Paisy-Cosdon
| Paisy-Cosdon | |||||
 Jezioro Paisy-Cosdon. | |||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Wielki Wschód | ||||
| Departament | Świt | ||||
| Miasto | Troyes | ||||
| Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Pays d'Othe | ||||
|
Mandat burmistrza |
Gilbert Bonneterre 2020 -2.026 |
||||
| Kod pocztowy | 10160 | ||||
| Kod wspólny | 10276 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Paisyquiers, Paisyquières | ||||
|
Ludność miejska |
336 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 19 mieszk./km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 48 ° 14 ′ 07 ″ na północ, 3 ° 42 ′ 48 ″ na wschód | ||||
| Powierzchnia | 17,84 km 2 | ||||
| Jednostka miejska | Gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji | Troyes (gmina korony) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Aix-en-Othe | ||||
| Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Paisy-Cosdon jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Aube w tym Grand Est regionu .
Geografia
| Bérulle | ||
|
Saint-Benoist-sur-Vanne Rigny-le-Ferron |
 |
Aix-Villemaur-Pâlis |
| Planty |
Gmina granicząca z miastem Aix-en-Othe, przez którego terytorium przebiega La Vanne .
Topografia
W księdze wieczystej z 1840 r. Wymienione są: Abatis, Germany, Aulnay, Bîmes, Bois-Joli, le Buisson, le Buisson aux Priêtres, Célestins, la Chapelle, Chenettes, Chevrets, Cosdon, Bois de Dilo, Franc-Alleu, the Grands -Robins and Robins, the Jard, the Lices, Mondelus, the Motte de Paisy, the Moulin-du-Bas, the Pierre-Parlante, Saint-Pierre, the Usages, the Tuileries, the Vallot, Vaujuraine, Vausanvie.
Planowanie miasta
Typologia
Paisy-Cosdon to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Aix-Villemaur-Pâlis, aglomeracji międzyresortowej obejmującej 2 gminy i 3892 mieszkańców w 2017 r., Z których jest gminą podmiejską .
Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Troyes , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 209 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Historia
Wieś była zamieszkana już w okresie galijsko-rzymskim, o czym świadczy mozaika znaleziona tam w 1852 roku. czas.
W 1789 r. Wieś utworzyła społeczność z Vaujurenne i zależała od zarządcy i powszechności Châlons , wyborów i śladu Troyes, a także od sędziowskiego grodziska Villemaur .
Cosdon
Jest to stara wieś, która należała do dworu i Provost Villemaur, poświadczone od XII -tego wieku jako dom O z Cohaudon . Miał młyn, którego mieszkańcy narzekali na zniszczenie w księgach skarg z 1789 roku .
Mondelus
Dużymi i małymi były drewniane Mondelus z gruerie Villemaur którzy mieli posiadanie panów Courmononcle XII th wieku do XVI th wieku .
La Motte
Albo Motte-de-Paisy lub Mothe, było dziś trudnym do zlokalizowania seigneury pod rządami Villemaura. W tytułowej nazwie znaleziono podbudowy za kościołem dla Courtalon. Ze względu na dużą liczbę tego oznaczenia, nawet panowanie Villemaur, trudno jest wiarygodnie panów przed XIV -tego wieku . Garnier Cain, giermek i lord w latach 1362-1387 i jako ostatni pan Charles Huet prawnik w parlamencie. Zamek jest opisane w XIV th wieku jako dom, kopiec i rowu przylegającym do rzeki.
Vaujurenne
Również Vaujuraine , wioska, która była również twierdzą, która przeszła pod panowanie Saint-Liébaud i należała do rewolucji do barona de Villemaura. Znajdowała się tam również stodoła należąca do opactwa Dilo, o czym świadczą od 1151 roku darowizny ziem należących do Eliasza pani z Villemaur, które to ziemie przeszły pod Dilo aż do rewolucji.
Polityka i administracja
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| Marzec 2001 | W trakcie | Pan Gilbert Bonneterre | płyta DVD | Pracownik |
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.
W 2018 roku miasto liczyło 336 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,88% w porównaniu do 2013 roku ( Aube : + 1,12%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 347 | 384 | 346 | 371 | 451 | 482 | 530 | 511 | 515 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 484 | 510 | 531 | 517 | 530 | 503 | 512 | 467 | 420 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 397 | 354 | 364 | 308 | 322 | 336 | 315 | 261 | 267 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 252 | 200 | 202 | 206 | 247 | 264 | 280 | 335 | 340 |
| 2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 336 | - | - | - | - | - | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Miejsca i zabytki
- Jezioro Paisy-Cosdon.
- Bois de Dilo: na granicy terytorium w kierunku Bérulle , zostało uznane za należące do opactwa o tej samej nazwie około 1199 r. Przez Thibaut hrabiego Troyes i zależne od żurawia Paisy. Innym drewna wspomniano, Vaujuraine drewna , który zawierał fragment 700 Arpents i jeden 180, to również w Dilo i zależy od dźwigu z Villemaur . Drewno Dilo jest również zapisywane jako Dillo lub Dilot.
- Dzwonnica, w której znajduje się stary dzwon kościelny, który zniknął w 1932 roku i nie został wymieniony. Parafia była zależna od dekanatu Villemaur i nosiła imię św. Magdaleny i jako drugi patron - św. Fiacre.
Osobowości związane z gminą
- Rodzina Paisy, która miała tytułowe lenno, pięć rodzin pańszczyźnianych i las Besse w 1234 r. Z Jeanem de Paissy.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego zatwierdzonej w dniu14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
- Pojęcie obszaru atrakcyjności miast zostało zastąpione w rpaździernik 2020że się z obszaru miejskiego , aby umożliwić spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- Strumień oddzielający finages Coumonnoncle i Paisy.
- Lenno należące w 1368 roku do Garniera, dziedzica i pana Paisy.
- Or Vaslot, drewno 111 arpentów, które w 1669 roku należało do Noëla de Bullion, markiza de Galardon.
- „ Zonage rural ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
- " miejska gmina-definition " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
- „ Understanding the density grid ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 ) .
- „ Urban Unit 2020 of Aix-Villemaur-Pâlis ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 24 marca 2021 ) .
- „ Baza danych jednostek miejskich 2020 ” , na www.insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
- Vianney Costemalle, „ Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
- „ Baza obszarów atrakcyjności miast 2020. ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięciu ludzi mieszka w zlewni miasta ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
- Louis Le Clert, Archéo. Monum. nr 49-50
- XX Kongres Archeologiczny Francji.
- Auguste Longnon , Dokumenty , II, 380.
- Bib. Nat. lat. 17098 , f ° 185.
- Archiwa departamentalne Aube , E 480 i Archiv. Nat. T * 575³.
- Oficjalna strona prefektury Aube
- Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .