Patti

Ze względu na swoje położenie geograficzne, historię oraz potencjał gospodarczy i turystyczny Patti jest jednym z głównych ośrodków wybrzeża Morza Tyrreńskiego w prowincji Mesyna. Miasto jest od średniowiecza siedziba diecezji suffrageant katolickiego , jeden z najstarszych na Sycylii, który obejmuje 45 gmin i spoczywających od czasu 1989 roku , jest M gr Ignazio Zambito .

Miasto Patti jest częścią Consorzio Intercomunale Tindari-Nebrodi .

Toponimia

Nazwa miasta wywodzi się od greckiego terminu Ἐπακτήν (co oznacza w pobliżu wody lub na brzegu ), które było jego nazwą, gdy Sycylia była częścią Wielkiej Grecji . W świetle ostatnich wykopalisk i badań, które doprowadziły, można prześledzić pochodzenie Patti VIII th century BC. AD .

Historia

„ Tindari e Patti città nobilissima e magnanima
titoli concessioni alla città dal re Alfonso d'Aragona
Tyndarium and Pactarum urbs nobilissima et magnanima ”

Pierwsze wzmianki historyczne świadczące o istnieniu miasta sięgają 1094 roku, za czasów hrabiego Rogera I Sycylii . Założył klasztor benedyktynów SS. Salvatore. Jest jednak prawdopodobne, biorąc pod uwagę obecność kilku nekropolii i willi z czasów rzymskich, że początki centrum są starsze. Wielu uczonych zgadza się, że Patti została założona i zaludniona przez ludność Tyndaris . Mówi się, że opuścili swoje miasto po osuwiskach ziemi i innych katastrofach. Niedawne odkrycie pochówku w jaskiniach i randek doprowadziło do myślenia, że pierwsza osada powstała wokół VIII th wieku i X th wieku w tej miejscowości. Później, być może z powodu wzrostu liczby ludności lub braku wody, mieszkańcy stopniowo przenosili się na przeciwległe wzgórza, tworząc theπακτήν między potokami Provvidenza i Acquafico (dzisiejsza dzielnica Pollen, Policne). Obecność innego miasta pochodzenia helleńskiego została odkryta w górach Russo i Perrera. Można sobie wyobrazić bardziej prawdopodobne istnienie instalacji ochrony ówczesnej drogi wodnej rzymskiego portu Timetus.

Adelaide de Montferrat , żona Rogera I i regentka Sycylii, została pochowana w 1118 roku w kościele Zbawiciela.

W 1131 r . Powstała diecezja Patti i Lipari . W 1399 r. Obie jednostki rozdzieliły się, tworząc dwie różne diecezje. Centrum Patti rozwinęło się i nabiera coraz większego znaczenia gospodarczego i administracyjnego na całym terytorium Nebrodi . Dowodem na to jest pochówek Fryderyka II , który zmarł w Apulii , w katedrze w Patti, zanim został pochowany w Palermo .

Noble Antonino Natoli, Baron of Messina i rodzina króla Karola I st Andegaweńskiego, mąż, córka Francesca Jerome D'Amato, których dzieci były Simon i Gerardo Natoli właścicielem zamku z Patti 1300- 1350.

W pierwszej połowie XIV th century założył klasztor św (zgodnie z tradycją, Antoni z Padwy położył pierwszy kamień). Było to jedno z 42 miast sycylijskich bezpośrednio zależnych od korony, a nie od lokalnych panów. Jurorzy utrzymywali dobre stosunki między obywatelami a królem. Doprowadziło to do uzyskania licznych przywilejów podatkowych i administracyjnych.

W grudniu 1355 roku Ludwik Aragoński , król Sycylii, został mianowany pod wodzą Vinciguerra z Aragonii kapitanem wojennym, któremu pomagali William Rosso i Corrado Spadafora . Stanowisko jest zajmowane po śmierci władcy, do grudnia 1356 roku .

W 1359 roku , za Fryderyka IV Aragonii , posiadłości zamku Patti (zamek Adelasia) i Sanktuarium Tindari (zamek Tindaro) w Tyndaris zostały przypisane Vinciguerra z Aragonii .

Antonino Natoli, prefekt miasta Patti, był synem Wspaniałego Gio Matteo Patti, czyli Johna Matthew Natoli (Ioannem Matteum of Natoli), syna Antonina. Był szlachcicem z Mesyny i uzyskał łańcuch wojskowy z tytułem Kawalera Karola V. Później został mianowany Kawalerem Świętego Cesarstwa Rzymskiego . Na własny koszt4 maja 1523na Morzu Adriatyckim uzbrojone są dwie galery , wrogowie, którzy zaatakowali Watykan . Był ambasadorem w Wenecji i brał udział we wszystkich bitwach swojego stulecia, od Tunisu po szkuner po śmierć w S. Angelo.

Antonino Natoli, zwany „Pattese”, urodził się w 1539 roku w Mesynie z rodziny szlacheckiej, długo mieszkał w Patti. Wstąpił do zreformowanego trzeciego zakonu św. Franciszka. Obiecując biedę, zmienił nazwisko na Anthony Piraino, ale bardziej znany jest jako „Antonino Patti”. Opublikował „Viridarium concionatorum” i inne ważne prace, w tym „La via sicura al cielo”, „najlepsza droga do nieba”. Był „gościem apostolskim” w 1596 r. Podczas bezpośredniego wyboru papieża Juliusza III , został ogłoszony czcigodnym świętym. Był autorem kilku cudów na chorych i został pochowany w Rzymie w zapachu świętości.

W 1544 roku Patti została zaatakowana i splądrowana przez algierskiego pirata Ariadeno Barbarossę . Mieszkańcom udało się uciec na okoliczne tereny wiejskie, ale po powrocie zastali płonące miasto i splądrowali. Odbudowane z potężniejszymi murami, miasto zdołało się ponownie zaludnić i szybko rozrosnąć, po części dzięki budowie seminarium, którego domagał się Sobór Trydencki, które było jedynym ośrodkiem edukacyjnym zachodniej części Val Demone (obecnie prowincja Mesyna) ) aż do końca XIX -tego wieku.

Patti stało się stolicą dystryktu dla całego obszaru Nebrodi podczas Królestwa Obojga Sycylii . Wraz z narodzinami Królestwa Włoch miasto rozkwitło i zostało ustanowione sądem, więzieniem, kompanią policyjną, królewską szkołą ogólną oraz innymi szkołami i urzędami. Zbudowano także teatr, nowy szpital i park miejski Umberto I.

Dobrze prosperująca do drugiej wojny światowej gospodarka opierała się na rolnictwie, handlu, rybołówstwie, a zwłaszcza na przemyśle ceramicznym, eksportowanym drogą morską do świata zachodniego.

Miasto pozostało zakotwiczone, aż do końca XIX e wieku na wzgórzu w otoczeniu starych murów. Dopiero wtedy rozpoczęła się pierwsza i nieśmiała rozbudowa urbanistyczna, obecna Piazza Marconi, po otwarciu Via XX września, oraz Piazza Mario Sciacca, gdzie zbudowano nowe kino / teatr i dziedziniec. Ale po drugiej wojnie światowej rozwój budowy i powstanie dzielnicy S. Antonino z nowymi dzielnicami, ogrodami pobliskiej rzeki Montagnareale (Corso Matteotti, via Orti), doprowadziły do końca lat siedemdziesiątych do połączenie wysokiej i historycznej części Patti i Mariny.

W ostatnim dziesięcioleciu wiele kompleksów mieszkaniowych pojawiło się w górę rzeki w kierunku linii kolejowej Messina i prowadziło do połączenia centrum i stacji z miejscowością Case Nuove Russo (zadaszony stadion). W tej samej okolicy powstało duże centrum handlowe.

Gospodarka

Typowe produkcje lokalnej gastronomii

Kuchnia Patti ma cechy i typowe dania kuchni sycylijskiej, ale oferuje wyjątkowe specjały, zwłaszcza w ciastach. Te specjały kulinarne z pattesi to dania z owoców morza, błękitne ryby, takie jak marynowane anchois lub wodniczka. Inne produkty do smaku to typowa granita (cytryna, truskawka i śmietanka, kawa, orzech laskowy, migdał, kiwi itp.). Do spożycia z gorącymi rogalikami na śniadanie; rożen (w szczególności "arancini" w sosie pomidorowym; pignolata; piscistoccu à glouton (czyli pescestocco w Mesynie). W Tindari, oprócz typowej Calii, robionej z ciecierzycy, lizety.

Pasticciotti z mięsem i kardynałami

Słodkimi specjalnościami kuchni Patti są mięsne pasticciotti i kardynałowie. Początki tych receptur sięgają tradycji cukierniczej starożytnego klasztoru Santa Chiara, obecnie lepiej znanego jako Klasztor Świętej Rodziny, założony w 1407 roku przez Patti M gr Filippo Ferrerio. Słodycze te przygotowywano w kuchniach klasztornych, których receptury przekazywali następnie uczniowie będący świadkami pracy ostatnich pokoleń cukierników pattesi (rodziny Galante i Aiello).

Mięsne pasticciotti są słodkie, ze szczególnym nadzieniem zawierającym cielęcinę, prażone migdały, przyprawy i zioła. Zewnętrznie mają okrągły kształt i są pokryte cukrem pudrem z dekoracją u góry z czerwonego cukru pudru. Na Sycylii jest bardzo niewiele wyrobów cukierniczych, które zawierają cielęcinę jako składnik. Umiejętne połączenie migdałów i przypraw sprawia, że farsz ma wyjątkowy smak. Cardinals to cukierki na bazie migdałów pokryte biało-czerwonym lukrem, dekoracje z cukru pudru (zgodnie z tradycyjnymi trzema paskami na wierzchu). Te słodycze są nadal wytwarzane według starej receptury (lub jej odmiany) i sprzedawane w piekarniach. Inne ciasta i ciastka to: friciulette (lub chmury), cudduredde, zuccarate i kości zmarłych (lub scardellini), to ostatnie jest typowe dla okresu święta wszystkich świętych i2 listopada.

Wino Mamertino DOC

Patti, podobnie jak niektóre inne miasta tyrreńskiej Mesyny, jest strefą Mamertino, wina DOC ustanowionego dekretem z 03/09/2004, produkcja opublikowana w Dzienniku Urzędowym z 11/09/04 nr 214. Na terenie Patti jest produkowany w dwóch rodzajach: czerwone, z Nero d'Avola, Nocera (i inne czerwone winogrona) oraz białe Inzolia i Grillo. Mamertino, z Faro i Malvasia de Lipari. Produkcja wina w prowincji Mesyna jest uznana za doskonałość. Mamertino jest znana od czasów rzymskich i rozpowszechnianie w obszarze Patti i Milazzo był w III th century BC. AD, kiedy Mamertins zaczął produkować. Jest to wino ciepłe, hojne i przyjemne. Został on ofiarowany przez „Juliusza Cezara” na bankiecie zorganizowanym z okazji jego trzeciego konsulatu. Wspomina się o nim także w „De Bello Gallico”. Geograf Strabon umieścił Mamertino wśród najlepszych win tamtych czasów, a Pliniusz uplasował je na czwartym miejscu w rankingu wśród 195 win. Nawet Martial napisał „… daty do mamertino, jak chcesz, być może jedno z najsłynniejszych win.

Oliwa z oliwek Valdemone ChNP

Terytorium Patti, ze względu na swoje położenie i łagodny, sprzyjający klimat, zawsze było odpowiednie do uprawy drzew oliwnych i produkcji oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia.

Kultura

Zabytki i dziedzictwo

Jaskinia Mongiove.
Katedra.
Centrum Historyczne.
Fortyfikacje.
Laguna.
Stacja.

Administracja

Kolejni burmistrzowie

Kropka		Tożsamość	Etykieta
8 czerwca 1993		Salvatore Olivo
Luty 2000		Nadzwyczajny komisarz
11 grudnia 2000		Giuseppe Venuto	Centro-Sinistra
14 czerwca 2011	W trakcie	Giuseppe Mauro Aquino
Brakujące dane należy uzupełnić.

Hamlets

Tindari, Marinello, Mongiove, Marina di Patti, Sorrentini, Camera, Case Nuove Malluzzo, Case Nuove Russo, Gallo, Madoro, Moreri, San Cosimo, Scala di Patti, Scarpiglia

Gminne gminy

Gioiosa Marea , Librizzi , Montagnareale , Montalbano Elicona , Oliveri , San Piero Patti

Osobowości związane z gminą

Gioacchino Natoli , sędzia, członek CSM;
Gaetano Silvestri , prawnik, prezes Corte costituzionale ;
Carlotta Natoli , aktorka;
Luigi Natoli , arcybiskup Mesyny;
San Antonino Natoli da Patti , średniowieczny święty franciszkanin, twórca różnych cudów;
Lisi Natoli , dramaturg;
Salvatore Natoli z Patti, zgodnie z przywilejem uzyskanym dnia10 maja 1583 i nałożony 10 marca 1584uzyskał tytuł Regio Cavaliere;
Salvatore Natoli , filozof;
Adelasia del Vasto , hrabina Sycylii i królowa Jerozolimy;
Mike Bongiorno , prezenter telewizyjny, w programie telewizyjnym wyemitowanym na antenie Rai Uno w 2007 roku, ujawnił, że pochodzi z Patti.
Antonio Calabrò , dziennikarz i eseista;
Angelo Ficarra , biskup Patti;
Nicolò Gatto , biskup Patti;
Umberto Benedetto , kierownik radia i teatru;
Gilda Buttà , uznana międzynarodowa pianistka;
Antonio "Tony" Cairoli , pilot, kilkukrotny mistrz świata w motocrossie;
Paolo Gazzara , dyrektor teatru i telewizji;
Beniamino Joppolo , dramaturg;
Michelangelo Rampulla , były piłkarz, bramkarz Cremonese i Juventusu ;
Filippo Zuccarello , kapitan armii włoskiej w czasie I wojny światowej , medalista wojskowy;
Michele Sindona , finansistka i bankier.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Lista biskupów Patti

Uwagi i odniesienia

(it) " Popolazione residente e bilancio demografico " , na tej stronie ISTAT .
Lucien Musset , „ Osiem esejów o autorytecie książęcym w Normandii (XI-XII wiek) ”, Annales de Normandie , t. 17, n o 1,1985, s. 3-148 ( DOI 10.3406 / annor.1985.6662 , czytaj online , dostęp: 16 maja 2020 )
[1] , Filadelfo Mugnos , „Teatro Genologico Delle Famiglie Nobili Titolate Feudatarie ...”, Tom 2, str. 245, Palermo, 1647
Strony 134, 135, 136 i 137 książki Francesco di San Martino de Spucches, Mario Gregorio, „ Historia feudalnych i szlacheckich tytułów Sycylii od ich początków do współczesności ”, Palermo, tom szósty.
Rocznik szlachty włoskiej , s. 495
Francesco Maria Emanuele Gaetani , Della Sicilia Nobile , część II e , tom 3, druk Świętych Apostołów , Palermo, MDCCLVII - strona 223
[http: // books .google.com / books id = 5AhAAAAAcAAJ & pg = PA563 & dq = Game: + Matthew + Natoli & hl = fr & sa = X & ei = xpKTU5-2C6nR7AbqkICYCg & ved = 0CDMQ6AEwAQ # v = OnePage & q = game% 3A% 20Matteo% 20Natoli & f = false] "Annals Della Citta Di Messina, stolica Królestwa Sycylii" Tom II, Caius Domenico Gallo 1759
były Reg. Wymazać. "4 die Maij 1523" (Rejestr Kancelarii Karola V z dnia 4 maja 1523 r.)
=% 22giovan + Mateusz + Natoli% 22 & hl = pl & sa = X & ei = _8OVU9POGueu7Abj5YCwDQ & ved = 0CDAQ6AEwAQ "Lordów i patrycjuszy w nowoczesnym Sycylii (XVI-XVII wiek) feudalnej" autorstwa Domenico LigECMresti Biblioteki , oraz. University, (1992)
Palizzolo Vincenzo Gravina, „Herb na Sycylii / Zbiór heraldyczny”: Tom 1, książki z 1875 roku ? id = BQlSAAAAcAAJ & pg = PA280 & dq = john + de + Natoli + 1517 & hl = fr & sa = X & ei = e2xjVLzJFofg7QbGrIGYBw & ved = 0CCIQ6AEwAA # v = OnePage & q = john &% 20de% fałszywe
„Teatro Genologico Delle Famiglie Nobili Titolate Feudatarie”, tom 2 di Filadelfo Mugnos, str. 244-255
Francesco Piacenza Napolitano, L'Egeo Redivivo o sia chorographia dell'Arcipelago , Eredi Soliani Stampatori Ducali, [2]
[http: // books.google.it/books?id=xt1GrDQ6IIEC&pg=PA504&dq=antonino+di+patti+san+francesco&hl=it&sa=X&ei=7xWVU52FOoSlPcWYgJAL&ved=0CD4Q6AEwAw# 20 + fanton] Słownik powszechnych nauk kościelnych ”tom 7
= fr & sa = X & ei = swaVU6LULoG7OeSAgZgF & ved = 0CDAQ6AEwAQ # v = OnePage & q = antonino% 20Da% 20patti & f = false "Franciszkanie i kultura w prowincjach Caltanissetta i Enna" autor: Carolina Miceli, Franciscan Library of Palermo, strony 300, strony 303
Pasticciotti di Carne e Cardinali, ekskluzywna due specialità pasticceria di Patti | Caffè Galante
Disciplinare del vino Mamertino Doc - Nero d'Avola
[3] Regione Siciliana, Beni Culturali, Biblioteca Centrale, A. Mango di Casalgerardo, „Nobiliario di Sicilia”

Linki zewnętrzne

Michele Fasolo, Tyndaris e il suo territorio I. Introductionzione alla carta archeologica del territorio di Tindari , Roma 2013, ( ISBN 978-88-908755-1-9 ) https://books.google.it/books?id=ktbuAgAAQBAJ&hl= to
Michele Fasolo, Tyndaris e il suo territorio II. Carta archeologica del territorio di Tindari e materiali , Roma 2014, ( ISBN 978-88-908755-2-6 )

https://books.google.it/books?isbn=8890875518