Zachodnia Francja | |
Kraj | Francja |
---|---|
Obszar dyfuzji | Wielki Zachód |
Język | Francuski |
Okresowość | Codziennie |
Format | Berlińczycy |
Uprzejmy | Prasa regionalna |
Cena za numer | 1,10 € w ciągu tygodnia (1,35 € w piątek z TV Magazine ) i 1,20 € w niedzielę ( niedziela Francja Zachodnia ) |
Dyfuzja | 646 853 ex. (2019) |
Data założenia | 7 sierpnia 1944 (76 lat temu) |
Miasto wydawnicze | Renifer |
Właściciel | Firma z Zachodniej Francji |
Redaktor naczelny | Francois-Xavier Lefranc |
ISSN | 0999-2138 |
Stronie internetowej | www.ouest-france.fr |
Dodatkowa opłata | |
Magazyn TV (piątek) |
|
Ouest-France to francuski dziennik regionalny, wydawany w Rennes i sprzedawany w regionach zachodniej Francji, a także w Paryżu . Od 1975 r. jest wiodącym francuskim dziennikiem płacącym pod względem dystrybucji, ze średnią 646 853 egzemplarzy rozprowadzanych każdego dnia w 2019 r. Wydawany jest przez grupę Sipa-Ouest-France , należącą do Association pour le support des Principles of demokracja humanistyczna (ASPDH), kontrolowana przez rodzinę Hutinów.
Ouest-France pojawia się po raz pierwszy w poniedziałek7 sierpnia 1944, przejmując od L'Ouest-Éclair , dziennika tworzonego na2 sierpnia 1899, zakaz publikacji w Wyzwoleniu za współpracę . Została założona przez Paula Hutina-Desgréesa , który cieszy się poparciem liderów Chrześcijańskich Demokratów, takich jak Georges Bidault , Pierre-Henri Teitgen i Francisque Gay . Jego pierwszy numer nosi tytuł „ Rennes entuzjastycznie wita wyzwolicieli” ze zdjęciem generała de Gaulle'a .
Pierwotnie zlokalizowana w centrum miasta Rennes (rue du Pré-Botté), Ouest-France przeniosła swoją siedzibę, redakcję, administrację i drukarnie doSierpień 1972w Chantepie na przedmieściach Rennes (rue du Breil). Od 1993 roku ma drugie centrum drukarskie w La Chevrolière , około dwudziestu kilometrów na południe od Nantes .
Gazeta stopniowo rezygnowała z wprowadzenia od 1978 roku druku offsetowego . Pierwsze kolorowe zdjęcie ukazało się w czerwcu 1980 roku .
W kwiecień 1990The Stowarzyszenie Wspierania Zasad Humanistycznej Demokracji jest zasadne, która posiada 99,91% udziału w SIPA - grupa Ouest-France .
W Czerwiec 1990, Ouest-France wydaje własną kartę informacyjną, w której gazeta przypomina o humanistycznych wartościach, do których lubi się odwoływać, i wspomina o zasadach, do których przestrzegania wezwani są jej dziennikarze: uczciwości intelektualnej, roztropności w piśmie i szacunku dla ludzi. Karta ta nosi tytuł „Mówić bez krzywdzenia, pokazywać bez szokowania, zeznawać bez osądzania, denuncjować bez potępiania”.
Od grudzień 1997, ukazuje się w niedziele, w formacie tabloidu , pod tytułem Dimanche Ouest-France (21 wydań). Ta niedzielna publikacja w cenie 1,20 euro podzielona jest na trzy działy: „Aktualności”, „Magazyn” i „Sport”. W 2017 r. rozprowadzono 364 310 egzemplarzy, zdobywając tym samym pierwsze miejsce wśród ukazujących się w niedziele gazet .
+20.000-gie w piątek pojawi się problem4 czerwca 2010, prezentujących osiemnaście reprezentatywnych działów z historii gazety.
W 2011 roku prasa została zamknięta. Elementy drukarskie z tej maszyny są przenoszone do pozostałych pięciu maszyn Chantepie oraz do maszyny drukarskiej Nantes.
W 2012 r. demontaż obrotowy 6 w Chantepie, kolorowa wieża ponownie zmontowana na obrotowym 7 w La Chevrolière. Przebudowa platformy w celu utworzenia zespołu redakcyjnego paper.web
Oprócz wydania papierowego, Ouest-France opracowuje czasopismo internetowe pod adresem ouest-france.fr; Francja.przedsiębiorstw.fr; jactiv.ouestfrance.fr; lemarin.fr; infomer.fr; Francja-auto.com; Ouestfrance-immo.com; Ouestfrance-emploi.com; Ouestfrance-affaires.com; westmarches.com; Ouestbateaux.com; wakacjesalouest.com; maville.com; Ouestfrance-ecole.com; infolocale.fr; bestenclasse.com; oraz nabożeństwo „ W naszych sercach ” .
W 2013 roku wdrożono automatyzację wysyłek, aż do załadowania ciężarówek. Ouest-France jest dostępne na smartfonie, tablecie i iPadzie. Premiera wydania wieczornego , wyłącznie cyfrowej gazety .
W latach 2013-2015 zakupiono dwie nowe maszyny, KBA Commander CL w konfiguracji 4/1, o wydajności druku 90 000 kopii na godzinę w porównaniu do 60 000 na obecnym sprzęcie . I układarkę której rolą będzie rozłożenie rolek na dwie nowe prasy, rozruch rozpoczyna się jesienią 2014 roku. Trzy stare prasy zostaną wyłączone.
Pod koniec 2015 roku , w obliczu zbliżającego się zjednoczenia Normandii , Ouest-France uruchomiła edycję w Górnej Normandii, opuszczając tym samym po raz pierwszy swoją historyczną strefę rozwoju. Niniejsze wydanie zatytułowane „Normandia” publikowane jest w wersji cyfrowej i papierowej. Ofensywa ta została przeprowadzona bez tworzenia lokalnych redakcji i postów; wiadomości są relacjonowane przez regionalnych reporterów z Caen i z pomocą lokalnych freelancerów. Nowe wydanie, wydane dnia2 grudniana 22 stronach, jest drukowany w Cherbourg-Octeville przez La Presse de la Manche i drukowany „od 3000 do 5000 egzemplarzy”. Nie oferuje informacji lokalnych, można tam znaleźć jedynie informacje międzynarodowe, krajowe i regionalne. Będzie dostępny w 120 punktach sprzedaży.
28 października 2016François Régis Hutin zapowiada, że porzuca funkcje operacyjne, by poświęcić się pracy redakcyjnej. Louis Échelard zastępuje go na stanowisku prezesa zarządu i dyrektora wydawniczego, a jego zięć Matthieu Fuchs zostaje wiceprezesem zarządu i dyrektorem generalnym.
Próbując zaistnieć w Hawrze , dziennik przerobił swoje wydanie „Pays d'Auge”, dodając wzmiankę „Baie de Seine” i poświęcając 2 do 4 stron dziennie na port w Normandii, dostarczany przez niezależnego dziennikarza i freelancerów. Ponieważ sprzedaż nie wynagrodziła tego wysiłku, wydanie papierowe powróciło do oryginalnego formatu dnia27 czerwca 2017i nie jest już sprzedawany lokalnie. Utrzymywana jest tylko sekcja internetowa.
W wrzesień 2019, Ouest-France ogłasza przejęcie Atlantique Presse Information, firmy specjalizującej się w informacji gospodarczej na Zachodzie.
Ouest-France jest obecnie sercem grupy SIPA-Ouest-France, która skupia cztery inne dzienniki, w 2002 r. 39 tygodników lokalnych za pośrednictwem Publihebdos i 155 bezpłatnych za pośrednictwem Spir Communication . Grupa posiada większościowe udziały w reklamie za pośrednictwem spółki Précom , bezpłatnych gazetach, wydawnictwach książkowych, billboardach, radiu i telewizji. Grupa „opracowuje agresywną strategię handlową, która stopniowo zapewniła sobie hegemonię na zachodzie Francji” , a także politykę dywersyfikacji i integracji, która według akademika Cégolène Frisque „ dusza i paraliżuje gazety i ich redaktorów”. . Tytuły regionalne, stając się rozrastającymi się monopolami, nie są już uważane za tytuły, między innymi, które mogą mieć określone strategie wydawnicze, muszą z jednej strony zapewniać coraz większą rentowność, niezbędną do funkcjonowania całej grupy, a z drugiej coraz częściej pełnią rolę relacjonowania działalności i osiągnięć władz lokalnych – politycznych, gospodarczych, kulturalnych – a nawet ich promocji” .
Dziennik zatrudnia 1506 osób (zarejestrowane na stałe umowy z 31 grudnia 2013 r. ), z czego 60% to mężczyźni, a 40% to kobiety. Zawodowych dziennikarzy jest 576 (jedna trzecia kobiet), rozmieszczonych w 63 redakcjach, w tym jednej w Paryżu. Ponad 2600 korespondentów lokalnych uzupełnia szczególnie gęstą sieć zbierania informacji. Gazeta jest sprzedawana w 8800 punktach sprzedaży i przewożona przez 5300 przewoźników.
Prezesem zarządu i dyrektorem wydawnictwa Ouest-France jest Louis Echelard . Pozostali członkowie zarządu to Mathieu Fuchs (wiceprezes i dyrektor generalny), François-Xavier Lefranc, Jeanne-Emmanuelle Gapsys-Hutin i Philippe Toulemonde. David Guiraud przewodniczy radzie nadzorczej.
Ouest-France jest jednym z pierwszych francuskich dzienników, które mają „ stowarzyszenie redaktorów ”. Został stworzony w dniu15 grudnia 1965, po Le Monde (1951) i Figaro (październik 1965). Ale działa tylko przez krótki czas. Nowa próba miała miejsce pod koniec lat 90. , ale szybko się nie powiodła, ponieważ jako taka nie była słyszana przez kierownictwo.
2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | |
---|---|---|---|---|---|---|
Obrót w tysiącach euro | 311 655 | 304 467 | 295 527 | 291.086 | 295 997 | |
Dochód netto w tysiącach euro | + 7 976 | + 43 757 | + 3 842 | + 4660 | + 140 | |
Średnia roczna siła robocza | 1524 | 1461 | 1442 | nc | 1443 |
Ouest-France , jak większość gazet, korzysta z dotacji od państwa francuskiego. W 2019 r. otrzymała 3 989 248 euro dotacji bezpośrednich.
Ouest-France jest wiodącym francuskim dziennikiem płatnym w obiegu od 1975 roku . W 2016 roku sprzedawał około 694 000 egzemplarzy każdego dnia, co plasuje go daleko przed konkurencją, w tym z paryskimi i ogólnopolskimi dziennikami ( Le Parisien + Today we Francji , 360 000 egzemplarzy; Le Figaro , 320 000 egzemplarzy; Le World , 292 000 egzemplarzy; Południowy Zachód , 256 000 egzemplarzy) ...
Codziennie drukuje czterdzieści dziewięć wydań, dystrybuowanych w trzech regionach Zachodu, Bretanii , Kraju Loary i Normandii , czyli czternastu departamentach. Sprzedawany jest również tam, gdzie jest dużo ludzi z Zachodu: w Paryżu, ale także latem w niektórych kurortach turystycznych (zwłaszcza w Pirenejach). Odpowiada to średnio 600 różnym stronom zawierającym około 2800 zdjęć.
Siatka zakotwicza Ouest-France „tak mocno i tak długo na jej ziemiach, że w końcu wkomponowała się w krajobraz, jak abere, krzyże, rzeki, postrzępione wybrzeża lub wietrzne wrzosowiska”.
Z 2,52 milionami czytelników Ouest-France jest również wiodącym dziennikiem francuskojęzycznym na świecie.
Zgodnie z OJD, całkowita dystrybucja Ouest-France została oficjalnie ustalona w następujący sposób :
Rok | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Całkowita dyfuzja | 785,254 | 786,205 | 782,216 | 784 697 | 790 043 | 796 376 | 785 113 | 782 822 | 783 017 | 781.033 | 781 668 | 793 790 | 795 807 | 785 967 |
Rok | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Całkowita dyfuzja | 780,779 | 766 970 | 767 434 | 751 225 | 731 725 | 712 500 | 693,794 | 685 096 | 661.016 | 646,853 | 637,463 |
Ouest-France , podobnie jak reszta prasy codziennej, musiała zmierzyć się ze spadkiem sprzedaży. W ciągu dziesięciu lat odnotowuje więc stały spadek nakładu papieru, tracąc 137 482 sprzedaży w latach 2009-2018, tj. spadek o 17,5% (baza OJD).
49 wydań jest rozłożonych na trzy regiony ( Kraj Loary , Normandia , Bretania ), tj. czternaście departamentów:
Departament | Numer | Dyfuzja | Nazwa edycji edition |
---|---|---|---|
Calvados | 3 | 49 000 | Bayeux - Caen, Caen - Vire , Pays d'Auge - Zatoka Sekwany |
Côtes-d'Armor | 6 | 86 000 | Dinan , Guingamp , Lamballe , Lannion - Paimpol , Loudéac - Rostrenen , Saint-Brieuc |
Eure | 1 | 3000 | Normandia Eure |
Finistere | 5 | 43 000 | Center-Finistère, Concarneau , Nord-Finistère, Quimper , Quimperlé |
Ille-et-Vilaine | 9 | 127 000 | Fougeres , Redon , Rennes (miasto) , Rennes Wschód, Rennes Północ, Rennes Zachód, Rennes Południe, Saint-Malo , Vitré |
Loara Atlantycka | 7 | 113 000 | Châteaubriant - Ancenis , La Baule-Escoublac - Guérande , Nantes (miasto) , Nord Loire, Sud-Loire - Vineyard , Pornic - Pays de Retz , Saint-Nazaire |
Maine-et-Loire | 2 | 26 000 | Angers - Segré , Cholet |
Uchwyt | 2 | 33 000 | Avranches - Granville , Saint-Lô - Coutances - Cherbourg |
Mayenne | 1 | 40 000 | Mayenne |
Morbihan | 5 | 107 000 | Auray , Lorient , Ploërmel , Pontivy , Vannes |
Orne | 1 | 21 000 | Orne. |
Sarthe | 2 | 25 000 | Le Mans - Sarthe północ, Sarthe południe |
Seine-Maritime | (0) | 3000 | Normandie Seine-Maritime (wydanie zamknięte w październik 2016) |
Wandea | 5 | 77 000 | Challans - Saint-Gilles-Croix-de-Vie , Fontenay-le-Comte - Luçon , La Roche-sur-Yon , Les Herbiers - Montaigu , Les Sables-d'Olonne |
Zasady przypisywane mottem gazety „Sprawiedliwość i Wolność” odpowiadają trójce: humanizm , chrześcijańska demokracja i socjalliberalizm .
François Régis Hutin , który był jej prezesem w latach 1984-2016, regularnie podpisuje na pierwszej stronie, zwłaszcza w soboty, artykuły, w których pokazuje swoje zobowiązania na rzecz liberalnej Unii Europejskiej , wolności edukacji i pokoju. Jej córka, Jeanne Emmanuelle Hutin, podpisuje niedzielne niedzielne wydanie zachodniofrancuskie . François Régis Hutin również wykorzystuje swoją gazetę w walce z karą śmierci lub o poprawę warunków życia w więzieniach. Regularnie publikuje też najważniejsze raporty, najczęściej tworzone za granicą, w krajach pozbawionych lub ofiar katastrof. Regularnie uruchamia akcje humanitarne zarządzane przez powstałe w 1981 roku stowarzyszenie Ouest-France Solidarité. Dziennik broni też zasady ochrony źródeł informacji dziennikarzy .
Według akademika Cégolène Frisque, siła gazety paradoksalnie wywołuje pewien paraliż, „aby zachować zdrowie finansowe poprzez odmowę podejmowania najmniejszego ryzyka w stosunku do czytelników, a także reklamodawców i partnerów instytucjonalnych oraz do konsolidacji swojej roli aktora w życiu lokalnym” . Gazeta jest więc krytykowana za konformizm, istnienie tematów tabu i możliwe pomylenie komunikacji z informacją. Monitoring informacji lokalnej charakteryzuje się „logiką bliskiej odległości, nawet systematycznego wspierania władz lokalnych, monitorowania i inscenizacji wydarzeń instytucjonalnych” . W 2005 roku prefektura regionu Bretanii zamówiła w gazecie cztery artykuły.
Linia redakcyjna gazety zmieniła się w latach 90.: z chadecji stała się bardziej konserwatywna , humanizm i progresywizm ustąpił miejsca tezom liberalnym . Artykuł redakcyjny Jeanne Emmanuelle Hutin popierający Nicolasa Sarkozy'ego w marcu 2021 roku budzi ostrą krytykę części redakcji.
Odgrywa rolę przekonania do przyjęcia traktatu z Maastricht przez wyborców zachodniej Francji.
Reforma emerytalnaW komunikacie prasowym z 25 października 2010zatytułowana „Stop spadek redakcyjnego”, to Krajowy Związek Dziennikarzy z Ouest-France ubolewa linię redakcyjną gazety, która systematycznie broni reformy emerytalnej .
Małżeństwo osób tej samej płciW swoim wstępniaku w 1 st lipca 2012podpisana przez Jeanne-Emmanuelle Hutin, Ouest-France wyraźnie zaznacza swój sprzeciw wobec otwierania małżeństw parom tej samej płci . Córka prezydenta nakłada światowy kryzys gospodarczy na kryzys moralny: „W tym kontekście świadomości nie ma sensu opierać się na działaniach symbolicznych, które miałyby więcej negatywnych skutków niż pozytywnych dla gospodarki” .