Baath Party | |
Oficjalny logotyp. | |
Prezentacja | |
---|---|
Sekretarz generalny |
Michel Aflak (1954-1965) Munif al-Razzaz (1965-1966) |
Fundacja | 7 kwietnia 1947 |
Połączenie |
Arab Baas (en) Arabski Ruch Baas (en) Arabski Ruch Socjalistyczny |
Zanik | 23 lutego 1966 |
Założyciele |
Michel Aflak Salah Eddine Bitar |
Strony następcze | Partia Baas (frakcja proiracka) Partia Baas (frakcja prosyryjska) |
Gazeta | Al-Baath |
Hasło reklamowe | „Jedność, wolność, socjalizm” |
Ideologia |
Baathism arabski nacjonalizm panarabizm socjalizm arabski Anti syjonizm |
Zabarwienie | Czarny , czerwony , biały i zielony (kolory pan-arabskie) |
Stronie internetowej | www.baath-party.org |
Partii Baas , partii Baas lub Socjalistyczna Partia arabskiej zmartwychwstaniu (w języku arabskim حزب البعث العربي الاشتراكي , Hizb al-Baas al-Arabi Al-Ishtiraki ; czasami orkisz Baas , Baas , Baas lub Baas ) z Arab البعث ( „Zmartwychwstanie”) jest tworzone1944w Syrii w celu zjednoczenia różnych państw arabskich w jeden wielki naród.
Po wielu wydarzeniach (m.in. rozbiciu partii i wygnaniu jej założycieli) Baas doszedł do władzy w Syrii (1963-1966, następnie 1970do dnia dzisiejszego) oraz w Iraku (1963, polował w tym samym roku, a następnie od 1968 w 2003).
Partii Baas roszczenia doktryny połączyć socjalizm arabski i pan-arabskiego nacjonalizmu . Sekularyzm jest kolejnym filarem BAAS: Michel Aflak uznaje znaczenie z islamem w rozwoju narodu arabskiego, ale sądzi, że tylko państwo świeckie skonsoliduje wszystkie komponenty arabskiego narodu głęboko podzielonej na wyznaniowej planu. Motto partii Wahdah, Hurriyah, Ishtirrakiyah ( وحدة حرية اشتراكية ) oznacza „jedność, wolność, socjalizm”. „Jedność” odnosi się do jedności panarabskiej, „wolność” podkreśla w szczególności wolność od zachodnich interesów , a „socjalizm” odnosi się konkretnie do arabskiego socjalizmu przeciwnego marksizmowi i opartego na osobie (nie klasach) .
Syryjscy i iracki Baas strony od ruchu Baas , ruch polityczny arabskiej i socjalista , który rozpoczął się na początku XX th century , założona przez syryjskich myślicieli, głównie Michel Aflak ( prawosławny ). Dwóch innych znaczących zwolenników wczesnej ideologii Baasistów to Salah Eddine Bitar ( sunnici ), a następnie Zaki al-Arzouzi ( Alawici ). Podobnie jak Michel Aflak robili karierę jako edukatorzy klasy średniej, a ich myślenie polityczne wywarło wpływ na zachodnią edukację. Wielu wczesnych Baathistów było również chrześcijanami . Ruch znalazł także poparcie wśród republikańskiego skrzydła większej liczby żołnierzy irackich w służbie Brytyjczyków, a później Haszymitów .
Arab i Socjalistyczna Partia Resurrection został oficjalnie założony na pierwszym kongresie partii, który odbył się w Damaszku na7 kwietnia 1947.
Partia, założona w opozycji zarówno do francuskiego protektoratu, jak i starszego pokolenia syryjskich arabskich nacjonalistów, zamiast tego opowiadała się za panarabską jednością i arabskim nacjonalizmem . Syryjska Partia Baasistow sprzeciwiała się wpływom Europy w sprawach wewnętrznych i jako platformę wykorzystywała nacjonalizm i ideę zjednoczenia świata arabskiego. Baasiści zawsze utrzymywali, że przemawiają w imieniu całego narodu arabskiego i awansu mas, chociaż partia pozostała niezwykle mała, fikcyjna i często zależna od radykalnych nacjonalistów wśród wojska. Jednak jego wpływ szybko rozprzestrzenił się na inne kraje arabskie na przestrzeni lat.1954-1958a oddziały powstały w Iraku , Jordanii i Libanie .
Arabska Partia Socjalistyczna Baath حزب البعث العربي الاشتراكي | |
Oficjalny logotyp. | |
Prezentacja | |
---|---|
Sekretarz regionalny |
Hafez al-Assad (do 2000) Baszar al-Assad (od 2000) |
Fundacja |
7 kwietnia 1947 (historycznie) 25 lutego 1966 (prosyryjska frakcja regionalna) |
Siedzenie | Damaszek , Syria |
Założyciele |
Michel Aflak Salah Eddine Bitar Akram Hourani |
zastępca sekretarza regionalnego | Hilal |
Gazeta | W Syrii: Al-Tawra Al-Ba'ath Pro-syryjska frakcja regionalna: Przesłanie Baas |
Organizacja młodzieżowa | Rewolucyjny Związek Młodzieży |
Organizacja studencka | Krajowy Związek Studentów Baaath Vanguard |
Oddział wojskowy | Brygady Baath |
Ideologia |
syryjski baatyzm arabski nacjonalizm panarabizm lewicowy nacjonalizm arabski socjalizm antysyjonizm antyimperializm sekularyzm socjalizm populizm suwerenność socjalnacjonalizm |
Przynależność narodowa | Postępowy Front Narodowy |
Przynależność międzynarodowa | • Z 1947 w 1966 : Baath Party (jednostka) • Od1966do dziś: Baath Party (prosyryjska frakcja regionalna) |
Zabarwienie | Czarny , czerwony , biały i zielony (kolory pan-arabskie) |
Stronie internetowej | www.baath-party.org |
Reprezentacja | |
Zgromadzenie Ludowe | 172 / 250 |
Rada Ministrów | 30 / 35 |
Historycznie rzecz biorąc, partia Baath w dużej mierze przyciągała Syryjczyków ze środowisk wiejskich i mniejszościowych, w tym Alawi, którzy przyłączyli się licznie, nowe klasy żądne awansu społecznego i uwiedzione koncepcjami socjalizmu i sekularyzmu.
Partia Baas zamierzała przejąć władzę za pomocą środków prawnych. Pierwszy sukces przyszedł z Syrii , gdzie partia stała się ważną siłą, ale została rozwiązana po utworzeniu Zjednoczonej Republiki Arabskiej (1958) wspierającej nowy rząd Nasera . Po rozpadzie Zjednoczonej Republiki Arabskiej w 1961 r. partia i jej ideologia znalazły się pod kontrolą grupy żołnierzy, którzy szykowali obalenie rządu, co zamierzali usprawiedliwić ideologią baastyczną.
Junta wojskowa przejmie władzę w1963i doprowadza Partię Baas do władzy w Syrii. Nowy rząd szybko zrealizował i zakrojoną na szeroką skalę nacjonalizację . W1963Baas jest jedyną legalną partią polityczną w Syrii, ale frakcje i rozpad partii prowadzą do kolejnych rządów i nowych konstytucji. W1966junta wojskowa prowadzona przez Salah Jedid , reprezentujących pro- sowieckich elementów partii, przeważa nad bardziej umiarkowanego skrzydła, oczyszczenie partii jej założyciele, Michel Aflak i Bitar .
W tych okolicznościach syryjska partia Baas podzieliła się na dwie frakcje: frakcję „postępową”, kierowaną przez Noureddine'a al-Atassi'ego , która daje pierwszeństwo neomarksistowskim reformom gospodarczym , oraz frakcję „nacjonalistyczną”, kierowaną przez generała Hafeza al-Assada . Zwolennicy Assada są mniej zainteresowani socjalizmem , a zamiast tego opowiadają się za bojowym utrzymaniem unii arabskiej i wrogością wobec Izraela . Pomimo ciągłych zmian w polityce i rządzie, obie frakcje pozostawały u władzy do 1970 roku w niewygodnej koalicji, kiedy to poprzez kolejny zamach stanu Assadowi udało się obalić Atassiego ze stanowiska premiera. Assad będzie jednym z najdłużej urzędujących przywódców państw na Bliskim Wschodzie . Zmarł w 2000 roku , jego syn Baszar al-Assad został prezydentem.
Syryjska Partia Baas ma swoje oddziały w Libanie , Jemenie , Jordanii , Sudanie , Iraku (obecnie podzielona na dwie frakcje), chociaż żaden z nie-syryjskich oddziałów nie ma znaczenia oddziału syryjskiego. W Palestyńczycy znają syryjskiej partii Baas w imię as-Saiqa (uzależniony).
Podczas Wojna domowa w Syrii , Baszar al-Assad był wspierany przez wielu partii i formacji w europejskiej i amerykańskiej skrajnej prawicy, ale też przez pewien skrajnej lewicy Zachodu.
Baszar al-Assad , syryjska Partia Baas i jej sojusznik, Syryjska Nacjonalistyczna Partia Społeczna mają bliskie powiązania ze skrajnie prawicową europejską grupą Sojusz na rzecz Pokoju i Wolności .
Partia jest określana jako bliska neofaszyzmu przez Jean-Pierre'a Perrina .
Arabska Partia Socjalistyczna Baath حزب البعث العربي الاشتراكي | |
Prezentacja | |
---|---|
Szefowie kuchni |
Saddam Husajn (do 2003 r.) Ezzat Ibrahim al-Douri (od 2006 r.) Mohammed Younis al-Ahmed (od 2006 r. w przeciwieństwie do Ezzata Ibrahima al-Douriego ) |
Fundacja |
7 kwietnia 1947 (historycznie) 25 lutego 1966 (regionalna frakcja proiracka) |
Siedzenie | Bagdad , Irak |
Ideologia |
iracki baatyzm arabski nacjonalizm panarabizm arabski socjalizm antysyjonizm antyimperializm sekularyzm |
Członkowie | Co najmniej 102 900 |
Zabarwienie | Czarny , czerwony , biały i zielony (kolory pan-arabskie) |
Stronie internetowej | www.baath-party.org |
W Iraku pierwsza próba przejęcia władzy przez partię Baas sięga…1963, ale rzeczywiście jest w 1968że partia przejmuje władzę w wyniku zamachu stanu . Jego dieta trwa do2003.
Obecne syryjskie i irackie partie Baas różnią się znacznie i częściowo przeciwstawiają się sobie, chociaż rozpadły się długo po ich utworzeniu. Łączy ich wspólna cecha, że za Saddama Husajna partia iracka również odeszła od zasad baasizmu. Niemniej jednak obie partie są zaprzysięgłymi wrogami i utrzymują okropne stosunki, Hafez al-Assad wspierał Iran podczas wojny irańsko-irackiej i brał udział w międzynarodowej koalicji pod dowództwem amerykańskim podczas wojny w Zatoce Perskiej ; wrogość wynikającą po części z różnic religijnych między dwoma przywódcami (rodzina Assadów to Alawitowie, odłam szyizmu, Saddam Husajn sunnici), a także fakt, że reżim iracki przyjął na swoim terytorium niektórych historycznych założycieli partii Baas, takich jak: jako Michel Aflak , zagrożony śmiercią w Syrii po radykalizacji partii kierowanej przez Salaha Jedida, a następnie Hafeza el-Assada i przeprowadzonych licznych czystkach.
W Iraku partia Baas pozostała grupą cywilną i brakowało jej silnego wsparcia wojskowego. Miał niewielki wpływ, a ruch podzielił się później na kilka frakcji1958, potem w 1966. Brakowało mu także powszechnego poparcia. Ale budując silny aparat, partii Baas udało się przejąć władzę.
Baatyzm po raz pierwszy doszedł do władzy w zamachu stanu w Luty 1963, kiedy Abdel Salam Aref został prezydentem. Interwencje syryjskiej partii Ba'Assist oraz opozycja między umiarkowanymi a ekstremistami zaowocowały nowym zamachem stanu wListopad 1963, pozwalając zdyskredytować ekstremistów. Jednak umiarkowani nadal odgrywali ważną rolę w kolejnych rządach niebaasistowskich.
W Lipiec 1968, zamach stanu pozwolił przejąć władzę generałowi Baas, Ahmadowi Hassanowi al-Bakra . Trwały wewnętrzne konflikty partyjne, a rząd okresowo usuwał dysydentów. Saddam Husajn zastąpił Al-Bakr w 1979 r. i rządził Irakiem do2003. Chociaż prawie wszystkie zachowania Baasów nie miały tła militarnego, za Husajna partia zmieniła się dramatycznie i została zmilitaryzowana, a główni przywódcy często pojawiali się w mundurach.
