Komornik (od łacińskiego bajulus , termin, który podjął się wielu znaczeń) jest, w ogólnym sensie, przedstawiciel organu nad terytorium.
W szczególności komornicy i seneszali byli we Francji oficerami królewskimi, wykonującymi na mocy delegacji uprawnienia wymiaru sprawiedliwości i wojska w prowincji królestwa . Komornicy w krótkiej szacie byli szlachetni .
Ta funkcja została znaleziona pod tą nazwą lub pod podobną nazwą w kilku krajach.
Komornik był pod Starym francuskiego reżimu , a sądowego urzędnika reprezentującego władzę króla lub księcia w Bailiwick , odpowiedzialne za egzekwowanie sprawiedliwości i kontroli administracji w jego imieniu. To był odpowiednik naszych obecnych prefektów .
Jurysdykcja, za którą odpowiada komornik, nazywa się bailiwick . W południowej Francji terminem powszechnie używanym był seneszal, a okręg wyborczy senechaussee . W Prowansji szeroko rozpowszechnione były pary słów „bayle”, „baillie” oraz „viguier”, „ viguerie ”.
W Bailiwicks powstały XII th century na domeny królewskiej, w tym Filipa Augusta . Pierwotnie nosili go komisarze królewscy, którzy wymierzali sprawiedliwość, pobierali podatki i otrzymywali w imieniu korony skargi ludu na panów. Ich jurysdykcja, uregulowana z Kapetynami, była początkowo bardzo rozległa; ale nadużycia, jakich dokonali wobec swej władzy, zmusiły królów do jej ograniczenia. Do XVI -tego wieku , rola „komornik” stał się jedynie honorowym, generał z Baliwatem i inni oficerowie moc dystrybucji. Niemniej jednak ich urząd był szlachetny i miecz; Karol IX w 1560 roku ogłosił ich oficerami krótkiej szaty .
Pierwotnie bayle, baylie, komornik, był agentem urzędu sądowego odpowiedzialnego za sprawy administracyjne i sądowe. W szczególności był oficerem zajmującym się mieczem lub szatą, który wymierzał sprawiedliwość w imieniu króla lub pana . Był też agentem, który mógł pochodzić z dowolnej rangi społecznej i pełnił funkcje sądowe, finansowe, a także kontrolował na terenie swojego grobowca .
To właśnie w królestwie Francji komornik pojawił się jako istotna postać w administracji królewskiej i na grodzisku jako główny okręg wyborczy średniowiecznej Francji. Komornik to w istocie osoba wysokiej rangi, reprezentująca króla w pełni pełnionych funkcji w jego okręgu wyborczym. Komornicy kontrolują działalność prepozytów i odbywają posiedzenia sądowe, które inicjują królewski sąd apelacyjny. Komornik jest również pojedynczym i wszechstronnym agentem, ustanowionym przez króla, otrzymującym pensję , odwoływalnym w dowolnym momencie i podlegającym instytucjom centralnym i królewskim śledczym. Jest sędzią i odbywa okresowe spotkania; jest szefem wojskowym i odpowiada za finanse państwa. Komorników można porównać do missi dominici ustanowionej przez Karola Wielkiego ; w istocie poruszają się po dwóch lub trzech, duchownego i jednego lub dwóch świeckich , i stosują królewską sprawiedliwość w królestwie Francji. W związku z tym są wędrowni i przeprowadzają wycieczki inspekcyjne i kontrolne po zachodniopomorskich. Komornicy odgrywają rolę pośredników między panami a poddanymi królestwa.
W sprawach sądowych władza komornika rozciąga się na sferę karną. Potrafi wydawać wyroki śmierci, od których przysługuje odwołanie. W ten sposób komornik Ribeaupierre skazał Hirtzela Lévy'ego żywcem na złamanie w Colmar wGrudzień 1754, decyzja potwierdzona w postępowaniu odwoławczym i wykonana w dniu 31 grudnia 1754 przed posiedzeniem prywatnej rady króla w Wersalu uchyla decyzję zezwalającą na rehabilitację torturowanych.
W końcu komornicy ściągnęli tyle podatków, ile chcieli pod rządami Philippe IV le Bel, nie ponosząc żadnych sankcji, co denerwuje szlachtę, ponieważ jest coraz bardziej nakładana. Ponadto komornicy mieli odbywać spotkania, na których stosowali natychmiastową sprawiedliwość i otrzymywali odwołania od tych, którzy wymierzali sprawiedliwość od prepozytów, co potwierdza stopień hierarchii, jaka istniała między tymi różnymi królewskimi oficerami.
Ponadto komornicy ściągnęli przestępstwa , czyli grzywny . Komornicy byli również odpowiedzialni za pobieranie sporadycznych lub nieregularnych dochodów zwanych casuels: chodziło głównie o prawo do regale i ulgi .
Utworzenie królewskich murów obronnych zredukowało dotychczasowe sądy sędziowskie do rangi podrzędnych. Wzywaliśmy także komorników, komorników senioralnych, prostych funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości, zwanych długowłosymi lub małymi komornikami, aby odróżnić ich od królewskich komorników. Tytuł ten nosili niektórzy strażnicy zamków służących jako więzienia.
Funkcja komornika ( komornika ) nadal istnieje, zwłaszcza na Wyspach Normandzkich .
Z rozkazu św. Jana Jerozolimskiego imię komornika konwentualnego nadawane jest dygnitarzom wyższym niż komendant i poniżej przeora konwentualnego .
W Szwajcarii , na mocy Ancien Régime, komornik był starostą lub burmistrzem ( Landvogt ). Suwerenne kantony na zmianę rządziły wspólnymi bailiwami, stawiając na ich czele komorników, przedstawicieli swojej władzy. Powstanie Republiki Helweckiej w 1798 roku definitywnie kładzie kres funkcji komornika i stawia wszystkie szwajcarskie kantony na równej pozycji.
Baylo był dyplomata nadzorowanie spraw Wenecjan w Konstantynopolu i był stałym elementem w Konstantynopolu z około 1454 roku.
Batlle: Bitwa była w katalońskim kraju prawnym przedstawicielem pana w wiosce, podczas gdy konsulowie byli wybierani co roku przez ludność. Baille to oczywiście forma franciszkańska. Sędzia królewski lub sekretarz wyposażony w uprawnienia sądowe i administracyjne. Jego zwierzchnikiem jest viguier .
Bayle : wyznacza komornika, przedstawiciela pana w wiosce. Bayle był wykonawcą pana podczas jego nieobecności. Pochodzący od ludzi, ludzie odpowiedzialni za to byli źle widziani przez miejscową ludność, ponieważ pobierali podatki i rozdzielali obowiązki.