Opactwo Dilo | ||||
Colombier z opactwa. | ||||
Diecezja | Diecezja Auxerre | |||
---|---|---|---|---|
Patronat | Matka Boska | |||
Fundacja | 1132 | |||
Rozpoczęcie budowy | ~ 1132 | |||
Koniec budowy | ? | |||
Rozpuszczenie | 1791 | |||
Mother Abbey | Opactwo Val-Secret | |||
Okres lub styl | ||||
Informacje kontaktowe | 48 ° 05 ′ 30 ″ na północ, 3 ° 35 ′ 54 ″ na wschód | |||
Kraj | Francja | |||
Województwo | Księstwo Burgundii | |||
Region | Bourgogne-Franche-Comté | |||
Departament | Yonne | |||
Gmina | Arces-Dilo | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Abbey Dilo to dawny klasztor z Premonstratensians w Arces-Dilo w Yonne. Zaginął po konfiskacie jako własność narodowa w 1790 roku.
Opactwo zostało założone w 1132 roku na miejscu starej rzymskiej kuźni. Następnie staje się zalążkiem społeczności wiejskiej.
W 1361 roku mnisi ujawnili, że ich klasztor został prawie całkowicie spalony podczas wojen, myśleli o osiedleniu się w ich domu Joigny , z prawem do sprzedaży swojego wina „za dwa zakazy w okresie” , przywileju nadanego przez hrabiego Szampana Henryka. I er Liberalnej w 1164; ale że ten dom również został zniszczony dla bezpieczeństwa miasta, proszą o prawo do przeniesienia się do innego domu w ich domu, położonego w Saint-Florentin , i przeniesienia do tego domu tych samych przywilejów, które miały ich dom zniszczony od Joigny. Ich prośba została zatwierdzona przez regenta, przyszłego Karola V Mądrego .
1143: Étienne i Thibault de Champlost dają opactwu Thory'ego na dożywocie w wysokości sześciu setier pszenicy i sześciu setier meslin , po jednym nekrologu każdy i ich pochówku w opactwie; darowizna potwierdzona przez arcybiskupa Hugues de Toucy z Sens 1142 - ~ 1168.
1145: darowizna przez Anselme Porceau na rzecz opactwa Dilo z tego, co posiada w Theil, z okazji wejścia jego córki Sanahalde. W tym samym roku i tego samego powodu, Hermessende, wdowa w pierwszym małżeństwie Pierre de Vareilles, daje to, co trzyma w alleu do Girolles .
1154: dar młyna Chichery przez Élie, damę z Villemaur, na pamiątkę jej zmarłego męża Eudesa pochowanego w opactwie.
1159: z okazji wejścia swoich dwóch córek do klasztoru, Hilduin przekazuje swoje prawa do lasu oblężniczego.
1164: Hrabia Szampanii Henri I er Liberal zezwala mnichom na sprzedaż ich winiarni w Saint-Florentin bez cła.
1169: Boson i Ithier de Champlost dają lasowi Perte w zamian za dochód w wysokości 12 kompletów pszenicy dla każdego z nich i ich nekrolog; renta podlega spadkobiercom, ale zostaje zmniejszona o jedną trzecią, a wspomniani spadkobiercy nie mogą zrazić lasu, z wyjątkiem mnichów lub pana, od którego zależą.
1175: Gilduin, hrabia Joigny , daje terroir Reigny . Posiadanie tego terroir było jednak przez długi czas sporne między Emeline, matką Gilduina, a opactwem Reigny .
1184: Étienne de Champlost, syn Bosona, sprzedaje opactwu swoje dochody w wysokości 9 kompletów pszenicy za 20 funtów Provins , z okazji wejścia do klasztoru swojej siostry Marii.
1184: Marie, wdowa z Ithier de Champlost, rezygnuje na zawsze z dochodu 9 seterów pszenicy, które otrzymała ze stodoły Thory należącej do opactwa, i daje jej dochód w postaci setiera pszenicy, którą ma zabrać na jej młyn d ' Avrolles .
1187: Henryk II, hrabia Szampanii potwierdza darowiznę od swojego ojca, Henryka I st Liberala , spiżarni w Saint-Florentin i że ta piwnica jest zwolniona z płacenia praw hrabiego.
1190: Guillaume, hrabia Joigny , wyruszając na krucjatę , przyznaje różne przywileje: dom zakonnika Joigny nadal jest zwolniony z jakiejkolwiek świeckiej jurysdykcji, a opiekun tego domu ma te same przywileje; zakonnicy mogą kupować i sprzedawać żywność bez płacenia cła, nawet w czasach zakazu ; mnisi otrzymują w lasach Beauchesnoy te same prawa, co mieszkańcy Bussy , ale nie będąc jak ten ostatni związani obowiązkami i zwyczajami stosowanymi wobec tego ostatniego; dostrzegają 40 su na rynku Joigny (w zamian za starą królewskość 3000 ryb przeznaczonych na ich pożywienie w okresie Wielkiego Postu ; mogą łowić dwiema łodziami na dowolnej rzece przez osiem dni w roku; za zgodą jego matki Adélaïde, Guillaume daje im swoje Clos de Joigny, które Adélaïde utrzymuje w użytkowaniu aż do jej śmierci, i potwierdza darowiznę swojej matki Adélaïde w wysokości 40 sous rocznego podatku do pobrania.26 grudniaw La Celle-Saint-Cyr .
1199: Thibault , hrabia Troyes , daje prawo użytkowania w lesie Othe .
1239: Guillaume, hrabia Joigny , przyznaje prawo do dźwigu w lesie Beauchesnoy, zgodnie z którym wcześniej zawarto porozumienie między Dilo i Saint-Julien d'Auxerre: Dilo może zabrać cztery wozy martwego drewna tygodniowo i, jeśli brakuje martwego drewna do tych czołgów, można wyciąć je żywcem, aby uzupełnić. Dilo ma również prawo paść się w tym lesie. Ponadto hrabia zapewnia Dilo dwa wozy drewna tygodniowo z własnego udziału. W zamian mnisi z Dilo dają Guillaume'owi swoje Clos-le-Comte w Joigny, ale zachowują prawa zebrane na targu Joigny dla garbarzy i piekarzy . Porzucają także 20-funtową emeryturę przyznaną przez brata Guillaume, Pierre, za jego życia hrabiego Joigny.
1304: Jean, hrabia Joigny, potwierdza darowiznę od swojego ojca w wysokości 20 dożywocia w ramach turnieju na żniwo Joigny i upoważnia do nabycia bez płacenia ceł 40 dostaw ziemi poza trzema parafiami Joigny i miastem ' Armeau .
Około 1361 lub na krótko przed, w trakcie pierwszej części wojna stuletnia , Guichard d'Ars, komornika z Sens , dowiedział się, że Anglicy przejęli domeny Château de Régennes i Château de Malicorne ; zburzył wiele budynków na przedzamczu, aby ograniczyć możliwości okopania lub zaopatrzenia Anglików. Z tej okazji należące do opactwa młyny w Theil zostały zrównane z ziemią.
W 1456 roku opactwo posiadało kuźnie i młyny Fossemore w parafii Theil , dobra, które ofiarowało w amodie . Minerały mają być zbierane w lasach i na ziemiach Dilo. W 1521 roku piec tych kuźni został zburzony, a mistrz kuźni wyjechał.
1480: opactwo otrzymuje prawo do wypasu w Bois des Minerais lub Mineroy w Dixmont .
Po konfiskacie opactwa, zniszczonego w 1790 r., Las pozostaje narodowy i staje się lasem państwowym.
na stronie archiwów departamentalnych Yonne .