Okcho

Okjeo (옥저,沃沮, Okjeo w znowelizowanej romanizacji ) jest proto-state (lub przywództwo) Koreański który prawdopodobnie dokonał II th  wieku pne, po upadku królestwa Joseon (Old Joseon). Znika na początku V -tego  wieku.

Sytuacja

Okcho znajdowało się nad brzegiem Morza Japońskiego . Otoczony przez potężnych sąsiadów: cztery chińskie komandorie i królestwo Koguryo (Goguryeo). Silny rząd centralny nigdy nie był w stanie uformować. Został on ostatecznie wchłaniana przez Koguryo początku V -tego  wieku.

Terytorium Tong-Okcho (Wschodnie Okcho) z grubsza odpowiada terytorium Hamgyong, podczas gdy Buk-Okcho (Północne Okcho) rozciągało się wokół dolnej doliny Tumen i było również nazywane Chiguru (치 구루, 置 溝 婁). Na południu Okcho miało wspólną granicę z małym stanem Tongye .

Historia

Do -108 roku Okcho było kontrolowane przez królestwo starożytnego Choson. Po zniknięciu tego ostatniego Okcho błąka się między strefami wpływów Koguryo i chińskich komanderii. W -28, król Tongmyong z Koguryo zaatakował North Okcheo przez Bu Wiyeom. W 56 roku Taejo Wielki udaje się podbić Wschodnie Okcho, które staje się dopływem Koguryo. Okcho jest używane jako schronienie dla króla Tongchona w 244 r. Podczas wojny między Koguryo a królestwem Wei , a następnie mieści dwór Puyŏ w 285 r., Który uciekł przed atakami nomadów. Wczesnym V XX  wieku, za panowania Kwanggaeto , Okjeo całkowicie przechodzą pod kontrolą Koguryo.

Źródła

Nasza wiedza o kulturze Okcho jest pobieżna. Ona jest szczególnie znana z opisem w chińskiej źródła, z Sanguo Zhi „  Sanguo Zhi  ”, która opisuje środek III th  century, według chińskiego wyrażenia potem, „barbarzyńcy ze wschodu”. Każda wioska miała swojego dziedzicznego wodza. Okcho musiał oddać hołd Koguryo w postaci sukna, ryb i soli, które nosił na plecach mężczyzn, ponieważ mieli niewiele wołów i koni. Posyłano tam dziewczęta jako służebne i traktowano jak niewolnice.

Podobnie jak w Tongye (Dongye), język, jedzenie, strój, architektura i tradycje są podobne do tych z Koguryo. Mieszkańcy Okcho praktykowali aranżowane małżeństwa, w których narzeczona mieszkała od dzieciństwa w rodzinie swojego narzeczonego. Wszyscy zmarli z rodziny chowano w tej samej trumnie.

Zachowali pewne tradycje z Syberii, walczyli głównie pieszo i obawiali się łuczników.

Zobacz też

Bibliografia

  1. (w) Mark E. Byington (redaktor naukowy), Early Korea 2: The Samhan Period in Korean History , Korea Institute, Harvard University,2009, 208  str. ( ISBN  097958003X )aw szczególności w kwestii źródeł wymienionych w artykule Samhan część podpisana Ju Bo-Don: Problemy dotyczące podstawowych dokumentów historycznych związanych z Samhan .
  2. Transkrypcja fragmentu Chronicles of the Three Kingdoms dotyczącego Okcho w książce Petera H. Lee i Theodore'a de Bary, „Źródła tradycji koreańskiej: Tom pierwszy: Od wczesnych czasów do XVI wieku” , strona 10, Columbia University Prasa, 1997.
  3. Patricia Buckley Ebrey, Anne Walthall, James B. Palais, „Azja Wschodnia: historia kulturowa, społeczna i polityczna” , strona 101, Cengage Learning, 2. wydanie 2008. Ta praca obejmuje całą kulturową historię tej przestrzeni, aż do w XX th  century, i jest przeznaczony dla studentów. Od tego czasu pojawiło się kilka poprawionych i rozszerzonych wydań.

Powiązane artykuły