Pouébo

Pouébo
Pweevo
Pouébo
Wodospad Colnett
Administracja
Kraj Francja
Społeczność Nowa Kaledonia
Województwo Prowincja Północna
Obszar zwyczajowy Hoot Ma Waap
Mandat burmistrza
 Florentin Dedane ( UC ),
2020 -2026
Kod pocztowy 98824
Kod wspólny 98824
Demografia
Ludność
miejska 		2144  mieszk. (2019 spadek o 12,56% w porównaniu do 2014 roku)
Gęstość 11  mieszk./km 2
Grupa etniczna Kanak  : 95,4%
Europejczycy  : 2,2%
Métis  : 1,4%
Wallisians-Futunians  : 0,4%
Ni-Vanuatu  : 0,1%
Indonezyjczycy  : 0,1%
Inni: 0,2%
Nie zadeklarowano: 0, 2%
Geografia
Informacje kontaktowe 20 ° 23 ′ 51 ″ na południe, 164 ° 34 ′ 08 ″ na wschód
Wysokość Min. 0  m
Maks. 1505  m
Powierzchnia 202,8  km 2
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nowa Kaledonia
Zobacz na mapie administracyjnej Nowej Kaledonii (szczegóły) Lokalizator miasta 14.svg Pouébo
Pweevo
Geolokalizacja na mapie: Nowa Kaledonia
Zobacz na mapie topograficznej Nowej Kaledonii (detal) Lokalizator miasta 14.svg Pouébo
Pweevo

Pouébo (w języku nyelâyu  : Pweevo ) to francuskie miasto w Nowej Kaledonii , w północno-wschodniej części głównej wyspy w prowincji północnej , około 35 km od Ouégoa, 440 km od Noumea przez Koumac i 40 km na północ od Hienghene .

Gmina jest częścią obszaru zwyczajowego Hoot ma Waap .

Geografia

Góra Colnett to najwyższy punkt w mieście o wysokości 1505 metrów.

Krajobrazy są wspaniałe: laguna, góry, doliny z wodospadami, bujna równina przybrzeżna, ogrody Kanak, wyjątkowe bagno namorzynowe Mazedet, w sercu „Strefy Wybrzeża Północnego i Wschodniego”, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Pogoda

Historia

Pierwszy kontakt

Pierwszy kontakt między Europejczykami i Kanaks miał miejsce około 13 km na północ, w Balade  : James Cook wylądował w 1774 roku .

1847-1853

W tym samym miejscu rozpoczyna się katolicka ewangelizacja Nowej Kaledonii , wraz z wyokrętowaniem (ze statku Le Bucéphale ) misji Amata (nazwa starożytnego biskupstwa, które zniknęło) na20 grudnia 1843. William Douarre został mianowany koadiutorem w 1843 z M gr batalionu , kierownik Wikariatu Wschodniej Oceanii. M gr Douarre otoczony Ojca Rougeyron i Blaise Marmoiton bracia Gilbert Roudaire i Jean Taragnat, odprawił swoją pierwszą Mszę na25 grudnia 1843jako biskup Amata na plaży Mahamate pod drzewa figowego , który istnieje do dziś. Blaise Marmoiton ma tam tragiczny koniec19 lipca 1847. Kościół Balade poprzez swoje witraże odtwarza życie tej maristowskiej misji , która odegra pierwotną rolę regulacji społecznej na Dalekiej Północy, aż po wyspy Belep . Grób Blaise'a Marmoitona jest widoczny rzut kamieniem od kościoła. Przyczyną jego beatyfikacji została wprowadzona w 1919 roku . Wikariat Nowej Kaledonii uzyskał niezależność w 1847 r. Relację z wydarzeń z 1847 r. W Balade i Pouébo można znaleźć w pracach zakonnika Vergueta (1854).

W 1847 roku mnisi wprowadzili wieprzowinę i różne rośliny: winorośl, drzewo figowe, brzoskwinię, drzewo oliwne, drzewo wiśniowe, niesplik japoński, papaję, kapustę, rzepę, cebulę, pomidor, bakłażan, ziemniak, trzcinę cukrową ...

Misja Balade znajduje schronienie w Pouébo i wyrusza z żołnierzami La Brillante, którzy zabierają ich na Isle of Pines. Wielki Wódz Pouébo, Hippolyte Bonou, nawrócił się na chrześcijaństwo katolickie i zaprosił prałata Douarre do przyjazdu i osiedlenia się w Pouébo. Umarł tam wKwiecień 1853.

Wtedy świat zapomina o Balade.

1853

W tej samej zatoce Balade 24 września 1853statek Le Phoque , parowiec ze 123 osobami na pokładzie, przywozi kontradmirała Auguste Febvrier Despointes, który oficjalnie przejmuje region, a bardziej ogólnie Nową Kaledonię , w imieniu Francji i cesarza Francuzów, przed wypłynięciem. .. dla Isle of Pines.

