Port-de-Piles

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Vienne .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Port-de-Piles
Kościół.
Administracja
Kraj	Francja
Region	Nowa Akwitania
dział	Wiedeń
Dzielnica	Chatellerault
Międzywspólnotowość	Społeczność aglomeracji Grand Châtellerault
Mandat burmistrza	Pascal Barbot 2020 -2026
Kod pocztowy	86220
Wspólny kod	86195
Demografia
Miły	Port Pilois, Port Piloises
Ludność miejska	567  mieszk. (2018 )
Gęstość	107  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu	47 ° 00 ′ 12 ″ północ, 0 ° 36 ′ 02 ″ wschód
Wysokość	Min. 37  m Maks. 49  mln
Obszar	5,32  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Châtellerault (gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Châtellerault-2
Ustawodawczy	Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine Port-de-Piles Geolokalizacja na mapie: Wiedeń Port-de-Piles Geolokalizacja na mapie: Francja Port-de-Piles Geolokalizacja na mapie: Francja Port-de-Piles

Port-de-Pale to miasto w środkowo-zachodniej Francji , położony w tej Vienne działu w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Geografia

Port-de-Piles graniczy z miastem Ports , które czasami jest nazywane Ports-sur-Vienne .

Obywatele Port de Piles są mianowani: Port-de-Pilois et les Port-de-Piloises.

Hydrografia

Terytorium gminy jest nawadniane przez rzeki Creuse i Vienne . Zbiegu tych dwóch rzek znajduje się na terenie gminy.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Port-de-Piles

Ports-sur-Vienne ( Indre-et-Loire )	Nouâtre ( Indre-et-Loire )	La Celle-Saint-Avant ( Indre-et-Loire )
Pussigny ( Indre-et-Loire )
	Wiązów	Kartezjusz ( Indre-et-Loire )

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Średnia roczna temperatura: 11,2  ° C Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,1 dnia Ilość dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6 dni Roczna amplituda termiczna: 15  °C Roczna akumulacja opadów: 682  mm Liczba dni opadów w styczniu: 10,7 dni Liczba dni opadów w lipcu: 6,7 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Dange-Bicz” w gminie Dangé-Saint-Romain , zleciła w 1993 roku i znajduje się 7  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 12,3  ° C, a suma opadów wynosi 659  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Tours - Parcay-Meslay”, w miejscowości Parçay-Meslay , w departamencie Indre-et-Loire , uruchomionej w 1959 r. i na odległości 50  km , średnia roczna temperatura zmienia się od 11,5  °C w okresie 1971-2000 do 11,7  °C w latach 1981-2010, następnie do 12,2  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Port-de-Piles jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Chatellerault, którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 44 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (67,8% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (69,6%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (67,7%), lasy (16,1%), wody śródlądowe (9,6%), tereny zurbanizowane (6,5%), heterogeniczne tereny rolne (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Fabuła

Podczas II wojny światowej , stacja została zbombardowana przez US Air Force na23 maja 1944. Cztery samoloty P-38 ( podwójne ogony ) zrzucają osiem bomb, próbując trafić w stację i tory oraz ominąć domy. Instalacje kolejowe nie uległy uszkodzeniu, ale zginęło 6 osób, 8 zostało rannych, a 14 domów zostało zniszczonych. Następnie alianckie siły powietrzne regularnie atakują „okazyjne cele” w Port-de-Piles, w sumie 15 powietrznych karabinów maszynowych do31 sierpnia.

W 1945 roku dla uczczenia wyzwolenia i powrotu Rzeczypospolitej zasadzono drzewo wolności .

Początki Port-de-Piles

Port-de-Piles (the) kanton Dangé, miasto wzniesione dnia 26 listopada 1849, oderwany od tego z Les Ormes.

Kolejne apelacje:

Portus, który jest ad pilas (port, który jest w stosach) Około 1064 (Cartulaire de Noyers)

Portus pilarum lub Portus de pilis (ok. 1081)

Portus de Piles (około 1107)

Pile Prioratus ( Pile Prioratus ok. 1244)

Portus de Piles (po BUKIECIE)

Port Piles (około 1446 Księstwo Châtellerault)

Port Pille (1728 Cure de Noyers)

Polityka i administracja

Międzywspólnotowość

Miasto jest przyłączone do gminy aglomeracyjnej Grand Châtellerault .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Okres		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Marzec 1971	Marzec 1989	Daniel Redlinger	PS
Marzec 1989	?	Gerard Dubosson
Marzec 2001	marzec 2014	Józef Souhard
marzec 2014	W trakcie	Pascal Barbot

Organy sądowe i administracyjne

Miasto podlega sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi apelacyjnemu w Poitiers, sądowi dziecięcemu w Poitiers, trybunałowi przemysłowemu w Poitiers, sądowi handlowemu w Poitiers, sądowi administracyjnemu w Poitiers i administracyjnemu sądowi apelacyjnemu w Bordeaux, funduszom emerytalnym w Poitiers Trybunał, Sąd Gospodarczy ds. Ubezpieczeń Społecznych w Vienne, Sąd Przysięgłych w Vienne.

Usługi publiczne

Kolejne reformy La Poste doprowadziły do ​​zamknięcia wielu urzędów pocztowych lub przekształcenia ich w proste przekaźniki. Jednak gmina była w stanie utrzymać własną.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1846 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 567 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,47% w porównaniu do 2013 r. ( Vienne  : +1,47%, Francja z wyłączeniem Majotty  : +2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1846	1851	1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886
599	552	439	450	478	412	424	429	513

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1891	1896	1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936
477	482	433	495	czterysta dziewięćdziesiąt siedem	500	czterysta dziewięćdziesiąt siedem	460	494

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1946	1954	1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006
395	494	535	562	608	577	487	513	511

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

2011	2016	2018	-	-	-	-	-	-
550	563	567	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

W 2008 roku, według Insee , gęstość zaludnienia w mieście było 103 osób / km 2 wobec 61 osób / km 2 do działu, 68 osób / km 2 dla regionu Poitou-Charentes i 115 mieszkańców. / Km 2 dla Francji.

Gospodarka

Według regionalnej dyrekcji ds. żywności, rolnictwa i lasów w Poitou-Charentes, w 2010 r. były tylko 2 gospodarstwa.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Wiadukt kolejowy Port-de-Piles, na Creuse, pięcioprzęsłowy murowany most o szerokości 20 m, szerokości 8,60 m i długości 150 m

• Stary nieużywany kościół.

• Monumentalny portal, Place de la Resistance.

• La Creuse między Port-de-Piles i La Celle-Saint-Avant.

Osobowości związane z gminą

Prace literackie

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
6. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
7. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
8. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 20 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 24 lipca 2021 )
2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 24 lipca 2021 )
3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
4. Słowniczek - Opady , Météo-France
5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
6. [PDF] „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Nouvelle-Aquitaine  ” , na nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 24 lipca 2021 )
7. „  Meteo-France Dange-Fleau station - metadata  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 r. )
8. „  Great Circle between Port-de-Piles and Dange-Saint-Romain  ” na fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 ) .
9. „  Météo-France Dange-Fleau station – arkusz klimatologiczny – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 r . ) .
10. „  Orthodromy between Port-de-Piles and Parçay-Meslay  ” , na fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 ) .
11. "  Stacja meteorologiczna Tours - Parcay-Meslay - Normals za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24.07.2021 )
12. "  Stacja meteorologiczna Tours - Parcay-Meslay - Normals za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
13. "  Stacja meteorologiczna Tours - Parcay-Meslay - Normals za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
14. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
17. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewni Châtellerault  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 r . ) .
19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 kwietnia 2021 )
20. Jean-Henri Calmon i Jean-Clément Martin ( reż. ), Okupacja, opór i wyzwolenie w Vienne w 30 pytaniach , La Crèche , Geste éditions, coll.  "30 pytań",2000( ISBN  2-910919-98-6 ) , s.  63, s.  44 .
21. Christian Richard , 1939-1945: wojna powietrzna w Vienne , Geste éditions,2005, 348  s. ( ISBN  2-84561-203-6 ), s.  108-111 .
22. Robert Petit, Drzewa wolności w Poitiers i Vienne , Poitiers: Éditions CLEF 89 / Fédération des travaux laïques, 1989, s.  224 .
23. Gérard JEAN, „Port-de-Piles i jego historia” ,2 sierpnia 1999, 72  pkt. ( ISBN  2 9514299 08 ).
24. Organizacja spisu na insee.fr .
25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
28. miejskie 2000 - 2010 Vienne
29. Philippe Croizette-Desnoyers , Uwaga na temat różnych metod stosowanych do znajdowania filarów mostów za pomocą bezdennych kesonów ramowych oraz decentracji dużych łuków otwierających , w Annales des Pont et Chaussées. Pamiętniki i dokumenty odnoszące się do sztuki budowy i eksploatacji inżyniera , 1849, 2 -go semestru, str.  129-176 ( czytaj online ) i płyty 170 do 172

Zobacz również

Artykuły w Wikipedii

• Lista gmin w Wiedniu
• Dawne gminy Vienne

Linki zewnętrzne

• Port-de-Piles na terenie National Geographic Institute