Nektar (napój)

Nektary owocowe, to napój otrzymany z soków owocowych lub owocowe puree, do którego woda i ewentualnie cukier, miód i słodzące są dodawane przed rozlewania. Owoce, które są najczęściej używane do robienia nektarów, to miąższowe owoce, takie jak banany (lub morele, brzoskwinie i gruszki) lub kwaśne, jak czerwone owoce. Dostępne są również nektary pomarańczowe lub jabłkowe, które są produktami ekonomicznymi.

We Francji minimalna zawartość nektarów w owocach jest regulowana i wynosi od 25 do 50%, w zależności od odmiany owoców. Ona jest z :

• 50% dla jabłek , gruszek , brzoskwiń , cytrusów (z wyjątkiem cytryn), ananasów , pomidorów , czarnego bzu , pigwy ,  etc.
• 40% w odniesieniu do bioder róży , wiśnie , inne niż kwaśne wiśnie, jagody , maliny , truskawki , jeżyny , morele ,  etc.
• 35% na wiśnie .
• 30% agrest , śliwki , tarniny , śliwki , jarzębiny jagody , żurawiny czerwony ,  etc.
• 25% dla owoców męczennicy , psiankowatych Quito , czarnej porzeczki , białe lub czerwone porzeczki , rokitnika zwyczajnego owoców , cytryny i limonki , mango , banany , guawy , papaje , liczi , azeroles , soursop , wołowego serca , cherimoya , granaty , nerkowca jabłko , mombin (lub Caja) imbu ,  etc.

Dozwolone jest stosowanie substancji słodzących do produkcji nektarów bez dodatku cukrów lub o obniżonej wartości energetycznej.

Uwagi i referencje

1. „  Przyjemność żywienia i zdrowia, biała księga o sokach owocowych  ” [PDF] , Krajowa Międzyzawodowa Unia Soków Owocowych (UNIJUS) ,2013, s.  8.
2. Dekret n O  2013-1049 z dnia 21 listopada 2013 zmieniające Dekret n O  2003-838 z1 st wrzesień 2003przyjęte w celu zastosowania art. L.214-1 kodeksu konsumenckiego w odniesieniu do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi .