oleander z nerium
oleander z nerium Nerium oleander w kwiecieKrólować | Plantae |
---|---|
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Zamówienie | Gentianales |
Rodzina | Apocynaceae |
Zamówienie | Gentianales |
---|---|
Rodzina | Apocynaceae |
LC : Najmniejsze obawy
Oleander ( Nerium oleandrowca ) jest gatunek z krzewów lub małych drzew z rodziny z toinowatych . Gatunek ten występuje na obu brzegach Morza Śródziemnego, ale mniej na północnym. Jest to jedyny gatunek z rodzaju Nerium . Roślina ta jest czasami nazywany Oleander i rzadziej Rosage , Nérion lub Lauraine .
Drzewo ozdobne bardzo rozpowszechnione w rejonie Morza Śródziemnego, praktyczne, ponieważ odporne na suszę i przycinanie, tworzy żywopłoty i zagajniki w prywatnych ogrodach, w parkach lub w pobliżu budynków użyteczności publicznej.
Wszystkie części rośliny zawierają oleandrynę , heterozyd kardiotoniczny , którego spożycie w małych dawkach jest śmiertelne; rzeczywiście, kilka liści może zabić dorosłego. Zatrucie jest bardzo odporne na leczenie i jest ciężkie: poważne problemy z sercem, wymioty, ból brzucha i śmierć z powodu zatrzymania krążenia. Inne glikozydy są również obecne w niewielkich ilościach.
Theophrastus The III th century BC. AD , mówi o oleandrze w swojej książce Historia roślin , gdzie w księdze IX umieścił kolor oleandra w porównaniu z kolorem róży .
Oleander to krzew o wysokości około 2 m, ale po uformowaniu w drzewo może osiągnąć ponad 4 m wysokości. Jej kwiaty są białe, żółte, pomarańczowe, czerwone lub różne odcienie różu.
Jej ciemnozielone liście są wydłużone i trwałe.
Kwiaty pojedyncze, podwójne lub potrójne kwitną latem, od czerwca do października.
Narządy rozrodcze:
Nasionko:
Siedlisko i dystrybucja:
Dane według: Julve, Ph., 1998 ff. - Baseflor. Indeks botaniczny, ekologiczny i chorologiczny flory Francji. Wersja: 23 kwietnia 2004 .
W zależności od odmiany kwiaty mogą mieć od jednej do czterech koron płatków.
Poniższe odmiany (sklasyfikowane od najbardziej do najmniej odpornej) wykazują odporność na zimno do strefy mrozoodporności 8a (od -9 do -12 ° C):
Odmiany o podwójnym kwitnieniu wymagają więcej ciepła, aby dobrze kwitnąć. Istnieje ponad 160 odmian.
Oleander jest rośliną trującą , której wszystkie części są bardzo toksyczne (obecność glikozydów kardiotoksycznych).
Najbardziej charakterystyczną związek oleandrowy jest oleandrine , A heteroside o strukturze sterydowej, chemicznie i farmakologicznie bardzo przypomina ouabaina i digoksyny , dwa tonizujące serce powszechnie stosowane w niewydolności serca.
Działanie oleandryny jest dwojakie: współdziałanie z pompą Na + i K + komórek mięśnia sercowego oraz bezpośrednie działanie na napięcie nerwu błędnego, a tym samym na nerwową regulację bicia serca. Wchłanianie liści, kwiatów lub owoców najpierw powoduje zaburzenia trawienia, a następnie zmienia pracę serca.
Komórki rakowe bezwzględnie potrzebują prawidłowego funkcjonowania układu enzymatycznego pompy Na + K +, aby się rozmnażać, więc system ten jest celem nowych leków przeciwnowotworowych, takich jak oleander z oleandra, badania na ludziach już teraz mają obiecujące wyniki.
Spożycie jednego liścia może być śmiertelne dla osoby dorosłej i dziecka z powodu często powodowanych zaburzeń.
Według średniowiecznych tekstów użycie jego gałęzi jako śliny może spowodować śmiertelne zatrucie mięsa.
Nikt nie jest zły, kto pluje (...) z tego zioła lub drzewa oleandrowego. (...) Tam zardzewiałe mięso powoduje śmierć tych, którzy je jedzą.
W 1808 roku , podczas kampanii hiszpańskiej , podczas biwaku żołnierze napoleońscy pieką jagnię na rożnie z oleandrów. Z 12 żołnierzy 8 zginęło, pozostali 4 byli poważnie nietrzeźwi . (Do zweryfikowania wygląda jak powracająca legenda miejska, spotykana również u żołnierzy rzymskich, żołnierzy niemieckich czy harcerzy).
Zwierzęta roślinożerne mogą również zatruwać się liśćmi oleandry. Suche liście są zwykle przyczyną, ponieważ świeże liście są raczej odpychające, chyba że zwierzę głoduje. Ilość od 30 do 60 g świeżych liści byłaby potencjalnie śmiertelna dla dorosłego bydła , podczas gdy 4 do 8 g liści wystarczyłoby do spowodowania śmierci małego przeżuwacza ( na przykład owcy ). Woda, w której zmacerowały liście lub gałęzie oleandru, jest również trująca dla zwierząt. W Afryce Północnej uważaj na wodę ze strumienia, w której moczą się korzenie oleandrów. Szkodliwy jest nawet dym ze spalania jego gałęzi.
W południowej Europie oleandry sadzi się w ziemi lub w dużej doniczce, aby ozdobić taras. W miastach w regionach graniczących z Morzem Śródziemnym są one czasami używane jako drzewa wyrównawcze na ulicach. Wytyczają półki i ścieżki rowerowe. Przystosowują się do gleb piaszczystych, dostosowują się do gleb zróżnicowanych. Tolerują ciepło (z.9).
We Francji często znajduje się na liście tak zwanych roślin oranżeryjnych ( jaśmin , bugenwilla , drzewo figowe , cytrusy itp.), które są uprawiane w cieniu silnych mrozów, na werandach z wyjątkiem obszaru śródziemnomorskiego i na akwitanii wybrzeże .
We francuskojęzycznej Szwajcarii hoduje się je w doniczkach, które wyjmuje się na wiosnę po Saint-de-Glace, a jesienią odstawia do schroniska, aby chronić je przed mrozem.
Sadzonki są łatwe dzięki wkładaniu gałęzi bezpośrednio do doniczek z piaszczystą glebą. Profesjonaliści nie tną z butelek.
Oleandry rozmnażają się dość łatwo, zbierając sadzonki zielne w marcu-kwietniu, aby ukorzenić je w wodzie przed posadzeniem w żyznej i lekkiej glebie. Nawarstwianie jest również osiągalne na gałęziach opadające, oddzielające nogę do 2 lat. [Odniesienie potrzebne źródło]
Oleandry są przede wszystkim rośliną śródziemnomorską i pochodzą z wybrzeża Atlantyku i koniecznie potrzebują słonecznych i ciepłych warunków do rozwoju, na dobrze przepuszczalnej glebie i wzbogaconej nawozami bogatymi w potaż (typ 12-12-17). ]
Wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko przymrozków, oleandry należy posadzić w pojemniku, gdyż przy temperaturach zbliżonych do 0°C konieczne będzie ich sprowadzenie, gdyż zamarzają nieodwracalnie w okolicach -5 °C (za wyjątkiem pokazanych odmian rustykalnych powyżej). Następnie należy je umieścić w chłodnym miejscu, między 5 a 10°C, w dość jasnym miejscu, o ograniczonym podlewaniu i bez nawozu.
Sadzenie odbywa się od października do kwietnia. Przycinanie musi uwzględniać kształt krzewu i polega na przycięciu o połowę zbyt intensywnie rozwijających się gałęzi. W przypadku mrozów, ale niezbyt ostrych, nie wahaj się ich ratować, bardzo mocno sprowadzając kępkę na ziemię. Krzew być może znów zacznie się od stóp. Latem, szczególnie w przypadku wawrzynów w kadziach, konieczne jest obfite podlewanie i regularne nawożenie, aby utrzymać obfite kwitnienie. Żółknięcie, a następnie opadanie dolnych liści wskazuje na brak nawozu (bogatego w potas), który jednak należy stosować tylko w okresie wegetacji od marca do września [potrzebne odniesienie]
Sfinks oleander (Daphnis nerii) , ćma ( heterocera ) i spilostethus pandurus , A bug , paszy na oleander. Oleander mszyca Aphis nerii pasz w szczególności na soku z oleander.