Saint-Pardoux-Izaak

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Lot-et-Garonne .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Sprawdź listę zadań do wykonania na stronie dyskusji .

Saint-Pardoux-Izaak
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Lot-et-Garonne
Miasto Marmande
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pays de Lauzun
Mandat burmistrza
 Marie-José Bonadona
2020 -2026
Kod pocztowy 47800
Wspólny kod 47264
Demografia
Ludność
miejska 		1120  mieszk. (2018 spadek o 5,33% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 154  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44° 36 ′ 45 ″ północ, 0° 22 ′ 26 ″ wschód
Wysokość Min. 44  m
Max. 122  m²
Powierzchnia 7,26  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Miramont-de-Guyenne
( przedmieście )
Obszar atrakcji Miramont-de-Guyenne
(gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Val du Dropt
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pardoux-Izaak
Geolokalizacja na mapie: Lot-et-Garonne
Zobacz na mapie topograficznej Lot-et-Garonne Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pardoux-Izaak
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pardoux-Izaak
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pardoux-Izaak
Znajomości
Stronie internetowej https://www.mairie-st-pardoux-isaac.fr/

Saint-Pardoux-Isaac jest wspólny południowo-zachodnia Francja , znajduje się w dziale z Lot-et-Garonne ( Region New Aquitaine ).

Geografia

Lokalizacja

Gmina i wieś przylegające od północy do Miramont-de-Guyenne .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Saint-Pardoux-Isaac
Agnac
Roumagne Saint-Pardoux-Izaak burgundzki
Miramont-de-Guyenne Lavergne

Hydrografia

Dourdène graniczy z miastem i oddziela je od Miramont-de-Guyenne .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,1  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,7 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 8,8 d
  • Roczna amplituda termiczna: 15,4  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 784  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,9 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,6 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Douzains” w miejscowości Douzains uruchomiony w 1988et o 13  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 14  ° C , a ilość opadów 757,2  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Agen-La Garenne", w miejscowości Estillac , oddanej do użytku w 1941 r. i na 53  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,1  °C w latach 1971-2000, przy 13,4  °C w 1981 r. -2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Pardoux-Isaac jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Miramont-de-Guyenne, aglomeracji międzyresortowej obejmującej 3 gminy i 4776 mieszkańców w 2018 r., z czego jest gminą podmiejską .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Miramont-de-Guyenne, którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 5 gmin, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (80,3% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (82,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (79,9%), tereny zurbanizowane (19,7%), heterogeniczne tereny rolne (0,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1989 2014 Cyr Le Bot UDF  
marzec 2014 maj 2020 Guy Giacuzzo    
maj 2020 W trakcie Marie-José Bonadona    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1800 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1120 mieszkańców, co oznacza spadek o 5,33% w porównaniu do 2013 r. ( Lot-et-Garonne  : -0,36%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851 1856
328 403 408 438 442 468 505 458 435
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
409 415 408 375 386 366 341 351 340
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
364 364 291 292 329 324 337 350 523
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015 2018
910 1,363 1372 1,348 1215 1 168 1183 1148 1120
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie obszaru atrakcyjności miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 11 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 11 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 11 lipca 2021 r. )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 11 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Douzains - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 11 lipca 2021 )
  9. „  Ortodromia między Saint-Pardoux-Isaac i Douzains  ” , na fr.distance.to (dostęp 11 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Stacja Météo-France Douzains – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w kilkudziesięciu ) .
  11. „  Ortodromia między Saint-Pardoux-Isaac i Estillac  ” , na fr.distance.to (dostęp 11 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Agen-La Garenne - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 11 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Agen-La Garenne - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 11 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Agen-La Garenne - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 11 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 29 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 29 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 29 marca 2021 ) .
  18. „  Jednostka miejska 2020 w Miramont-de-Guyenne  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 29 marca 2021 ) .
  19. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
  20. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
  21. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
  22. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
  23. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .