Unia łacińska | |
Mapa państw członkowskich Unii Łacińskiej. | |
Sytuacja | |
---|---|
kreacja | 15 maja 1954 |
Rozpuszczenie | 31 lipca 2012 |
Rodzaj | Międzynarodowa Organizacja |
Siedzenie | 204, rue de Vaugirard Paris , Francja |
Język | Hiszpański , francuski , włoski , portugalski , rumuński , kataloński |
Organizacja | |
Członkowie |
36 członków 775 milionów mieszkańców ( 2011 ) 4 obserwatorzy 150.000.000 mieszkańców ( 2011 ) |
Stronie internetowej | Oficjalna strona |
Unia Łacińska ( UL ) jest dawną organizacją międzyrządową założoną w 1954 r. Na mocy konwencji madryckiej w celu wzmacniania i rozpowszechniania dziedzictwa kulturowego i tożsamości ludów języków romańskich .
Ze względów finansowych działalność Związku Łacińskiego została zawieszona 26 stycznia 2012 a stały sekretariat Organizacji zamknął swoje podwoje 31 lipca następujący.
Unia Łacińska powstała dopiero w 1983 roku . W ciągu siedemnastu lat funkcjonowania liczba państw, które stały się członkami poprzez ratyfikację Konwencji madryckiej lub późniejsze przystąpienie wzrosła z dwunastu do trzydziestu sześciu, skupiając prawie wszystkie państwa, które prawdopodobnie przystąpią do Unii Łacińskiej. Są to, zgodnie z zaleceniami interpretacyjnymi ustanowionymi w 1992 r., Kraje, które spełniają co najmniej jedno z poniższych kryteriów:
Skupiony pierwotnie na kraju iberyjskim , czyli Hiszpanii i Portugalii , Ameryce Łacińskiej i innych byłych koloniach hiszpańskich - takich jak Filipiny - lub Portugalii , jest następnie obecny na świecie i skupia trzydzieści siedem państw członkowskich. Przyznaje również status „obserwatora” czterem innym rządom: Argentynie , Suwerennemu Zakonowi Malty , Stolicy Apostolskiej i Meksyku . Siedzibą w Paryżu , Rue de Vaugirard w 15 th dzielnicy .
Opracowywał wielostronne projekty obejmujące wszystkie państwa członkowskie i posiadał sieć przedstawicielstw w około dwudziestu krajach.
Działa w następujących obszarach:
Oficjalnymi językami tej unii były hiszpański , francuski , włoski , portugalski , rumuński i kataloński . Używała czterech pierwszych jako języków roboczych. Wszystkie teksty przeznaczone do powszechnego obiegu zostały przetłumaczone na te cztery języki, a niektóre także na rumuński. W ten sposób organizacja nieustannie żyła i demonstrowała swój ogólnoświatowy ideał kulturowy.
Unia Łacińska była obecna na pięciu kontynentach, a jej państwa członkowskie liczyły 36:
Trzydzieści sześć suwerennych państw można więc podzielić według języków mówionych:
Państwa hiszpańskojęzyczne |
18 (50,0%) |
---|---|
Państwa portugalskojęzyczne |
8 (22,2%) |
Państwa francuskojęzyczne |
5 (13,8%) |
Państwa włoskojęzyczne |
2 (5,6%) |
Państwa rumuńskojęzyczne |
2 (5,6%) |
Państwa, w których mówi się po katalońsku |
1 (2,8%) |