Reguiny

Ten artykuł jest szkicem dla miasta w Morbihan .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Reguiny
Kościół Saint-Clair.
Heraldyka
Administracja
Kraj	Francja
Region	Bretania
Departament	Morbihan
Miasto	Pontivy
Międzywspólnotowość	Wspólnota Papieska
Mandat burmistrza	Jean-Luc Le Tarnec 2020 -2026
Kod pocztowy	56500
Wspólny kod	56190
Demografia
Miły	Réguinois, Réguinoise
Ludność miejska	1978  mieszk. (2018 )
Gęstość	71  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	47 ° 58 ′ 39 ″ północ, 2 ° 44 ′ 42 ″ zachód
Wysokość	107  m min. Maks. 61  m 129  m²
Powierzchnia	27,92  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy	Kanton Grand-Champ
Ustawodawczy	Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Bretania Reguiny Geolokalizacja na mapie: Morbihan Reguiny Geolokalizacja na mapie: Francja Reguiny Geolokalizacja na mapie: Francja Reguiny
Znajomości
Stronie internetowej	Oficjalna strona gminy

Réguiny [ʁegini] jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Morbihan w tym Bretanii regionu .

Geografia

Gminy graniczące z Réguiny

	Crédin
Evelys		Pleugriffet
	Więcej	Radenac

Wioska, położona na południowo-wschodnim krańcu terytorium, znajduje się 12 km od Rohanu , 28 km od Ploërmel i 39 km od Vannes .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Średnia roczna temperatura: 11,3  ° C Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,5 dnia Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 1,7 dnia Roczna amplituda termiczna: 12,1  °C Roczna akumulacja opadów: 918  mm Liczba dni opadów w styczniu: 13,5 dni Liczba dni opadów w lipcu: 6,2 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Moréac” w miejscowości Moréac zlecenie w 1994 i znajduje się 8  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12  ° C i ilość opadów wynosi 1 004,6  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Vannes-Séné” w miejscowości Séné , oddanej do użytku w 1998 roku i oddalonej o 40  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 12,3  °C w latach 1981-2010 do 12,4  °C w 1991 r. -2020.

Planowanie miasta

Typologia

Réguiny jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Poniższa tabela przedstawia podział na strefy miasta w 2018 r., odzwierciedlony w bazie danych europejskich zawodów biofizycznych gleba Corine Land Cover (CLC).

Użytkowanie gruntów w 2018 r.

Rodzaj zawodu	Odsetek	Powierzchnia (w hektarach)
Nieciągła tkanka miejska	5,0%	140
Grunty orne poza systemami nawadniania	63,4%	1779
Łąki i inne obszary wciąż porośnięte trawą	8,1%	226
Kompleksowe systemy upraw i działek	19,4%	544
Głównie powierzchnie rolnicze poprzecinane dużymi przestrzeniami naturalnymi	4,1%	115
Źródło: Corine Land Cover

Miejsca zwane

villeneuve; piękne powietrze; wiatrak; nowy dom; gaj kasztanowy; ferrand; krok wilka; nowy most; krzyż dziewczęcy; piękny orient; roscoet; restauracja; kerbellec; kerveno; w połowie drogi; coetmeur; penhoeta; most hamon; bonvallon; żuraw; kerdrean; ziela; bando; pałac; klehabeusze; coetdele; koetdenan; Coetdrien; kolonia; krzyż cechowy; płodny; hennebodan; kerbouris; Kerbourno; kergary; Kerhounio; keroyard; krzyż bigotów; motaina; lalleman; lampion; wrzosowisko Porhman; Moor la villeneuve; leren; perozan; dolny most; rohallet; rongoet; leshuern; seplenienie; locmalo; mała kolonia; porkoński; porhman; poulwidan; rochefontaina; roscoet lisa; miasto na wietrze.

Toponimia

Poświadczony w formach Reginea , Regueni w 1280 r.

Regini w Bretonie .

Nazwa miasta pochodzi od gallo-rzymskiego „Reginea” lub archaicznej liczby mnogiej bretońskiego słowa „regenn” ( groove ).

Historia

Wydaje się, że terytorium Regu było zamieszkane od czasów prehistorycznych , o czym świadczą kamienne siekiery odkryte w okolicznych wsiach. Istnienie dwóch rzymskich dróg i dwóch rzymskich obozów, Locmalo i Villeneuve, potwierdza gallo-rzymski establishment zwany „Reginea” . To było pod panowaniem rzymskim, że Saint Clair , biskup z Nantes i apostołem Wenedów przybył Réguiny, aby głosić tam wiarę chrześcijańską. Zmarł w miejscu zwanym Kerbellec na10 października 296i zostałby pochowany w kaplicy przylegającej do starego kościoła Saint-Clair de Réguiny (płyta ozdobiona płaskorzeźbą przedstawiającą świętego noszącego mitrę i zaopatrzonego w tyłek jest jego domniemanym grobem). W 386 , według Alberta Le Granda , mieszkańcy Nantes chcieli odzyskać szczątki swojego świętego biskupa, czego lud Vannes odmówił, argumentując, że zostały one złożone przez Bożą opatrzność. Wbrew tej odmowie, mieszkańcy Nantes zdołali odebrać upragnione relikwie , pozostawiając parafianom Réguiny jedynie czaszkę świętego . W 1891 roku nadal tam był , ale zawierający je relikwiarz został sprzedany w 1901 roku i od tego czasu relikwie zniknęły.

Do Brytyjczyków , przybył w obszarze od VI th  century nie wykazały ich język i zwyczaje. Wszystkie stare nazwy wiosek są nadal bretońskie, takie jak Kerbellec, Kerdréan, Le Roscoët, Coëtmeur, Coëtdrien… Od średniowiecza do rewolucji historia nie uczy nas niczego szczególnego.

W 1223 Eudon de Réguéni przekazał opactwu Bon-Repos doroczną ćwierć pszenicy, co zostało zatwierdzone przez jego pana, Oliviera, wicehrabiego Rohanu .

W 1280 r. inny dziedzic Eudon de Réguéni oddał je Pierre'owi de Tronchâteau w zamian za inne dobra znajdujące się w Cléguérec , firmę o nazwie Frézor oraz ziemie znajdujące się w Coetmeur, który z kolei scedował je na Geoffroi de Rohan.

Pierwszy stan cywilny posiadany przez duchowieństwo i notabli pochodzi z 1575 roku .

Podczas rewolucji The Chouannerie był bardzo aktywny, jak wszędzie w Bretanii . Był w szczególności pewien wódz Cobigo, związany z dywizją pułkownika Guillemota , znany jako „król Bignan  ”. W tym czasie Réguiny stał szef miasto od kantonu o Josselin dzielnicy . W 1801 r. utracił ten tytuł i został włączony do kantonu Rohan .

W czasie II wojny światowej Réguiny odegrało znaczącą rolę w ruchu oporu . Angielski lotnik , podpułkownik Clifford, został tam zabity, jego grób znajduje się w muzeum oraz ulica nosi jego imię.

Ozdobić herbem

Prezentacja herbu

Coat of arms Réguiny za to zdobi następująco: Kwartał 1 przypomina, że Réguiny należał do Księstwa Rohan przed rewolucją. 2 przywołują na myśl wzgórze przecinające miasto i koniczyny, jego działalność rolniczą (inspirowane są herbem rodziny Longeaux, który można zobaczyć na fasadzie kościoła). Trójka lokalizuje Réguiny w Bretanii (Hermines). Czwórka zajmuje koguta, symbol Réguiny: „Pierwsza zielona stacja Bretanii”. Tarcza na kolbie ma bezpośredni związek ze św. Clairem, pierwszym biskupem Nantes, którego grób zdobi kościół Réguiny. Na rzeźbie kościoła, pod herbami rodzin Longeaux, Verger de Cuy i Poulmic, pojawia się motto „lepiej i lepiej”. Wsparcie obejmuje znaczenie rolnictwa oraz dziedzictwo przyrodnicze gminy.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
maj 1953	Marzec 1983	Maurice Jarriault		Lekarz
Marzec 1983	Czerwiec 1995	Alain Diverres	płyta DVD	Technik farmaceutyczny
Czerwiec 1995	marzec 2014	Jean Launay	płyta DVD	attaché handlowy
Marzec 2014 Ponownie wybrany w 2020 r.	W trakcie	Jean-Luc Le Tarnec	płyta DVD	Kierownik techniczny 12 th Wiceprezesa Pontivy Wspólnoty (2016 →)
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 1978 mieszkańców, co stanowi wzrost o 4,32% w porównaniu do 2013 r. ( Morbihan  : + 2,32%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
996	1 160	1,031	946	1130	1,143	1,135	1181	1,189

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
1 210	1 210	1266	1,195	1 223	1295	1,328	1345	1427

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
1461	1,541	1,583	1467	1510	1,631	1,633	1552	1521

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2004	2009	2014
1552	1,638	1,739	1 695	1490	1530	1668	1792	1929

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
1 978	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

• Kościół Saint-Clair i grób św. Kościół był przedmiotem poważnej kampanii restauracyjnej w 2007 roku , zleconej przez miasto i zbadanej przez Régisa Ribeta, architekta zabytków .
• Krzyże cmentarne i inne krzyże i kalwarii;
• Różne fontanny;
• Porhman - zamek i kaplica - Kalwaria;
• Zamek z Resto .

Osobowości związane z gminą

• Saint Clair , pierwszy biskup Nantes , podobno zmarł w miejscowości Kerbellec (w Réguiny) na początku IV -go  wieku .

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 16 lipca 2021 )
2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 lipca 2021 )
3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
4. Słowniczek - Opady , Météo-France
5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) – Bretania  ” , na stronie www.chambres-agriculture-bretagne.fr ,2019(dostęp 16 lipca 2021 )
7. "  Meteo-France Moreac station - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 16 lipca 2021 )
8. „  Orthodromy between Réguiny and Moréac  ” , fr.distance.to (dostęp 16 lipca 2021 ) .
9. „  Stacja Meteo-France Moreac – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (dostęp 16 lipca 2021 r . ) .
10. „  Orthodromy between Réguiny and Séné  ” , fr.distance.to (dostęp 16 lipca 2021 ) .
11. "  Stacja meteorologiczna Vannes-Séné - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
12. "  Stacja meteorologiczna Vannes-Séné - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 lipca 2021 )
13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 31 marca 2021 r . ) .
14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 31 marca 2021 ) .
15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 31 marca 2021 r . ) .
16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 31 marca 2021 r . ) .
17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 31 marca 2021 r . ) .
18. "  Dane statystyczne o gminach Francji metropolitalnej; Podział obszarów na 44 stanowiska użytkowania gruntów (obszar metropolitalny)  ” , na stronie CORINE Land Cover ,2018(dostęp 19 kwietnia 2021 ) .
19. Na stołach Peutingera
20. Amerykańskie Towarzystwo Lingwistyczne, Monografie Językowe - Numery 17 do 21 - Strona 111.
21. Bernard Rio, „Podróż w zaświaty. Bretończycy i śmierć”, Éditions Ouest-France, 2013, ( ISBN  978-2-7373-5809-8 ) .
22. Pierre-Henri Martin, „Kościół Réguiny. Historia, opis, krytyka”, 1937.
23. "  Miejski w Réguiny. Jean-Luc Le Tarnec zostaje wybrany na burmistrza  ”, Ouest-France ,31 marca 2014( przeczytaj online ).
24. "  Miejski w Réguiny. Jean-Luc Le Tarnec jednogłośnie ponownie wybrany burmistrzem  ” , o Ouest-France ,26 maja 2020(dostęp 29 maja 2020 r . ) .
25. “  Wspólnota Papieska. Jean-Luc Le Tarnec, nowy wiceprzewodniczący  ”, Pontivy Journal ,9 marca 2016( przeczytaj online ).
26. Organizacja spisu na insee.fr .
27. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
28. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
29. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Zobacz również

• Lista gmin w Morbihan

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona gminy
• Réguiny na stronie National Geographic Institute
• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )