Réville-aux-Bois | |||||
Ogólny widok wsi. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Wielki Wschód | ||||
Departament | Meuse | ||||
Miasto | Verdun | ||||
Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Damvillers Spincourt | ||||
Mandat burmistrza |
Alain Perignon +2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 55150 | ||||
Kod wspólny | 55428 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Révillois, Révilloises | ||||
Ludność miejska |
119 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 11 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49 ° 20 ′ 51 ″ na północ, 5 ° 21 ′ 29 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 209 m Maks. 378 m |
||||
Powierzchnia | 11,03 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Montmédy | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Réville-aux-Bois jest francuski gmina znajduje się w Meuse działu , w tym Grand Est regionu .
Réville-aux-Bois jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.
Plik 8 maja 1921podczas posiedzenia rady gminy miasto Réville zmienia nazwę i staje się Réville-aux-Bois. W liście od prefekta datowanym30 kwietnia, ujawnia zainteresowanie gminą zmianą jej nazwy, ponieważ miejscowość w departamencie Manche nosi tę samą nazwę.
W 1990 r. Rada gminy zdecydowała o zmianie nazw ulic wsi:
Réville, oddane przez Księstwo Luksemburga , przechodzi do hrabstwa biskupiego Verdun. Wieś jest dawną zależnością Marville. Réville został uwolniony w 1319 roku przez opata Metlocha i Goberta III z Dun and Apremont. Po 1648 r. Podlega sędziowskiej sprawiedliwości króla Francji . Réville-aux-Bois jest najpierw częścią kantonu Jametz, a następnie Damvillers.
Mnisi z diecezji Trewiru (prawdopodobnie benedyktyni z Mettloch (Niemcy)) przybyli, aby oczyścić ziemię i wznieść dom podczas uszczelniania i oczyszczania doliny Thinte .
Następnie około 1633 r. Budynek przeniesiono w miejsce, w którym dziś znajdują się oficyny kurortu. Tylko część budynku zachowała się do dziś. Znajduje się tuż obok ratusza.
Od 1659 do 1790 roku, Réville było częścią francuskiego Luksemburga , prepozytem Damvillers i bailiwick of Marville.
Latem 1854 r. Réville było bardzo dotknięte trzecią pandemią cholery (1852-1860), która następnie spustoszyła region. W międzyczasie umiera 76 osób, czyli mniej więcej jeden na ośmiu mieszkańców15 lipca i 2 września 1854. To w dużej mierze wyjaśnia nagły spadek populacji między 1851 a 1856 rokiem.
Wieś doznała znacznych zniszczeń w czasie I wojny światowej .
Réville zostaje zwolniony 8 listopada 1918 przez Amerykanów (źródła www.association14-18.org)
W 1928 roku, pomiędzy Réville-aux-Bois i Sivry sur Meuse , z inicjatywy kapitana Glocka z Pittsburga, dziełem architekta Marcela Delangle, wzniesiono pomnik Wielkiej Góry. Large firmie powierzono realizację tego pomnika wzniesionego w pamięci oficerów i żołnierzy 316 th Pułku 79 th Amerykański oddział, który zmarł w 1918 roku w Verdun sektorze .
Jedna strona pomnika opowiada historię pułku, od jego organizacji w Camp Meade, Maryland , Stany Zjednoczone ,29 sierpnia 1917, aż do jego demobilizacji 9 czerwca 1919. Ponadto nazwy Montfaucon-d'Argonne, Troyon i Grande-Montagne są wyryte na ścianach podstawy pomnika. 316 th pułk stracił 78 oficerów i 3,128 żołnierzy.
Plik 8 lutego 1991znika ruiny młyna Réville-aux-Bois. Dziś zostało tylko kilka kamieni, które świadczą o tej przeszłości.
Mieszkańcy Réville noszą przydomek „sączące koty”. Przydomek ten bierze się stąd, że mieszkańcy Réville produkowali alkohol w bardzo dużych ilościach, a nadwyżki sprzedawali w sąsiednich wioskach aż do Belgii. Produkcja i transport odbywały się w nocy, stąd porównanie z buczącym kotem zwanym inaczej puszczykiem . W tej małej wiosce mówi się, że przed I wojną światową było 7 fotosów .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Burmistrzowie przed 1947 r
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
26.10.1947 | 03/10/1977 | Maurice PERIGNON | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1977 | Maj-czerwiec 1991 | Gilbert Virette | Rezygnuje w trakcie kadencji | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Czerwiec 1991 | Marzec 2001 | Daniel Degeneve | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 2001 | Marzec 2008 | Alain Perignon | Syn Maurice'a PERIGNON | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 2008 | lipiec 2017 | Bernard Briy | Zmarł w niedzielę 2 lipca 2017 roku w Nancy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
wrzesień 2017 | W toku (od 4 lipca 2020 r.) |
Alain Pérignon Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Pracownik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Źródło: Lucien de Chardon, Damvillers i jego kanton: dwadzieścia wieków historii , Verdun, Éditions Cogerex,1973, 276 pkt. (uwaga BnF n o FRBNF36266183 )
Podatki lokalne (stawka z 2010 r.)
Podatek mieszkaniowy: 4,64% Teren zabudowany: 9,95% Grunty niezabudowane: 22,11% Podatek od nieruchomości od spółek na rzecz Państwa w 2010 r .: 13,20% Plik 1 st styczeń 2015, gmina Réville-aux-bois i gminy należące do wspólnoty gmin regionu Damvillers przeszły z dodatkowego opodatkowania do pojedynczego opodatkowania zawodowego. Źródło: obrady rady gminy Różne wypożyczalnie: 1 mieszkanie wewnątrz ratusza z 1839 r 1 dom zbudowany w latach 60. XX w. W miejscu starej plebanii. Całkowity remont tego obiektu w 2012 roku. Jednorazowe wynajęcie ratusza Wynajem gruntów rolnych Gmina Réville aux bois posiada 376 hektarów lasów komunalnych. W związku z tym miasto gromadzi owoce związane z wynajmem łowiectwa i sprzedażą drewna.Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.
W 2018 roku miasto liczyło 119 mieszkańców, o 3,25% mniej niż w 2013 roku ( Meuse : -3,51%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
481 | 569 | 587 | 600 | 626 | 624 | 619 | 634 | 609 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
482 | 456 | 434 | 410 | 421 | 390 | 392 | 377 | 408 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
361 | 321 | 276 | 163 | 186 | 177 | 166 | 170 | 148 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
159 | 144 | 143 | 126 | 130 | 127 | 126 | 122 | 121 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
119 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Nagły spadek populacji między 1851 a 1856 rokiem można w dużej mierze wyjaśnić epidemią cholery, która zabiła około 75 osób w Réville od połowy lipca do końca Wrzesień 1854lub więcej niż jedna na 10 osób.
Terytorium obejmuje 738,28 hektarów lasów.
Miasto ma 377,28 ha. 361 ha to lasy państwowe.
Narodowy las Grande Montagne pochodzi z rozporządzenia 9 marca 1837przez Ludwika Filipa . W raporcie wytyczono granice lasów krajowych i gminnych w Réville.
Podczas pierwszej wojny światowej las Réville jest nadmiernie eksploatowany, w 1920 roku wychodzi zubożony. Las stał się zbyt jasny i zaatakowany przez martwe drewno.
Mając niewielkie dochody, gmina Réville-aux-Bois chciała w 1973 roku oddać część swojego lasu innym gminom lub państwu: drewno „La Queue” o powierzchni 140 hektarów.
Państwo odmawia mu i przyznaje mu dotacje i pożyczki na prowadzenie plantacji. Działki 13, 14, 15, 16, 17 są zatem ponownie obsadzane na 58,87 ha. Poletkę 7 przesadza się również pospolitymi świerkami.
Sekcje 13-17 są obecnie eksploatowane w zwykłych lasach wysokich. Pozostałe kawałki są eksploatowane w nieregularnym lesie wysokim.
Zaopatrzenie w wodę dotarło późno do Réville-aux-Bois, ponieważ zostało utworzone przez Syndicat des Eaux de Mangiennes na początku lat 80.
Chociaż według raportu zatytułowanego: „Dane geologiczne i hydrogeologiczne pozyskane 31 grudnia 1966 r.”, Dla Réville-aux-Bois rozwiązaniem mogło być uchwycenie źródeł wycieku wydobywającego się z wapieni w późnych oksfordzkich oolitach żelaza .
Wszystkie wioski Font de côte są zasilane z tego horyzontu, a Réville-aux-Bois nie wydaje się być w gorszej sytuacji topograficznej niż sąsiednie wsie.
Miejsce zwane | Współrzędne Lamberta | Przepływ w litrach | Obserwacja | ||
---|---|---|---|---|---|
X | Y | Z | |||
Wybrzeże Etraye | 819,750 | 187,100 | 226 000 | 0,300 | przerywany |
Wybrzeże Etraye | 819,810 | 187,110 | 225 000 | 0,500 | uporczywy |
Źródło terminów | 819,620 | 186,910 | 255 000 | 0,300 | uporczywy |
Źródło Goulote | 819,290 | 187,320 | 230 000 | 1300 | farma pasz wieloletnich |
Źródło bure | 817,600 | 185 000 | 335 000 | 1000 | przerywany |
Źródło bure | 817,690 | 184,950 | 335 000 | 0,300 | przerywane przechwytywanie |
Ravi de blanchaux | 817,150 | 184,300 | 315 000 | 0,300 | przerywany |
Źródło Sillon Fontaine | 815,970 | 185,920 | 323 000 | 0.600 | uporczywy |
Źródło Sillon Fontaine | 815,975 | 185,985 | 323 000 | 1300 | bylina karmi bruzdę na farmie Fontaines |
The Long Viols | 816,650 | 186 000 | 323 000 | 0,100 | Przerywany |
Źródła St Pierre | 819,460 | 187,470 | 240 000 | 1000 | przerywane przechwytywanie |
Źródło Grande Fontaines | 819,480 | 187,280 | 227 000 | 3,300 | schwytany karmi fontannę |
Pomiaru dokonano 16 czerwca 1966.
Przed instalacją wodociągu wszystkie mieszkania miały studnie.
Źródło St Pierre służy jako zaopatrzenie rezerwy przeciwpożarowej znajdującej się na placu.
Miejsca zwane | Etymologia | Komentarz |
ŁATWOŚĆ | ||
POWYŻEJ WINY | ||
L AULNET | ||
BADMONT | ||
BELLE GOUTIERE | ||
BIAŁE ZIEMIE | ||
BONHOMME ROBI | ||
STRIKE BROTH | ||
GABINET | Bardziej niż zwyczaj mnicha, który zdobi swój herb, Bure bierze swoją nazwę od miejsca pochodzenia, dość częstego w departamentach Meuse , Cote-d'Or , Calvados , Essonne , Orne . Z germańskiego burta, chaty, mieszkania. Ta etymologia została narzucona przez artykuł Jeana Hausta, opublikowany w 1920 r. W Bulletin of the Walloon Dictionary .
W XVII th wieku, terminy bur , homespun , beur (Liégeois) są powszechne w tym czasie w sensie „ szybu ”; ale czasami mają na myśli „dziurę”, „dół” (w szczególności do wbijania słupów), „dziupla” (w drzewie, pniu). W Gaumais i Ardenach spotykamy formę boru , „pień, łodyga rośliny” i bora , „bardzo wysoka”. W przepisach dotyczących „dzieł hulhierów” z 1403 r., Reprodukowanych przez Jeana de Stavelota, pojawia się wyrażenie „dół lub dziury”. 2 |
Podczas wielkiej wojny Niemcy budowali duże doły i pobierali wodę ze źródła. |
ŁAŃCUCH SERVA | ||
AUBRY CHAMP | ||
FIELD RENAUD | Darowizna działki tuż obok kościoła będąca przedłużeniem cmentarza. Ta ziemia została zaoferowana przez rodzinę Renaud wbrew obietnicy nadania tej ziemi tej nazwy. | |
UROK | ||
CHAUFOUR |
|
Przy wejściu do Chaufour z Sivry-sur-Meuse znajduje się kamieniołom. |
CHAVRAINE | ||
CLAIRS CHENES | ||
COTE D ETRAYE | ||
WYBRZEŻE BADMONTÓW | ||
KOLOR | ||
COURIETTE | ||
THE CROLY | ||
OSŁAK WINA | ||
ZA HOCHAMI WOOD LA | ||
ZA OGRODAMI | ||
PRZÓD GÓRY | ||
PRZÓD CZARU | ||
SPÓR | ||
MIĘDZY NAPRAWAMI | ||
GAILLETTE | ||
WIELKI GOULONCHAMP | ||
WIELKA GÓRA | Najwyższy punkt terytorium wioski | |
GRAVELOTTES | ||
JEAN ROBERT Z ŻYWOPŁOTU | ||
ŻYWOPŁOTY | ||
HARON | ||
HARVUTY | ||
HASPOULETTE | ||
HENRIQUY | ||
LONG BOUDINS | ||
DŁUGIE RZEPAKI | ||
MARTIN | ||
MŁYN | Miejsce starego młyna w Réville. | |
WĘZEŁ | ||
MAŁY GOULONCHAMP | ||
FILAR | ||
PRE THE BULL | ||
OGON | ||
LA RAVINE SILLON FONTAINE | ||
SAUSSY | ||
SILLON FONTAINE | Lokalizacja farmy Sillon Fontaine z dala od wioski. | |
LOS | ||
WARUNKI | ||
TONETKI | ||
TOZET | ||
GÓRNY OTWÓR | ||
TROUYERE DE MORTIN | ||
VAUX | ||
VAUX NONETTE | ||
WIOSKA | Lokalizacja wioski |