Odontoceti

Odontocetes

Mikro-zamówienie

Zębaty ( Odontoceti ) lub zębowców stanowią jedną z dwóch mikro zamówień z waleni . Grupa ta charakteryzuje się posiadaniem zębów (w przeciwieństwie do fiszbin z mysticetes lub wielorybów fiszbinowych).

Podrząd zębowców obejmują różne gatunki wielorybów , z wielorybów , z orki (orki lub) z delfinami , z morÊwinów , z Narwale i wielorybów .

Odontocetes to jeden z rzadkich gatunków zwierząt (obok nietoperzy , niektórych ptaków i niektórych ryjówek ) posiadający zdolność do echolokacji za pomocą ultradźwięków . Używają go do lokalizowania ofiary i orientowania się, analizując echa emitowanych przez siebie dźwięków: funkcja podobna do systemu sonarowego .

Anatomia

Odontocetes są na ogół mniejsze niż mysticetes.

Uważa się, że zmysł węchu jest bardzo rzadko używany u zębowców, które nie mają śluzówki węchowej ani nerwu węchowego . Jednak zwierzęta te nadal mają narząd lemieszowo - nosowy , biorący udział w wykrywaniu feromonów .

Odontocetes są homodontami, to znaczy, że ich zęby , z wyjątkami, takimi jak narwal, który w zasadzie ma tylko jeden kieł , są identyczne. U tych gatunków uzębienie jest bardzo zróżnicowane, klad utworzony przez Ziphiidae i Monodontidae ma tylko dwa, podczas gdy niektóre gatunki Platanistidae mają ponad 130. Zęby mleczne zębopędników nie wypadają, druga seria pozostaje zanikana. Zęby odontocetes służą do chwytania ofiar, a ich kształt zależy od diety. Zatem ich liczba i kształt pozwalają specjalistom wydedukować gatunek. Niektóre gatunki, takie jak wieloryby dziobowe lub kaszaloty, mają zęby tylko na dolnej szczęce.

Podobnie jak wszystkie ssaki , odontocetes mają płuca i muszą okresowo oddychać na powierzchni. Odontocetes mają tylko jedno ujście , co odróżnia je od mysticetes , czyli fiszbinowców, które mają dwa.

Asymetria czaszki

Odontocetes ma asymetryczną czaszkę, co nie ma miejsca w przypadku Mysticetes . Kilku badaczy łączy tę deformację z echolokacją, umożliwiając im wytwarzanie dźwięków o wysokiej częstotliwości. Jednak chociaż niektórzy naukowcy już postawili tę hipotezę, ostatnie badania (2011) wykazują tendencję do wskazywania, że Archaeocetes , z których wywodzą się walenie , już prezentowały asymetryczną czaszkę, mimo że nie stosowały echolokacji. Dlatego badacze ci kojarzą asymetrię czaszki z lepszym słuchem, aby usłyszeć odgłosy emitowane przez ofiarę, a nie z echem dźwięku emitowanego przez drapieżnika. Mysticetes z czasem znalazłby symetryczną czaszkę. Konieczne będą dalsze badania, aby zamknąć pytanie.

Życie we wspólnocie

Wiele gatunków jest społecznych . Tworzą grupy jednostek o złożonej strukturze społecznej, współpracujące przy polowaniu i wzajemnej obronie.

Inteligencja

Liczne eksperymenty w etologii poznawczej wykazały ich wielką inteligencję .

Oni wiedzą, jak rozpoznać, kiedy umieszczone przed lustrem w test lustra z Gallup . Obecnie, poza delfinami, zdolność tę zaobserwowano tylko u ludzi , niektórych małp i słoni . Sugeruje to, że zwierzęta te są świadome siebie.

Niedawno obserwowano również delfiny używające narzędzi, co jest faktem rzadko spotykanym w królestwie zwierząt. Na przykład zaobserwowano delfiny, które używają morskich gąbek do ochrony swoich pysków podczas drapania dna morskiego. Od tego czasu wykazano, że technika ta była przekazywana poprzez uczenie się od matek na córki.

Delfiny są jednym z nielicznych gatunków, które również uprawiają seks dla przyjemności, bez zamiaru prokreacji .

Są one uważane reprezentują przypadek ewolucyjnej konwergencji z naczelnych, aw szczególności hominidów , za ich wielkie poznawczych możliwości w porównaniu z innymi taksonów z ssaków morskich .

Język

Ich język, oparty na głośnych gwizdach i niesłyszalnym dla ludzkiego ucha ultradźwięku , wydaje się bardzo rozbudowany, ale nadal jest słabo rozumiany. Badania z delfinami butlonosymi wykazały, że potrafią one zidentyfikować „głos” różnych osobników w swojej grupie.

Polowanie

Odontocetes wykorzystują echolokację, aby unikać przeszkód lub lokalizować i analizować zdobycz. Emitują serię syczących lub klikających dźwięków o wysokiej częstotliwości, a następnie analizują echo wytwarzane przez te sygnały odbijające się od przeszkód, co pozwala im określić charakter i odległość tych obiektów.

Zagrożenie i ochrona

Zagrożenie

Chociaż odontocetes są niemal jednogłośnie doceniane przez ludzi, stoją w obliczu rosnących zagrożeń:

• zanieczyszczenie oceanów i skażenie żywności żebra w głowie, które żywią. Wraz z tuńczykiem , miecznikiem i kaszalotami są to zwierzęta morskie, które zawierają najwięcej metali ciężkich , dioksyn i pozostałości pestycydów . Ich mięso, które nadal jest konsumowane w Japonii i na Wyspach Owczych, ma poziomy toksycznych metali, które często przekraczają normy międzynarodowe i krajowe. Sama zawartość rtęci teoretycznie wystarczyłaby do wprowadzenia zakazu jej spożywania w większości przypadków;
• zniknięcie części ich pożywienia z powodu nadmiernej eksploatacji oceanów przez ludzi jest drugim zagrożeniem;
• urazy, uduszenie lub stres spowodowany przypadkowym złapaniem we włoki lub sieci dryfujące powodują śmierć wielu delfinów każdego roku;
• walenie czasem drapią się po dnie po skałach lub twardych przedmiotach, aby oczyścić skórę lub pozbyć się pasożytów, można się obawiać, że mają coraz częstszy kontakt z zatopioną amunicją lub zatruwają się pokarmem w miejscach, w których występuje amunicja lub inne odpady zostały zrzucone;
• W ciągu ostatnich dziesięciu lat mówiliśmy również o coraz częstszym używaniu sond i sonarów cywilnych lub wojskowych lub podwodnych eksplozji, na przykład do wykrywania zasobów ropy naftowej, które mogą wpływać na ich słuch i system echolokacji. Oraz być może wyjaśnij kilka wątków w serii;
• możliwe, że globalizacja handlu przenosi również drobnoustroje, które mogą wpływać na walenie, w tym wirusa grypy, na który są one podatne.

Śródziemnomorskie odontocetes są dotknięte epidemią , której przyczynę zidentyfikowano jako wirusowy atak Morbillivirusa . Ta epidemia dotyka więcej młodych ludzi. Jednak ssaki te są prawie wyłącznie konsumentami ryb, a zatem, biorąc pod uwagę wysokie zanieczyszczenie ich pożywienia , są one narażone na zatrucia związane w szczególności z PCB (polichlorowany bifenyl)  ; ta substancja toksyczna, przechowywana w tłuszczu i przenoszona przez mleko , wywołuje atak na normalne środki obronne młodego zwierzęcia, co w konsekwencji sprzyja atakowi wirusów.

Etykieta „  Dolphin Safe  ”

Z powodu braku danych IUCN nie jest w stanie postawić jednoznacznej diagnozy zagrożeń związanych z połowami komercyjnymi. UNESCO zakłada, że każdego roku około 100.000 odontocetes zostać poddane ubojowi do celów komercyjnych, a 300 000 zmarł uduszony w opuszczonych sieci. Rozkwit przemysłowego rybołówstwa tuńczyka na Wschodnim Pacyfiku okazuje się być nieszczęściem dla tych waleni. W 1990 roku The Kongres Stanów Zjednoczonych w związku z tym stworzyliśmy „ Dolphin Safe  ” etykietę  , aby konsumenci wyczuleni na najbardziej cnotliwych praktyk. Kolejna plaga: niedożywienie, które zagraża zwierzęciu, ponieważ jego zwykłe ofiary (śledzie, sardynki, makrele ...) są intensywnie poławiane.

Klasyfikacja

Podrząd obejmuje 6 rodzin  :

• rodzina Delphinidae Grey, 1821 - Oceanic delphins and Orcas
• Rodzina Monodontidae Grey, 1821 - Beluga i Narwhal
• rodzina Phocoenidae - morświny
• rodzina Physeteridae - Kaszalot ( ad minima )
• rodzina Platanistidae Grey, 1846 - delfiny słodkowodne
• rodzina Ziphiidae Gray, 1850 - Beaked Whales and Hyperodon

Plus 4 rodziny o omawianym statusie:

• Iniidés ( iniidae ) - delfin słodkowodny (umieszczany przez niektórych w Platanistidae )
• Kogidy ( Kogiidae ) - małe kaszaloty (umieszczane przez niektórych w Physeteridae )
• Lipotidés ( Lipotidae ) - Dauphin China (zlokalizowany w iniidae przez niektórych w Platanistidae dla innych)
• Pontoporiidae Grey, 1870 - Dauphin de la Plata (umieszczony w Iniidae przez niektórych, w Platanistidae przez innych)

• Tursiops truncatus ( Delphinidae )

• Delphinapterus leucas ( Monodontidae )

• Phocoenoides dalli ( Phocoenidae )

• Physeter macrocephalus ( Physeteridae )

• Platanista gangetica ( Platanistidae )

• Mesoplodon bidens ( Ziphiidae )

• Kogia sima ( Kogiidae )

• Lipotes vexillifer ( Lipotidae )

• Pontoporia blainvillei ( Pontoporiidae )

• Szkielet Xiphiacetus (gatunek kopalny)

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Delfin butlonosy
• Historia waleni
• 52 herców

Odniesienia taksonomiczne

• (fr + en) Odniesienie ITIS  : Odontoceti Flower, 1867 (+ wersja angielska )
• (w) Reference Animal Diversity Web  : Odontoceti
• (en) Numer referencyjny NCBI  : Odontoceti (z uwzględnieniem taksonów )

Linki zewnętrzne

• Witryna informacyjna na temat waleni
• zęby delfina

Uwagi i odniesienia

1. P.-H. Fontaine, Wieloryby i foki, biologia i ekologia , Éditions MultiMondes, Québec, 2005, 432 s. ( ISBN  2-89544-076-X )
2. (w) Referencyjna sieć o różnorodności zwierząt  : Platanistidae
3. Bernd G. Würsig, JGM Thewissen, Encyklopedia ssaków morskich 2002, Academic Press, San Diego, Kalifornia, 1352 str.
4. C. Milikovitch, M., Molecular phylogeny of cetaceans quick revision of morphological transformations , Trends in Ecological & Evolution, Vol. 10, nie. 8 sierpnia 1995
5. Julia M. Fahlke, Philip D. Gingerich, Robert C. Welsh, Aaron R. Wood, Cranial asymmetry in eocene archaeocete whales and the evolution of kierunkowy słuch w wodzie , 2011, Proceedings of the National Academy of Science, Stany Zjednoczone Ameryka
6. Noszenie gąbek przez delfiny (Delphinidae, Tursiops sp.): Specjalizacja w żerowaniu wymagająca użycia narzędzi? Smolker, RA, Richards, A., Connor, R., Mann, J. & Berggren, P. (1997) Ethology 103, 454–465.
7. Krutzen M, Mann J, Heithaus MR, Connor RC, Bejder L, Sherwin WB. Kulturowe przekazywanie użycia narzędzi przez delfiny butlonose. Proc Natl Acad Sci US A. 21 czerwca 2005; 102 (25): 8939-43. PMID 15947077
8. Charakterystyczny kształt gwizdka przekazuje delfinom butlonosym informacje o tożsamości. Janik VM, Sayigh LS, Wells RS. Proc Natl Acad Sci US A. 23 maja 2006; 103 (21): 8293-7. PMID 16698937
9. Zobacz stronę Grindadráp , kulturowe polowanie na wieloryby i delfiny na Wyspach Owczych .
10. Nelly Moussu, Prefektura Morska Morza Śródziemnego (źródło), „  Morbilivirus: choroba morska  ” , w portalu The submarine , Gilles Corlobé,15 marca 2008(dostęp 11 października 2014 )  :„Zwykle każdego roku na brzegu pięknego błękitu spotyka się 45 delfinów. Liczby eksplodowały. Naukowcy wskazują na morbiliwirusa i mówią dziś o epidemii. ”.
11. (w) Juan Antonio Raga, Ashley C. Banyard, Mariano Domingo, Mandy Corteyn, Marie-Françoise Van Bressem, Mercedes Fernández i wsp. , „  Epizootie resurges Dolphin Morbilliwirusów w Morzu Śródziemnym  ” [ „Resurgence z chorób Morbilliwirusów w delfinami śródziemnomorskich”], Emerging Infectious Diseases , Atlanta, USA, Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) , Cz.  14 N O  3,Marzec 2008, s.  471-473 ( ISSN  1080-6059 , podsumowanie , przeczytaj online [PDF] ).
12. por. Epizootia delfinów morbillivirusa odradza się w Morzu Śródziemnym , s.  473: „  … delfiny w paski zabite przez chorobę w 1990 r. Miały szczególnie wysoki poziom polichlorowanych bifenyli…  ” .
13. Ustawa o informacjach konsumenckich o ochronie delfinów