Saint-Severin-d'Estissac

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Dordonii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Saint-Severin-d'Estissac
Saint-Severin-d'Estissac
Wioska Saint-Severin-d'Estissac.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Dordogne
Miasto Perigueux
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Isle Vern Salembre w Périgord
Mandat burmistrza
 Sebastien Schaller
2020 -2026
Kod pocztowy 24190
Wspólny kod 24502
Demografia
Ludność
miejska 		95  mieszk. (2018 stagnacja w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 18  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45° 03 ′ 04 ″ północ, 0° 28 ′ 35 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 111  m
202  m²
Powierzchnia 5,31  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Doliny Wyspy
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Saint-Severin-d'Estissac
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
Zobacz na mapie topograficznej Dordogne Lokalizator miasta 14.svg Saint-Severin-d'Estissac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Severin-d'Estissac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Severin-d'Estissac

Saint-Séverin-D'estissac jest francuski gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .

Geografia

Generał

Gmina Saint-Séverin-d'Estissac obejmuje 5,31  km 2 . Znajduje się w Landais , jednym z naturalnych regionów Périgord . Jest podlewany przez Crempsoulie , cienki dopływ wyspy .

Minimalna wysokość, 111 metrów, znajduje się na zachodzie, gdzie Crempsoulie opuszcza miasto i wchodzi na Sourzac , niedaleko miejscowości Fonmoure . Maksymalna wysokość 202 metrów znajduje się na wschodzie, w miejscu zwanym Les Brendes .

Około 600 metrów na wschód od skrzyżowania dróg departamentalnych 39 i 39E, wioska Saint-Séverin-d'Estissac położona jest na wysokości na lewym brzegu Crempsoulie. Znajduje się w odległościach po dużym okręgu , pięć kilometrów na południe od Neuvic i sześć kilometrów na zachód od Villamblard .

Gminy przygraniczne

Saint-Séverin-d'Estissac graniczy z pięcioma innymi gminami.

Gminy graniczące z Saint-Séverin-d'Estissac
Neuvic Vallereuil
Sourzac Saint-Severin-d'Estissac
Issac Saint-Jean-d'Estissac

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,5  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,8 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7,3 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 911  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,1 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego, „Saint-Martin Rib. », w miejscowości Saint-Martin-de-Ribérac , oddany do użytku w 1993 roku i oddalony o 22  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,3  °C a ilość opadów 914,3  mm w okresie 1981-2010 . Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Bergerac”, w miejscowości Bergerac , zleciła w 1988 roku i na 22  km , średnie roczne zmiany temperatury od 13,2  ° C na okres 1971-2000, do 13, 1  ° C na latach 1981 2010, następnie w 13,3  °C w latach 1991-2020.

Środowisko naturalne i bioróżnorodność

Narodowy Spis Dziedzictwa Przyrodniczego (INPN) wskazuje, że miejsce „Zasadowe  bagna w dolinie Nizonne  ” dotyczy miasta, ale w rzeczywistości Saint-Séverin-d'Estissac nie ma z nim nic wspólnego. Położony ponad trzydzieści kilometrów od najbliższego punktu do tego naturalnego obszaru o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF), jest mylący z gminą Saint-Séverin w Charente .

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Séverin-d'Estissac jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (74,3 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (74,3 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (74,3%), heterogeniczne tereny rolne (13,5%), łąki (12,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Wioski, przysiółki i miejscowości

Oprócz małego miasteczka Saint-Séverin-d'Estissac właściwe, miasto składa się z kilku innych wiosek lub przysiółków , a także miejscowości  :

Toponimia

Wspólna nazwa odnosi się do St. Severin , biskupa Bordeaux w V -tego  wieku . Druga część nazwy nawiązuje do dawnego châtellenie Estissac.

W Limousin Occitan miasto nosi nazwę Sent Sieurin d'Estiçac .

Historia

Pierwsza znana pisemna wzmianka o miejsce jest w Pouillé XIII th  wieku i odnosi swój kościół (zniknął) jako Sanctus Severinus, Archip. z Novovico .

9 Termidor Roku II , proboszcz parafii Saint-Severin-d'Estissac został zgilotynowany w Périgueux.

W czasie I wojny światowej za Francję zginęło dwóch mężczyzn z miasta.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Od 1790 r. gmina Saint-Séverin-d'Estissac była przyłączona do kantonu Neuvic, który zależał od dystryktu Mussidan do 1795 r., kiedy to zniesiono dystrykty . W 1801 r. kanton został przyłączony do okręgu Ribérac, który zniknął w 1926 r., a następnie do okręgu Périgueux .

W ramach reformy z 2014 r. określonej dekretem21 luty 2014kanton Neuvic znika w wyborach resortowych w marcu 2015 roku . Miasto zostało następnie przyłączone do kantonu Vallée de l'Isle , którego centrala pozostała w Neuvic.

Międzywspólnotowość

Pod koniec 2003 roku Saint-Severin-d'Estissac dołączył do utworzonej siedem lat wcześniej wspólnoty gmin Doliny Środkowej Wyspy . To jest rozpuszczane w31 grudnia 2013 r. i zastąpiony w 1 st styczeń 2014przez wspólnotę gmin Isle, Vern, Salembre en Périgord .

Administracja miejska

Ludność gminy licząca w spisie z 2017 r. od 100 do 499 mieszkańców, w 2020 r. wybrano jedenastu radnych gminy .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
1959 1995 Roger Adrien Bordier    
1995 marzec 2014 Daniel Delord DVG Pracownik budowlany
Marzec 2014
(ponownie wybrany w maju 2020) 		W trakcie Sebastien Schaller    

Jurysdykcje

W dziedzinie prawa Saint-Severin-d'Estisac zauważa:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 95 mieszkańców, w stagnacji w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne  : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
138 144 177 147 175 166 173 155 158
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
174 160 170 148 158 146 133 144 144
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
132 116 111 110 105 102 97 61 77
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
77 65 51 56 55 51 63 80 101
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
95 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Zatrudnienie

W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 52 osoby, czyli 49,5% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (pięciu) wzrosła w porównaniu z 2010 r. (jeden), a stopa bezrobocia tej aktywnej populacji wynosi 10,0%.

Zakłady

W 31 grudnia 2015, miasto posiada osiem zakładów, z których trzy zajmują się handlem, transportem lub usługami, dwa związane są z sektorem administracyjnym, edukacją, zdrowiem lub działalnością społeczną, dwa z rolnictwa, leśnictwa lub rybołówstwa, a jeden z budownictwa.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. „  The Brendes  ” na Geoportalu (dostęp 13 grudnia 2012) ..
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  3. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 14 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  8. "  Stacja Météo-Francja Saint-Martin Rib. - metadane  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r. )
  9. „  Ortodromia między Saint-Séverin-d'Estissac i Saint-Martin-de-Ribérac  ” , na fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  10. "  Stacja Météo-Francja Saint-Martin Rib. - karta danych klimatycznych - statystyki i ewidencje z lat 1981-2010  ” , na stronie venteespubliques.meteofrance.fr (konsultacja 14 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Ortodromia między Saint-Séverin-d'Estissac i Bergerac  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  14. „  Stacja meteorologiczna Bergerac – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  15. [PDF] 720020064 - Alkaliczne bagna doliny Nizonne , GEREA , INPN , SPN- MNHN , Paryż, konsultacja19 maja 2021.
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  22. "  St-Severin-d'Estissac  " na Geoportalu (dostęp 20 grudnia 2014) ..
  23. Chantal Tanet i Tristan Hordé, Słownik nazw miejscowości w Périgord , edycje Fanlac , 2000, ( ISBN  2-86577-215-2 ) , s.  369 .
  24. Patrick Ranoux, przedmowa René Pijassou, Atlas de la Dordogne-Périgord , Publikacja własna , Speed ​​impression, 1996, ( ISBN  978-2-9501476-1-5 ) , s.  15 .
  25. Oksytańska nazwa gmin Périgord na stronie Rady Generalnej Dordonii, konsultowana 8 kwietnia 2014 r.
  26. Abbé Carles, Słownik parafii Périgord , edycje Roc de Bourzac, Bayac, 2004, (ponowne wydanie identyczne z tym z 1884 roku: posiadacze i patroni diecezji Périgueux i Sarlat ), ( ISBN  2-87624-125- 0 ) , s.  275 .
  27. Abbé Farnier, Wokół opactwa Ligueux, tom I , Le livre d'histoire-Lorisse, 2003 (faksymile wydania z 1931 r.), ( ISBN  2-84373-341-3 ) , s.  186 .
  28. Grégoire Morizet, „Pomnik dla tych, którzy zginęli”, wydanie Sud Ouest Périgueux , 11 listopada 2015, s.  17 .
  29. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  30. Lgifrance , "  Dekret n O  2014-218 z dnia 21 lutego 2014 r ustanawiający rozgraniczenia kantonów dordogne  " na http://www.legifrance.gouv.fr/ (dostęp 20 grudnia 2014 ) .
  31. Art. L2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych, dotyczący Légifrance , skonsultowany 13 września 2020 r.
  32. Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2020 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, konsultowane 25 listopada 2020 r.
  33. „Oto waszych 557 burmistrzów”, wydanie specjalne South West z 3 kwietnia 2008, s.  19 .
  34. Wydziałowy Związek Burmistrzów Dordonii , konsultacja 30 sierpnia 2014 r.
  35. „  Spis orzecznictwa gminy  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (dostęp 11 grudnia 2020 r . ) .
  36. Organizacja spisu na insee.fr .
  37. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  38. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  39. Kompletny plik - Gmina Saint-Séverin-d'Estissac (24502) - Aktywność, zatrudnienie i bezrobocie - Tabele EMP T2 i EMP T4 na stronie Insee , konsultowane 26 stycznia 2019 r.
  40. „  Zakład — definicja  ” , na stronie Insee (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  41. Kompletny plik - Gmina Saint-Séverin-d'Estissac (24502) - Aktywne zakłady według sektora działalności - Tabela CEN T1 na stronie Insee , skonsultowana 26 stycznia 2019 r.
  42. "  Nasze kościoły - Parafia" St. Pierre - St. Paul des Rives de l'Isle "  " ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) Na stronie diecezji Périgueux, konsultacja w grudniu 20, 2014