Proxima Centaura • Alpha Centauri C
Proxima Centauri / Proximarektascensja | 14 godz. 29 m 42,9487 s |
---|---|
Deklinacja | -62 ° 40 ′ 46.141 " |
Konstelacja | Centaur |
Pozorna wielkość | 11.05 |
Lokalizacja w konstelacji: Centaur | |
Typ widmowy | M5,5 Ve |
---|---|
Indeks UB | 1,43 |
Indeks BV | 1,90 |
Zmienność | erupcyjna gwiazda |
Prędkość promieniowa | -21,7 ± 1,8 km / s |
---|---|
Czysty ruch |
μ α = -3 775,40 mas / a μ δ = 769,33 mas / a |
Paralaksa | 768,5 ± 0,2 mas |
Dystans |
4,244 ± 0,001 Al (± 1,301 2 0,000 3 PC ) |
Wielkość bezwzględna | 15,6 |
Masa | 1 0,122 ± 0,002 2 M ☉ |
---|---|
Promień | 0,154 2 ± 0,004 5 R ☉ |
Ciężar powierzchniowy (log g) | 3,13 |
Jasność | 5 do 12 × 10-5 L ☉ |
Temperatura | 3042 ± 117 K |
Metaliczność | 10% tego Słońca |
Obrót | 83,5 dni |
Wiek | 4,85 × 10 9 a |
Gwiezdne komponenty | Część systemu Alpha Centauri |
---|
Inne oznaczenia
α Cen C , V645 Cen , GCTP 3278.00, GJ 551, LHS 49 , LFT 1110, LTT 5721, HIP 70890
Alpha Centauri C (w skrócie α Cen C , czasami ACC ) lub we francuskim Alpha Centauri C , jest system planetarny najbliżej do układu słonecznego w Drodze Mlecznej . Znajduje się 4244 lata świetlne od Słońca (a więc od Ziemi ) w konstelacji Centaura . Jest to jeden z trzech elementów składających się na system Alpha Centauri z centralną parą Alpha Centauri A i B .
Podstawowym celem systemu jest centralna gwiazda , nazwany Proxima Centauri ( łacina dla „[gwiazda] od najbliższego Centaur”), we francuskim Proxima du Centaur , lub po prostu Proxima , ponieważ jest to temat najbliższej gwiazdy na Ziemię po Sun . Jest to czerwony karzeł o pozornej wielkości 11,05, którego promień jest około półtora raza większy od Jowisza i masa jednej ósmej Słońca.
Co najmniej jedna planeta krąży wokół tej gwiazdy, Proxima Centauri b (formalnie Alpha Centauri Cb). Odkrycie tego obiektu, dokonane dzięki pomiarom prędkości radialnej jego gwiazdy za pomocą spektrografu HARPS, masy lądu i na orbicie umiarkowanej, ogłoszono na24 sierpnia 2016 r..
3 listopada 2017 r.odkrycie zostaje ogłoszone co najmniej jednego lub nawet trzech pasów pyłowych wokół Proximy, a także być może innego towarzysza planetarnego w odległości 1,6 jednostki astronomicznej od gwiazdy, dzięki obserwacjom wykonanym za pomocą Atacama Large Millimeter / submillimeter Array (ALMA).
Proxima Centauri została odkryta w 1915 roku przez brytyjskiego astronoma Roberta TA Innesa , gdy był on dyrektorem Union Observatory w Johannesburgu w Związku Południowej Afryki .
Nazwę Proxima Centauri zaproponował sam Innes w 1917 roku , ale w formie Proxima Centaurus . Łacińska Proxima Centauri oznacza „najbliższą [gwiazdę] Centaura”. Nazwa została zatwierdzona przez Międzynarodową Unię Astronomiczną od20 lipca 2016.
Proxima Centauri jest gwiazdą typu czerwonego karła, ponieważ znajduje się w ciągu głównym na diagramie Hertzsprunga-Russella, a jej typ widmowy to M5,5 Ve. Jego wielkość bezwzględna wynosi 15,48. Jego całkowita jasność jest równa 0,17% jasności Słońca, ale w zakresie długości fal światła widzialnego jego jasność jest równa tylko 0,0056% jasności Słońca. W rzeczywistości 85% światła, które emituje, znajduje się w zakresie długości fal podczerwonych .
Jej jasność obserwowana (11,05) jest bardzo mała, co jest typowe dla czerwonych karłów, które są zbyt słabe, aby można je było zobaczyć gołym okiem.
W oparciu o paralaksę 772,33 ±2,42 milisekund łukowych ( mas ) zmierzoną przez satelitę Hipparcos , wartość zmniejszoną do 768,5 ±0,2 mas w edycji 2 danych Gaia, Proxima Centauri znajduje się w odległości około 4244 lat świetlnych ( al ) od Układ Słoneczny , czyli 270 000 jednostek astronomicznych ( au ). Dla porównania, Pluton w swoim aphelii znajduje się 49 ja od Słońca.
W 2002 roku VLT zastosował interferometrię do pomiaru średnicy kątowej Proxima Centauri: około 1,02 ± 0,08 milisekundy. Jak wiemy dystans, możemy więc określić jego prawdziwe średnica: około 1/7 th , że Słońca lub 1,5 razy większa od Jowisza , czyli ~ 200.000 km .
Stosując zależność między masą a jasnością szacuje się, że masa Proxima Centauri wynosi około 12,3% masy Słońca lub 129 masy Jowisza. Szacunek ten jest jednak pośredni. Bezpośrednie oszacowanie poważnej masy gwiazdy zostało opublikowane przez A. Zurlo i jego współpracowników w:lipiec 2018po badaniu dwóch zdarzeń grawitacyjnych soczewek , których soczewką była właśnie Proxima. Masa jest następnie szacowana na 0,150+0,062
−0,051 masa słoneczna.
Wywnioskować średnią gęstość +56.800 kg / m 3 (gęstość 56,8), wyraźnie wyższe niż 1.409 kg / m 3 (gęstość 1.409) Słońca Ze względu na małą masę wnętrze gwiazdy jest w pełni konwekcyjne. Energia wytwarzana wewnątrz jest zatem przekazywana na zewnątrz przez fizyczne ruchy plazmy, a nie przez promieniowanie. Dlatego hel wytworzony przez fuzję termojądrową nie gromadzi się w centrum gwiazdy, ale krąży wewnątrz niej. Podczas gdy Słońce zużyje tylko 10% swoich rezerw wodoru, gdy opuści ciąg główny , Proxima Centauri zużyje większą część przed zakończeniem syntezy jądrowej wodoru.
To zjawisko konwekcji generuje stałe pole magnetyczne. Energia magnetyczna generowana przez to pole jest uwalniana w postaci rozbłysków gwiezdnych podobnych do rozbłysków słonecznych, które znacznie zwiększają całkowitą jasność gwiazdy. Rozbłyski te mogą osiągnąć rozmiary gwiazdy i podnieść temperaturę plazmy o 1 do 5 milionów Kelvinów , co wystarczy, aby zaistniała emisja promieniowania rentgenowskiego .
Chromosfera tej gwiazdy jest aktywny i jego widmo wykazuje silne linii zjonizowanego magnezu przy długości fali 280 nm . Około 80% powierzchni Proxima Centauri jest aktywne, tempo to jest znacznie wyższe niż powierzchni Słońca nawet w szczytowym okresie jego cyklu słonecznego . Nawet w okresach niskiej aktywności temperatura jej korony wzrasta do 3,5 miliona Kelwinów wobec 2 milionów w przypadku Słońca. Jednak aktywność tej gwiazdy jest stosunkowo niska w porównaniu z innymi czerwonymi karłami. Jest to jednak zgodne z wysokim wiekiem, szacowanym na kilka miliardów lat, Proxima Centauri, prowadzącym do stopniowego zmniejszania prędkości rotacji gwiazdy.
Proxima Centauri posiada stosunkowo słaby wiatr gwiazdowy , powodujący utratę masy w tempie 20% masy Słońca. Ale biorąc pod uwagę fakt, że jest mniejsza, utrata masy na jednostkę powierzchni jest około 8 razy większa niż w przypadku Słońca.
Oczekuje się, że Proxima Centauri, jako czerwony karzeł i na podstawie swojej masy, pozostanie na swojej głównej linii przez co najmniej 1000 miliardów lat, jeśli nie prawie cztery razy przez ten czas. Wraz ze wzrostem proporcji helu w gwieździe w wyniku syntezy wodoru, będzie on coraz mniejszy i gorętszy, a jego kolor będzie stopniowo zmieniać się z czerwonego na niebieski. Pod koniec tego okresu Proxima Centauri stanie się zauważalnie jaśniejsza, a jej jasność osiągnie 2,5% jasności Słońca, co znacznie ociepli jej układ planetarny na miliardy lat przed jego końcem. Gdy cały wodór zostanie zużyty, gwiazda przekształci się w białego karła, ale bez przechodzenia przez fazę czerwonego olbrzyma .
Proxima Centauri była najbliższą Słońcu gwiazdą przez 32 000 lat i będzie przez kolejne 33 000 lat, po czym najbliższą gwiazdą będzie Ross 248 . Proxima będzie najbliżej Słońca za około 26 700 lat i będzie oddalona od niego o 3,2 lata świetlne. Proxima krąży wokół centrum Galaktyki w odległości od 8,3 do 9,5 kpc, przy ekscentryczności orbity równej 0,07.
Proxima Centauri jest 13.000 AU (około 2000 miliardów km) od pary środkowej Alpha Centauri systemu , czyli około 1/20 th odległości między Alpha Centauri i Sun. To okrąża tę podwójną gwiazdę ( Alfa Centauri A i Alfa Centauri B ), z okresu od 547 +66-40 tysiące lat. Z tego powodu Proxima bywa nazywana Alpha Centauri C .
Ta istotna odległość Proxima Centauri od układu pary centralnej oznacza, że orbita ta nie jest dobrze wyznaczona (nawet po dziesięcioleciach obserwacji), ale to skojarzenie jest realne, ponieważ wszystkie poruszają się wspólnym ruchem (prawie równolegle) w przestrzeni . Proxima Centauri nie jest zwykłą przechodzącą gwiazdą centralnej pary, w przeciwieństwie do Słońca.
Ze względu na bliskość Proxima Centauri jest często reklamowana jako najbardziej oczywisty cel pierwszej międzygwiezdnej podróży .
Proxima Centauri b lub prościej Proxima b to planeta na orbicie (w odległości około 7 milionów kilometrów) w ekosferze Proxima Centauri.
Jego odkrycie zostało oficjalnie ogłoszone w dniu 24 sierpnia 2016 r.przez Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) przy konferencji prasowej z 1 P.M. ( CEST , UTC + 02 ) w siedzibie organizacji międzyrządowej w Garching bei München . Konferencja została następnie delegowania, w tym samym dniu na 7 P.M. (CST), z jednej strony, z informacji prasowej na stronie internetowej ESO, a z drugiej strony, o artykuł na ten temat w czasopiśmie Nature.
Planeta została wykryta metodą prędkości radialnych na podstawie danych zebranych za pomocą spektrografów HARPS i UVES .
Przy minimalnej masie około 1,3 masy lądu , Proxima Centauri b byłaby skalistą planetą o masie nieco większej niż Ziemia . Jego temperatura równowagi byłaby zgodna z obecnością wody w stanie ciekłym na powierzchni . Został wykryty przez program Pale Red Dot ("blada czerwona kropka" w języku angielskim ) .
Astronomowie od 16 lat analizują dane dotyczące zmian prędkości radialnej gwiazdy , pochodzące z kilku różnych teleskopów. Rzeczywiście , Możliwość ogłoszenia obecności egzoplanety implikuje dużą liczbę zgodnych wartości, w przeciwnym razie zmiany w pomiarach mogą być spowodowane ingerencją w dane . My Szacujemy temperaturę jego ciała doskonale czarnego na -40°C (wobec -18°C dla Ziemi), czyli temperatura Proximy Centauri przy założeniu, że nie ma atmosfery wynosiłaby -40°C C .
Istnienie drugiej planety krążącej wokół Proxima Centauri nie jest wykluczone. Mogłaby to być super-Ziemia, której okres rewolucji wokół czerwonego karła byłby dłuższy niż w przypadku Proximy Centauri b. Analiza w 2019 r. 17-letnich danych prędkości radialnych z Proxima Centauri pozwoliła na wyznaczenie sygnału o okresie 5 lat, który odpowiadałby okresowi orbitalnemu tej drugiej planety, oznaczonej jako Proxima Centauri c. Byłaby co najmniej 6 razy większa od masy Ziemi .
Obserwacje układu z ALMA na długości fali 1,3 milimetra wydają się ujawniać obecność pasa pyłowego około 0,5 jednostki astronomicznej od gwiazdy.
Obserwacje układu z ALMA na długości fali 1,3 milimetra ujawniają obecność pasa pyłowego w odległości od około 1 do 4 jednostek astronomicznych od gwiazdy. Biorąc pod uwagę niską jasność gwiazdy, pas miałby charakterystyczną temperaturę 40 kelwinów (około -230°C), porównywalną z temperaturą Pasa Kuipera w Układzie Słonecznym . Szacuje się, że jego całkowita masa, w tym pył i obiekty o wielkości do 50 kilometrów, jest około 0,01 razy większa od masy Ziemi, ponownie podobnie jak w Pasie Kuipera.
Obserwacje układu z ALMA na długości fali 1,3 milimetra wydają się ujawniać, przy 4 sigma , obecność kompaktowego źródła emisji około 1,2 sekundy kątowej od gwiazdy. Jeśli obiekt jest częścią układu, co nie jest jeszcze udowodnione , byłoby to 1,6 jednostki astronomicznej od gwiazdy. Charakter tego źródła jest obecnie nieznany (listopad 2017): może to być najjaśniejsza część innego dysku pyłu, którego większa część znajduje się poniżej progu wykrywalności ALMA, pierścienie gazowego olbrzyma o okresie orbitalnym większym niż 5,8 lat lub galaktyka obecna w tle, jeśli źródło nie jest częścią systemu.
Obserwacje układu z ALMA na długości fali 1,3 milimetra wydają się ujawniać obecność bardzo zimnego pasa pyłu około 30 jednostek astronomicznych od gwiazdy, ale potrzebne będą dalsze obserwacje, aby to potwierdzić. Ten pas miałby temperaturę około 10 kelwinów. Byłaby nachylona o około 45 stopni w płaszczyźnie nieba . Szacuje się, że jego całkowita masa, w tym pył i obiekty o wielkości do 50 kilometrów, jest około 0,33 razy większa od masy Ziemi.
W powieści Philipa K. Dicka Trzy stygmaty Palmera Eldritcha z 1965 r. (tłum. Bóg od centaura ) astronauta Palmer Eldritch powraca do Układu Słonecznego z Proxima Centauri, opętany przez złą istotę, która być może jest bóg, a może zaawansowana inteligentna forma życia (egzo-człowiek, obcy itp.).
Pierwsza gra Cywilizacja czyni z niej cel osiągnięcia naukowego zwycięstwa i punkt wyjścia do nowej gry.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.