Dzielnica portowa (Nicea)
| Przystań | ||
 Dzielnica portowa widziana ze wzgórza zamkowego . | ||
| Administracja | ||
|---|---|---|
| Kraj | Francja | |
| Miasto | Miły | |
| Kanton | Nice-1 | |
| Demografia | ||
| Populacja | 14050 mieszk. (1999) | |
| Funkcje miejskie | mieszkalne, portowe | |
| Geografia | ||
| Informacje kontaktowe | 43 ° 42 ′ 00 ″ na północ, 7 ° 17 ′ 08 ″ na wschód | |
| Atrakcje turystyczne) | Port Lympia , Place Garibaldi , posąg Charlesa-Félixa | |
| Transport | ||
| Tramwajowy | Przystanek Garibaldiego | |
| Lokalizacja | ||
 Lokalizacja dzielnicy portowej w Nicei | ||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||
Rejon portu w Nicei jest jedną z dzielnic miasta .
Sytuacja
Dzielnica portowa położona jest w południowo-wschodniej części miasta. Od zachodu jest ogólnie ograniczony przez Castle Hill , rue Catherine Ségurane i bulwar Risso, od północy przez rue Barla, od wschodu przez aleję Lympia, Mont Alban i Mont Boron , a od południa przez Morze Śródziemne .
Historia portu
Nicea nigdy nie miał sam port aż do połowy XVIII -tego wieku .
Od starożytności do XVIII -tego wieku
Tradycyjną metodą było albo osiadanie statku na mieliźnie na brzegu, albo czekanie na mniejsze łodzie o płytkim zanurzeniu, które zajmą się wyciąganiem ładunku i zbliżaniem się na tyle, aby zwierzęta lub ludzie mogli się nim zająć, umieszczając je w suchym miejscu. Drewniane pomosty poprawiły jakość usług, ale w Nicei zbocze plaży pozwalało tylko na bardzo krótkie pontony.
Inżynierowie z Sabaudii pracowali nad tym zagadnieniem przez długi czas. Wykop port, tak, ale jaka może być idealna lokalizacja w Nicei? Po obu stronach wzgórza Zamkowego projekty były liczne. To król ostatecznie przeciął: Lympia Cove na wschód od wzgórza. W międzyczasie geostrategia uległa zmianie, gdy Król Słońca zarządził całkowite wydobycie cytadeli. Teraz bezbronne, ani dla miasta, ani dla królestwa Sabaudii-Piemontu, miasto musiało istnieć w królestwie w ramach ekonomicznego aspektu handlu i wymiany. Savoy nawiązał kontakty z Anglikami i Rosjanami; okazały się skuteczne dwa wieki później podczas Belle Époque .
Pierwszy port Lympia
Jako pierwszy o zasięgu Lympii pomyślał hrabia Amédée de Castellamont w 1672 roku. Miejsce to było prawie wyludnione, poza starą opuszczoną kaplicą. Wystarczyło wykopać lagunę i wykopać kanał, by komunikować się z morzem, ale inżynierowie z Piemontu ze swej strony byli zainteresowani stanowiskiem w Ponchettes, sporządzili plany zmiany kierunku Paillon i wykorzystania suchości w ustach.
W rzeczywistości Księstwo Sabaudii miało jedyne ujście do morza drogą, która musiała przekroczyć góry, aby dotrzeć do Turynu , jednej z dwóch stolic księstwa (druga to Chambéry ). Ale nie ma portu w Nicei. Rzeczywiście, Republika Genui zajęła niestety najbardziej odpowiednie terytorium. Król Karol-Emmanuel III ostatecznie rozstrzygnął konflikt w 1748 roku: port znajdowałby się w lagunie Limpia.
Architekt Antonio Felice de Vincenti był odpowiedzialny za biznes i prace rozpoczęły się w 1749 roku, ale powoli, delikatnie mówiąc, ponieważ w 1761 roku w Turynie zebrała się komisja w celu przyspieszenia ruchu.
Sulzer podaje dokładny opis zupełnie nowego portu: Zbiornik ograniczony w całości ze względu na art. Jej wejście chronią silne groble utworzone przez potężne pokłady wapienia. Uszkodzony w skalistym dnie, nie mógł pomieścić 400-tonowych statków, które zostały zmuszone do udania się do Villefranche . Choć jest mały , nigdy nie tęskni za gośćmi: sacolèves, tartane , feluki z łacińskimi welonami , polakry , które gromadzą się tam z Sycylii, Sardynii, Genui, Tulonu, Barcelony i Balearów .
Smolett , kolejny odkrywca Nicei, przywołuje na myśl małe budynki wypełnione solą i winem. Opisuje również powstającą dzielnicę: Po stronie kreta przez cały czas stoją żołnierze na straży i bateria siedmiu dział skierowanych w morze, po drugiej stronie jest ciekawa fabryka oplatania i tkania jedwabiu, jest też tawerna, kawiarnia i kilka innych budynków uczęszczanych przez żeglarzy . Tak więc tartany i feluki przybyły tam w barwnym widowisku, ale ze stricte komercyjnego punktu widzenia działalność rodzącego się portu była nadal bardzo skromna.
Eksportowano tam lokalne produkty z hrabstwa, takie jak oliwa z oliwek, cytryny, pomarańcze, sardele i tuńczyk złowione w Baie des Anges , ale także produkty z równiny Piemontu, która przepływała przez muły przez Col de Tende ; surowy jedwab, ryż i konopie.
Po stronie importu zboża, które kupcy nicejscy kupowali nawet w angielskich koloniach Ameryki Północnej, sól, cukier, kakao, kawę. Niçois byli zadowoleni z tego skromnego ruchu do czasu przybycia bardziej zręcznych kupców, głównie lewantyńskich Żydów przyzwyczajonych do handlu hurtowego. To, co zaszokowało nowo przybyłych, to nie tylko brak działalności portowej, ale także ubóstwo obiektów portowych. Constantin Sabat, pochodzący z Triestu, zauważył: Mieszkania portu Lympia rzucają się w oczy, ponieważ składają się tylko z małych drewnianych baraków . Lekarstwo? Aby zbudować wyspę, czyli dzielnicę wielokondygnacyjnych budynków, wielu innych poszłoby za przykładem .
Wbrew temu, co nazywali „uprzedzeniami”, Lewantyńczycy zaproponowali założenie fabryk, a zwłaszcza cukrowni. To uczucie podzielali niektórzy z Nicei, bardziej odważni niż inni kupcy, którzy już w 1755 roku wysłali królowi memorandum, w którym wskazali sposoby rozwoju portu w celu eksportu wyrobów przemysłowych, takich jak tkaniny, papier i wino. , ołów.
Dodatki do XIX TH i XX th wieków
1898: Wykopanie drugiego basenu w górę rzeki od pierwszego. Znika wiele magazynów i domów właścicieli statków lub kupców (w tym rodziny Garibaldi).
Warto również zwrócić uwagę na kolejne rozbudowy nabrzeża portowego w dwóch etapach.
Bieżący handel i udział turystyczny portu
Handel towarem
Obecnie reprezentuje tylko niewielką część ruchów portów. Pozostał tylko cement wyprodukowany w dwóch dużych cementowniach Contes i Grave de Peille .
Tranzyt pasażerski między Korsyką a kontynentem
Dwie firmy mają wspólną klientelę w Nicei.
Nicea i Villefranche: postoje na rejs po Morzu Śródziemnym
Okoliczne ulice
Trasy są przedstawione w kolejności alfabetycznej dla uproszczenia i nie odpowiadają wizycie turystycznej. Ikonografia będzie się zmieniać z czasem.
Wizyta sąsiedzka
W
Podpalenie (miejsce)Nazwany na cześć rodziny Nicei (patrz rue Arson poniżej), wcześniej nosił nazwę Place de la Manufacture .
Place Arson graniczy od wschodu z Rue Arson. Jest domem dla wielu torów do gry w kręgle.
Ważny obiekt konkursowy w latach 1890-1930, utracił przywilej organizowania wielkich konkursów. W tym samym czasie, gdy niszczono fabrykę tytoniu na rzecz bloku mieszkalnego, pod placem przeznaczonym na deszczówkę wykopano ogromny zbiornik retencyjny. Stare platany, chore, zastąpiono palmami i zmieniono ogólny wygląd miejsca, ale nie jego wymiary.
Odwiedź tutaj
Podpalenie (ulica)
Imię nadane na cześć rodziny francuskich imigrantów, którzy uciekli przed rewolucją. Pierre-Joseph Arson osiadł jako bankier w porcie. Około 1810 r. Kupił posiadłość z dużym gruntem (obecna Villa Arson, znacznie zmodyfikowana na potrzeby szkoły artystycznej współczesnej. Ok. 1830 r. Pod nazwą Arson de Saint-Joseph był pierwszym konsulem miasta. Jego syn Gonzague ( 1814-1865) jest znany ze swojej aktywnej pozycji związanej z niezależnością powiatu. Rue Arson i rue Auguste-Gal to osie północ-południe, które umożliwiły sprowadzanie towarów z doliny Paillon Rue Cassini obsługiwała lokalny ruch do starego miasta. miasto przez Place Garibaldi.
Wizyta z północy na południe tutaj
b
Barla (ulica)
Jean-Baptiste Barla (1817-1896) - miły przyrodnik.
Duża arteria na północ od dzielnicy, która biegnie od Tête Carrée do Moyen Corniche, jest jednocześnie kontynuacją Nationale 7 , „trasy wakacyjnej”, która łączy Paryż z Menton.
Od czasu zamknięcia szpitala Saint-Roch ruch tam się uspokoił, zwłaszcza karetki pogotowia i wozów strażackich. Ulica pozostaje tą, na której parking jest najbardziej szanowany, ponieważ werbalizacja wideo zapewnia, że działa płynnie. Szkoły znajdują się po obu stronach ulicy.
Bavastro (ulica)Joseph Bavastro ( 1760 - 1833 ), korsarz z Nicei.
Jego ojciec był kupcem i armatorem, kontynuował tę samą karierę, ale rewolucyjna przygoda pociągała go tak, jak jego przyjaciel André Masséna . Został znaleziony podczas oblężenia Genui i jako statek zaopatrzeniowy w wyprawie egipskiej . Był cesarskim korsarzem i kapitanem fregaty na „Intrepid”, ciekawym statku wyposażonym w „à la Bavastro” i tropił angielskie statki.
Ulica rozciąga się od Barla Street do tylnej części kościoła portowego (ruch N → S). Domy i małe lokalne firmy.
Odwiedź tutaj
Bonaparte (ulica)
Dawna ścieżka Villefranche , zaczynała się od obrzeży starego miasta, aby dotrzeć do Col de Villefranche starą ścieżką Mont-Alban (obecne oznaczenie).
Napoleon Bonaparte (1769-1821). Kapitan artylerii w 1793 roku, szybko awansował do stopnia generała brygady rok później i dowodził artylerią Armii Włoch. Od marca doGrudzień 1794, mieszka u hrabiego Laurentiego na 6 na tej ulicy.
Mówi się, że Napoleon zabiegał o względy córki hrabiego, Emilii. Dostał honorowy salut tylko wtedy, gdy wyskoczył przez okno przed przybyciem ojca.
W 1795 r. Powrócił do Nicei w randze naczelnego wodza armii włoskiej, ale potem zamieszkał w domu Chabaud przy rue Saint-François-de-Paule. Narzucił się, zrestrukturyzował i nakarmił swoje wojska. Reszta jest w historii.
Rue Bonaparte to obecnie bardzo handlowa ulica, po której warto spacerować.
Ulica i okolice cieszą się coraz większym zainteresowaniem, bo dobrze się tam mieszka. Ponadto, podobnie jak dzielnica portowa, od początku XXI wieku jest miejscem gejowskiego życia w Nicei.
|
|
Tutaj można odwiedzić wschód na zachód
VS
Carnot (bulwar)Opuszcza port i udaje się do Villefranche. Nazywa się go również Basse Corniche.
Oś E → O od portu do Place Garibaldi. Tam przechodził cały ruch morski miasta.
Rodzina Cassini pochodzi z Perinaldo , wioski następnie włączonej do hrabstwa Nicei . Między 1650 a 1845 rokiem Cassini dał nauce pięć pokoleń naukowców: czterech astronomów (i kartografów) oraz botanika.
Odwiedź port na Place Garibaldi tutaj
Ta ulica umożliwia dostęp do portu przez grę bieżących ulic jednokierunkowych lub do punktu Rauba-Capeù, a następnie dołącza do quai des Etats-Unis . Na cześć Catherine Ségurane , mitycznej bohaterki Nicei, która wyróżniła się w bastionie Sincaïre niedaleko początku tej ulicy, tuż za Place Garibaldi. Catarina, uzbrojona w trzepaczkę swojej praczki, podczas oblężenia w 1543 r. Wzięłaby turecki sztandar napastnika.
Nieco dalej sektor ten jest bastionem handlarzy antykami i pchlim targiem przeniesionym z Paillon przez dzieła teatru i muzeum sztuki współczesnej. Filozof Nietzsche pozostał w domu C Conso na n ° 38, w którym tablica brzmi: Tutaj2 grudnia 1883Frédéric Nietzsche rozpoczął swój pobyt w Nicei .
Wizyta na ulicy
re
Cła (quai de la)Nabrzeże przebiega wzdłuż portu po zachodniej stronie. Jest to duża dwukierunkowa oś ruchu, która szybko rozciąga się wzdłuż Quai Lunel, zanim minie pomnik wojenny i dołączy do promenady . Biura, luksusowe domy i restauracje.
Jeśli taryfy istnieje od XVI -tego wieku w księstwie Sabaudii, posiadanie wolnego portu w mocno opadła na znaczeniu wpisów morskich. Sytuacja ta trwała do lat dwudziestych XIX wieku, kiedy to port stopniowo zanikał. W 1854 r. Wszystko zostało skonsumowane, hrabstwo ostatecznie wróciło do ogólnej fiskalnej administracji Sabaudii ... w toku ...
Odwiedź tutaj
mi
Eberlé (wspinaczka)Ta wspinaczka, podobnie jak wspinaczka na Montfort, znajdująca się po przeciwnej stronie, łączy się, aby zapewnić dostęp do wzgórza Château. Nie istniały w czasach cytadeli, ale zostały zbudowane w latach 30. XIX w. Miejsce spacerów dla wszystkich.
Gaspard Eberlé (1764-1837), alzacki kapral, szybko awansował na generała brygady w 1800 r., A następnie gubernator wojskowej siedziby Nicei po utracie ręki. Kończy swoje dni w Nicei z żoną.
Odwiedź tutaj
Emmanuel-Philibert (ulica)
Ulica zaczyna się od końca rue Ségurane i łączy się z rue Barla, gdzie zmienia nazwę na rue Ribotti w dzielnicy Riquier . Cyrkulacja S → N (patrz zdjęcie).
Książę Emmanuel-Philibert (1628-1709) ( Emmanuel-Philibert of Savoie-Carignan ) był głuchoniemy od urodzenia, to poprawiło się nieco później (odniesienie do ex-voto umieszczonego w Notre-Dame de Laghet ). Ale dla Marguerite i Rogera Isnardów (patrz bibliografia ) byłby to Emmanuel-Philibert de Savoie .
Odwiedź tutaj
fa
Fodéré (ulica)Ta ulica biegnie równolegle do Place de l'Île-de-Beauté. Aktualny kierunek ruchu NO → SE w kierunku Mont-Boron, gdzie kończy się na klatce schodowej.
Znajdują się tam dwa chrześcijańskie budynki sakralne , jeden prawosławny , drugi katolicki , ale oba poświęcone Maryi Pannie :
- n o 3, na parterze starego budynku Kaplicy Zaśnięcia NMP jest miejscem kultu Serbskiego Kościoła Prawosławnego ;
- n o 8, w budynku, zdominowanym przez dzwonnicy , to adres i urzędy w kościele Notre-Dame-du-Port w Nicei , miejsce kultu katolickiego więc głównym dostęp jest przez Place de wyspie Beauty.
François-Emmanuel Fodéré (1764–1835). Sabaudzki lekarz sił zbrojnych i autor książek medycznych. Swoją karierę kontynuuje w Strasburgu .
Wizyta z zachodu na wschód
Dwukierunkowa ulica, która zaczyna się od pomnika zmarłych i prowadzi do rue Catherine Ségurane, której jest kontynuacją. Wejścia do domów z widokiem na port. Z tyłu, poniżej, na poziomie nabrzeży, znajduje się pchli targ.
Jean de Foresta (1790-1872), członek rady miejskiej w 1849 r., Poseł z Nicei w 1850 r. W parlamencie turyńskim, następnie senator i minister sprawiedliwości. Wrogi wobec przywiązania, po 1860 roku kontynuował karierę w Bolonii.
Odwiedź tutaj
François-Guisol (ulica)
Ulica zaczyna się od portu i biegnie dalej na północ do dzielnicy Riquier.
François Guisol lub François Augustin Guisol (1803-1874) to miły pisarz, artysta i tancerz. Jego profrancuskie i antyklerykalne myśli sprawiają, że patrzy z góry na lokalną elitę, jest nawet więziony, wygnany. Wrócił do Nicei, aby dołączyć. Pozostawia po sobie dużą ilość piosenek, rękopisów i artykułów.
Odwiedź tutaj
sol
Garibaldi (kwadrat)
Odwiedź tutaj
Arkady placu:
Mały pas ziemi między Quai Lunel i rue de Foresta. Na placu znajduje się pomnik króla Karola Félixa (po włosku Carlo Felice ), który dominuje w porcie. Idealny punkt widzenia dla turystyki.
Nadaliśmy imię Georges Guynemer , słynnemu lotnikowi pierwszej wojny światowej bez żadnego związku z Niceą.
Indeks posągu króla, który wskazuje na morze, jest nadal zniszczony pomimo wielu renowacji. Zawsze znajdzie się człowiek z Nicei, który przepisuje swój indeks na pamiątkę zniesienia praw franczyzy portowej.
|
Odwiedź tutaj
|
ja
Wyspa Piękności (kwadrat)Nazywa się go również Place du Port, biegnie wzdłuż ostatniego wykopanego później basenu. Nazwa przypomina nam, że port w Nicei jest głównym francuskim łącznikiem z Korsyką przed Marsylią. Istnieje również wiele połączeń między Genuą a Korsyką przez Corsica Ferries .
Kompleks architektoniczny wzniesiony w XIX th century na dno portu Lympia, kwadratowy Ile de Beauté, jest zarejestrowany jako zabytek od 1991. Ten zestaw obejmuje Notre Dame du Port , na suwnicy wzdłuż zamiast niektóre fasady na placu i na ulicy, a także monumentalne schody prowadzące z quai Cassini na plac Île-de-Beauté.
Portyk portu:
P.
Uwagi i odniesienia
Załączniki
Powiązane artykuły
Link zewnętrzny
Ikonografia
Bibliografia
- Ralph Schor , Słownik historyczny i biograficzny hrabstwa Nicei , Encyclopædia Niciensis , Serre, 2002, 416 str. ( ISBN 2-86410-366-4 )
- Marguerite i Roger Isnard, Per carriera: Anegdotal and historyczny słownik ulic Nicei , Serre, 1983, 305 s. ( ISBN 978-2864100379 )
- Hervé Barelli, Vieux Nice, przewodnik historyczno-architektoniczny , Serre, 1997, 128 s. ( ISBN 2864102560 )
- Jean-Louis Heudier Nicea Historia ( 107 th roku, nr 3, 2004) astronom Cassini, powiatu z Nicei do planety Saturn (ISSN 1141/91)