Pégairolles-de-Buèges

Istota tej geografii artykułu jest zostać zweryfikowane (Marzec 2013).

Popraw to lub przedyskutuj rzeczy do sprawdzenia . Jeśli właśnie umieściłeś baner, wskaż punkty do sprawdzenia tutaj .

Pégairolles-de-Buèges
Pégairolles-de-Buèges
Pégairolles-de-Buèges widziane ze źródeł Buèges w Méjanel
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Herault
Miasto Lodeve
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Grand Pic Saint-Loup
Mandat burmistrza
 Jerzy Kapus
2020 -2026
Kod pocztowy 34380
Wspólny kod 34195
Demografia
Miły Pegacz (e)
Ludność
miejska 		55  mieszk. (2018 wzrost o 37,5% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 4,1  mieszkan./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 48 ′ 23 ″ północ, 3 ° 35 ′ 15 ″ wschód
Wysokość Min. 160  m
Max. 780  m²
Powierzchnia 13,35  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Montpellier
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Lodève
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Pégairolles-de-Buèges
Geolokalizacja na mapie: Hérault
Zobacz na mapie topograficznej Hérault Lokalizator miasta 14.svg Pégairolles-de-Buèges
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Pégairolles-de-Buèges
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Pégairolles-de-Buèges
Znajomości
Stronie internetowej Oficjalna strona

Pégairolles-de-Buèges (w oksytańskiej Pegairòlas z Buòja) to francuski gmina znajduje się w dziale z Herault w regionie oksytańskiej . Jej mieszkańcy nazywani są Pégachami.

Geografia

Gminy graniczące z Pégairolles-de-Buèges
Saint-Jean-de-Buèges
Saint-Maurice-Navacelles Pégairolles-de-Buèges Causse-de-la-Selle
Saint-Guilhem-le-Desert


Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 14,1  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,4 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 12 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,4  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1207  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 7,3 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 2,9 dnia

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „szczery klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłoniło się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „St. Martin of London”, w miejscowości Saint-Martin-de-Londres , zlecone w 1947et oddalonego o 12  km na południowy do ptaka lotu , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,5  ° C, a ilość opadów 1 075,6  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Montpellier-Aéroport”, w miejscowości Mauguio , oddanej do użytku w 1946 roku i oddalonej o 40  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 14,7  °C w latach 1971-2000 do 15,1  °C C w latach 1981-2010, następnie w 15,5  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Pégairolles-de-Buèges jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Montpellier , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 161 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i siedlisk (97,8% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (97,7 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (56,2%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (23,1%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (18,5%), uprawy trwałe (2,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Jaskinia: Podziemna sieć Buèges

Wioska Pégairolles-de-Buège należy do regionu krasowego , obejmującego masyw Seranne i Monts de Saint-Guilhem , z licznymi zagłębieniami, których inwentaryzacja została przeprowadzona przez GERSAM (Grupa badań i badań speleologicznych oraz stanowiska archeologiczne z Montpellier).

Wśród niezwykłych zjawisk krasowych, na terytorium schronów Komuny exsurgence z Buèges , który reprezentuje zbieżność jednej z najważniejszych podziemnych systemów hydrokarst w południowo- Larzac . Zanurzone zwężenie zostało wymuszone w latach 70. przez zespoły nurków z GERSAM, wzmocnione grupą z Marsylii. W latach 80. osiągnięto głębokość -126  m z perspektywą kontynuacji.

W górę rzeki od źródła, w 1983 roku , Gilles Barrau z GERSAM odkrył otwór dmuchawy Leicasse , który miał w szczególności dużą studnię o głębokości 100  metrów . Pierwsze badania tej trudnej jamy przyczyniły się do wprowadzenia GERSAM do nowoczesnej speleologii , wykorzystującej techniki alpejskie, w szczególności z linami półstatycznymi o średnicy 8  mm .

W chwili obecnej (2013) postęp w alei Leicasse trwa. Dostarczył już ponad 15  km zabudowy na głębokości -356  m , z trzema podziemnymi rzekami. Kolorystyka jednego z nich wyszła u źródła Buèges.

Część tej podziemnej sieci rozwija się na terenie sąsiedniej gminy Saint-Maurice-Navacelles .

Toponimia

Miasto znane było pod wariantami: castri de Pegayrolis (1284), castri de Pegairolis de Bueja (1284), Peguerolles (1526), ​​itp.

Nazwa Pégairolles wywodzi się od prowansalskiego pegairola = ziemia gliniasta .

Historia

była baronia Pegairolles de Bueges

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1947 Marzec 1977 Mojżesz Rouviere (5 kolejnych terminów)  
Marzec 1977 Marzec 2001 Jean-Louis Marines DVG (4 kolejne terminy) Prezydent SIVOM Saint-Martin-de-Londres ostatniej kadencji, honorowy burmistrz w 2013 r.
Marzec 2001 Marzec 2008 Michel Flye Sainte-Marie    
Marzec 2008 2014 Alain Plantier    
marzec 2014 W trakcie Kapus Georges SE Przejście na emeryturę

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto miało 55 mieszkańców, co stanowi wzrost o 37,5% w porównaniu do 2013 r. ( Hérault  : + 6,12%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
145 146 174 201 233 226 240 247 266
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
238 223 208 184 194 215 204 214 207
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
172 160 134 109 90 92 97 72 55
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
33 33 32 50 42 54 50 50 49
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
40 55 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Osobowości i wydarzenia związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. Do badań podziemnej sieci Buèges przyczynili się następujący speleolodzy: MM. Bar , Colomina The Sferlazza bracia , Chery , Brun , że Borg bracia , Meyer , Roux , że PUECH bracia , Palóc , Bourdel , Baldy , Michavila , Maistre , Sallot , Ferrier , Garcia , Martinez , Coupevent , Gea , Camus , Blum , Cateland , Laurès .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 20 czerwca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 20 czerwca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  4. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  5. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 20 czerwca 2021 )
  6. „  Station Météo-France Saint-Martin de Londres – metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 20 czerwca 2021 r. )
  7. „  Wielki krąg między Pégairolles-de-Buèges i Saint-Martin-de-Londres  ” na fr.distance.to (dostęp 20 czerwca 2021 r . ) .
  8. „  Stacja Météo-France Saint-Martin de Londres – zestawienie klimatyczne – statystyki 1981-2010 i zapisy  ” , na danych public.meteofrance.fr (konsultowane w Saint-Martin, Londyn ) .
  9. „  Orthodromy between Pégairolles-de-Buèges and Mauguio  ” , na fr.distance.to (dostęp 20 czerwca 2021 ) .
  10. "  Stacja meteorologiczna Montpellier-Aéroport - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 20 czerwca 2021 )
  11. "  Stacja meteorologiczna Montpellier-Aéroport - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 20 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Montpellier-Aéroport - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultowane 20 czerwca 2021 )
  13. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  19. GERSAM, Aven de la Leicasse , wydawnictwo własne ,wrzesień 2018, 125 stron, (66 zdjęć, 24 ryciny w tym 10 całostronicowych plansz topo + duży plan i duże wycięcie tekstu). str. ( ISBN  978-2-9507232-0-8 )Historia odkrycia, opis, geomorfologia, dodatkowo: etnografia; życie Edmonda Milhau, pasterza kóz w Méjanel, którego nazwa kojarzyła się z największym pomieszczeniem w sieci przez odkrywców..
  20. www.plongeesout.com Aven de la Leicasse.
  21. Frank R. Hamlin i Abbot André Cabrol, Nazwy miejscowości departamentu Hérault: Słownik topograficzny i etymologiczny ,1983, 415  pkt. ( ISBN  2-904624-00-7 , czytaj online ) , s.  277
  22. Organizacja spisu na insee.fr .
  23. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  24. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  25. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Zobacz również

Bibliografia

Archiwa

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne