Pierrefitte-en-Auge

Ten artykuł jest szkicem dla gminy w Calvados .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Pierrefitte-en-Auge
Pierrefitte-en-Auge
Główna ulica wsi, z kościołem w tle.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Calvados
Dzielnica Lisieux
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Terre d'Auge
Mandat burmistrza
 Anne-Marie Samson
2020 -2026
Kod pocztowy 14130
Wspólny kod 14500
Demografia
Miły Pierrefittais
Ludność
miejska 		159  mieszk. (2018 wzrost o 1,92% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 29  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49° 15 ′ 30 ″ północ, 0° 12 . 07 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 11  m
136  m²
Obszar 5,48  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Pont-l'Évêque
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Pierrefitte-en-Auge
Geolokalizacja na mapie: Calvados
Zobacz na mapie topograficznej Calvados Lokalizator miasta 14.svg Pierrefitte-en-Auge
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Pierrefitte-en-Auge
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Pierrefitte-en-Auge

Pierrefitte-en-Auge to francuska gmina , znajduje się w dziale z Calvados w regionie Normandii , zamieszkana przez 159 mieszkańców.

Geografia

Gminy graniczące z Pierrefitte-en-Auge
Pont-l'Évêque Pont-l'Évêque Saint-Julien-sur-Calonne (kilkadziesiąt metrów) ,
Manneville-la-Pipard
Saint-Hymer Pierrefitte-en-Auge Manneville-la-Pipard
Saint-Hymer Breuil-en-Auge Fierville-les-Parcs

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,7 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 2,7 d
  • Roczna amplituda termiczna: 13  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 802  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,9 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,2 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Beaumont-en-A. », W miejscowości Beaumont-en-Auge , oddanej do użytku w 1997 roku i oddalonej o 7  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 11  °C, a opady 962  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej zabytkowej stacji meteorologicznej „Deauville” w miejscowości Deauville , oddanej do użytku w 1973 roku i oddalonej o 15  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 10,3  °C w latach 1971-2000 do 10,7  °C w 1981 r. -2010, następnie w 11  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Pierrefitte-en-Auge to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (86,5% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (86,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (80,4%), lasy (13,3%), grunty orne (6,1%), wody śródlądowe (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwę miejscowości potwierdzają formy Petra fica w 1008 , Petrafita w 1180 i petrafixa około 1250 .

Toponim pochodzi od łacińskiego petra fikta , „przyklejony, zasadzony kamień”.

Wypożyczalnia en- Auge uzupełniła nazwę już w 1801 roku, ale nie pojawia się na mapie Cassiniego w 1758 roku.

Gentile jest Pierrefittais .

Fabuła

Polityka i administracja

Lista burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1919 1954 Jean Boivin-Champeaux ARD następnie CNIP Senator, przewodniczący rady generalnej
1954 1984 Philippe Boivin-Champeaux   Architekt
1984 Marzec 2008 Filip Gregoire SE Rolnik
Marzec 2008 kwiecień 2014 Francois Hébert SE Dyrektor sprzedaży
kwiecień 2014 W trakcie Anne-Marie Samson SE Projektant rzemieślniczy
Brakujące dane należy uzupełnić.

Rada gminy składa się z jedenastu członków, w tym burmistrza i trzech zastępców.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 159 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,92% w porównaniu do 2013 r. ( Calvados  : + 0,6%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). W pierwszym republikańskim spisie ludności w 1793 r. Pierrefitte-en-Auge liczyło 466 mieszkańców , a od tamtej pory populacja nigdy nie dotarła.

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
466 451 403 355 313 307 309 372 284
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
292 261 248 254 257 275 277 270 255
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
223 203 204 210 171 193 173 216 197
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
164 140 158 136 122 114 136 152 156
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
159 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsca i zabytki

Aktywność i wydarzenia

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Ludność miejska 2018.
  2. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  3. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  4. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  5. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  6. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  7. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  8. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. "  Geoportal (IGN)," Granice administracyjne "warstwa aktywowana  "
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 25 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 25 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 25 lipca 2021 r. )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 25 lipca 2021 )
  8. "  Stacja Météo-France Beaumont-en-A. - metadane  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 25 lipca 2021 r. )
  9. „  Wielki krąg między Pierrefitte-en-Auge i Beaumont-en-Auge  ” na fr.distance.to (dostęp 25 lipca 2021 r . ) .
  10. "  Stacja Météo-France Beaumont-en-A. - arkusz danych klimatologicznych - statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na venteespubliques.meteofrance.fr (dostęp 25 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Orthodromy between Pierrefitte-en-Auge and Deauville  ” , fr.distance.to (dostęp 25 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Deauville - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 25 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Deauville - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 25 lipca 2021 )
  14. "  stacja meteorologiczna Deauville - Normalne na lata 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 25 lipca 2021 )
  15. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  16. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 maja 2021 r. )
  21. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  22. Ernest Nègre , General Toponimicznych Francji , t.  1: formacje preceltyckie, celtyckie, romańskie , Genewa,1998( czytaj online ) , s.  310
  23. René Leelley , Słownik etymologiczny nazw miast w Normandii , Condé-sur-Noireau, Wyd. Karol Corlet ,1996( ISBN  2-905461-80-2 ) , s.  197
  24. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  25. „  Pierrefitte na mapie Cassini  ” w serwisie Géoportail .
  26. „  Philippe Grégoire, burmistrz, nie reprezentuje siebie  ” , na ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 10 czerwca 2015 r. )
  27. „  François Hébert nie reprezentuje siebie  ” , na ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 10 czerwca 2015 )
  28. „  Anne-Marie Samson jest wybrana na burmistrza swojej rodzinnej wioski  ” , na ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 10 kwietnia 2014 )
  29. „  Pierrefitte-en-Auge (14130) – Municipales 2014  ” , na wyborach.ouest-france.fr , Ouest-France (dostęp 10 czerwca 2015 r. )
  30. Organizacja spisu na insee.fr .
  31. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  32. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  33. "  Kościół  " , zawiadomienie n o  PA00111599, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  34. „  Dzieła ruchome w Pierrefitte-en-Auge  ” , baza Palissy , Ministerstwo Kultury Francji .

Linki zewnętrzne