108 pne Nasza era. (?) - III th century
Status | Konfederacje Mahan , Jinhan i Byeonhan |
---|
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
W okresie Samhan (od koreańskiego , hangul : 삼한, hanja : 三 韓), podczas protohistorii Korei , na półwyspie, w centrum i na południu, ostatecznie ukształtowały się trzy konfederacje: Mahan , Jinhan i Byeonhan epoki brązu i początku epoki żelaza. Powstają w kontakcie z Gojoseon , a następnie z czterema chińskimi komandorami na północy półwyspu. Okres ten jest czasami nazywany „okresem Proto-Trzech Królestw” Korei, ponieważ poprzedza on powstanie Trzech Królestw: Goguryeo [Koguryo] (고구려), Baekje (백제) i Silla (신라).
Poprzedza go okres ceramiki Mumun (ok. 1500-300 p.n.e.)
W zależności od aktualnego stanu badań w 2009 terminach wahają się od 300 pne (przed naszą erą do 300 ne) (CE) (na bazach archeologicznych), ale niektórzy badacze wykluczyć III th wieku i inni rozpocząć ten czas tylko I st century BC. AD (ze względów historycznych). Główna trudność polega na tym, że rzadkie dokumenty pisane, koreańskie i chińskie, które przywołują te fakty polityczne, prezentują radykalnie różne wersje, często w sprzeczności z niedawno odkrytymi archeologami.
Pod względem danych archeologicznych, miasta w regionie Mahan powstały przed tymi z Jinhan i Byeonhan i były nieco większe: w regionach Południowej Chungcheong i South Jeolla wielu miastach, które podzielają . Kultura brązowy sztylet , powstają z III e oraz II th stulecia BC. AD . Miasta te tworzyły konfederację Jin aż do jej rozwiązania i zniszczenia Gojoseon (Chosŏn) pod Wimana pod koniec II wieku pne.
W odpowiedzi na tę nową konfigurację miasta albo skonsolidowały, albo włączyły sąsiednie mocarstwa, tworząc mini-państwa konfederacji Mahana. Te z północy powstały stosunkowo później niż te z południa. Konfrontacja i wymiana zdań z komandorami w dużym stopniu przyczyniły się do powstania tej konfederacji. Ale krytyczna analiza tekstów wskazuje, że Mahan nie istniał w czasie przybycia króla Chuna z Jin (wypędzonego przez Wimana), tylko ludność Han i być może ufortyfikowane miasta, przynajmniej nie w formie konfederacji.
Co więcej, teksty pokazują związek między powstaniem mini-państw konfederacji Jinhan a napływem imigrantów z Chin i Gojoseon , którzy przybyli do regionu Kyongsang w czasie upadku Gojoseon w -108 r. ze starymi społecznościami dolmenów, które tam żyły.
Z tego punktu widzenia niektórzy badacze uważają, że okres Samhan zaczyna się wraz z upadkiem królestwa Gojoseon pod Wimanem, wraz z ustanowieniem czterech komandii ustanowionych przez chińską dynastię Han , wszystkie w Korei Północnej, podczas gdy w Południowej Jin znika konfederacja. dokumenty pisemne.
Samhan kończy się na koniec III th Century, ponieważ utworzyli Three Kingdoms : Koguryŏ , Baekje , Silla . Dwie z tych konfederacji zostały ostatecznie wchłonięte przez dwa z Trzech Królestw Korei . Rzeczywiście, III p wieku Mahan został całkowicie zaabsorbowany w królestwie Baekje , Jinhan w królestwie Silla i Byeonhan Konfederacji w konfederacji Gai , który następnie dołączony poprzez Silla. Królestwo Koguryŏ (Koguryo) rozwinął tymczasem od I st wieku pne. AD , z północnego wschodu , wchłaniając Okcho i komandie .
Niezrozumiana nazwa konfederacji Jin była nadal używana w imieniu Jinhan oraz w imieniu „Byeonjin”, innym określeniu Byeonhan (Byonhan). Ponadto przez pewien czas władca Mahan nadal nazywał siebie „Królem Jin”, zapewniając w ten sposób swoje nominalne zwierzchnictwo nad wszystkimi konfederacjami Samhan.
Okres ten był uważany od lat 70. XX wieku za „erę proto-Trzech Królestw” od 100 pne do 300 rne. Ale to sformułowanie było krytykowane, ponieważ nie wspominało o roli trzech Han na południu półwyspu. Z tego powodu wielu badaczy, a zwłaszcza większość badaczy koreańskich, zachowało pojęcie „ery Samhan”. Ale faktem jest, że z tego preparatu bierzemy tylko pod uwagę, że na południe od półwyspu, III th century BC. BC (w bazach archeologicznych) lub II th century (na podstawie historycznych) do III th wne, a królestwo Koguryo istniał w północnej części półwyspu i niektórych częściach północno-wschodniej części Chin, ale pod koniec I st wieku pne. AD VII th wne. Podczas okresu Trzech Królestw Korei ( I st wieku przed naszą erą. - VII th wieku), Koguryo jest największym z trzech. Ale jest jasne, że konfederacje Samhan uczestniczyły w konstytuowaniu tego nowego stanu społeczeństwa koreańskiego, który jest budowany w okresie znanym jako Trzy Królestwa, ponieważ w wyniku wojen z Samhanem, między innymi, pozostałe dwa królestwa, Silla i Paekche , w pierwszych trzech wiekach naszej ery.
Samhan są ogólnie uważane za 3 konfederacje 70 mini-państw [ (en) stanów ], z których każde składa się z ufortyfikowanych miast zgrupowanych wokół „stolicy”. W ten sposób sagi Samguk przywołują zgromadzenie sześciu wiosek (lub ufortyfikowanych miast), które wyznaczyły pewnego Hyōkkōse na króla i który w ten sposób ustanowił mini-państwo Saro, w ramach konfederacji Chinhan. Siedemdziesiąt z tych miast to Samhan. Dlatego też mini-państwo Saro ma króla ustanowionego w najważniejszym mieście, „stolicy”. Każde miasto obronne, tymczasem ma lidera, ale nie ma wielkiej różnicy między królem a liderem pod względem pochówku do I st i II th stulecia. Z drugiej strony, niektóre miasta pozostały niezależne i nie zostały zintegrowane z żadnym mini-państwem.
W każdym z tych ufortyfikowanych miast pojawia się klasa rządząca, ale żaden świadek nie informuje nas o dokładnym charakterze posiadaczy władzy. Obecnie w Korei nie udokumentowano szamanizmu .
Na północy tworzenie pierwszych miast odbywa się poprzez kontakt z czterema chińskimi komandorami i tam są silne interakcje.
Na południu teksty pokazują związek między utworzeniem mini-państw konfederacji Jinhan a napływem imigrantów z Chin i Gojoseon, którzy przybyli do regionu Kyongsang w czasie upadku Gojoseon (108) i wraz z pojawieniem się towarzystw dolmen w konfederacji Jinhan.
Jeśli chodzi o konfederację Byeonhan, teksty Sanguo Zhi nie nawiązują do odpowiedniego pochodzenia imigrantów. Donoszą, że Byeonhan i Jinhan połączyli się i że ich ubrania, siedliska, języki i zwyczaje są podobne. W strefie archeologicznej i II -go wieku, to urządzenie znajduje się w regionie Kyongsong nawet w pochówku praktyk i przedmiotów. Z drugiej strony istnieją cmentarze zbiorowe o dużej skali, otoczone murem, na których znajdują się drewniane grobowce trumienne - różniące się zatem radykalnie od grobowców dolmenów - z wyraźnym wzrostem depozytów pogrzebowych i liczby miejsc. Archeolodzy postrzegają to jako formę „kolektywizacji”, która byłaby przejawem formowania się minipaństw. Są też grobowce zawierające niekiedy coraz bardziej wartościowe przedmioty, podczas gdy inne wyróżniają się różnorodnością pochodzenia obiektów, wskaźnikami różnic społecznych i wprowadzaniem nowych kultur na tym terenie. Region, w związku z konsekwentnym wzrostem imigrantów .
Historycy Goryeo zidentyfikowali odpowiednio Mahana, Jinhana i Byeonhana z Goguryeo, Sillą i Baekje w swoich pracach jako Samguk sagi , Samguk Yusa i Jewang Ungi . Dlatego słowo „Samhan” było czasami synonimem „Samkuk”, Trzech Królestw Korei. Tę perspektywę historyczną przedstawił już Choi Chi-Won, konfucjański uczony i historyk u schyłku Królestwa Silla. Oprócz położenia geograficznego Mahana, w chińskim zbiorze historycznym History of the Song zidentyfikowano pochodzenie etniczne mieszkańców Królestwa Jeong-an, następcy stanu Balhae, jako Mahan.
W okresie Joseon (1392 - 1910) te poglądy historyczne były bardzo wcześnie krytykowane przez uczonego ruchu reformatorskiego Silhaka, Han Baek-gyeoma, który podkreślił związek między Mahanem i Baekje, tworząc odpowiednie lokalizacje geograficzne.
Umieścić okres Samhan nie był brany pod uwagę przed XX th century. To dlatego, że Sagi Samguk (Pamiętniki Historycznego Trzech Królestw ), późno koreański tekst reprezentuje dawniej ortodoksyjny pogląd na historię półwyspu od czasu I st wieku pne. AD aż do XII -tego wieku. Opisuje obszarach na południe od półwyspu, od końca I st wieku pne. AD , jako zdominowane przez królestwa Paekche i Silla, obok ligi Kaya. A w tym tekście, kiedy są wspomniane, jednostki polityczne Mahana, Chinhan i Pyōnhana są wymieniane tylko jako pierwsze byty polityczne, zniszczone lub zaanektowane w pierwszym wieku naszej ery.
Zupełnie inny jest punkt widzenia Sanguo Zhi ( Kroniki Trzech Królestw ) i Hou Hanshu (Późniejsza Księga Hana), które szczegółowo opisują Mahana, Jinhana i Pyōnhana (ale z silnymi różnicami między tymi dwoma tekstami), istnienie jest zapewniona od połowy III -go wieku pne. AD , i to bez wspominania Paekche, Silla i Kaya jako niezależnych królestw i konfederacji.
Inne teksty wprowadzają pewne elementy z tego okresu: Hanyuan i Jin Shu ( Księga Jin ).
To Sanguo Zhi , który przynosi nam więcej informacji na temat tego okresu, ale tylko w bardzo ograniczonym czasie: środek III th wieku. Większość tych informacji można znaleźć w sekcji Sanguo Zhi zatytułowanej Dongyizhuan , „Księga wschodniego Yi” [ (en) : Konto wschodniego Yi ]. Mówi się, że autor, Chen Shou, napisał go około roku 280 ne, odnosząc się lub kopiując w niemal identycznej formie inną pracę zatytułowaną: Weilüe , „Krótkie sprawozdanie z dynastii Wei”, napisaną przez Yu Huan, bardzo krótko wcześniej. Fakty przywołane w tych tekstach wydają się współczesne królestwu Wei (220-265), chociaż niektóre części przywołują wcześniejsze fakty. Najnowsze wydarzenie z 246 r. (Atak Koreańczyków z Samhan na chiński obóz Qili ( komandoria Daifang )), a wcześniej z kampanii 244-245 prowadzonych przez Guanqiu Jian, gdzie dotyczy Koguryo i „ Okcho . Według Yi Hyunhae atak na obóz Qili jest prowadzony przez konfederację Mahan i kończy się śmiercią gubernatora obozu. To pokazuje polityczną spójność i militarną skuteczność tej konfederacji w tym właśnie momencie. To wydarzenie jest wspomniane w trzeciej części, poprzednia część określa tło: trudność powstrzymania Hana z północy i Ye, silniejszego i zdeterminowanego, aby przejść na południe, z istniejącymi dowódcami i decyzją o utworzeniu Dowództwa Daifang , próbując zmniejszyć tę depopulację. To wyjaśnia reakcję Koreańczyków. Pierwsza część przywołuje wydarzenia z 194 i 180 roku przed naszą erą, podczas klęski króla Gojoseon przez chińskiego wygnańca Wimana (Wei Man). Potem jego wyjazd na południe, gdzie sam siebie nazywa królem dynastii Han.
Zasadniczą część tego tekstu stanowią opisy zwyczajów i zwyczajów Han. Ale metoda kompozycji polegająca na przeformułowaniu tekstu źródłowego prowadzi z konieczności do historycznych wypaczeń. Jednak w oczach specjalistów wydaje się być znacznie bardziej niezawodny niż sagi Samguk. Odkrycie archeologiczne pędzla do kaligrafii w jego pudełku z I wieku pne wskazuje na możliwość, że teksty powstawały w tym czasie. Ich znalezisko wypełniłoby ogromną pustkę.
- Historia, społeczeństwo i współczesna archeologia tego okresu
- ceramiczne