Łosoś królewski
Oncorhynchus tshawytscha
EN : Zagrożony
Król łosoś , czawysza i łososia Chinook ( czawysza ) jest gatunkiem z ryb dwuśrodowiskowych obecnej w wodach północnego Pacyfiku . Kiedyś znaleziono go w rzekach od Pacyfiku od Alaski po Kalifornię . Istnieją również populacje w Japonii i na Wyspie Południowej w Nowej Zelandii .
To największy z łososia amerykańskiego. Ceniony jest również za bogactwo kwasów omega 3 . Jest to jeden z najpopularniejszych gatunków łososia północnoamerykańskiego wśród wędkarzy sportowych.
Ten łosoś osiąga 1,5 m przy masie ponad 60 kg i ma 9 lat długowieczności.
Chinook jest niebiesko-zielony, fioletowy z tyłu i na czubku głowy ze srebrzystymi bokami i białym podbrzuszem. Ma czarne plamy na ogonie i górnej połowie ciała. Jego usta są często koloru ciemnofioletowego.
Aktualny certyfikowany rekord wędkarstwa sportowego wynosi 45 kg dla łososia złowionego w 2002 roku w rzece Skeena ( rzeka Skeena , Terrace , Kolumbia Brytyjska ). W ostatnich latach światowy rekord w zakresie certyfikowanych połowów handlowych wynosiłby 54 kg , złowionych w latach 70. w pobliżu Rivers Inlet Fjord w północno-wschodniej Kanadzie w Kolumbii Brytyjskiej .
W dialekcie północno-zachodniego Pacyfiku Stanów Zjednoczonych, „Hogs” to łososie złowione podczas ich migracji w górę. W tym regionie szczególnie latem łowiliśmy bardzo dużego łososia zwanego „ June Hogs ”. Był to jeden z głównych zasobów rybnych ludów Pierwszych Narodów Ameryki Północnej . Wkrótce łosoś ten stał się bardzo popularny wśród wędkarzy ze Stanów Zjednoczonych i Kanady, podobnie jak łosoś konserwowy zainstalowany na rzece Columbia i jej dopływach. Zniknęły wraz z przełowieniem i budową dużych tam . Dziś największe chinooki złowione w tych samych warunkach są dwukrotnie większe niż czerwcowe wieprze schwytane niespełna sto lat wcześniej.
Łosoś ten może spędzać w oceanie od 1 do 8 lat (średnio od 3 do 4 lat), zanim powróci do źródeł swojej rodzimej rzeki, aby się rozmnożyć. Chinooki rozmnażają się w znacznie głębszych wodach niż inne gatunki łososi. Tarło odbywa się w gnieździe na dnie od września do grudnia. Po tarle samice rozmnażają się przez 4 do 25 dni przed śmiercią, podczas gdy samce starają się kontynuować rozmnażanie. Wylęg następuje - w zależności od temperatury wody - od 90 do 150 dni po ułożeniu. Larwy pojawiają się na wiosnę, w odpowiednim okresie dla ich przetrwania i wzrostu. Larwy i parr (młode ryby) spędzają od 12 do 18 miesięcy w słodkiej wodzie, zanim rozpoczną migrację w dół rzeki do ujść rzek, gdzie rosną (podobnie jak smolty) przez kilka miesięcy. Niektóre Chinooki wracają do słodkiej wody na rok lub dwa, wcześniej niż ich odpowiedniki i mówi się, że są "Jacks" (są o połowę mniejsze od dorosłego łososia tego samego gatunku). Rybacy sportowi zwykle je wypuszczają, podczas gdy rybacy komercyjni je trzymają.
Gatunek ten żyje od Zatoki Monterey (północna Kalifornia) do Cieśniny Beringa (Alaska) i do wód arktycznych Kanady i Rosji ( Morze Czukockie ). Populacje występują w Azji aż do wysp Japonii. W Rosji występują na Kamczatce i na Wyspach Kurylskich , ale zniknęły ze znacznej części ich zasięgu. Co najmniej 40% populacji zniknęło
Gatunki została przywrócona do jeziora Michigan i Lake Huron w 1967 roku przez Departament Michigan Zasobów Naturalnych kontrolować Alewife , an gatunki atlantyckie, które stały się inwazyjne, po czym wprowadzono do jezior, gdzie w tym czasie Składa się on około 90% populacji. Faunie i florze . Łosoś srebrny (lub łosoś coho ) został z powodzeniem zadomowiony w poprzednim roku i chinook również się tam przeniósł, nawet w dopływach jezior. Po tym sukcesie łosoś chinook został wszczepiony lub ponownie wszczepiony w innych Wielkich Jeziorach, gdzie rybacy sportowi docenili go za jego odporność.
Gatunek ten pojawił się również w wodach Patagonii (Ameryka Południowa, od osobników wypuszczonych lub uciekających z farm. Skolonizował kilka rzek, gdzie obecnie obserwujemy stabilne powroty) .
Już pod koniec XIX wieku podejmowano sporadyczne wysiłki, aby wprowadzić go do Nowej Zelandii, z kilkoma kolejnymi niepowodzeniami. Próby lub sukcesy (przy użyciu jaj lub narybku wszczepionych w strumienie) miały miejsce w Kalifornii już w 1900 roku, a później skuteczniej w rzekach Cantebury i North Otago; Rangitata, rzeka Opihi, rzeka Ashburton, rzeka Rakaia, rzeka Waimakariri, rzeka Hurunui i rzeka Waiau. Wyższy wskaźnik sukcesu w przypadku niedawnych wprowadzeń przypisuje się stosowaniu jaj zebranych jesienią, a nie wiosną, jak przy pierwszych próbach. Do Nowej Zelandii sprowadzono także chinooki i inne łososie.
Najdłuższa trasa wędrówkowa tego gatunku prowadzi przez rzekę Jukon (ponad 3000 kilometrów lub 1900 mil od ujścia do Morza Beringa do miejsc tarła w górę rzeki Whitehorse w Jukonie. Te chinooki muszą polegać na znacznych rezerwach tłuszczu, aby mieć wystarczającą ilość energii przezwyciężyć wiele przeszkód, które oddzielają je od miejsc tarła, i są uważane za bogatsze niż gdzie indziej w kwasy tłuszczowe omega-3 .
W ramach projektu około 600 milionów dolarów, na Columbia River chipa RFID wykorzystywane są od 1986 roku do badania korytarzy ekologicznych o migracji i terminach i szybkości migracji Chinook w sieci z hydrogrphique różnych naturalnych przeszkód i około 400 mniej lub bardziej na jej trasie znajdują się sztuczne zbiorniki wodne (rzeka i dopływy). Pętla rzeki otacza największy amerykański kompleks nuklearny (początkowo zbudowany w celu produkcji plutonu do bomb atomowych ) i który stał się największym składowiskiem odpadów jądrowych , miejsce uwolnienia znacznych radioaktywnych zanieczyszczeń w tej rzece w czasie jej eksploatacji. dotknięty łosoś. Wszystkie 14 podgatunków chinook jest albo zagrożonych wyginięciem, albo znacznie spada, ale nie tylko w tej rzece. Występują we wszystkich rzekach północno-zachodniego Pacyfiku, gdzie były jeszcze obfite 2-3 wieki temu, a także w większości łososi na świecie). W rzece Columbia prawie dwa miliony łososi było łapanych, „oznaczanych” i wypuszczanych każdego roku od 1986 roku, co umożliwiło identyfikację obszarów niebezpiecznych dla ryb i zmniejszenie śmiertelności o 15 do 20%.
Gatunek ten, którego niegdyś znaleziono bardzo duże osobniki, jest przedmiotem zainteresowania przemysłu inżynierii genetycznej , który ma nadzieję na znalezienie genów umożliwiających hodowanie innych ryb (takich jak „ łosoś AquAdvantage ”, który był przedmiotem badań prośba na kilka lat. z marketingu do USA )