Saint-Vivien-de-Blaye

Ten artykuł to projekt dotyczący gminy w Żyrondzie .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Saint-Vivien-de-Blaye
Saint-Vivien-de-Blaye
Kościół i staw
Herb Saint-Vivien-de-Blaye
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Żyronda
Miasto Blaye
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Latitude Nord Gironde
Mandat burmistrza
 Jean-Pierre Domens
2020 -2026
Kod pocztowy 33920
Wspólny kod 33489
Demografia
Ludność
miejska 		354  mieszk. (2018 spadek o 8,76% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 62  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45° 06 ′ 03 ″ północ, 0° 30 ′ 58 ″ zachód
Wysokość Min. Maks. 8  m
51  mln
Powierzchnia 5,69  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Bordeaux
(gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Nord-Gironde
Ustawodawczy Jedenasty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Saint-Vivien-de-Blaye
Geolokalizacja na mapie: Gironde
Zobacz na mapie topograficznej Żyrondy Lokalizator miasta 14.svg Saint-Vivien-de-Blaye
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Vivien-de-Blaye
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Vivien-de-Blaye

Saint-Vivien-de-Blaye jest wspólny South West z Francji , znajduje się w dziale z Gironde ( rejon Nowy Aquitaine ).

Geografia

Miasto leży w Blayais , na zachód od autostrady A10 . Kilka działek leśnych sąsiaduje z połaciami winnic i łąk. Układ wsi jest rozczłonkowany w zależności od folwarków, kościół rozstawiony na skraju stawu utrzymuje cmentarz w murze z kamienia. Pomnik wojenny stoi na skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej 135 i D132.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Saint-Vivien-de-Blaye
Saint-Christoly-de-Blaye
Teuillac Saint-Vivien-de-Blaye Civrac-de-Blaye
Pugnac

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,4  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 909  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,3 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,4 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego, „Saint-Savin,” w miejscowości Saint-Savin , zleciła w 1993 roku i znajduje się 7  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,9  ° C, a suma opadów 834,2  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Bordeaux-Mérignac”, w miejscowości Mérignac , oddanej do użytku w 1920 roku i oddalonej o 30  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 13,3  °C w latach 1971-2000 do 13,8  ° C dla 1981-2010, następnie 14,2  ° C dla 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Vivien-de-Blaye jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bordeaux , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 275 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (81,5% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (91,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (45,8%), niejednorodne tereny rolnicze (27,9%), lasy (17%), łąki (7,8%), tereny zurbanizowane (1,6%) .

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Heraldyka

Herb Saint-Vivien-de-Blaye

«  Cięcie na 1) partię do I vert ze złotym krzyżem hosanniere zwieńczonym siedmioma stopniami i II gule ze złotą mitrą obciążoną herbem świętego miejsca, na 2) vert z jedenastoma szprychami zszytymi Gules odbiegającymi od wodza w kierunku czubka i kiści winogron z dwoma kawałkami fioletowego odsiniaczenia na całości.  "

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
    Robert domen    
1995 Jean-Pierre Domens SE Emerytowany sekretarz ratusza
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 354 mieszkańców, co oznacza spadek o 8,76% w porównaniu do 2013 r. ( Gyronde  : + 6,4%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
520 493 463 522 483 452 429 412 427
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
407 422 390 402 402 375 371 380 383
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
403 399 371 375 350 358 342 299 313
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
320 268 220 307 306 321 323 324 386
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
356 354 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Sprzęt, usługi i życie lokalne

Obok ratusza znajduje się ratusz.

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo religijne

Kościół parafialny Saint-Vivien, otoczony cmentarzem, jest w stylu neoromańskim .

Krzyż cmentarz , umieszczone w przedniej części kościoła, pochodzi z XVI th i XVII th  century. Dawniej znajdował się na starym mieście La Fosse , którego kościół znajduje się zaledwie 200  m od hotelu .

Trzy okrągłe stopnie podtrzymują kwadratowy cokół u podstawy i ośmiokątny od góry; z czterech stron zwężają się w kształt ośmiokąta rozmieszczone są rzeźby przedstawiające od północnego zachodu i południowego zachodu nagie i uskrzydlone chimery, których głowy zniknęły, a po przeciwnych stronach szpony orła.

Zwieńczony cokołem kwadratowy trzon przedstawia na każdej ze ścian dwie półkoliste nisze, w których mieszczą się statuetki: od wschodu św. Wawrzyńca w górnej niszy i klęczącego na smoku świętego z głową byka, być może św. Martę; na północy nierozwiązany męczennik i święty; na zachodzie, którego posągi są bardzo zniszczone, powyżej św. Jakuba z dużym kapeluszem trzymającym w prawej ręce trzmiela i poniżej św. Judy trzymającego maczugę; na południu św. Szymon u góry widział w swojej prawej ręce.

Waga podstawy sugeruje, że lufa mogła być złamana i zawierała cztery dodatkowe nisze. Krzyż wieńczący całość, oddzielony od szybu kilkoma listwami, jest nowoczesny.

Krzyż cmentarz został sklasyfikowany jako zabytek od20 grudnia 1907.

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 15 lipca 2021 )
  2. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 15 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 15 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 15 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Saint-Savin - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 15 lipca 2021 r. )
  8. „  Ortodromia między Saint-Vivien-de-Blaye i Saint-Savin  ” , na fr.distance.to (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  9. „  Stacja Météo-France Saint-Savin – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Ortodromia między Saint-Vivien-de-Blaye i Mérignac  ” , na fr.distance.to (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Bordeaux-Mérignac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Bordeaux-Mérignac - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15 lipca 2021 )
  13. "  stacja Bordeaux-Mérignac meteorologiczne - Normalne na lata 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultowany w dniu 15 lipca 2021 )
  14. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  20. Ponownie wybrany w marcu 2008 r.
  21. Oto wasi 542 burmistrzowie , specjalna edycja South West z kwietnia 2008 r.
  22. Organizacja spisu na insee.fr .
  23. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  24. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  25. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  26. Opis w dużej mierze inspirowany opisem Léo Drouyna , w zawiadomieniu Michelle Gaborit, Saint-Vivien-de-Blaye; krzyż cmentarny , w Léo Drouyn et la haute Gironde -- Albumy z rysunkami nr 12 , Éditions de l'Entre-deux-Mers , 2005 , ( ISBN  2-913568-33-5 ) , s.180
  27. „  Krzyż na cmentarzu  ” , wypowiedzenia n °  PA00083812, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne