Saint-Martin-de-Saint-Maixent

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Deux-Sevres .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Saint-Martin-de-Saint-Maixent
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
dział Dwa Sevres
Dzielnica Niort
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Haut Val de Sèvre
Mandat burmistrza
 Angelique Camara
2020 -2026
Kod pocztowy 79400
Wspólny kod 79276
Demografia
Miły Saint-Martinomaixentais
Ludność
miejska 		1094  mieszk. (2018 spadek o 1,44% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 87  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 46°23′49″ północ, 0°12′02″ zachód
Wysokość Min. 47  m
Max. 141  m²
Obszar 12,64  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Saint-Maixent-l'École
( przedmieście )
Obszar atrakcji Niort
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Saint-Maixent-l'École
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Saint-Martin-de-Saint-Maixent
Geolokalizacja na mapie: Deux-Sèvres
Zobacz na mapie topograficznej Deux-Sèvres Lokalizator miasta 14.svg Saint-Martin-de-Saint-Maixent
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Martin-de-Saint-Maixent
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Martin-de-Saint-Maixent
Znajomości
Stronie internetowej stmartindesaintmaixent.fr

Saint-Martin-de-Saint- Maixent jest to wspólny centralnym West Francji w departamencie z Deux-Sevres w regionie New Aquitaine .

Geografia

Jest częścią jednostki miejskiej Saint-Maixent-l'École , podobnie jak Nanteuil i Exireuil .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,4 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 907  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,4 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „The STNA Touche”, w miejscowości Saint-Georges-de-Noisné , oddana do użytku w 1995 roku i znajduje się 12  km na kradzież ptaków , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 12,7  ° C, a ilość opadów 918,7  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej zabytkowej stacji meteorologicznej „Niort”, w miejscowości Niort , oddanej do użytku w 1958 roku i na 21  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 12,5  °C w okresie 1971-2000 do 12,5  °C w latach 1981-2010, następnie w 12,8  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Martin-de-Saint-Maixent jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Saint-Maixent-l'École, wewnątrzdepartamentalnej aglomeracji składającej się z 4 gmin i 11 383 mieszkańców w 2017 r., z czego jest to gmina podmiejska .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Niort, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 91 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (84,6% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (85,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (51,8%), niejednorodne użytki rolne (19,6%), łąki (13,2%), lasy (8,9%), tereny zurbanizowane (6,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Fabuła

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
2008 2014 Michel Soumasiere    
marzec 2014 W trakcie Daniel Filip    

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 1094 mieszkańców, o 1,44% mniej niż w 2013 r. ( Deux-Sèvres  : +  0,85% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
870 884 897 1,056 1,078 1,083 1,085 1102 1,094
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,063 1,025 1,036 1,014 1006 1,026 1,082 1,082 1,042
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1009 950 968 826 801 796 737 757 750
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
828 647 667 679 780 849 980 1113 1,094
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1,094 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 24 lipca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 24 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. [PDF] „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Nouvelle-Aquitaine  ” , na nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 24 lipca 2021 )
  7. „  Météo-France station La Touche Stna - metadata  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 r. )
  8. „  Wielki krąg między Saint-Martin-de-Saint- Maixent i Saint-Georges-de-Noisné  ” na fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 r . ) .
  9. „  Météo-France station La Touche Stna – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na stronie public data.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Wielki krąg między Saint-Martin-de-Saint- Maixent i Niort  ” na fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Niort - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24.07.2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Niort - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24.07.2021 )
  13. "  stacja meteorologiczna Niort - Normalne na lata 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
  17. „  Jednostka miejska 2020 Saint-Maixent-l'École  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  18. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  19. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  20. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewni Niort  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  23. Organizacja spisu na insee.fr .
  24. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  25. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .