Saint-Julia-de-Bec

Saint-Julia-de-Bec
Saint-Julia-de-Bec
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Aude
Miasto Limuzyny
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Aude Pyrenees
Mandat burmistrza
 Didier Aveilha
2020 -2026
Kod pocztowy 11500
Wspólny kod 11347
Demografia
Miły St. Julians
Ludność
miejska 		104  mieszk. (2018 en augmentation de 2,97 % par rapport à 2013)
Gęstość 7,5  mieszkańca/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42 ° 52 ′ 10 ″ północ, 2 ° 14 ′ 47 ″ wschód
Wysokość Min. 355  m
Maks. 855  m²
Powierzchnia 13,88  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Górnej Doliny Aude
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Voir sur la carte administrative de la région Occitanie City locator 14.svg Saint-Julia-de-Bec
Geolokalizacja na mapie: Aude
Voir sur la carte topographique de l'Aude City locator 14.svg Saint-Julia-de-Bec
Geolokalizacja na mapie: Francja
Voir sur la carte administrative de France City locator 14.svg Saint-Julia-de-Bec
Geolokalizacja na mapie: Francja
Voir sur la carte topographique de France City locator 14.svg Saint-Julia-de-Bec

Saint-Julia-de-Bec jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Aude w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Saint-Julianami .

Geografia

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Saint-Julia-de-Bec
Saint-Ferriol Granès
Quillan Saint-Julia-de-Bec Saint-Just-et-le-Bézu
Belvianes-et-Cavirac Puilaurens Saint-Louis-et-Parahou

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,9 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,6 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,7  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 794  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,5 dnia

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz ze wzrostem odległości od morza.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Granes” w gminie Granès , oddana do użytku w 1991 roku, który znajduje się 3  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,3  ° C , a ilość opady 718  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Carcassonne”, w miejscowości Carcassonne , która została oddana do użytku w 1948 roku i na 39  km , średnie roczne zmiany temperatury od 13,7  ° C na okres 1971-2000, do 14, 1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 14,5  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Julia-de-Bec to miasteczko wiejskie. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (85,1% w 2018 r.), co stanowi wzrost w porównaniu z 1990 r. (82,5%) . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (56,8%), roślinność krzewiasta i/lub zielna (28,3%), niejednorodne tereny rolne (13%), łąki (1,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Herb

Blason ville fr Saint-Julia-de-Bec (Aude).svg

Blazon komuny: Party of Vert i Argent, do zespołu ocierającego się od jednego do drugiego.

Historia

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 2008 Henri Reverte    
Marzec 2008 W trakcie Didier Aveilha    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 104 mieszkańców, co stanowi wzrost o 2,97% w porównaniu do 2013 r. ( Aude  : + 2,17%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
400 409 361 413 445 416 450 483 459
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
449 453 408 389 378 375 353 266 261
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
242 240 241 201 228 198 190 163 133
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
141 129 105 101 97 97 114 101 106
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
104 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 19 czerwca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 19 czerwca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 19 czerwca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Granes - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 19 czerwca 2021 )
  8. „  Ortodromia między Saint-Julia-de-Bec i Granès  ” , na fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 r . ) .
  9. „  Stacja Météo-France Granes – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w granes ) .
  10. „  Ortodromia między Saint-Julia-de-Bec i Carcassonne  ” , na fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 r . ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  14. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  15. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  20. Oficjalna strona prefektury L% 27Aude - lista burmistrzów (doc pdf)
  21. Organizacja spisu na insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  23. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Linki zewnętrzne