1863

W 1863 roku Émile Lozeron odkrył mały złoty pył w aluwium rzeki w pobliżu Pouébo. Na rok poszukiwacze przybywają z Australii, a następnie wyjeżdżają. Dalej, w Ouégoa, John Higginson kupił kopalnię Fern-Hill , która produkowała złoto przez cztery lata.

1864-1984

Administracja i polityka

Pouébo to tradycyjna twierdza Unii Kaledońskiej (UC), jednego z głównych elementów Frontu Wyzwolenia Narodowego Kanaków i Socjalistów (FLNKS) od 1984 roku . Jest to również jedna z gmin, w których Partia Pracy , utworzona w 2007 roku jako polityczne ramię niezależnego i antykapitalistycznego związku Union Syndicale des Travailleurs Kanaks et des exploited (USTKE). W wyborach samorządowych wMarzec 2008The Labour lista z rock Doui przyszedł pierwszy (o mało) z 382 głosów (34,54%, 7 radnych z 19) przeciwko 368 (33,27%, 6 wybrany) na UC z ustępujący burmistrz Joseph Pada i 356 (32.19% , 6 mandatów) do Partii Wyzwolenia Kanak (Palika, inny składnik FLNKS ) kierowanej przez Lionela Eymarda Tiavouane. Palika i UC następnie sprzymierzył, w imieniu FLNKS , aby zachować Joseph Pada na krześle starszego magistratu i stanąć na drodze do Partii Pracy .

Plik 21 maja 2010wszyscy wybrani przedstawiciele Partii Pracy i Paliki złożyli rezygnację, co doprowadziło do zorganizowania nowych wyborów w dniu 29 sierpnia : utworzenie Rock Doui jeszcze bardziej poprawiło wynik (442 głosy, czyli 40,1% głosów i 8 doradców z 19), podobnie jak UC (tym razem ciągnięty przez Roberta Nunewaie, ale wciąż z Joseph Pada jako kandydatem na stanowisko burmistrza, 429 głosów i 39%, czyli 7 wybranych), podczas gdy Palika (wówczas kierowana przez André-Lucien Pillot) upadła (do 230 kart do głosowania i 20,9%). Joseph Pada kończy znowu być ponownie wybrany burmistrzem 10 września Następnie 3 th  głosowanie, dzięki jeszcze raz Rally Palika swoją kandydaturę.

Podczas wyborów samorządowych z 23 i30 marca 2014 r, pierwsza odbyła się w mieście w dwóch rundach, Joseph Pada decyduje się nie ubiegać się o nowy mandat burmistrza, pozostawiając miejsce Jean-Baptiste Dalapowi na prowadzenie na liście UC  : utrzymuje dominację w gminie w pierwszej turze z 499 głosów oraz 37,8% głosów, podczas gdy Partia pracy z rock Doui nie powtarzają swoje wcześniejsze wyczyny tylko 273 głosów (20,68%). Ze swojej strony lewica Palika podzielona jest na dwie listy, oficjalną Rodriga Tiavouane, która ma 265 kart do głosowania (20,08%) i pozostaje w drugiej turze, oraz dysydenta André-Luciena Pillota, który jest ostatni ze 126 głosami (9,55 %). Wreszcie, były burmistrz UC, a następnie burmistrz FCCI, Jean-Marc Pidjo , pokonany w 2001 roku przez Josepha Padę , prowadzi listę, która otrzymuje 157 głosów (11,89%) i która łączy się w drugiej turze z listą Labour Party of Rock Doui . W drugiej turze, w układzie trójkątnym, lista UC wygrywa z 666 głosami i 46,15% przy 14 mandatach na 19, wobec 510 (35,34%) i 3 wybranych do sojuszu między Rock Doui i Jean-Marc Pidjo oraz 267 (18,5 %) na 2 miejsca w Palika de Rodrig Tiavouane.

W wyborach samorządowych z 15 marca i28 czerwca 2020 r, inwestytura Unii Kaledońskiej zostaje odebrana Jean-Baptiste'owi Dalapowi, który mimo to postanawia reprezentować siebie w sposób odmienny, a następnie oddać ją Florentinowi Dedane'owi. 1 st  kolei prowadzi z 404 głosów i 31,76  % głosów, przed ustępującego burmistrza łącznej ze swojej strony 343 głosów (26,96  % ). Z drugiej strony Palika odchodzi zjednoczona pod przywództwem Rodriga Tiavouane, który tym samym poprawia swój wynik 326 głosami za 25,62  % głosów. I tym razem, FCCI , pod przewodnictwem Higiné Pidjo, sprzymierzonego z Partii Pracy z rock Doui  : razem, wychowany tylny z 199 głosów (15,64  % ). Dzień po tym pierwszym głosowaniu druga tura zostaje przełożona na szczebel krajowy z powodu pandemii Covid-19 i ostatecznie może się odbyć tylko28 czerwca 2020 r, wszystkie cztery listy z pierwszej rundy są teraz utrzymywane. Florentin Dedane umacnia tam swoją przewagę, będąc jedynym kandydatem, który odnotował wzrost swojego wyniku, ponieważ został wybrany przez 531 wyborców (42,24  % ), co oszczędza mu 14 z 19 mandatów, a tym samym przewodnictwo burmistrza 3 lipca następnego roku. Dość daleko w tyle za Rodrigiem Tiavouane za Palika (296 głosów, 23,54  % , 2 wybrane), listę ustępującego burmistrza Jeana-Baptiste'a Dalapa, który ostatecznie zajmuje dopiero trzecie miejsce (290 głosów, 23,07  % , 2 radnych) i Higiné Pidjo (140 głosów, 11,13  % , 1 miejsce).

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1961 1971 Lucio Pidjot UC  
1971 1989 Austien Dalap-Touyada UC, potem FI - UC, a następnie FLNKS - UC  
1989 1995 Francis dalap FLNKS - UC  
1995 2001 Jean-Marc Pidjo FLNKS - UC, a następnie FCCI  
2001 2014 Joseph Pada FLNKS - UC  
2014 2020 Jean-Baptiste Dalap FLNKS - UC  
2020 W trakcie Florentin Dedane FLNKS - UC  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1956 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez INSEE, ale prawo dotyczące demokracji w pobliżu27 lutego 2002w swoich artykułach poświęconych spisowi ludności wprowadził co pięć lat spisy ludności w Nowej Kaledonii, Polinezji Francuskiej, Majotcie oraz na wyspach Wallis i Futuna, co nie miało miejsca wcześniej. Spis ten jest przeprowadzany we współpracy z Instytutem Statystyki i Studiów Ekonomicznych ( ISEE ), instytutem statystycznym Nowej Kaledonii . Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r., Poprzednie spisy przeprowadzono w latach 1996, 1989, 1983, 1976, 1969, 1963 i 1956.

W 2019 roku miasto liczyło 2144 mieszkańców, co oznacza spadek o 12,56% w porównaniu do 2014 roku ( Nowa Kaledonia  : + 0,98%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1956 1963 1969 1976 1983 1989 1996 2004 2009
1,294 1,388 1,472 1782 1,503 2 242, 2 352, 2 381, 2,416
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
2014 2019 - - - - - - -
2 452, 2 144, - - - - - - -
(Źródła: baza danych Insee , liczba ludności bez podwójnego liczenia do 1999 r., A następnie ludność miejska od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Plemiona

Gospodarka

Banan jest głównym produkcji żywności tradycyjnej polikulturze praktykowane w plemiennej Pouebo.

Jest źródłem lokalnego dania Mwata (zrobionego z zielonych i dojrzałych bananów i mleka kokosowego, wszystko zawinięte w liść bananowca, który chroni składniki podczas gotowania) i ma silny charakter tożsamości dla mieszkańców Pouébo.

Corocznie od 1997 r. W październiku organizowane są „Dni Mwaty poświęcone temu owocowi i jego kulinarnym przygotowaniom, podczas których odbywają się liczne zajęcia szesnastu plemion.

Osobowości

Zainteresowania

Znaczniki drogowe

Na południowy wschód w kierunku Hienghene , RMP 6

Na północny zachód w kierunku Koumac , RPN 10, a następnie RPN 7

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Legalna ludność gminy obowiązująca od godz1 st styczeń 2020, rocznik 2019, określony w granicach terytorialnych obowiązujących od dnia 1 st styczeń 2019, statystyczna data odniesienia: 1 st styczeń 2019.

Bibliografia

  1. Henri Pourrat, Epos o Guillaume Douarre Ed. Flamarion
  2. „  Rozdział 5. Sprawa Pouebo (1867–1868)  ” [książka], na opensition.org , Société des Océanistes,1979(dostęp 29 sierpnia 2020 ) .
  3. Louis-José Barbançon, Archipelag Skazańców ,2003, 447  s. ( ISBN  978-2-85939-785-2 , czytaj online ) , str.  363.
  4. Ignatieff 2009 , s.  97.
  5. Wyniki wyborów samorządowych 2008 w Pouébo, strona lepost.fr
  6. „Joseph Pada z błogosławieństwem Paliki”, Les Nouvelles Calédoniennes , 18.03.2008
  7. X. HEYRAUD, „Nowe wybory samorządowe w Pouébo”, Les Nouvelles Calédoniennes , 01.08.2010
  8. X. HEYRAUD, „UC i Partia Pracy ramię w ramię”, Les Nouvelles Calédoniennes , 30.08.2010
  9. X. HEYRAUD, „Joseph Pada ponownie wybrany na burmistrza Pouébo”, Les Nouvelles Calédoniennes , 12.09.2010
  10. Tytuł V Ustawy n o  2002-276 z dnia 27 lutego 2002 r demokracji lokalnej
  11. Dekret n O  2004-724 z22 lipca 2004ustawianie daty i warunków, w jakich będzie działał powszechnego spisu ludności Nowej Kaledonii w 2004 roku , opublikowanym wJournal Officiel n °  16923 lipca 2004.
  12. http://www.isee.nc
  13. za lata 1956 , 1963 , 1969 , 1976 , 1983 , 1989 , 1996 , 2004 , 2009 , 2014 i 2019

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne