Pompaire

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000

Średnia roczna temperatura: 11,4 ° C
Liczba dni z temperaturą poniżej -5 ° C : 2,2 d
Liczba dni z temperaturą powyżej 30 °C : 4,4 dni
Roczna amplituda termiczna: 14,8 ° C
Roczna akumulacja opadów: 911 mm
Liczba dni opadów w styczniu: 12,7 dni
Liczba dni opadów w lipcu: 7,2 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Parthenay_sapc” w miejscowości Parthenay zlecenie w 1993 roku znajduje się 5 km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,1 ° C i ilość opadów 843,1 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej zabytkowej stacji meteorologicznej „Niort”, w miejscowości Niort , uruchomionej w 1958 roku i oddalonej o 36 km , średnia roczna temperatura zmienia się z 12,5 °C w okresie 1971-2000 do 12,5 °C w latach 1981-2010, następnie w 12,8 ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Pompaire jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Parthenay , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującej 5 gmin i 18,078 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Parthenay, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 26 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (84,3% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (90,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (36,8%), grunty orne (23,9%), niejednorodne użytki rolne (23,6%), tereny zurbanizowane (15,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Fabuła

Na „chemin de Parthenay à Saint-Maixent” istnienie gminy Pompaire jest potwierdzone różnymi dokumentami, w tym mapą Cassini i katastrum napoleońskim gminy. Pisownia nieco się różniła: Pompeyre, Pomperre (patrz element mapy Cassini w Galerii ) i obecnie Pompaire.

Nazwy ulic miasta podsumowują jego historię.

Główna aleja wsi: avenue de LAUZON nawiązuje do rodziny Lauzon, w szczególności Joachina de Lauzon urodzonego w 1699 roku, który był panem La Roulière (w miejscowości La Chapelle Bertrand) parafii Pompaire. Został pochowany w kościele Pompaire.
Rue du Bailli-Ayrault: w sercu miasta honoruje ostatniego komornika książęcego Parthenay (1747-1789), agenta króla Ludwika XV odpowiedzialnego za funkcje sądownicze, został mianowany sędzią na dworze Parthenay w 1780 roku i utrzymany w 1792 roku.
Rue de la Dame-Quivois: właścicielka domu w Chaumusson, była dobroczyńcą kościoła Pompaire.

Inna postać również zaznaczyła lokalną historię: Robert le Chouan (François-Augustin) urodził się w Pompaire 10 lipca 1795 (22 Messidor rok III) i zmarł w Azay-sur-Thouet 31.12.1868. Jego rodzina była w służbie Lauzonów, on dalej prowadził gospodarstwo należące do Mademoiselle de Lauzon w Saint-Pardoux. Podobnie jak jego opiekunka, nie lubi Ludwika Filipa i jest zagorzałym zwolennikiem księżnej Berry. Uczestniczył w ruchu Chouannerie w regionie.

Administracja

Rada miejska liczy obecnie 19 radnych, w tym burmistrza i czterech zastępców. Ponadto dwaj delegaci reprezentują Pompaire w radzie gminy gminy Parthenay-Gâtine .

Lista kolejnych burmistrzów

Okres		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Sierpień 1789	Lipiec 1821	Laurenta Roberta
wrzesień 1821	Listopad 1822	René Laventurier
Listopad 1822	wrzesień 1830	Pan de Saint-Varant
wrzesień 1830	Czerwiec 1833	Karol Girard
Czerwiec 1833	wrzesień 1838	Francois Bry
Luty 1839	Luty 1855	Karol Girard
Luty 1855	Luty 1874	Józef Thabeault
Marzec 1874	Lipiec 1882	Stanisław Lacour
Lipiec 1882	Luty 1901	Karol Giraud
Luty 1901	Sierpień 1906	Teofil Saivre
Sierpień 1906	maj 1908	Alexis Grasset
maj 1908	grudzień 1919	Eugene Clissonlis
grudzień 1919	maj 1929	Arsene Dabin
maj 1929	Październik 1933	Louis Rossard
Październik 1933	marzec 1941	Emile Denoue
wrzesień 1941	Luty 1971	Karol Gourbault
Marzec 1971	Kwiecień 1979	Louis Canis
Kwiecień 1979	Marzec 1983	Guy Lusseau
Marzec 1983	Marzec 2008	Bernard Paillat	DVG
Marzec 2008	2020	Jacques Dieumegard	DVG	Emerytowany wiceprzewodniczący CC Parthenay-Gâtine (2014 → 2020)
marzec 2020	W trakcie	Jean-Paul Chaussoneaux (1948-)		Emeryt bankowy
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Z XX -go wieku, rzeczywisty spis gmin posiadających mniej niż 10 000 mieszkańców odbywają się co pięć lat. W przypadku Pompaire odpowiada to 2006, 2011, 2016 itd. Pozostałe daty „spisu” (2009 itd.) to szacunki prawne.

Ewolucja populacji [ edytuj ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
295	255	273	313	354	378	408	408	415

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
413	404	415	428	475	570	550	638	611

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
639	673	645	571	578	567	566	546	559

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016
602	665	1 167	1659	1828	1,812	1847	1 968	2010

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
1997	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Wiele firm rzemieślniczych lub handlowych znajduje się w Pompaire, reprezentowane są następujące sekcje:

- zarządzanie projektami w budynkach; - zawody w budownictwie i inżynierii klimatycznej; - żywność, handel i handel; - kreacje graficzne, reklamy; - administracja i izba rolnicza.

Zawody medyczne są również reprezentowane:

- pielęgniarki; - karetki pogotowia; - Apteka ; - zakwaterowanie dla osób niepełnosprawnych.

W mieście znajduje się publiczna grupa szkół podstawowych i przedszkoli, uczelnia i licea znajdują się w sąsiednim mieście Parthenay.

Miejsca i zabytki

Miasto Pompaire nie jest zbyt bogate w elementy dziedzictwa. Wśród zabytków znajdują się:

Kościół Saint-Pierre
Krzyż Hosanniere
Próba „Gravelotte”
Próba „L'Ormeau”
Eco-House Heritage Museum że serce wsi to zbiór maszyn rolniczych w XIX TH i na początku XX th wieku i różnych przedmiotów gospodarstwa domowego i dużą kolekcję fotograficzną o historii miejskiej (patrz rysunek w galerii) .
Dom Chaumussona to stara ufortyfikowana rezydencja, dziś nadal do użytku prywatnego.
Maladreria, która, jak sama nazwa wskazuje, przy północnym wejściu do miasta u bram Parthenay, służyła jako powitanie biednych i przejeżdżających podróżnych. Nic nie pozostało z tego zakładu, który zawierał kaplicę, pozostała tylko nazwa "Maladrerie" określająca tę północną dzielnicę Pompaire. Wydawałoby się, że w rzeczywistości sama "maladrerie" znajdowała się po stronie Parthenay na rogu rue de Verdun i rue de la Maladrerie. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k6560352t.r=Pompaire?rk=21459;2
Miejska biblioteka medialna należąca do społeczności gmin Parthenay-Gâtine (patrz zdjęcie) .

Galeria

Zdjęcia POMPAIRE
Mapa gminy FR insee kod 79213.png POMPAIRE
Część wystawy ekomuzeum.jpg
Cassini Pompaire.jpg Elementy karty Cassini dla Pompaire

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

Uwagi

Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .

Karty

IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

Uwagi

Bibliografia

Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky " typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o 501 ,18 czerwca 2010( DOI https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 24 lipca 2021 )
„ Klimat we Francji metropolitalnej ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 24 lipca 2021 )
„ Definicja normy klimatycznej ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
Słowniczek - Opady , Météo-France
„ Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
[PDF] „ Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Nouvelle-Aquitaine ” , na nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 24 lipca 2021 )
„ Station Météo-France Parthenay_sapc - metadata ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 r. )
„ Orthodromy between Pompaire and Parthenay ” , fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 ) .
„ Stacja Météo-France Parthenay_sapc – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 24 lipca 2021 r . ) .
„ Orthodromy between Pompaire and Niort ” , fr.distance.to (dostęp 24 lipca 2021 ) .
" Stacja meteorologiczna Niort - Normy za okres 1971-2000 " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24.07.2021 )
" Stacja meteorologiczna Niort - Normy za okres 1981-2010 " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24.07.2021 )
" stacja meteorologiczna Niort - Normalne na lata 1991-2020 " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 24 lipca 2021 )
„ Typologia miejska/wiejska ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
" gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
„ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
„ Parthenay Urban Unit 2020 ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
" Baza jednostek miejskich 2020 " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
Vianney Costemalle, „ Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
„ Wykaz gmin wchodzących w skład zlewni Parthenay ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
„ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
Jean-Yves Galais, „ Historia lokalna ”, Biuletyn Miejski Pompaire , lipiec 1989 nr 6.
„ Kalendarz spisu ludności ” , na Insee (konsultowano 16 kwietnia 2012 r . ) .
Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
Dr Vincent, J. (1929), koleje leprozorium Poitevine od XV th do XIX p wieku , strona 10.