Jin ( 진국 , Chin-Guk) jest stanem koreański konfederacja podczas III E - II th wieku przed wspólnym epoki (BCE) podczas koreańskiego epoki żelaza (300 pne - 500 ne). Jego zniknięcie zbiega się z zanikiem królestwa Gojoseon (w 108 rpne) i uczestniczy w konstytuowaniu trzech konfederacji Samhan , które stopniowo powstają na jego terytorium. Na poziomie archeologicznym Jin należy do kultury sztyletów z brązu (od -800 do -100). Kultura ta była poprzedzona okresem ceramiki Mumun , około 1500-300 pne.
IV th w II th wieku pne centrum produkcji brązu znajdował się na regionach Północnym Chungcheong (prąd kapitałowej: Cheongju ) i South Jeolla . Spadek wymiany brązu oparte odbywa się od końca II th wpne do II th wne, natomiast handel żelaza rozwija się w regionie Yeongnam (in) (w przybliżeniu obszar Gyeongsang , na południowy wschód od półwyspu, która następnie staje się konfederacją Jinhan , przyszłą Silla ).
Nie wiadomo, jak bardzo zorganizowanym stanem był Jin. Wydaje się prawdopodobne, że była to federacja małych stanów, podobnie jak późniejsze Samhanie . Aby stan stanął twarzą w twarz z Wimanem z Joseon i wysłał ambasady do sądu dynastii Han (Western Han) w Chinach, prawdopodobnie istniał pewien poziom stabilnej władzy centralnej. Koreański historyk Ki-baek Lee spekuluje, że próba nawiązania przez państwo bezpośredniego kontaktu „sugeruje silne pragnienie ze strony Chin [Jin], by wykorzystać dobrodziejstwa chińskiej kultury metalowej”. Jednak w większości przypadków Wiman Joseon zapobiegał bezpośredniemu kontaktowi między Jinem a Chinami.
Według Księgi Hana, król Jun Gojoseon schronił się w Jin, obszarze, który stał się konfederacją Mahana , po tym, jak Wiman objął tron i założył Wimana Joseon. Niektórzy uważają, że chińskie wzmianki o Gaeguku lub Gaemaguku (蓋 馬, Królestwo koni w caparisoned ) odnoszą się do Jina. Mówi się, że Goguryeo pokonał Gaemaguka w 26 rne, ale może to być inne plemię na północy kraju.
Archeologicznie, Jin jest powszechnie utożsamiany z koreańską kulturą brązowych sztyletów , która zastąpiła kulturę brązowych sztyletów Liaoning pod koniec pierwszego tysiąclecia pne. Najliczniejsze znaleziska tej kultury zostały dokonane w regionach Chungcheong i Jeolla w południowo-zachodniej Korei. Sugeruje to, że Jin miał siedzibę w tym samym regionie, co z grubsza odpowiada fragmentarycznym dostępnym źródłom historycznym.
W obecnym stanie wiedzy (2009) Jin (Chin) byłby konfederacją złożoną z pojedynczych podmiotów politycznych, reprezentowaną z archeologicznego punktu widzenia przez „kulturę sztyletu z brązu” w jej końcowej fazie i połączoną między nimi poprzez praktyki religijne i sieć wymiany przedmiotów z brązu. To konfederacja Jin, założona na części południowo-zachodniej części półwyspu, następnie reprezentuje władzę polityczną, że wymiana praktyk z Chin i Joseon (Chonson) na koniec II -go wieku. Pochodząca z tego czasu petycja, którą złożył w celu uzyskania audiencji u cesarza dynastii Han , Chińczyka, została odrzucona z powodu sprzeciwu króla Ugeo (Ugo), wnuka Gojoseon (Wei Man) Wimana . Gojoseon, który kontroluje obwody wymiany między Koreańczykami z południa półwyspu a Chinami, wykorzystuje tę moc jako dźwignię w swoim starciu z Jinem. Powoduje to spadek produkcji brązu, aw konsekwencji dyslokację tej konfederacji.
Sztylet z brązu typu koreańskiego, lustro z drobną liniową dekoracją. Jangsu , Północna Jeolla . Okres Jin. Muzeum Narodowe Korei
Słoik z dwoma uchwytami (jeden złamany) w kształcie podwójnych rogów trzymanych za końcówkę, wys. Ok. 30 cm. Wanju , Północna Jeolla. Okres Jin. Muzeum Narodowe Korei
Dwie ceramiki z wypukłym paskiem na otworze, nr 17: H. ok. 20 cm. Wanju, Północna Jeolla. Muzeum Narodowe Korei.
- Historia, społeczeństwo i współczesna archeologia tego okresu
- ceramiczne