claude Jaupart
• od 2016: Marc Chaussidon

Geografia

Powiązany z Narodowym Centrum Badań Naukowych , Paris Institute of Globe Physics znajduje się przy rue Jussieu 1 , na rogu rue Cuvier, naprzeciwko Jardin des Plantes w Paryżu . Ta strona jest obsługiwana przez stację metra Jussieu . Oddział instytutu znajduje się na terenie kampusu Uniwersytetu Paris-Diderot w 13. dzielnicy stolicy .

Oprócz swojej paryskiej lokalizacji, Paris Globe Physics Institute jest również obecny na innych stronach:

• volcanological i sejsmologiczna Monitorowania Gwadelupy w Gourbeyre w Gwadelupie  ;
• volcanological i sejsmologicznych Obserwatorium Martyniki w Saint-Pierre w Martynice  ;
• volcanological obserwatorium Piton de la Fournaise zainstalowane na Plaine des Cafres w Le Tampon w Reunion  ;
• obserwatorium magnetyczne Narodowe w Chambon-la-Foret w Orleans lesie w dziale z Loiret .

Zajęcia

Oprócz misji tworzenia i przekazywania wiedzy z zakresu nauk o Ziemi istnieje misja obserwacji zjawisk naturalnych w wulkanologii , sejsmologii i geomagnetyzmie . Instytut monitoruje trzy aktywne francuskie wulkany: Soufrière , Montagne Pelée i Piton de la Fournaise .

Instytut współpracuje przy kilku przemysłowych projektach badawczych, takich jak misje marsjańskie , projektując kamerę chemiczną Chemcam, która wyposaża łazik MSL NASA, wystrzeloną 25 listopada 2011 r. Uczestniczy również w misjach planetarnych, w szczególności poprzez rozwój sejsmometru dla misji SELENE 2 (Księżyc), aw szczególności InSight, który jest instalowany na Marsie od początku lutego 2019 r. Możemy również przytoczyć inne osie, takie jak geologiczne składowanie dwutlenku węgla we współpracy z Total i Schlumberger .

Instytut jest odpowiedzialny za dna morskiego sejsmometr instrumentalnej parku z Narodowego Instytutu Nauk o Wszechświecie ( INSU ) - CNRS.

Odpowiada również za francuskie Centralne Biuro Sejsmologiczne .

W IPGP znajduje się szerokopasmowe obserwatorium sejsmologiczne Geoscope .

IPGP oferuje profesjonalny tytuł magistra w dziedzinie inżynierii środowiska lub inżynierii podpowierzchniowej, tytuł naukowy magistra w dziedzinie geofizyki, geochemii lub geologii w połączeniu z École normale supérieure de la rue d'Ulm . Instytut posiada również szkołę doktorską nauk o Ziemi we współpracy z Uniwersytetem Paris VII i Ecole Normale Supérieure.

W 2010 roku zakład ma siedemnaście zespołów badawczych związanych w całości do Narodowego Centrum Badań Naukowych na Uniwersytecie Paris VI , na Uniwersytecie Paris VII oraz University of Reunion w formie wspólnej jednostki badawczej.

Instytut jest również partnerem zrzeszonego, międzynarodowego laboratorium SALADYN utworzonego w 2013 roku .

Administracja

Instytut miał dwunastu różnych dyrektorów; pierwszy z nich, Charles Maurain, służył najdłużej (20 lat).

Uwagi i odniesienia

1. „  Historia instytutu  ” , na www.ipgp.fr , paryski instytut fizyki globu (dostęp 13 kwietnia 2010 r. )
2. „  Dekret założycielski | INSTITUT DE PHYSIQUE DU GLOBE DE PARIS  ” , na www.ipgp.fr (dostęp: 17 lipca 2020 )
3. Dekret nr 2019-209 z dnia 20 marca 2019 r. Ustanawiający Uniwersytet Paryski i zatwierdzający jego statut ,20 marca 2019 roku( czytaj online )
4. „  Dekret z dnia 24 marca 2016 r. W sprawie mianowania dyrektora Institut de physique du Globe de Paris - M. CHAUSSIDON (Marc)  ” (dostęp 14 kwietnia 2016 r. )
5. "  Obserwatorium wulkanologiczne i sejsmologiczne na Martynice  " , na www.ipgp.fr (dostęp 13 kwietnia 2010 )
6. „  Unikalne obserwatorium  ” , na www.loiret.com , Rada Generalna Loiret,29 grudnia 2000(dostęp 13 kwietnia 2010 )
7. „  Obserwatorium wulkanologiczne i sejsmologiczne na Gwadelupie  ” , na www.ipgp.fr , paryski instytut fizyki globu (konsultacja 13 kwietnia 2010 r. )
8. "  Obserwatorium wulkanologiczne w Piton de la Fournaise  " , na www.ipgp.fr (dostęp 13 kwietnia 2010 )
9. „  Pan Jean-Louis Le Mouël dyrektor paryskiego Instytutu Fizyki Globu  ”, Le Monde ,8 czerwca 1991( czytaj online ).
10. „  The National Magnetic Observatory  ” , na www.ipgp.fr (dostęp 13 kwietnia 2010 )
11. „  The ChemCam Instrument Suite on the Mars Science Laboratory (MSL) Rover: Body Unit and Combined System Tests  ” (dostęp: 31 października 2020 )
12. „  Ultra-czuły i ultra-odporny przyrząd rozmieszczany przez roboty  ” , na www.seis-insight.eu (dostęp 31 października 2020 )
13. „  InSight odkrywa podłoże marsjańskie  ” , w czasopiśmie CNRS Le (dostęp 31 października 2020 r. )
14. "  OBS INSU  " , na temat sejsmometrów dna morskiego w Parku Narodowym INSU
15. "  The Doctoral school of Earth Sciences  " , na ed109.ipgp.fr (dostęp 13 kwietnia 2010 )
16. „  Zespoły badawcze  ” , na www.ipgp.fr (dostęp 13 kwietnia 2010 )
17. Institut de physique du Globe de Paris (IPGP) - UMR 7154 , dostępne pod adresem www.upmc.fr, le24 lipca 2011
18. [PDF] "  The International Associated Laboratory of CNRS" SALADYN "  " , na ambafrance-cn.org (dostęp 23 maja 2013 )

Zobacz też

Bibliografia

• Agencja ds. Oceny badań i szkolnictwa wyższego, Raport ewaluacyjny Institut de Physique du Globe Paris , Paryż,Kwiecień 2008, 31  s.

Powiązane artykuły

• Geochemia
• Geologia
• Geofizyka
• Ryzyko sejsmiczne
• EPCSCP
• Uniwersytet Paryski (2019)

Link zewnętrzny

• (fr) (en) Oficjalna strona Institut de physique du globe de Paris