Koło komórki lub partii składa się z trzech do siedmiu członków, jest podstawową jednostką organizacyjną irackiej partii Baas. Komórki działają na poziomie sąsiedztwa lub wioski, gdzie członkowie spotykają się, aby dyskutować i wykonywać polecenia partii. Ponieważ komórki mają ze sobą niewielki kontakt, to hierarchia partyjna narzuca lojalność komórek partii. Oto, co odkryli Stany Zjednoczone i ich sojusznicy w Iraku w2003, organizacja w komórkach również mocno uodporniła partię na testy.
Dywizja partyjna ma od dwóch do siedmiu komórek, dowodzonych przez dowódcę dywizji. Takie komórki Baathist były obecne we wszystkich służbach publicznych i wojsku, gdzie funkcjonowały jako stróż partyjny, skuteczna forma tajnego nadzoru w administracji publicznej.
Sekcja partyjna ma od dwóch do pięciu dywizji, z dużej części miasta lub ze wsi.
Gałąź to poziom nad sekcjami; ma co najmniej dwie sekcje, na poziomie prowincji.
Zjazd partyjny skupia wszystkie oddziały, wybiera kierownictwo regionu jako zalążek mechanizmu decyzyjnego.
Krajowe kierownictwo partii Baas stoi na wyższym szczeblu niż kierownictwo regionalne. Tworzy najwyższy organ określający politykę i koordynujący ruch Baas w całym świecie arabskim.
W czerwiec 2003dekretem amerykańskiego administratora Paula Bremera organizacja została oficjalnie rozwiązana, a Partia Baas zakazana. Kolejny dekret zakazuje niektórych stanowisk w administracji lub nauczania byłych członków partii. Ta proaktywna polityka „debazyfikacji” spowodowała także uwypuklenie dezorganizacji struktur państwa.
W Styczeń 2008w celu promowania pojednania narodowego uchwalono ustawę mającą na celu rehabilitację byłych członków partii Baas.
Istnieją dwie grupy partyzanckiej partii Baas w Iraku , z Army Men zakonem Naqshbandiyya z Izzat Ibrahim ad-Duri i al-Awda z Mohammed al-Ahmed Younisa .
Armia męska Naqshbandiyya jest wrogiem al-Awdy .
Iracka Partia Baas utworzyła oddziały w różnych krajach arabskich, takich jak Liban i Jordania . Po upadku rządu Saddama Husajna wiele oddziałów zdystansowało się od partii centralnej, m.in. w Jemenie i Sudanie .
Palestyński oddział znany jako Dżabhat at-Tahrir el-Arabiyah ( Arabski Front Wyzwolenia lub ALF) utworzył główną palestyńską frakcję polityczną w Iraku za czasów Saddama Husajna.
W Bahrajnie , Rasoula al-Jaich prowadzi partię pro-Baas nazwie Nacjonalistyczna Zgromadzenie Demokratyczne społeczeństwo ( Jami'at at-Tajammu „al-Qaoumi ad Dimuqrati ).
W Algierii próbę stworzenia partii Baas stłumił prezydent Houari Boumédiène w latach 70. Partia ta opierała się głównie na zjednoczeniu ludów Maghrebu. Algierski oddział Baas, który nazywa się Socjalistyczną Arabską Partią Baas Algierii, jest kierowany przez Ahmeda Czoutriego. Partia złożyła wniosek o legalizację po pojawieniu się wielopartyjności w 1988 r., ale prośba ta została odrzucona przez państwo algierskie. Po przerwaniu procesu wyborczego wstyczeń 1992Ahmed Choutri został zmuszony do schronienia się w Iraku z powodu represji, które uderzyły w partię Baas w Algierii. Ahmed Choutri mógł wreszcie wrócić do Algierii w 2003 roku, po inwazji Stanów Zjednoczonych na Irak i upadku Saddama Husajna. Partia popiera walkę irackiego Baasu i jego przywódcy Ezzata Ibrahima al-Douriego z obecnością amerykańską.
Partia Baas pod przewodnictwem Iraku istniała kiedyś w Syrii , ale rząd syryjski poważnie ją stłumił.
Po rewolucji 2011 roku , wykorzystując ruch Baas została zalegalizowana w Tunezji .