Elaeis guineensis , Palmist
Elaeis guineensisKrólować | Plantae |
---|---|
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Liliopsida |
Zamówienie | Arecales |
Rodzina | arekowatea |
Uprzejmy | Elaeis |
Zamówienie | Arecales |
---|---|
Rodzina | arekowatea |
Olej palmowy lub Eleis Gwinei ( Elaeis guineensis Jacq.) Czy roślina monocotylédone rodzina z arecaceae , szeroko uprawiany na jej owoce i jej nasiona bogate w olej do korzystania jedzenia i przemysłowych . Olej palmowy , wyciąg z miąższu, stała się w ostatnich latach „podstawowym źródłem tłuszczu roślinnego na rynku światowym” . W palmowego oleju , uzyskiwany z nasion, jest dopuszczony do obrotu w Unii Europejskiej jako substytut masła kakaowego .
Pierwszym człowiekiem Zachodu, który go opisał i przywrócił jego nasiona, był przyrodnik z Aix, Michel Adanson .
Palma olejowa ma wysokość od 20 do 25 m, ale w uprawnych gajach palmowych elaeis nie przekraczają 15 metrów. Jego „fałszywy pień” to charakterystyczny pęd palmowy, cylindryczny, pionowy, nierozgałęziony io stałej średnicy.
Na liście , pierzaste , wynoszą od 5 do 7 m, z bardzo wytrzymałe i drażliwej ogonku . Tworzą symetryczną koronę na szczycie trzonu, otaczając i chroniąc pączek wegetatywny .
W kwiatostany są spadices , wszczepione w kątach każdego liścia. Roślina jest jednopienna i ma oddzielne sadzonki męskie i żeńskie. Kwiaty małe i brudnobiałe są bardzo zwarte.
Owoc jest mięsiste, jajowate , siedzące drupe , około 3 cm długości. Miąższ lub mezokarp , żółto-pomarańczowy, zawiera prawie 50% lipidów, z których składa się olej palmowy . Orzechy palmowe są pogrupowane w pęczki. Dieta waży od 5 do 50 kg i zawiera od 500 do 4000 pestek, w zależności od wieku palmy, jej pochodzenia, środowiska itp.
Istnieją trzy typy odmian w zależności od morfologii owocu: dura , której owoc zawiera grubą skorupę wokół jądra; pisifera bez powłoki (zwykle sterylną kobiet); i utrzyma go cienką skorupą. Dura jest najczęstszym typem w przyrodzie. Tenera jest uprawiana rodzaju, gdyż łączy w sobie owoc bogaty w miąższ i płodność samic. W dura i tenera skorupa jądra , bardzo twarda, składa się z endokarpu . Rodzaj owocu jest kontrolowany przez gen SHELL, który ma dwa współdominujące allele ( tenera jest heterozygotą). Gen ten koduje czynnik transkrypcyjny z rodziny MADS-box , a allel wywołujący typ pisifera jest spowodowany mutacjami typu missense .
Migdał, zwany ziarnem palmowym , jest również bogaty w lipidy i dostarcza olej z ziaren palmowych . Jądro ma cienką, przylegającą okrywę nasienną , chrząstkowe białko zawierające około 50% oleju i zarodek .
Ten gatunek pochodzi z tropikalnej Afryki. Jego naturalny obszar rozciąga się na ponad 6000 km wzdłuż atlantyckiego wybrzeża Afryki, od Senegalu po Angolę. Zatapia od 50 do 200 km w głąb lądu i 2000 km na poziomie równika, w dorzeczu Konga. Wydaje się, że pierwotnie skupia się na Zatoce Gwinejskiej , gdzie znajdują się naturalne gaje palmowe . Dzięki bardzo charakterystycznemu pyłkowi , który znacznie różni się od innych palm afrykańskich, w szczególności Ronier ( Borassus aethiopum ), palinologia od około 3000 lat pozwala lepiej określić jego pochodzenie i ruchy; podczas gdy palmy występowały w Afryce, ponieważ w Ameryce Południowej były bardzo powszechne, w kenozoiku cofały się w lasach Afryki , prawdopodobnie z powodu zmian klimatycznych. Palma olejowa jest jedną z niewielu, które oparły się temu upadkowi w Afryce.
Palma olejowa jest powszechnie uprawiana we wszystkich tropikalnych rejonach świata, szczególnie w Azji , w postaci kilku odmian o znacznie zwiększonej wydajności dzięki selekcji odmianowej .
Jego wydajność wzrosła zbliżona do pszenicy, kukurydzy, słonecznika itp. podczas pierwszej zielonej rewolucji w regionach o klimacie umiarkowanym. Wybór odmiany tenera zwiększył jej wydajność o 30%. W latach 60. dodatkowy wzrost o 10% uzyskano dzięki heterozji wynikającej z krzyżowania populacji komplementarnych. Od tego czasu roczny postęp genetyczny na poziomie 1% uzyskano poprzez wzajemną powtarzalną selekcję odmianową, aby na początku lat 90. osiągnąć produkcję 6,7 ton oliwy na hektar i rocznie w najlepszych warunkach, zwiększoną do około 7 , 2 t/ha/rok około roku 2000. Równolegle opracowano odmiany o lepszej odporności na więdnięcie i zgniliznę serca, dwie powszechne choroby, odpowiednio w Afryce i Ameryce Południowej.
Stan spoczynku nasion pozostaje trudny do przezwyciężenia. Dlatego często kiełkujące nasiona są sprzedawane plantatorom. Po uprawie głównie w Azji, gdzie zmniejszyła się ilość lasów tropikalnych, obecnie jest uprawiana przemysłowo w Afryce, w szczególności w dorzeczu Konga (projekty obejmujące miliony hektarów plantacji).
W uprawie przemysłowej cele produkcyjne to 20 do 30 t/ha owoców przy wydajności ekstrakcji oleju 23-25%
Głównymi producentami są Nigeria , Wybrzeże Kości Słoniowej , Kamerun i Demokratyczna Republika Konga w Afryce, Malezja i Indonezja (dwóch największych światowych producentów w 2008 r.) w Azji, Kolumbia i Ekwador w Ameryce Południowej. Według danych USDA w Indonezji obszary nowo przeznaczone dla palm olejowych wzrosły z 14 000 ha rocznie w latach 70. do 340 000 w latach 2000-2009 . W latach 1990-2005 nowe plantacje palmy olejowej zajmowały w Malezji 1,8 miliona hektarów.
Wysoka opłacalność tej uprawy jest głównym czynnikiem wylesiania w niektórych krajach, takich jak Malezja i Indonezja . Tak więc w 2009 roku archipelag indonezyjski tracił co roku od 2 do 3 milionów hektarów zalesionych, aby tam sadzić palmy olejowe i zaspokoić bardzo duży popyt na rynku światowym: 10% produktów spożywczych i 10% produktów kosmetycznych, które spożywamy, zawiera olej palmowy.
Ludzkie łamanie praw wiąże się z tym monokulturze .
Palma olejowa daje owoce dwanaście z dwunastu miesięcy, dwa razy w miesiącu i może produkować do 25 do 35 lat. Jednak w wieku około 20 do 25 lat palmy stają się zbyt wysokie i trudno jest zbierać orzechy palmowe; są one następnie ścinane i odzyskuje się ich „drewno” (w rzeczywistości nie jest to drewno, ponieważ rośliny jednoliścienne nie posiadają kambium ).
Z palmy pobiera się dwa oleje i napój alkoholowy:
Olej palmowy jest pozyskiwany z miąższu owoców, koloru czerwonego, przez prasowanie na gorąco lub w sposób rzemieślniczy za pomocą pras ręcznych lub małych wyciągów mechanicznych.
Olej z pestek palmy ma kolor biały. Pozyskiwany z nasion łuskanych, o wysokiej kwasowości, stosowany jest również w przemyśle spożywczym i przemysłowym (mydła, smary itp.).
Olej palmowy i olej z ziaren palmowych są bogate w nasycone kwasy tłuszczowe i są częściowo stałe w umiarkowanych temperaturach.
Ten napój alkoholowy ma tylko nazwę wina, ponieważ pochodzi z palmy, a nie z winorośli.
Sok palmowy zbiera się przez 45-60 dni po wycince, w ilości około 5 l dziennie. Bardzo słodki i o charakterystycznym zapachu drożdży, spożywany na świeżo pod różnymi lokalnymi nazwami ( Bandji na Wybrzeżu Kości Słoniowej ). Jednak głównym odpływem jest mocny alkohol otrzymywany po fermentacji, a następnie destylacji. Alkohol ten ma też różne nazwy ( koutoukou w Wybrzeżu Kości Słoniowej, akpeteshie w Ghanie , itp ).
Te dwa napoje są bardzo popularne i spożywane w Afryce Zachodniej i Środkowej. Wśród Diolas z Basse - Casamance w Senegalu niesfermentowany sok był używany do karmienia piersią niemowląt, które straciły matki . Ten sok jest pełen witamin. Techniki eksploatacji wina to zrównoważone praktyki stosowane od pokoleń, które pomagają oczyszczać populacje palm olejowych poprzez suszenie łodyg palm, co ogranicza namnażanie się szkodników.