Saint-Aunes

Saint-Aunes
Saint-Aunes
Kościół Saint-Aunès
Herb Saint-Aunès
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Herault
Miasto Montpellier
Międzywspólnotowość Społeczność aglomeracyjna Pays de l'Or
Mandat burmistrza
 Alain Hugues
2020 -2026
Kod pocztowy 34130
Wspólny kod 34240
Demografia
Miły Saint-Aunésois
Ludność
miejska 		3557 mieszk  . (2018 wzrost o 17,08% w stosunku do 2013 r.)
Gęstość 289  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°38′27″ północ, 3°57′57″ wschód
Wysokość Min. 13  m
Maks. 60  m²
Powierzchnia 12,32  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Saint-Aunès
(miasto odosobnione)
Obszar atrakcji Montpellier
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Mauguio
Ustawodawczy dziewiąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Saint-Aunes
Geolokalizacja na mapie: Hérault
Zobacz na mapie topograficznej Hérault Lokalizator miasta 14.svg Saint-Aunes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Aunes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Aunes
Znajomości
Stronie internetowej http://www.saint-aunes.fr/

Saint-Aunes [sɛ.t‿onɛs] jest francuski gmina znajduje się w dziale z Herault w regionie oksytańskiej .

Geografia

Obszar gminy graniczy z Crès na północnym zachodzie, Vendargues na północy, Baillargues na wschodzie, Mauguio na południu i Montpellier na zachodzie.

Miasto położone jest na północ od równiny Mauguio, na pierwszych płaskorzeźbach wzgórz zwiastujących zarośla północno-wschodniej części departamentu. Wieś została w ten sposób zbudowana na wysokości, a nowe osiedla rozciągały się na zboczach.

Równina i część wzgórz porośnięte są winoroślą i sadami.

Wioska jest oddzielona od rolniczego południa miasta linią kolejową Montpellier- Nîmes, która przebiega w rowie u podnóża starej wioski, z przystankiem, oraz autostradą A9 . Część zachodnia, odizolowana linią kolejową i autostradą, obejmuje winnice i lasy Doscares, w pobliżu posiadłości Grammont w Montpellier.

Na północnym wschodzie, w narożniku gminy, w pobliżu węzła autostradowego Baillargues - Vendargues , wybudowano strefę aktywności, której centrum stanowi hipermarket .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Saint-Aunès
Cres Vendargues
Castelnau-le-Lez Saint-Aunes Baillargues
Montpellier Mauguio

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 14,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,6 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 15 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 16,7  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 673  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 5,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 2,6 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „szczery klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłoniło się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France , „Montpellier-Aéroport”, w miejscowości Mauguio , która została oddana do użytku w 1946 roku i znajduje się w odległości 4  km w linii prostej , gdzie średnia roczna zmiana temperatury od 14,7  °C w okresie 1971-2000, do 15,1  °C w latach 1981-2010, następnie do 15,5  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Aunès jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin gęstych lub o średniej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Saint-Aunès, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej 3439 mieszkańców w 2017 r., stanowiącej odizolowane miasto.

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Montpellier , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 161 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizycznych gleb Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (70,6% w 2018 r.), niemniej jednak niższym w porównaniu z 1990 r. (85,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (43%), heterogeniczne tereny rolnicze (19,6%), tereny przemysłowe lub handlowe i sieci komunikacyjne (11%), tereny zurbanizowane (10,4%), grunty orne (8%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (4%), lasy (3,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

22 marca 1873 r., Saint-Aunès powstaje w gminie z części terytorium gminy Mauguio .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1873 1874 Jean-Jacques Calage   Właściciel
1874 1878 Antoine Prat Konserwatywny właściciel
1878 1887 Louis Bazille Republikański Właściciel - handlowiec
1887 1908 Paweł Reboul Republikański Właściciel
1908 1912 André Castan Konserwatywny Właściciel - lekarz
1912 1951 Ludwik trible Republikański Właściciel
1951 1971 Marcel Majurel    
1971 1983 Robert Bassaget    
1983 1995 André Willaime    
1995 2017 Maria Teresa Bruguière UMP następnie LR Senator Hérault (2008-2014) a od 2017
Radny Regionalny (1998-2008)
Radny Departamentu od marca 2015
2017 W trakcie Alain Hugues LR  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Z 1 st sierpień 2001 w 31 grudnia 2003 r., miasto należało do społeczności aglomeracyjnej Montpellier, do której rada miejska nigdy nie chciała należeć.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1876 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto miało 3557 mieszkańców, co stanowi wzrost o 17,08% w porównaniu do 2013 r. ( Hérault  : + 6,12%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1876 1881 1886 1891 1896 1901 1906 1911 1921
363 335 335 407 424 443 442 459 477
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1926 1931 1936 1946 1954 1962 1968 1975 1982
471 487 473 405 422 473 525 536 1,162
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1990 1999 2006 2007 2008 2013 2018 - -
2027 2825 2 990 3013 3 037 3 038 3,557 - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Broń Saint-Aunès

Ramiona Saint-Aunès są ozdobione w następujący sposób:

Srebrny, do półksiężyca Gules zwieńczony rozdartym dębowym Vertem, zaczepiały litery S i A sable

Ten herb odtwarza herb rodziny Brun powiększony o inicjały S i A dla Saint-Aunès.

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 20 czerwca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 20 czerwca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  4. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  5. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 20 czerwca 2021 )
  6. „  Station Météo-France Montpellier-Aéroport - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 20 czerwca 2021 r. )
  7. „  Orthodromy between Saint-Aunès and Mauguio  ” , na fr.distance.to (dostęp 20 czerwca 2021 ) .
  8. "  Stacja meteorologiczna Montpellier-Aéroport - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 20 czerwca 2021 )
  9. "  Stacja meteorologiczna Montpellier-Aéroport - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 20 czerwca 2021 )
  10. "  Stacja meteorologiczna Montpellier-Aéroport - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultowane 20 czerwca 2021 )
  11. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  12. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  13. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  14. „  Jednostka miejska 2020 Saint-Aunès  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 27 marca 2021 ) .
  15. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  16. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  20. Biuletyn Ustaw, 1873, VII-3
  21. Organizacja spisu na insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  23. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  25. Największa francuska fotowoltaiczna elektrownia słoneczna… podpisała Sunvie na sunvie.eu.
  26. Herbarz komun Hérault , Didier Catarina, Jean-Paul Fernon, z pomocą Jacky David, wyd. Artyści w Langwedocji, 2004, ( ISSN  1264-5354 ) , s. 60.

Zobacz również

Bibliografia

Archiwa

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne