Saint-Yaguen

Saint-Yaguen
Kościół Saint-Jacques-le-Majeur w Saint-Yaguen.
Administracja
Kraj	Francja
Region	Nowa Akwitania
Departament	Landes
Miasto	Dax
Międzywspólnotowość	Wspólnota Gmin Kraju Tarusatu
Mandat burmistrza	Laure Lesgoirres 2020 -2026
Kod pocztowy	40400
Wspólny kod	40285
Demografia
Ludność miejska	628  mieszk. (2018 )
Gęstość	17  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	43 ° 53 ′ 25 ″ północ, 0° 44 ′ 28 ″ zachód
Wysokość	Min. Maks. 15  m 57  m²
Powierzchnia	37,59  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Mont-de-Marsan (gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Pays morcenais tarusate
Ustawodawczy	Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine Saint-Yaguen Geolokalizacja na mapie: Landes Saint-Yaguen Geolokalizacja na mapie: Francja Saint-Yaguen Geolokalizacja na mapie: Francja Saint-Yaguen
Znajomości
Stronie internetowej	www.saintyaguen.fr

St. Yaguen (w oksytańskiej Gascon  : Wysłane jaguen ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Landes w regionie New Aquitaine .

Geografia

Lokalizacja

Gmina w Landes de Gascogne u zbiegu z Midouze i Bez .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Saint-Yaguen

	Ousse-Suzan	Saint-Martin-d'Oney
Beylongue
Carcen-Ponson	Carcarès-Sainte-Croix	Meilhan

Hydrografia

Batanes , lewy dopływ Midouze , spotyka w mieście.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „zmieniony klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Średnia roczna temperatura: 13,2  °C Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2 dni Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7,9 dni Roczna amplituda termiczna: 14,4  ° C Roczna akumulacja opadów: 1100  mm Liczba dni opadów w styczniu: 12,4 dni Liczba dni opadów w lipcu: 7,9 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Bégaar” w miejscowości Bégaar zlecenie w 1973et o 11  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,6  ° C i ilość opadów 1069,9  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Mont-de-Marsan”, w miejscowości Mont-de-Marsan , oddanej do użytku w 1945 roku i oddalonej o 19  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,1  °C w okresie 1971-2000, o godz. 13,5  °C w latach 1981-2010, następnie 13,9  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Yaguen jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Mont-de-Marsan , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 101 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (75,3 % w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 75,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: roślinność krzewiasta i/lub zielna (53,3%), grunty orne (22,5%), lasy (22%), tereny zurbanizowane (2,3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miasta w języku francuskim, Saint-Yaguen , jest franczyzacją oryginalnego toponimu w prowansalskim Gascon  : Sent Jàguen [ s e n t . J ma . g ə ( n ) ] . Według Benedicte Boyrie-Fénié, etymologię nazwy byłoby Sanctus Aganus , opat benedyktynów, który żył w XI -tego  wieku. To przekształciło się w Sanctus Aginus , Saint Aiguan , a następnie Saint Yaguen dzięki przyciąganiu lokalnej wymowy Saint-Jacques .

Dwa aspekty lokalnego prowansalskiego są ważne do zrozumienia w odniesieniu do tego toponimu. Po pierwsze, na południu z Landes de Gascogne , yodism jest powszechna, tak że początkowy „j” jest wymawiane „Y”. Po drugie, denasalizacja może mieć miejsce na końcu słowa, tak że „èn” można wymówić „ë”. Te dwa aspekty wyjaśniają lokalną wymowę toponimu: [ s e n t . J ma . g ə ] lub [ s e n t . j . G ɛ ŋ ] . Ponadto pierwszy aspekt wyjaśnia używaną dzisiaj francuską nazwę, z „y” zamiast „j”.

Należy zauważyć, że tablica wejściowa wsi posługuje się błędną gaskońską formą Sent-Iague , niewątpliwie z chęci hiperkorekty i dystansu do francuskiej nazwy ze strony rady miejskiej. Ten błąd jest tym bardziej rażący, że podtytuł Comuna de Gasconha jest poprawny. W każdym razie poprawna pisownia nazwiska w Occitan Gascon to Sent Jàguen .

Historia

Publiczna umywalnia znajdowała się przy fontannie poświęconej apostołowi, w pobliżu strumienia Suzan, gdzie wymieniano fantastyczne wiadomości i historie z przeszłości.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
burmistrz w 1880	?	Jean-Baptiste Marsan		Zastępca sędziego pokoju kantonu Tartas-Ouest
Marzec 1977	grudzień 1986	Christian Lassalle Las	SE
Styczeń 1987	Czerwiec 1995	Claude Darengosse	PCF
Czerwiec 1995	maj 2020	Vincent Lesperon	PCF	Rolnik
maj 2020	W trakcie	Laure Lesgoirres

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r. W 2018 r. gmina liczyła 628 mieszkańców, co stanowi wzrost o 4,15% w porównaniu z 2013 r. ( Landy  : + 3,31%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36% ). Ewolucja populacji   [  edytuj  ] 1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851 817 800 479 808 979 987 892 1000 1003 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1) 1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1,017 978 1,013 1,010 1,043 1008 1009 965 888 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2) 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 875 906 937 805 773 688 644 600 592 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3) 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015 604 558 569 507 502 458 481 569 631 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4) 2018 - - - - - - - - 628 - - - - - - - - Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna . (Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsca i zabytki

• Kościół Saint-Jacques-le-Majeur w Saint-Yaguen jest wymieniony jako zabytek historyczny. Posiada dzwonnicę trynitarną , wyposażoną w drewnianą balustradę.
• Areny miejskie są jedynymi w departamencie prostokątnymi arenami drewnianymi.
• 4 km od wsi, nad brzegiem potoku Suzan, w pobliżu drogi prowadzącej do Ygos , w wiejskiej okolicy płyną wody źródła Saint-Jacques. Przypisuje mu się kilka walorów leczniczych, w szczególności dotyczących chorób skóry, brodawek i reumatyzmu. Według legendy fontanna z siedmioma gałęziami odpowiada siedmiu grzechom głównym. Według innej legendy fontanna wcześniej płynęła we wsi i w wyniku zanieczyszczenia przeniosłaby się do lasu. Ołtarz ozdobiony muszelką z muszelki wzniesiono w 1959 roku.

Galeria

• Ratusz Saint-Yaguen.

• Kościół Saint-Jacques-le-Majeur.

• Fronton .

• Dwujęzyczny znak francusko-gascon.

• Logo PTT przy wejściu na pocztę.

• Ołtarz w miejscu fontanny Saint-Jacques.

• Fontanna św . Jakuba .

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Landach

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Mapa IGN pod Géoportail
2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 11 lipca 2021 )
3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 11 lipca 2021 )
4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 11 lipca 2021 r. )
5. Słowniczek - Opady , Météo-France
6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 11 lipca 2021 )
8. „  Station Météo-France Begaar - metadata  ” , na venteespubliques.meteofrance.fr (dostęp 11 lipca 2021 )
9. "  Orthodromy between Saint-Yaguen and Bégaar  " , fr.distance.to (dostęp 11 lipca 2021 ) .
10. „  Stacja Météo-France Begaar – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (konsultowane w begaar ) .
11. „  Wielki krąg między St. Yaguen a Mont-de-Marsan  ” na fr.distance.to (dostęp 11 lipca 2021 ) .
12. "  Stacja meteorologiczna Mont-de-Marsan - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 11 lipca 2021 )
13. "  Stacja meteorologiczna Mont-de-Marsan - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 11 lipca 2021 )
14. "  Stacja meteorologiczna Mont-de-Marsan - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 11 lipca 2021 )
15. „  Typologia miast/wiejskich  ” na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 28 marca 2021 r . ) .
16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 28 marca 2021 ) .
17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 28 marca 2021 r . ) .
18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
21. http://www.gasconha.com/spip.php?page=document&id_document=4521
22. http://www.saintyaguen.fr/Saint-Yaguen/Suivez-le-guide/Saint-Yaguen-et-Saint-Jacques
23. Bénédicte Boyrie-Fénié , Occitan Institute, słownik toponimiczny gmin Landes i Bas-Adour , Pau, Editions Cairn,grudzień 2005, 288  s. ( ISBN  2-35068-011-8 , prezentacja online )...
24. http://cartodialect.imag.fr/cartoDialect/seadragon.jsp?carte=CarteALF0727
25. Francis Zapata i Jean-Pierre Rousset , Ścieżki Saint-Jacques w Landach , Bordeaux, Éditions Sud Ouest ,2002, 248  s. ( ISBN  2-87901-468-9 ).
26. „Laure Lesgoirres wybrana na burmistrza”, wydanie południowo-zachodnie Dordogne / Lot-et-Garonne ,12 czerwca 2020 r., s.  30 .
27. Organizacja spisu na insee.fr .
28. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
29. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
30. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
31. Panel informacyjny ratusza Saint-Yaguen, na miejscu on